Agnieszka Potyra Katecheza nr ... Studenci II roku teologii UO Temat: Szczęście Cel wychowawczy - uczeń ( student ) jest szczęśliwy, cieszy się życiem. Cel dydaktyczny ogólny - uświadomienie sobie ogromu szczęścia, jakim obdarza nas Stwórca każdego dnia. Cele szczegółowe dydaktyczne (operacyjne) - uczeń potrafi odróżnić prawdziwe szczęście od tych ,,ulotnych, pozornych” jakie oferuje świat... - rozumie, jakim szczęściem jest obdarzany podczas swojego nie raz ciężkiego życia - uświadamia sobie, że narkotyki, alkohol i inne popularne dziś ,,używki” nie prowadzą ku szczęściu - potrafi własnymi słowy sprecyzować swoją koncepcję i hierarchię szczęścia Pomoce metodyczne: tablice planszowe wyświetlane za pomocą rzutnika PRZEBIEG KATECHEZY: Lp 1. 2. 3. 4. TREŚĆ ,,Ojcze nasz” w intencji ofiar kataklizmu w Azji południowo – wschodniej Sprawdzenie obecności METODY Modlitwa Odczytanie listy - kto z was tu obecnych zechce przypomnieć nam Odpytywanie wszystkim jaki temat poruszaliśmy na ostatniej katechezie? - Jakie pytania i wątpliwości zrodziły się w was w związku z poprzednim tematem? Wprowadzenie do tematu np. Spotykamy się dziś, po Wprowadzenie i świętach, u bram nowego roku, był to czas, w opowiadanie którym każdy z nas składał swoim bliskim (i nie tylko) serdeczności, życzyliśmy sobie wielu różnych dobrodziejstw, które wspólnie można określić MIN 3 2 (5)* 3 (8)* 7 (15)* 1 jednym słowem – SZCZĘŚCIE...Dlatego chciałabym dziś abyśmy porozmawiali i zastanowili się, czym tak naprawdę jest dla człowieka XXI wieku szczęście i co oznacza prywatnie dla każdego z nas. Pozwólcie, że opowiem wam króciutką historię, którą ostatnio przeczytałam; a po niej zapraszam was do dyskusji nt. szczęścia ,, historia ta opowiada o Diogenesie, który był poganinem. Mieszkał on w beczce, którą obracał w zależności od położenia słońca. Pewnego dnia przejeżdżał tamtędy cesarz Aleksander Wielki, który widząc Diogenesa w tej nędznej chatce, rzekł do niego : Diogenesie, jestem cesarzem Aleksandrem, powiedz mi, co mogę dla ciebie zrobić ? A Diogenes odpowiedział mu na to: cesarzu pragnę tylko jednej rzeczy, proszę cię, przesuń się trochę, bo zasłaniasz mi słońce...” Dążenie do szczęścia jest jednym z najbardziej podstawowych pragnień ludzkich. Każdy człowiek ma jakąś swoją prywatną koncepcję (hierarchię) szczęścia. Jak usłyszeliśmy dla Diogenesa były to promienie słońca, dzięki którym czuł po prostu że żyje, a to z kolei budziło w nim poczucie szczęścia. 5. Zapoznanie z planszą ułatwiającą rozwinięcie i Wykorzystanie plansz ze kontynuację wiodącego tematu katechezy świadectwami Plansza – zawiera wycinki wywiadów z prasy dostępnej na rynku wydawniczym na omawiany temat. Świadectwa są od osób należących do Kościoła oraz tych, którzy się od Boga odwrócili i jest On im obcy np. dr Wandy Półtawskiej, aresztowanej, osadzonej w obozie koncentracyjnym Ravensbruck, szczęśliwej, że mogła i tam jako harcerka, wbrew wszystkim przeciwnością losu zachować poczucie niezależności i wiernie trwać przy swoich jasno wytyczonych celach, a .pomimo uwięzienia czuć się wolnym i wartościowym człowiekiem Mirosława Pachulskiego ( określającego się królem punków), młodej dziewczyny, która daje świadectwo iż uszczęśliwiła się dopiero wtedy, gdy otworzyła drzwi swojego serca Jezusowi chłopaka, twierdzącego iż osiąga maksimum szczęścia wtedy, kiedy zażyje narkotyku świadectwo siostry Misjonarki Miłości, dla której największym szczęściem jest każdy 5 (20)* 2 6. 7. 8. napotkany człowiek, szczególnie ten najbiedniejszy, głodny, biedny, któremu może swoim ,,byciem blisko” pomóc a tym samym sprawić mu choć odrobinę szczęścia wypowiedź kobiety, pracującej w agencji towarzyskiej, której pełnią szczęścia jest ,,super płatna praca”, którą traktuje jak każdą inną... Studenci zapoznają się ze świadectwami. Wspólne zastanawianie się na czym tak naprawdę Pogadanka polega szczęście poprzez analizę pytań : - o czym mówią te świadectwa? - czym charakteryzuje się rozumienie szczęścia u poszczególnych osób? (omówienie każdego świadectwa) - jak przynależność do określonej grupy społecznej poszczególnych osób wpływa na ich prywatną koncepcję szczęścia? - Jak każdy z was indywidualnie rozumie szczęście? - kiedy i dlaczego jestem szczęśliwy? - czy biedak ma powody ku temu, by czuć się szczęśliwym? (tak lub nie - uzasadnij swoją odpowiedź) - co jest naszą (twoją) bramą szczęścia ? - dlaczego pełni szczęścia poszukujemy Bogu, a nie np. w horoskopie ? co przemawia za tym aby tak nadal czynić ? - co powoduje że tak ciężko jest współczesnemu człowiekowi uświadomić sobie, że wielokrotnie jest on niewolnikiem fałszywego szczęścia ? odpowiedzi na powyższe pytania będą jednocześnie podsumowaniem i puentą tematu katechezy. Dzisiaj otrzymaliśmy cenną naukę, że prawdziwe szczęście znajdujemy w Bogu, który jest miłością a nie w rzeczach materialnych. Rzeczy przyziemne dają tylko ulotne szczęście, które szybko mija. Jeśli odnajdziemy szczęście w Bogu to trwa ono w nas zawsze nawet w trudnych dla nas chwilach. Zadanie pracy domowej Zadanie domowe w Polecenie by w domu zastanowić się (uzasadniając formie pisemnej odpowiedź) co daje mi Agnieszce, Kasi, Darkowi... szczęście u boku Boga, czy cenie je sobie jako największy skarb... ? co sprawia mi więcej szczęścia: samotność przed talerzem pełnym smakołyków, czy cokolwiek do jedzenia, ale przy stole wśród przyjaciół – w obecności drugiego człowieka? Swoimi refleksjami podzielimy się podczas 20 (40)* 3 (42)* 3 następnego spotkania 9. Modlitwa o łaskę i dar prawdziwego szczęścia, którego Świat dać nie może np. ,, Zdrowaś Maryjo” Modlitwa * kolejna minuta katechezy 3 (45)* ŁĄCZNY CZAS 45 MIN. Metody aktywizujące w katechezie PARIER LAKMUSOWY Istotą tej metody jest wyłowienie z tekstu określonych treści i zaznaczenie ich kolorem tak, jak barwi się papier lakmusowy ( stąd nazwa ). Do pracy przy zastosowaniu tej metody potrzebne są następujące materiały: 1. FRAGMENT BIBLIJNY ( dany tekst ) odbity na ksero dla każdej z grup, gdyż poleca się aby metoda ta realizowana była w trzech grupach, 2. KOLOROWE KREDKI ( pisaki) 4 3. SZARY PAPIER 4. KLEJ Organizacja pracy Prowadzący tworzy trzy duże grupy ( jeśli są one powyżej pięciu osób, zaleca się podział na podgrupy). Prowadzący określa zadania jakie stawia się danej grupie. Każda z nich pracuje z tym samym fragmentem PŚ, jednak poszukuje w nim innych, określonych przez prowadzącego informacji, analizując tym samym dany tekst pod innym kontem. Prowadzący przydziela kolory (kredek), którymi każda z grup zaznaczy istotny dla swojego polecenia fragment (wątek). Celem jest to, by spojrzeć z kilku różnych stron. Zobrazuje tę metodę na przykładzie pracy z tekstem Modlitwy arcykapłańskiej Jezusa z Ew. św. Jana 17,1 – 26 prowadzący tworzy trzy grupy, które w analizowanym tekście wyznaczonym kolorem zaznaczyć mają odpowiedzi na zadane im przez prowadzącego pytania np.: I grupa – co otrzymany tekst mówi o Bogu Ojcu? (kolor niebieski) II grupa – co otrzymany tekst mówi o Jezusie? (kolor czerwony) III grupa – co otrzymany tekst mówi o uczniach Jezusa? (kolor zielony) Każda z grup pracuje nad tekstem poszukując odpowiedzi na zadane pytanie, następnie wyłowione informacje zaznacza wyznaczonym kolorem. Kolejnym etapem jest praca na forum - przedstawiciele poszczególnych grup czytają zebrane informacje, a po ich prezentacji pokolorowany odpowiednimi kolorami tekst przykleja się na szarym papierze i wiesza się na ścianie. PUENTA: Metoda ta pozwala poruszyć wiele wątków tematycznych w stosunkowo krótkim czasie. Zadaniem katechezy jest zebranie (omówionego) przedstawionego materiału po czym należy wyciągnąć z niego potrzebne do realizacji danego tematu wnioski. 5