Zaburzenia komunikacji w dziecięcym porażeniu mózgowym

Semestr
Przedmiot
Punkty ECTS
Kod przedmiotu
Forma zajęć/
Liczba godzin
Skrócony opis
przedmiotu
Wymagania
wstępne
Efekty kształcenia
Wiedza
Umiejętności
II 2015/2016
ZABURZENIA KOMUNIKACJI W DZIECIĘCYM PORAŻENIU
MÓZGOWYM
2
LMA205
ćwiczenia konwersatoryjne typ 3 / 10 godz.
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zaburzeniami komunikacji
i problemami usprawniania umiejętności porozumiewania się osób z zespołem
mózgowego porażenia dziecięcego (mpd.). Studenci nabywają kompetencji
w programowaniu terapii logopedycznej, z uwzględnieniem postaci klinicznej w
mpd., rodzaju zaburzeń mowy, współwystępujących trudności w
funkcjonowaniu psychoruchowym (obniżonego poziomu rozwoju umysłowego,
uszkodzeń narządów zmysłu, zaburzeń integracji percepcyjno-motorycznej).
znajomość zagadnień omawianych na przedmiocie dyzartria
Student:
1. Posiada szczegółową, najnowszą wiedzę na temat istoty, przyczyn
i symptomów zespołu mózgowego porażenia dziecięcego (W06).
2. Posiada wiedzę na temat diagnozy i terapii zaburzeń rozwoju mowy u
dzieci z MPD (W01).
3. Zna terminologię związaną z neurologicznymi zaburzeniami mowy
w MPD (W02, W03).
4. Zna zasady budowania kontaktu terapeutycznego z dziećmi i młodzieżą
z MPD (W11, W14).
5. Zna narzędzia do badania zaburzonych procesów językowych (W07)
6. Ma wiedzę w zakresie metodyki prowadzenia diagnozy i terapii dzieci
i młodzieży z MPD (W03, W07).
7. Zna i rozróżnia zaburzenia mowy w MPD (W01).
8. Ma pogłębioną wiedzę z zakresu neurologii i neurologopedii, niezbędną
w pracy z dziećmi i młodzieżą z MPD (W04, W05).
9. Zna organizacje i stowarzyszenia wspierające rodziny, dzieci i młodzież
z MPD (W10, W12)
Student:
1. Rozpoznaje i analizuje objawy neurologicznych zaburzeń językowych
u dzieci i młodzieży z MPD (U01, U07, U10).
2. Programuje terapię logopedyczną pacjenta z mózgowym porażeniem
dziecięcym (U02, U06).
3. Projektuje ćwiczenia mające na celu kształtowanie umiejętności
komunikowania się językowego (ustnego i pisemnego) w zespole MPD
(U02, U06).
4. Opracowuje konspekt zajęć logopedycznych dla dziecka z dyzartrią
i oligofazją w przebiegu MPD (U09).
5. Jest kreatywny w projektowaniu procedur diagnostycznych i
terapeutycznych w odniesieniu do osób z MPD (U02, U03).
6. Prowadzi terapię logopedyczną dzieci i młodzieży z MPD (U03, U06).
7. Potrafi analizować badania specjalistyczne: neurologiczne,
psychologiczne, audiologiczne i na tej podstawie programować terapię
dziecka z MPD (U04).
8. Stosuje w praktyce zasady i reguły rządzące konkretnymi metodami
terapeutycznymi stosowanymi u dzieci i młodzieży z MPD (U01, U12).
9. Potrafi współpracować z innymi specjalistami od zaburzeń
Kompetencje
społeczne
Treści kształcenia
neurologicznych (U08).
Student:
1. Jest świadomy różnorodnych potrzeb pacjenta z mózgowym
porażeniem dziecięcym i swoim działaniem dąży do ich zaspokojenia
(K05).
2. Jest chętny do nawiązania współpracy z innymi specjalistami
w ramach kompleksowej pomocy osobom z MPD (K06).
3. Ma świadomość poziomu własnych kompetencji, ich istotności,
oryginalności i nowatorstwa w praktyce zawodowej (K01, K03).
4. Ma świadomość konieczności jasnego sposobu przedstawiania
pacjentowi / rodzinie pacjenta drogi terapeutycznego postępowania
(K04).
5. Rozumie problematykę etyczną związaną z odpowiedzialnością za
trafność postępowania terapeutycznego i ma wysoką samoświadomość
odpowiedzialności za swoje działania (K04).
6. Efektywnie organizuje własną pracę i krytycznie ocenia sposób jej
zaangażowania (K01, K03).
1. Zespół mózgowego porażenia dziecięcego – ujęcia definicyjne,
etiologia, wybrane klasyfikacje medyczne mpd., objawy kliniczne
(ruchowe i współwystępujące).
2. Charakterystyka typów postaci klinicznych mpd. według ich objawowej
klasyfikacji (postać spastyczna, dyskinetyczna, ataktyczna).
3. Zaburzenia mowy u osób z mpd., ich etiologia, symptomatologia,
częstość występowania.
4. Diagnoza różnicowa najczęstszych zaburzeń mowy w mpd.: dyzartria,
oligofazja, dyslalia.
5. Terapia logopedyczna jako część wieloprofilowego leczenia,
usprawniania i edukacji osób z mpd.
6. Zasady postępowania logopedycznego w pracy z dziećmi, młodzieżą
i dorosłymi z mózgowym porażeniem dziecięcym.
7. Cele i formy pomocy w tzw. wczesnej interwencji logopedycznej.
8. Metody kształtowania i korygowania umiejętności komunikowania się
językowego (ustnego i pisemnego) osób z mpd.
9. Opracowywanie programów terapii logopedycznej oraz konspektów
zajęć terapeutycznych w przypadkach zaburzeń mowy w mpd.
10. Komunikacja alternatywna i wspomagająca w pracy z pacjentami z
mpd. (m.in. piktogramy, komunikacja symboliczna Blissa, słownik
Makaton).
Metody i kryteria
oceniania
referat, przygotowanie prezentacji multimedialnej nt. usprawniania dziecka z
MPD
Metody
dydaktyczne
objaśnienie lub wyjaśnienie; dyskusja dydaktyczna; metoda przypadków; film;
metody nauczania czynności ruchowych
Literatura
Literatura podstawowa
1. Michałowicz R. (red.), Mózgowe porażenie dziecięce, Warszawa 2001.
2. Mierzejewska H., Przybysz-Piwkowa M. (oprac.), Mózgowe porażenie
dziecięce. Problemy mowy. Diagnozowanie i postępowanie
usprawniające, Warszawa 1997.
3. Mirecka U., Gustaw K., Dyzartria w mózgowym porażeniu dziecięcym.
Eksperymentalna Skala dyzartrii jako technika diagnostyczna pomocna
w określaniu specyfiki zaburzeń mowy w mpd., „Logopedia”, t.34, 2005.
4. Stecko E., Wczesne rozpoznawanie i leczenie zaburzeń mowy, Lublin
Informacje
dodatkowe
1991.
Piszczek M.(red.), Metody komunikacji alternatywnej w pracy z osobami
niepełnosprawnymi, Warszawa 1997.
brak