Geny sprzężone Dziedziczenie 2 cech - pełna dominacja 1 Dziedziczenie 2 cech - pełna dominacja Krzyżówka testowa 2 Niezależne dziedziczenie cech aabb aabb X X AABB ab AaBb AaBb aabb Aabb aaBb AaBb AB Ab aB ab AaBb Aabb aaBb aabb 25% 25% 25% 25% Geny na chromosomach A a b B C c D d E e f F G g 3 Crossing-over Crossing-over A a A a a A A a A a B b B b B b B b B b C c C c C c C c c C 4 Sprzężenie genów 20% A B a b 100% ab AB ab Ab aB AaBb aabb Aabb aaBb 40% 40% 10% 10% 80% 20% Niezależne dziedziczenie cech aabb aabb X X AABB ab AaBb AaBb aabb Aabb aaBb AaBb AB Ab aB ab AaBb Aabb aaBb aabb 25% 25% 25% 25% 5 Typy sprzężeń A a A a A a A a B b b B b B B b CIS TRANS Mapowanie genów 20cM C A 30cM 50cM B C 30cM 10cM 6 Badanie sprzężeń u ludzi • Bazuje się na danych z dostępnych rodzin • Oparte jest o polimorfizm wystepujący w populacji • Przynajmniej jedno z rodziców powinno być podwójna heterozygotą • Parametry charakteryzujące polimorfizm populacji to – PIC (polymorphism information content) – wskazuje na prawdopodobieństwo, że każdy potomek rodzica z allelem dominującym będzie przydatny dla analizy sprzężeń • PIC = 2pq – 2p2q2 – HET (heterozigosity) – częstotliwość występowania w populacji heterozygot • HET = 2pq LOD (logarithm of odds) • Logarytm dziesiętny ze stosunku prawdopodobienstwa pojawienia się potomstwa w wyniku sprzężenia genów, do prawdopodobienstwa pojawienia się potomstwa gdy sprzezenia nie ma • Za sprzężeniem przemawia wartość LOD większa niż 3,0 7 Zespół paznokieć-rzepka • • • • Dziedziczenie autosomalne dominujące Hypoplazja paznokci, niedorozwój rzepki, narośla kostne na kości biodrowej Mutacja w genie LMX1B w locus 9q34 Gen jest sprzężony z locus antygenów układu AB0 Badanie sprzężeń u ludzi NnA NA/n0 nnB N0/nA nB/nB NnB nnAB N0/nB NA/n0 -> N0 = 0,5x nA/nB P = (0.5x)2 NA/n0 -> nA = 0.5x N0/nA -> N0 = 0,5(1-x) P = [0.5(1-x)]2 N0/nA -> nA = 0.5(1-x) 8 Badanie sprzężeń u ludzi NnA NA/n0 nnB N0/nA nB/nB NnB nnAB N0/nB NA/n0 nA/nB P = (0.5x)2 P = (0,5x)2+[0,5(1-x)]2 = 0,25(1-2x+x2) N0/nA P = [0.5(1-x)]2 Badanie sprzężeń u ludzi NnA NA/n0 nnB N0/nA nB/nB NnB nnAB N0/nB nA/nB P = (0,5x)2+[0,5(1-x)]2 = 0,25(1-2x+x2) P0,5 = 2/16 P0 = 4/16 x 0 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5 P 2.0 1.64 1.36 1.16 1,04 1.0 LOD = log10(Px/P0.5) LOD >= 3 – sprzężenie LOD <= -2 – brak sprz. 9 Typy map genetycznych • • • • Mapa genetyczna – mapa będąca umownym schematem pokazującym kolejność genów na chromosomie. Na mapie genetycznej geny są punktami (mają zerową długość). Odległości pomiędzy genami na mapie genetycznej podawane są w centymorganach. Mapa fizyczna – mapa pokazująca lokalizację genów na tle cząsteczki DNA tworzącej chromosom. Na mapie fizycznej geny mają określoną długość. Odległości pomiędzy genami podawane są w tysiącach, lub milionach, par nukleotydów (kpz, Mpz, kbp, Mbp). Odległości pomiędzy genami na mapie genetycznej i fizycznej nie są wcale proporcjonalne. Mapa cytogenetyczna – mapa pokazująca lokalizację genów na tle wzoru prążkowego chromosomów metafazalnych. Mapa genetyczna 10 Mapa cytogenetyczna Mapa fizyczna 11 Markery genetyczne • Markery genetyczne to określone, charakterystyczne, możliwe do wykrycia sekwencje DNA znajdujące się na tyle blisko innych sekwencji DNA, że występuje pomiędzy nimi zjawisko sprzężenia. • Markerami mogą być geny, lub sekwencje niekodujące. • Markery muszą być sekwencjami polimorficznymi. • Markery mogą służyć do śledzenia dziedziczenia nieznanych sekwencji DNA. • Często użytecznymi markerami są sekwencje DNA mikrosatelitarnego lub minisatelitarnego. Markery genetyczne 12 Klonowanie pozycyjne • Metoda poszukiwania genów letalnych, dla których znane są objawy kliniczne, ale nie wiadomo nic o ich strukturze molekularnej • Polega na badaniu sprzężeń pomiędzy genem letalnym a szeregiem markerów genetycznych o dobrze znanej lokalizacji w genomie • Klonowanie pozycyjne pozwala na zlokalizowanie genu letalnego pomiędzy dwoma markerami genetycznymi oddalonymi na mapie fizycznej o ok. 1 Mpz. • Pozwala to na zawężenie obszaru poszukiwań prowadzonych metodami molekularnymi 13