mechanics.pl Dydaktyka - Pokaż plik Strona główna Materiały dydaktyczne Kontakt pobieranie: aa116A Pobierz dokument doc [30.5 kB] Przeglądaj wersję html pliku: aa116A Grupa III: Maj Remigiusz, Szymanowski Bartosz Tytuł ćwiczenia: Pomiar współczynnika przewodnictwa cieplnego metalu. Cel ćwiczenia: Wyznaczenie charakterystyki termicznej pręta metalowego. Jeżeli ogrzewamy jakiekolwiek ciało w pewnym punkcie, to zawsze stwierdzimy po pewnym czasie ogrzanie sąsiednich punktów tego ciała lub też innych ciał znajdujących się w pobliżu. Dowodzi to, że energia cieplna przenosi się z jednych punktów do drugich. Przenoszenie to może odbywać się trzema różnymi sposobami, a mianowicie przez: a) unoszenie b) promieniowanie c) przewodnictwo Sposoby te odpowiadają przenoszeniu się ciepła wraz z materią, przenoszeniu się w postaci energii promienistej przez próżnię, bądź przez materię i wreszcie przenoszeniu się ciepła za pośrednictwem materii bez jej ruchu. Przykładem przenoszenia się ciepła wraz z materią - unoszenie ciepła - może być płomień zwykłego palnika gazowego. Powietrze znajdujące się w bezpośredniej bliskości płomienia po ogrzaniu posiada mniejszą gęstość, niż powietrze otaczające, dzięki temu wytwarza się prąd ogrzewanego powietrza ku górze, przenoszący ze sobą energię cieplną. Ciepło przenosić się może przez promieniowanie. Weźmy przykładowo za źródło energii cieplnej lampę łukową, a za przyrząd odbiorczy termos (baterię termoelektryczną) połączony z galwanometrym. Po zapaleniu lampy galwanometr wykazuje odchylenie wskazujące na ogrzanie się termosu. Jeżeli jednak termos przesuniemy nieco w bok, tak aby nie padały nań bezpośrednio promienie wychodzące z lampy, okaże się, że nie ogrzewa się on wcale. Wynika z tego, że przenoszenie ciepła nie odbywa się w tym przypadku za pośrednictwem promieniowania. Energia cieplna lampy została zamieniona na energię promienistą. Energia promienista rozchodzi się od źródła promieniowania (i w próżni i w ośrodkach materialnych jednorodnych) prostoliniowo. Termos ustawiony na drodze promieni pochłania część energii promienistej, która zostaje w nim zamieniona na ciepło. Promieniowanie nie jest więc przenoszeniem bezpośrednim energii cieplnej z miejsca na miejsce. Rozpatrzmy teraz dokładnie trzeci rodzaj przenoszenia się energii cieplnej wiążący się ściśle z tematem ćwiczenia. Przewodnictwo ciepła polega na przekazywaniu energii cieplnej od jednych drobin ciała do drobin sąsiednich. Innymi słowy, w przewodnictwie cieplnym następuje przekazywanie energii kinetycznej bezładnego ruchu cieplnego od jednych drobin do drugich wskutek zderzeń. Podobny typ zjawisk spotykamy przy dyfuzji, zjawiska lepkości cieczy itp. Rozpatrzmy zjawisko przewodnictwa ciepła na możliwie najprostszym przykładzie. Wyobraźmy sobie pręt metalowy osłonięty izolatorem cieplnym. Jeden koniec pręta zanurzony jest w kąpieli o temperaturze 100 SYMBOL 176 \f "Symbol" C, drugi w kąpieli zawierającej lód z wodą, a więc o temperaturze 0 SYMBOL 176 \f "Symbol" C. W ten sposób wytwarzamy stała różnice temperatur między końcami pręta. Wzdłuż pręta umieszczamy szereg termopar pozwalających określić w każdej chwili temperatury odpowiednich punktów. Przypuśćmy, że początkowo cały pręt posiada temperaturę 0 SYMBOL 176 \f "Symbol" C; w pewnej chwili temperaturę jednego końca podnosimy do 100 SYMBOL 176 \f "Symbol" C i rozpoczynamy obserwację. Już po upływie setnych części sekundy możemy zauważyć pewne podniesienie się temperatury w pobliżu drugiego końca. Pręt stanowi przewodnik ciepła, przez który płynie strumień ciepła zasadniczo taki sam przez każdy przekrój (jeżeli zaniedbamy odpływ ciepła z powierzchni pręta). Strumień ciepła płynący przez pręt mierzymy ilością ciepła przepływającego przez przekrój poprzeczny w ciągu jednostki czasu. Jest to więc miara szybkości przepływu ciepła. Oznacza się go jako dQ/dt, gdzie t oznacza czas. Z doświadczenia wynika, że elementarny strumień przez elementarną powierzchnię dS prostopadłą do kierunku rozchodzenia się ciepła wyrazić można zależnością: (1) gdzie SYMBOL 100 \f "Symbol" T/ SYMBOL 100 \f "Symbol" x - zmiana temperatury wzdłuż kierunku x zwana też gradientem temperatury wzdłuż tego kierunku, zaś l - współczynnik przewodnictwa cieplnego charakteryzujący materiał. Wymiarem l jest W/mK. Chociaż równanie (1) jest słuszne dla przypadku ogólnego ma ono praktyczne zastosowanie dla wyznacznika l tylko dla stanu stacjonarnego, dla którego dQ/dt jest stałe w czasie i jednakowe wzdłuż kierunku przewodzenia ciepła. Z równania (1) dla całej powierzchni przewodzącej otrzymamy: (2) Równanie (2) jest podstawą wszystkich układów doświadczalnych, prowadzących do wyznaczenia współczynnika przewodnictwa cieplnego w przypadku stacjonarnego przepływu ciepła. Ciała badane powinny mieć proste kształt, tak aby całka z równania (2) prowadziła do prostych związków. Najczęściej używane i najpraktyczniejsze są płytki i pręty z płaszczyznowym przepływem lub cylindry wydrążone z radialnym przepływem. W przypadku niniejszego ćwiczenia zachodzić będzie przepływ ciepła przez pręt metalowy (przepływ ciepła płaszczyznowy). W stanie stacjonarnym spadek temperatury jest jednakowy wzdłuż pręta, więc równanie przyjmie postać: (3) Wielkościami mierzonymi są więc: strumień energii cieplnej oraz różnica temperatur DT = T1 - T2 między dwiema płaszczyznami odległymi od siebie o Dx = x1 - x2. Kolejność czynności: 1. Zmierzyć odległość termopar od grzejnika. 2. Za pomocą suwmiarki zmierzyć średnicę d pręta. 3. Pręt jednym końcem wsunąć do grzejnika, zagięty koniec wstawić do zlewki z wodą i lodem. 4. Ustalić temperaturę grzejnika T. 5. Po ustaleniu się równowagi zmierzyć za pomocą termopar temperatury T1 - T6. 6. Odczytać wartość natężenia prądu I i napięcia U oraz na podstawie tych wartości wyznaczyć moc N. 7. Wykreślić zależności temperatury pręta od odległości od grzejnika i z jej nachylenia wyznaczyć DT/Dx. W celu wyznaczenia współczynnika cieplnego pręta należy skorzystać z równania (3) wstawiając doń wzięte z pomiaru wartości: k - współczynnik zależny od izolacji cieplnej pręta; k = 0.3 348.429 109 2. 10 10 17 12 9 6.5 5 3.75 62 0.32 285.974 46 3. 10 10 21.5 16 12.5 9.5 7.5 5 62 0.32 229.646 10 4. 10 10 27.75 20 15 11.75 9.25 6.25 62 0.32 176.24 63 5. 10 10 31.25 27.25 22.5 17.5 12.25 7.5 62 0.32 159.544 80 Ostatnio dodane Skrypt - Zadania miarowe Skrypt - Wzajemne Polożenie dwoch prostych Skrypt - Rzeczywista dlugosc odcinka Skrypt - Przebieg Prostej Skrypt - Odwzorowanie plaszczyzny Skrypt - Odwzorowanie elementow geometrycznych Skrypt - Elementy wspólne Skrypt - Elementy równoległe i prostopadłe Skrypt - Elementy przynależne katowniki nierownoramienne © 2009-2012 mechanics.pl polityka prywatności sitemap