NZOZ SZPITAL „AVIMED" Sp. z o. o. 40-57 Katowice , ul. Gliwicka 159 tel. (032)254-41-40 Choroba (przykurcz) Dypuytrena Co to jest? Jest to schorzenie polegające na bliznowaceniu i włóknieniu powięzi leżącej pod skórą na ręce zwanej rozcięgnem dłoniowym. Może to powodować powstanie guzków i sfałdowania skóry dłoni, a w dalszym etapie doprowadzić do pociągnięcia palców do pozycji zgięcia czyli ich zgięciowego przykurczu, stąd też często stosowana nazwa tej choroby - przykurcz Dupuytrena. Nazwa choroby pochodzi od nazwiska francuskiego chirurga, który jako pierwszy opisał tę jednostkę. Choroba pojawia się najczęściej pomiędzy 40 a 60 rokiem życia. Występuje 10 razy częściej u mężczyzn niż u kobiet. Co jest przyczyną choroby? Pod skórą dłoni leży warstwa tkanki zwana powięzią lub rozcięgnem dłoniowym, która uniemożliwia przesuwanie się skóry w czasie chwytu. U niektórych ludzi tkanka ta bliznowacieje pociągając skórę dłoni i palców. Najczęściej przykurz dotyczy paleca obrączkowatego i małego (IV i V), chociaż wszystkie pozostałe, łącznie z kciukiem, mogą także być objęte procesem chorobowym Schorzenie wydaje się być dziedziczne i zwykle rozpoczyna się w wieku dorosłym z nieznanych przyczyn. Zmiany nie są bolesne i mają łagodny charakter, ale przebieg choroby jest nieprzewidywalny, u jednych ogranicza się do wytworzenia guzków skóry, u innych powstaję poważne przykurcze zgięciowe kilku palców znacznie upośledzające funkcję ręki Czy istnieje nieoperacyjne leczenie choroby? Niestety nie. Nie są znane metody zapobieganiu przykurczowi i rozwojowi choroby. Próby siłoweg pokonania przykurczu (redresje) mogą jedynie przyszpieszyć postęp schorzenia. Szynowanie znajduje zastosowanie w okresie pooperacyjnym. Na czym polega operacja? Leczenie operacyjne uważane jest za jedyne skuteczne w przykurczu Dupuytrena. Zabieg polega na wycięciu zmienionych fragmentów rozcięgna dłoniowego. Pozwala to w większości przypadków zniesienie lub co najmniej na zmniejszenie przykurczu objętych schorzeniem palców i przywrócenie możliwości ich swobodnego ruchu. Wynik zależy głównie od tego jakie stawu objęte są przykurczem, jaki jest stopień przykurczu i jak długo trwa taki stan. Zasadniczo lepiej rokuje przykurcz stawu śródręczno –paliczkowego niż stawu międzypaliczkowego bliższego. Postępowanie pooperacyjne Po zabiegu stosuje się zwykle przez kilka dni unieruchomienie szyną gipsową, co sprzyja gojeniu się rany oraz drenaż rany mający zapobiec powstaniu krwiaka. Dren usuwa się po jednym lub dwóch dniach. Unieruchomienie po 8 do 10. Po tym czasie usuwa się także szwy i pacjent rozpoczyna samodzielnie i ćwiczenia. Po pełnym zagojeniu rany wskazane może być masaż blizny. Z reguły nie jest niezbędne stosowanie fizykoterapii. Jak efekty daje leczenie operacyjne? Zależy to od stopnia zaawansowania choroby, wieku pacjenta, płci i jego ogólnego stanu zdrowia, a także od współpracy pacjenta z lekarzem w okresie pooperacyjnym. Większość pacjentów operowanych z powodu choroby Dupuytrena jest przekonana, że dokonała właściwego wyboru poddając się leczeniu operacyjnemu. Przykurcz po operacji zwykle zmniejsza się, a jeżeli operacja nie jest przeprowadzana w zbyt zaawansowanym etapie, to po zabiegu można uzyskać pełny wyrost przykurczonych palców. Należy zaznaczyć, że leczeie operacyjne nie leczy samej choroby a tylko likwiduje jej następstwa –zaburzający funkcję ręki przykurcz palców. Dlatego statysycznie jedna trzecia operowanych pacjentów będzie miała w przyszłości podobne problemy-bądź to z powodu pojawienia się choroby w innym miejscu ręki, lub nawrotu zmian w obszarze operowanym. Przykurcz IV i V palca Po operacji Zgięcie czynne palców po zabiegu Powikłania zabiegu Najczęstszym powikłaniem zabiegu jest powstanie podskórnego krwiaka w okresie poooperacyjnym, który może wymagać usunięcia w warunkach sali operacyjnej. W wyjątkowo trudnych przypadkach zaawansowanego przykurczu w czasie preparowania zwłókniałej tkanki może dojść do uszkodzenia nerwu palcowego. Natychmiast szyje się nerw, ale przez kilka tygodnie może występować osłabione czucie na palcu. Niekiedy może dojść do miejscowej martwicy skóry, co przedłuża okres gojenia, może także być konieczne wykonanie przeszczepu skóry. Krańcowo rzadko może po zabiegu dojść do powstania zespołu algodystroficznego ręki tzw. zespołu Sudecka. Na jego obraz składa się obrzęk, bóle i ograniczenia czynnego ruchu zgięcia palców ze plamistym zanikiem kości ręki w obrazie rtg.