Jan Szyszko
advertisement
Warszawa, dnia lutego 2006r. MINISTER ŚRODOWISKA Jan Szyszko BKiAWkr-094/16/05/ /06 Pan Janusz Kaczmarek Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu W dniach 28 grudnia 2005 – 13 stycznia 2006r. zespół kontrolny złożony z pracowników Ministerstwa Środowiska i inspektora Lasów Państwowych – działając na podstawie upoważnienia do kontroli nr 16/2005 z dnia 21 grudnia 2005r. – przeprowadził kontrolę doraźną w Regionalnej Dyrekcji LP w Toruniu. Zgodnie z udzielonym upoważnieniem, kontrolą objęto wybrane zagadnienia w zakresie obrotu drewnem i gospodarki gruntami za rok 2005. Protokół kontroli został podpisany przez Pana Dyrektora bez zastrzeżeń w dniu 1 lutego br. W wyniku kontroli stwierdzono: I. W zakresie obrotu drewnem. Nieprawidłowości wystąpiły zarówno na szczeblu RDLP jak też na szczeblu nadleśnictw. 1. W RDLP stwierdzono przejawy destabilizacji rynku drzewnego, zwłaszcza w jego segmencie lokalnym, polegające na ograniczeniu dostępu do drewna dla odbiorców lokalnych w rezultacie zwiększenia puli drewna dla odbiorców regionalnych, w rzeczywistości zaś dla jednej firmy z tego grona – PPH „Andrewex” A. Opłatek. Ponadto Dyrektor RDLP wprowadził zarządzeniem nr 13/05 z dnia 10.10.2005r. w sprawie prowadzenia sprzedaży drewna w 2006r. znaczące zmiany do treści "Zaleceń realizacyjnych ...” w stosunku do obowiązujących w 2005r., polegające zwłaszcza na zaostrzeniu kryteriów kwalifikowania odbiorców do grupy regionalnej, skutkujące dalszą destabilizacją, obejmującą zarówno segment lokalny jak i regionalny. Z analizy porównawczej treści tego dokumentu z obowiązującym w 2005r. wynika, że zdecydowanie zaostrzono kryteria kwalifikowania odbiorców do grupy regionalnej. Te nowe zasady sprawiły, że z rynku regionalnego wyeliminowano 3 solidne firmy: Tartak Heban spółka z o.o. Cekcyn, która w 2005r. zakupiła 17.651 m3 drewna, SZPH Humdrex Iława – 18.035 m3, Sylva spółka z o.o. Wiele/k Kościerzyny – 18.502 m3. Wypadnięcie z rynku regionalnego oznacza dla tych firm znaczący spadek dostępności do drewna, ponieważ zaopatrzenie tych firm przeniesiono na i tak już przeciążony rynek lokalny. Dodatkowe uprawnienia do zakupów na rynku regionalnym nabywały też te firmy, które podpisały porozumienia wieloletnie na szczeblu DGLP i RDLP. Ustalono, że motywem zmian wprowadzonych na 2006r. była chęć zapewnienia zwiększonych dostaw o ponad 100.000 m3 drewna dla firmy „Andrewex” w związku ze zmianami zwiększającymi dostawy dla tej firmy na podstawie aneksu do porozumienia długoterminowego zawartego przez b. Dyrektora Generalnego LP. Zawarcie aneksu b. kierownictwo RDLP poparło bez zastrzeżeń, nie bacząc na skutki dla pozostałych odbiorców drewna. Przedstawiona sytuacja spowodowała wielkie niezadowolenie wśród pozostałych odbiorców, zwłaszcza rynku lokalnego. Oznaki tego niezadowolenia przybrały m.in. formę licznych skarg, ze skargami do Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów i Komisji Europejskiej włącznie. W skargach wskazywano na dyskryminujące traktowanie przez kierownictwo RDLP firm lokalnych oraz stwarzanie różnorakich przywilejów dla firmy PPH „Andrewex”, kosztem pozostałych odbiorców oraz prowadzenie sprzedaży drewna pod warunkiem wykupienia nieściągalnych wierzytelności. Wyrażano przekonanie, że za przywilejami dla wymienionej firmy stał b. z-ca dyr. RDLP ds. ekonomicznych – p. Grzegorz Majchrzak – który przemiennie pracował w kierownictwie RDLP i w „Andrewexie”. Ponadto stwierdzono, że: Ceny tych samych sortymentów drewna tartacznego płacone przez odbiorców rynku lokalnego w 2005r. były zawsze wyższe od cen płaconych przez odbiorców rynku regionalnego; różnica ta dochodziła do 15%; Umowy zawierane z odbiorcami przewidują standardowo alternatywne przygotowanie drewna w postaci dłużyc lub w postaci kłodowanej, pozostawiając tą kwestię do decyzji odbiorcy i nie uwzględniając tego faktu w cenie. W praktyce surowiec wielkowymiarowy iglasty w postaci kłód odbiera tylko „Andrewex”. Wyrób drewna kłodowanego oznacza zwiększone nakłady, stąd niektóre nadleśnictwa do kosztów pozyskania stosują współczynnik zwiększający koszty o ok. 10%; inne nic z tego tytułu nie doliczają, co oznacza, że koszty te przenoszone są na zakłady usług leśnych. Zatem odbiorca drewna otrzymuje darmowo dodatkową usługę w postaci kłodowania, na koszt nadleśnictwa bądź wykonawcy usługi; Nadleśnictwa – stosując się do dyspozycji uzyskanych z RDLP – podjęły w 2004r. działania zmierzające do scedowania nieściągalnych należności za drewno z lat 2001-2002 na rzecz odbiorców zainteresowanych zakupieniem dodatkowych ilości drewna; działaniom tym sprzyjała dobra koniunktura dla zbytu drewna; w wyniku cesji długów w 2005r. nadleśnictwa odzyskały kwotę 675.642 zł nieściągalnych wierzytelności. Jak wskazują oficjalnie złożone wyjaśnienia i przedłożone dokumenty – nie stosowano przy tym żadnych nacisków ani presji; skarg z tego tytułu nie było. Podanie do publicznej wiadomości oferty sprzedaży drewna w 2005r. polegało na zamieszczeniu na stronie internetowej RDLP w Toruniu informacji o ogólnej masie drewna i jego orientacyjnej strukturze gatunkowej. W ogłoszeniu tym nie podano informacji wskazującej, gdzie można składać ewentualne oferty zakupu oraz jakie będą obowiązywały zasady sprzedaży drewna. 2 Wg stanu na 31.12.05r. należności ogółem za sprzedane drewno wynosiły 10.552.700 zł, w tym należności przeterminowane 707.799 zł, co stanowiło 6,7 % należności ogółem za drewno. Na przestrzeni 2005r. należności przeterminowane wykazywały tendencję spadkową, gdy zważyć, że na 31.12.04r. wynosiły 1.454.645 zł (spadek w stosunku do bilansu otwarcia o 51 %). Należności przeterminowane powyżej 180 dni należały do dwóch odbiorców. Ponadto stwierdzono, że : zmiany w zasadach sprzedaży drewna mające wpływ na losy współpracujących odbiorców wprowadzono bez uprzedzenia, zapewniając ich wcześniej, że żadnych zmian nie będzie; kierownictwo RDLP, akceptując projekt aneksu dla „Andrewexu”, nie dokonało poprzedzającej analizy możliwości jego wykonania w kontekście dotychczasowych zobowiązań wobec rynku lokalnego i regionalnego; do analizy takiej było zobowiązane zasadami sprzedaży drewna ustanowionymi przez DGLP i własnymi, które możliwość zmian uzależniają od niepogorszenia warunków dostępu do drewna dla dotychczasowych solidnych odbiorców: zaistniała sytuacja naraziła Lasy Państwowe na krytykę ze strony środków przekazu i negatywny odbiór społeczny, a także na ew. kary finansowe za naruszanie zasad uczciwej konkurencji. 2. Kontrolą szczegółową w zakresie obrotu drewnem objęto 2 nadleśnictwa: Dąbrowa i Szubin. W obydwu nadleśnictwach stwierdzono niedostatki i nieprawidłowości w zakresie organizacji sprzedaży drewna oraz sposobu zabezpieczenia przedmiotu umowy na rynku lokalnym, a mianowicie: Brak publicznej oferty masy drewna zaplanowanej do sprzedaży w 2005r. z podziałem na strukturę gatunkową i sortymentową, wskazaniem miejsca i terminu składania ofert zakupu oraz zasad, jakie będą obowiązywały przy sprzedaży drewna; W zasadach sprzedaży drewna brak sprecyzowanego trybu postępowania z odbiorcami, którzy w czasie prowadzenia negocjacji posiadali należności przeterminowane względnie nie wypełnili warunków poprzedniej umowy np. nie zakupili zaplanowanej masy drewna; Brak wytycznych dla zespołu negocjacyjnego o preferowanych terminach płatności i dopuszczalnych formach zabezpieczenia kredytu kupieckiego. Nie wystarczająca i mało skuteczna forma zabezpieczenia przedmiotu umowy w postaci weksla in blanco, przysparzająca w praktyce poważnych trudności z wyegzekwowaniem tego typu zobowiązania (dotyczy tylko Nadleśnictwa Szubin). Reasumując, stwierdzić należy, że: 1. Regulamin sprzedaży drewna ustanowiony na 2006r. przez byłego dyrektora RDLP w II-ej połowie 2005r. zawiera daleko idące zmiany w stosunku do wcześniej obowiązującego. Zmiany te skutkują przebudową poszczególnych segmentów rynku, uszczuplając zwłaszcza możliwości zaopatrzenia odbiorców lokalnych i regionalnych w ten surowiec. 3 2. Zapisy aneksu do porozumienia długoterminowego z firmą PPH „Andrewex”, sprawiły, że odbiorca ten stał się uprzywilejowany nie tylko w odniesieniu do odbiorców rynku lokalnego ale także wobec pozostałych odbiorców rynku regionalnego, także tych z którymi DGLP zawarł porozumienia wieloletnie. 3. Zasady i wytyczne, zarówno DGLP jak RDLP, w sprawie sprzedaży drewna podkreślają konieczność analizy cenowej i ilościowej drewna, kierowanego na poszczególne segmenty rynku, pod kątem wywoływanych skutków. Zabraniają też zmian destabilizujących rynek oraz utrudniających dostęp do surowca poszczególnym solidnym odbiorcom bądź ich grupom i kładą w tej sprawie szczególny nacisk na rynek lokalny. Wyniki kontroli wskazują, że zasady te nie były przestrzegane. Z ustaleń kontroli wynika, że – z chwilą objęcia z dniem 30.12.2006r. stanowiska Dyrektora RDLP – podjął Pan niezwłoczne działania zmierzające do wyeliminowania stwierdzonych nieprawidłowości poprzez renegocjacje umów i porozumień oraz stosowne zmiany w kierunkach podziału masy drzewnej jeszcze w trakcie trwania kontroli oraz bezpośrednio po jej zakończeniu. Tym niemniej zalecam: 1. Kontynuowanie prac nad reorganizacją rynku zbytu drewna w perspektywie długofalowej, kierując się zwłaszcza koniecznością zapewnienia dostępności do tego surowca dla wszystkich zainteresowanych i solidnych odbiorców na równych prawach, zmierzając docelowo do wypracowania warunków dla funkcjonowania praw rynkowych w tym zakresie. Działania te należy podejmować w ścisłej współpracy z Dyrektorem Generalnym LP. 2. Zapewnienie przejrzystości procedur negocjacyjnych i dostępności do szczegółowej informacji na temat oferowanej do sprzedaży masy drewna dla potencjalnych odbiorców, tak na szczeblu RDLP jak i poszczególnych nadleśnictw. 3. W negocjowanej bądź ustalanej cenie drewna uwzględnianie wszelkich czynników kosztotwórczych wynikających ze spełniania wymagań odbiorców ponad formalnie przyjęte standardy. 4. Dopracowanie procedury zbytu drewna: zapewniając dokładne sprawdzanie wiarygodności finansowej odbiorców oraz stosując odpowiednie zabezpieczenie umożliwiające skuteczną i sprawną egzekucję należności; usprawniając system powiadamiania o powstaniu należności przeterminowanych i reakcji na to zjawisko w sposób uniemożliwiający dalsze narastanie tych należności (dotyczy zwłaszcza odbiorców zakupujących również drewno na terenie innych RDLP); wyposażając zespoły negocjacyjne w RDLP i podległych nadleśnictwach we wszelkie niezbędne informacje, w tym w aktualne wytyczne dotyczące sposobu postępowania z odbiorcami posiadającymi należności przeterminowane, preferowanych terminach płatności, dopuszczalnych formach zabezpieczenia spłaty należności itp. 4 II. W zakresie gospodarki gruntami gruntami. W 2005r. na terenie RDLP w Toruniu w zakresie gospodarki gruntami korzystano z niektórych tylko dopuszczonych ustawą form obrotu. Największą pozycję stanowiły zamiany lasów i gruntów i tam też stwierdzono nieprawidłowości. W analizowanym okresie na terenie RDLP zamiany dominowały zarówno pod względem ilości zawartych transakcji jak również powierzchni i wartości nieruchomości będącej przedmiotem zamian. I tak nadleśnictwa podległe RDLP w Toruniu dokonały w 2005r. 37 zamian przeznaczając ogółem 95,32 ha gruntów o łącznej wartości 3.094,3 tys. zł. i uzyskując 188,33 ha gruntów o wartości 3.463,5 tys. zł. Bilans dokonanych zamian był dla Lasów Państwowych korzystny pod względem wielkości uzyskanej powierzchni (+93 ha) jak i wartości (+369,2 tys. zł.). Zasadnicze uwagi i zastrzeżenia odnoszą się zwłaszcza do następujących przypadków zamiany: Nadleśnictwo Brodnica. 1. Wniosek nadleśniczego z dnia 20.07.2005r. dot. zamiany gruntów rolnych Nadleśnictwa o łącznej powierzchni 15,76 ha i wartości 152,8 tys. zł na grunty leśne o pow. 11,25 ha i wartości 175 tys. zł.. Wśród osób fizycznych uczestniczących w zamianie znajdują się także pracownicy LP w tym b. z-ca dyr. ds. zagospodarowania lasu RDLP. .Z materiałów kartograficznych wynika, że nabyte w wyniku zamiany grunty leśne w Nadleśnictwie Dąbrowa przylegają do gruntów leśnych ww. Nadleśnictwa poprawiając ich przestrzenną strukturę własnościową, natomiast grunty leśne nabyte w drodze zamiany w Nadl. Brodnica o pow. 3,29 ha nie poprawiły istotnie przebiegu granic LP, aczkolwiek przylegają jednostronnie do gruntów leśnych LP. Z kolei przekazanie gruntów rolnych Nadleśnictwa spowodowało powiększenie półenklawy wśród gruntów Nadleśnictwa. Uzyskane przez wnioskodawców grunty należą do terenów atrakcyjnych pod względem rekreacyjnym. 2. Wniosek nadleśniczego w sprawie zamiany z dnia 15.10.2004r. W wyniku zamiany Nadleśnictwo uzyskało grunt leśny o pow. 0,54 ha i wartości 14,6 tys. zł. Z map wynika, że uzyskany przez LP grunt leśny praktycznie nie przylega do gruntów Nadleśnictwa i nie poprawia przestrzennej struktury własnościowej. Natomiast przekazane grunty rolne Nadleśnictwa położone są atrakcyjnie pod względem rekreacyjnym (nad Jez. Zbiczno) obok ośrodka wczasowego, którego właściciel wcześniej nabył prawo własności ww. gruntów w drodze zamiany. Ponadto w operatach szacunkowych nieruchomości brak informacji, kto był zleceniodawcą sporządzenia wyceny gruntów. Nadleśnictwo Golub-Dobrzyń. Wniosek nadleśniczego z dnia 17.11.2005r. dot. zamiany lasu Nadleśnictwa o pow. 4,48 ha i wartości 40.700 zł (wyspa na jeziorze Szczurowskim) na las o pow. 5,7 ha i wartości 45,2 tys. zł. Z materiałów kartograficznych wynika, że przejęty na mocy zamiany las nie poprawił przestrzennej struktury własności LP, ponieważ faktycznie stanowi on enklawę wśród gruntów innych własności natomiast osoba zainteresowana uzyskała atrakcyjny teren pod względem rekreacyjnym. Nadleśnictwo Gołąbki. Wniosek nadleśniczego z dnia 4.02.2005r. dot. zamiany lasu Nadleśnictwa o pow. 2 ha i wartości 72,4 tys. zł na las o pow. 5,76 ha i wartości 77,2 tys. zł. Przekazany grunt leśny pogorszył sytuację przestrzenną gruntów Nadleśnictwa, ponieważ faktycznie powstała pełna enklawa wśród gruntów Nadleśnictwa nad Jez. Chomiąskim. 5 Nadleśnictwo Jamy. Wniosek nadleśniczego z dnia 9.02.2005r. dot. zamiany gruntów rolnych Nadleśnictwa o pow. 3,35 ha i wartości 32,5 tys. zł na grunty rolne i leśne o pow. 6,2 ha i wartości 37,5 tys. zł. Z materiałów kartograficznych wynika, że przekazanie gruntu rolnego w oddz. 253bc o pow. 2,36 ha pogorszyło istniejący ład przestrzenny gruntów Nadleśnictwa. Brak uzasadnionych motywów dokonanej zamiany. Nadleśnictwo Przymuszewo. 1. Wniosek nadleśniczego z dnia 16.11.2004r. dot. zamiany gruntu zabudowanego Nadleśnictwa o pow. 2,72 ha i wartości 156,8 tys. zł. Uzyskane w wyniku zamiany grunty leśne o pow. 18,27 ha, wartości 177,2 tys. zł, przylegają do gruntów LP i powiększają istniejący kompleks leśny. Jednak w wyniku zamiany powstała enklawa nad Jeziorem Łąckim wśród gruntów LP. 2. Wniosek nadleśniczego z dnia 8.08.2005r. dot. zamiany gruntu Nadleśnictwa o pow. 0,30 ha i wartości 194,6 tys. zł na grunty leśne o pow. 22,35 ha, wartości 197,9 tys. zł. W wyniku dokonanej zamiany powstała enklawa nad Jez. Łąckim wśród gruntów LP. Nadleśnictwo Lutówko. Wniosek nadleśniczego z dnia 9.09.2005r. dot. zamiany gruntów Nadleśnictwa (rola) o pow. 5,15 ha i wartości 23.320 zł na grunty rolne o pow. 4,5 ha i wartości 24 tys. zł. Z materiałów kartograficznych wynika, że przekazanie gruntu rolnego pogorszyło istniejący ład przestrzenny gruntów Nadleśnictwa położonych nad Jeziorem Sępoleńskim. Istnieją uzasadnione przypuszczenia, że zainteresowanie tym gruntem było spowodowane jego atrakcyjnym położeniem w pobliżu tego jeziora i zamiarem ew. wykorzystania w przyszłości na cele rekreacyjne. Nadleśnictwo Woziwoda. Wniosek nadleśniczego z dnia 25.10.2005r. dot. zamiany gruntów leśnych Nadleśnictwa o pow. 0,3111 ha i wartości 2.500 zł na las położony w Nadl. Tuchola o pow. 1,26 ha i wartości 77 tys. zł. Tu także z materiałów kartograficznych wynika, że przekazanie gruntu leśnego przez Nadleśnictwo zdecydowanie pogorszyło istniejący ład przestrzenny gruntów Nadleśnictwa tworząc głęboką półenklawę wśród gruntów leśnych LP. Na podstawie analizy wszystkich 37 dokonanych zamian stwierdzić należy, że: 1. Bilans dokonanych zamian był dla Lasów Państwowych korzystny zarówno pod względem wielkości uzyskanej powierzchni (+93 ha) jak i wartości (+369,2 tys. zł). 2. Przy zamianie dokonanej w Nadleśnictwie Brodnica wśród osób fizycznych biorących udział w zamianie występują pracownicy LP w tym b. z-ca dyr. ds. zagospod. lasu. 3. W tym samym Nadleśnictwie dokonano zamiany gruntów leśnych Skarbu Państwa położonych na terenie miasta przed ich przeznaczeniem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele nieleśne przy jednoznacznym (inwestycyjnym) celu proponowanej przez miasto zamiany. Jest to niezgodne ze stanowiskiem Dyrektora Generalnego LP zawartym w piśmie z dnia 5.02.2001 r. znak: ZS-214/7/2001 skierowanym do Dyrektora RDLP w Toruniu. 4. We wszystkich analizowanych przypadkach wycenę zamienianych lasów, gruntów i innych nieruchomości dokonywały osoby posiadające uprawnienia z zakresu szacowania 6 nieruchomości. Opracowywanie operatów szacunkowych zamienianych nieruchomości dokonywane było na zlecenie nadleśnictwa (12 przypadków), nadleśnictwa i drugiej strony łącznie (10), tylko osoby zainteresowanej zamianą (10), innych podmiotów (2), natomiast w 3 przypadkach dokumentacja nie zawiera informacji w tej sprawie. Z punktu widzenia interesów LP najkorzystniejsza jest sytuacja, kiedy stroną zlecającą wykonanie operatu szacunkowego jest nadleśnictwo. Nie jest bez znaczenia w tej sytuacji fakt, że rzeczoznawca – działając w ramach obowiązujących przepisów – dysponuje pewną swobodą w interpretacji prawa, które wykazuje elastyczność w interesującej materii. Nadleśniczy – przyjmując wykonanie pracy – ma dzięki temu możliwość dopilnowania, aby wspomniana elastyczność interpretacyjna nie została użyta ze szkodą dla LP. Ponadto nadleśniczy – zlecając wycenę – ma możliwość doboru wykonawcy na podstawie wiedzy o jego rzetelności i fachowości. Nie bez znaczenia jest też możliwość wpływu na sam koszt wykonania zlecenia, zwłaszcza przy wykorzystaniu procedury zamówienia publicznego. Konkludując, stwierdzić należy, że zbyt często nadleśnictwa oddawały drugiej stronie postępowania inicjatywę w zakresie wyboru rzeczoznawcy. Przejmowanie inicjatywy dla zlecenia wykonania operatu szacunkowego winno stać się regułą, i bezwzględną powinnością w przypadkach, kiedy postępowanie dotyczy gruntów większej wartości. 5. W większości przypadków zamiany były podejmowane z inicjatywy osób fizycznych bądź innych podmiotów zainteresowanych zamianą, które z reguły wcześniej nabywały grunty przydatne dla gospodarki leśnej, proponując je potem do zamiany Lasom Państwowym. 6. W 9 przypadkach zamiany nie były uzasadnione potrzebami i celami gospodarki leśnej, a korzyści odniosły głównie osoby zainteresowane zamianą. W tej sytuacji należy uznać, iż dokonane zamiany stanowiły specyficzną formę sprzedaży bezprzetargowej. 7. W 6 przypadkach zamiana niekorzystnie wpłynęła na ład przestrzenny gruntów zarządzanych przez LP. Niekiedy przekazanie gruntów Nadleśnictwa uprościło przebieg granicy polno-leśnej, ale z kolei przejęcie gruntów innych własności pogorszyło dotychczasową sytuację przestrzenną. Biorąc powyższe pod uwagę, zalecam: 1. Wprowadzenie zasady organizowania przez nadleśniczych przetargu ofertowego na sporządzanie operatów szacunkowych nieruchomości Skarbu Państwa zarządzanych przez Lasy Państwowe przeznaczonych do sprzedaży, zamiany bądź innej formy obrotu nieruchomościami. 2. Wprowadzenie zasady sporządzania operatów szacunkowych nieruchomości Skarbu Państwa zarządzanych przez Lasy Państwowe na zlecenie nadleśnictwa a nie drugiej strony zainteresowanej np. zamianą bądź zakupem, szczególnie w przypadkach transakcji o większej wartości. 3. Dokonanie szczegółowej analizy wyżej omówionych zamian gruntów w poszczególnych nadleśnictwach oraz opisanych w protokóle kontroli, biorąc pod uwagę potencjalną wartość gruntów LP przekazanych przez te nadleśnictwa oraz pod kątem skutków tych zamian dla gospodarki leśnej. W analizie tej proszę wykorzystać m.in. materiały kontroli kompleksowej, przeprowadzonej przez Inspekcję LP. 7 4. Opracowanie przejrzystych kryteriów, jakimi należy się kierować przy kwalifikowaniu lasów, gruntów oraz innych nieruchomości zarządzanych przez Lasy Państwowe, przeznaczonych do zamiany jak równie do przejęcia w wyniku przeprowadzanych zamian. Przekazując powyższe wystąpienie pokontrolne proszę Pana Dyrektora o złożenie pisemnej informacji o sposobie wykonania przedstawionych zaleceń i wykorzystania wyników kontroli zawartych w protokóle – w terminie 1 miesiąca od daty otrzymania niniejszego pisma. Do wiadomości i stosownego wykorzystania: 1. Dyrektor Generalny LP – Pan Andrzej Matysiak. 2. Dyrektor Dep. Leśnictwa – Pani Zofia Chrempińska. 8
