Scenariusz zajęcia z edukacji zdrowotnej – 4-latki SCENARIUSZ ZAJĘCIA OTWARTEGO – ZDROWIE 1. Temat kompleksowy: „Nigdy nie bój się lekarza, gdy choroba się przydarza”. 2. Temat zajęcia: „Dbamy o czystość i zdrowie”. 3. Grupa wiekowa: 4-latki. 4. Data: 08.04.10. 5. Prowadząca: Małgorzata Mrotek 6. Cele ogólne: Pokazywanie rodzicom sposobu organizowania działań, podczas których dzieci zdobywają samodzielnie doświadczenia; są aktywne, a jednocześnie rozwiązują różne problemy. Kształtowanie aktywnych postaw i nawyków dzieci wobec zdrowia. Stworzenie dzieciom sytuacji budzących ich emocje, radość, zadowolenie. Uświadomienie dzieciom znaczenia ruchu dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Skłanianie dzieci do rozważań na temat zachowań służących zdrowiu. Ukazanie zależności pomiędzy odżywianiem i zdrowiem (warzywa i owoce – źródła witamin), wzbogacenie słownika o wyrazy: witaminy, zdrowie, jarzyny. Utrwalanie u dzieci nawyków w zakresie higieny osobistej. 7. Cele operacyjne: dziecko rozumie: - konieczność przezwyciężania uprzedzeń do niektórych potraw, - zasadność każdorazowego mycia rąk przed posiłkiem, - konieczność zachowania umiaru w spożyciu słodyczy, - konieczność przestrzegania zakazu jedzenia nie umytych owoców i warzyw; dziecko potrafi: - „żyć zdrowo”, zgodnie ze wskazaniami rodziców i nauczycieli, - dokonywać prostych wyborów dotyczących dbania o zdrowie, - trafnie rozwiązywać zagadki tematyczne, - uważnie słuchać wypowiadać się o treści wierszy. Opracowała – mgr Małgorzata Mrotek 1 Scenariusz zajęcia z edukacji zdrowotnej – 4-latki 8. Przebieg: Słuchanie wiersza I. Salach pt. „Zdrowie”: Kto mi powie, co to jest zdrowie? Zdrowie to coś ważnego, niezwykle cennego. O zdrowie trzeba dbać, jeść owoce i dużo spać. Mleczka od krówki wiele pić, a po wyjściu z ubikacji ręce myć. Biegać, skakać, w piłkę grać, różne sporty uprawiać. Zawsze o higienę i czystość dbać, dobrze się odżywiać, często na świeżym powietrzu przebywać, nie hałasować i często zęby kontrolować. A wtedy – uwierz mi – będziesz zdrów jak rydz. „Rób to, co ja” – zab. ruch. na przerwę w muzyce. Dzieci biegają w rytm muzyki, a na przerwę zatrzymują się i naśladują czynności z wiersza związane z dbaniem o zdrowie (hasła do wykonania podaje wymienione przez N. dziecko). Rozpoznawanie dźwięków z kasety: woda, pralka, odkurzacz, szorowanie. „Przedszkolaczek mały, duży...” – recytacja wiersza; przypomnienie o mydle, wodzie, ręczniku. Przedszkolaczek mały, duży wie do czego mydło służy. Płynie woda, plusk w łazience – i już czyste uszy, ręce. Przedszkolaczek mały, duży wie do czego gąbka służy. Gąbka, ręcznik, pasta, szczotka i czyściejszy jest od kotka. Przedszkolaczek, proszę pana, chętnie zęby myje z rana. Patrzy w lustro roześmiany, bo ma białe wąsy z piany. Elementy dramy „Co robimy w łazience” – bez słów. - Co można robić w łazience? (myć się, kąpać, brać prysznic, myć zęby, czesać, prać) - Kiedy odwiedzacie łazienkę? (rano, wieczorem, w ciągu dnia) - Kto oprócz was korzysta z łazienki? (mama, tata, rodzeństwo) - Jak należy łazienkę po sobie pozostawić, by było w niej miło? Zabawa taneczna do piosenki „Mydło wszystko umyje”. „Do czego służy?” – segregowanie przedmiotów związanych z utrzymywaniem czystości osobistej: - przybory służące do mycia zębów, - przybory do pielęgnacji włosów, - przedmioty do mycia ciała. - Opracowała – mgr Małgorzata Mrotek 2 Scenariusz zajęcia z edukacji zdrowotnej – 4-latki ,,Brudas” – historyjka obrazkowa. Tworzenie według analogii (o innym zachowaniu). Na tablicy wisi ilustracja przedstawiająca łazienkę lub kilka ilustracji związanych z tematyką zajęć. Ilustracje są przykryte kartonem, podzielonym (przeciętym) na kilka części – puzzle, które są ponumerowane. Dzieci losują zagadki (też ponumerowane), rozwiązują je i zdejmują odpowiednio ponumerowane puzzle. Starają się odgadnąć, co kryje ilustracja przedstawiona na tablicy. ZAGADKI Mydła i wody pilnie unika. Co weźmie do rąk, wszystko poplami. Jak można nazwać takiego chłopczyka? Ja wam nie powiem, nazwijcie go sami. (brudas) Schowała się w tubie, używać jej lubię, a i mała szczotka chętnie się z nią spotka. (pasta do zębów) Czasem jest biała, siedzi w tubie, zęby nią czyścić lubię. (pasta do zębów) Rozpuszczam się w wodzie, ubywa mnie co dzień. Kto o czystość dba, ten dobrze mnie zna. (mydło) Spogląda z wysoka na kurki, na wannę… Gdy go używasz, udaje fontannę. (prysznic) Przyjemnie pachnie, ładnie się pieni, a brudne rączki w czyste zamieni. (mydło) Ten wąż cię nie ugryzie chociaż go w ręce ściskasz. Gdy się przysuniesz bliżej wesoło wodą tryśnie. Odgadliście pewno już, że to jest w łazience… (prysznic) Ono pewnie cię przekona, że twarz twoja zabrudzona. (lustro) Kim jestem? – pytam ciebie. Patrząc na mnie, widzisz siebie. (lustro) Jak ten przedmiot się nazywa? Jest za mały by w nim pływać, lecz gdy woda z kranu ciurka, biorę kąpiel, daję nurka. (wanna) Bywa w ramach lub bez ramy, często w nim się przeglądamy. Ono zawsze powie szczerze, Czy wyglądasz jak należy. (lustro) Biała, duża z wodą, lecz w niej nie utoniesz. Nim woda ostygnie, prędko wskakuj do niej. (wanna) Używasz go co dzień wieczorem i rano. Przypomina przedmiot, którym grabią siano. (grzebień) Co tak wygląd zmieniać może: gdy jej dużo zwie się morzem, a gdy ilość jest niewielka, to jest kropla lub kropelka. Gdy jest ciepło, wtedy płynie, a na lód twardnieje w zimie. (woda) Chociaż mam zęby, niczego nie jadam, tylko splątane włosy układam. (grzebień) Kiedy do ręki mnie bierzesz, wesoło zęby szczerzę, bo nigdy nie mam dosyć zębami dbać o włosy. (grzebień) Służy do picia, służy do mycia. Bez niej na Ziemi nie byłoby życia. Opracowała – mgr Małgorzata Mrotek 3 Scenariusz zajęcia z edukacji zdrowotnej – 4-latki (woda) Duży lub mały jest w każdej łazience. Kiedy skończysz mycie, wytrze ci ręce. (ręcznik) Kolorowa rączka, czuprynka „na jeża” – kiedy z niej korzystam, to zęby wyszczerza. (szczoteczka do zębów) Jest okrągła niby miska, przy niej wisi ręcznik duży. O tym wie najmniejsze dziecko, że do mycia ona służy. (umywalka) Jaka przychodzi wróżka do chorych dzieci w łóżkach? Co wróżka zapisze, połkniesz, nawet, gdy gorzkie okropnie. (lekarka) Lśniąca, biała „misa” jest w naszej łazience. Przypomina dzieciom – „Chodźcie umyć ręce”. (umywalka) Leczy wszystkich ludzi, odwiedza też chore dzieci. Chodzi w białym fartuchu. Kto to jest, czy wiecie? (lekarka) Kwadratowa. Kolorowa albo biała bywa. W kieszeni ją nosisz. Często jej używasz. (chusteczka) Co pan doktor bierze w ręce, by posłuchać jak bije serce? (słuchawka, stetoskop) Kiedy kaszlesz, kichasz w głos, w co należy wsadzić nos? (chusteczka) Coś ci dolega, boli cię głowa, wtedy go strząsasz, pod ramię chowasz. Jego kolega pokazać może, ile jest ciepła w domu lub na dworze. (termometr) Dwie pomocnice małe służą ci życie całe. Są pracowite, a przy tym lubią często być myte. (ręce) Gdy chcesz zmierzyć gorączkę, to go chowasz pod rączkę. (termometr) Czy też takie same szorujesz u siebie, jakie mają piły i grabie, i grzebień? (zęby) Rozmowa: - o czym były ostatnie zagadki (o lekarzu), - kiedy idziemy do lekarza, - jakich lekarzy dzieci znają (specjalności) – czym się zajmują, - kto to jest pielęgniarka i co robi, - co trzeba robić, żeby nie chorować (dbać o wygląd, czystość, uprawiać sporty, chodzić do dentysty, zdrowo się odżywiać – jeść owoce i warzywa, bo w nich są witaminy, a jak najmniej jeść słodyczy i chipsów, nie spędzać zbyt wiele czasu przed telewizorem i komputerem, spędzać dużo czasu na świeżym powietrzu, gimnastykować się), - jak wy dbacie o zdrowie? Śpiew piosenki pt. „Do lekarza”. Opracowała – mgr Małgorzata Mrotek 4 Scenariusz zajęcia z edukacji zdrowotnej – 4-latki Wspólny taniec przy piosence „Poskacz ze mną” – zwrócenie uwagi na ważną rolę ruchu i gimnastyki w utrzymaniu dobrej kondycji i zdrowia. Dzieci w rytm piosenki podskakują po obwodzie koła. Podczas refrenu – w rozsypce poruszają się po sali naśladując: grę w piłkę, skakanie w gumę, skakanie na skakance, skok w tył, w przód, w bok. Podsumowanie zajęcia: recytacja wiersza: „Tak czy nie” – Kiedy ktoś ma brudne ręce i rękami tymi je, czy powiecie, że to zdrowo? Moi drodzy! Bo ja – nie. Kiedy ktoś nie myje zębów, szczotki, proszku ani tknie. A potem go zęby bolą. Czy wam żal go? Bo mnie – nie. Gdy ktoś przed grzebieniem zmyka, płacząc, że mu włosy rwie. Czy go za to pochwalicie? Moi drodzy! Bo ja – nie. Komu woda, mydło, szczotka niepotrzebne i nie w smak, czy nazwiecie go brudasem? Moi drodzy! Bo ja – tak. Wspólne zaśpiewanie piosenki „Myj zęby” – rodzic śpiewa wraz z dzieckiem, wykorzystując przygotowany tekst. „Moje przybory toaletowe” – dzieci naklejają na kartce papieru przygotowane wcześniej elementy z kolorowego papieru: kubek, szczoteczka i tubka pasty do zębów. Ozdabiają kubeczki wzorami literopodobnymi za pomocą pisaków. Opracowała – mgr Małgorzata Mrotek 5