Nauczanie indywidualne
advertisement
Indywidualne nauczanie Podstawa prawna Art. 71b ust. 1a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 ze zmianami) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 lutego 2001r. w sprawie orzekania o potrzebie kształcenia specjalnego lub indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży oraz wydawania opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka a także szczegółowych zasad kierowania do kształcenia specjalnego lub indywidualnego nauczania (Dz.U. Nr 13, poz. 114 ze zmianami). Rozporządzenie* Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 29 stycznia 2003 r. w sprawie sposobu i trybu organizowania indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży (Dz.U. Nr 23, poz. 193). Art. 71b ust. 1a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 ze zmianami) Indywidualnym nauczaniem obejmuje się dzieci i młodzież, których stan zdrowia uniemożliwia lub znacznie utrudnia uczęszczanie do szkoły. Organizacja indywidualnego nauczania - dokumentacja Orzeczenie poradni psychologiczno-pedagogicznej o potrzebie indywidualnego nauczania Wniosek rodziców o zorganizowanie indywidualnego nauczania Decyzja dyrektora szkoły, do której uczeń uczęszcza w sprawie organizacji indywidualnego nauczania Plan nauczania ucznia objętego indywidualnym nauczaniem Projekt organizacyjny (Aneks do Projektu) Harmonogram zajęć z uczniem nauczanym indywidualnie. Tygodniowy wymiar godzin indywidualnego nauczania §3 rozporządzenia* stanowi, że tygodniowy wymiar godzin indywidualnego nauczania wynosi: 1. Dla uczniów zerowego etapu edukacyjnego (klasy wstępnej) – od 4 do 6 godzin; 2. Dla uczniów klas I – III szkoły podstawowej – od 6 do 8 godzin; 3. Dla uczniów klas IV – VI szkoły podstawowej – od 8 do 10 godzin; 4. Dla uczniów gimnazjum – od 10 do 12 godzin; 5. Dla uczniów szkół ponadpodstawowych i ponadgimnazjalnych – od 12 do 16 godzin. Miejsce prowadzenia indywidualnego nauczania Zgodnie z §2 ust.4 ww. rozporządzenia “Zajęcia w ramach indywidualnego nauczania prowadzi się w miejscu pobytu ucznia, w szczególności w domu rodzinnym, specjalnym ośrodku szkolnowychowawczym lub w placówce opiekuńczowychowawczej”. Jednakże “W celu pełnego osobowego rozwoju uczniów objętych indywidualnym nauczaniem oraz ich integracji ze środowiskiem rówieśników, dyrektor szkoły w miarę posiadanych możliwości, uwzględniając stan zdrowia dzieci, organizuje im uczestniczenie w życiu szkoły, np. w uroczystościach okolicznościowych”. Niedopuszczalna jest natomiast sytuacja, gdy dziecko regularnie uczęszcza na lekcje oraz jest “douczane indywidualnie" w ramach przyznanego mu nauczania indywidualnego. Plan nauczania ucznia objętego indywidualnym nauczaniem Uczeń może być zwolniony z wychowania fizycznego oraz informatyki lub technologii informacyjnej (na ogólnych zasadach) oraz z nauki drugiego obowiązkowego języka obcego (dotyczy ucznia z wadą słuchu lub z głęboką dysleksją – §9 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 września 2004 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 199 poz. 2046. Pozostałe przedmioty ujęte w szkolnym planie nauczania dla danej klasy muszą być realizowane, oczywiście proporcjonalnie do ogólnej liczby godzin nauczania indywidualnego. Uczeń musi być z tych przedmiotów oceniony. Jest to podstawa do klasyfikacji i uzyskania promocji. Nie należy lekceważyć takich przedmiotów jak plastyka i muzyka. Dla dziecka chorego mają one szczególne walory terapeutyczne. Kwalifikacje nauczycieli prowadzących indywidualne nauczanie W zakresie przygotowania do nauczania przedmiotowego takie samo jak do pracy w szkole. W pracy z dziećmi ze starszych klas, gdzie liczba przedmiotów jest duża. wskazane jest łączenie treści przedmiotów humanistycznych i matematyczno-przyrodniczych, tak aby ograniczyć liczbę nauczycieli pracujących z dzieckiem. Takich ograniczeń wymaga organizacja nauczania oraz specyficzne potrzeby dziecka chorego. Z powyższych względów organizujący nauczanie dyrektor szkoły musi przydzielić nauczanie odpowiednim nauczycielom. Byłoby wskazane i bardzo pomocne, gdyby prowadzący nauczanie posiadali przygotowanie z zakresu pedagogiki leczniczej (terapeutycznej). Nauczanie dziecka chorego a równocześnie niepełnosprawnego prowadzić powinien nauczyciel z przygotowaniem z zakresu właściwego działu pedagogiki specjalnej (oligofrenopedagogiki, surdopedagogiki, tyflopedagogiki). Indywidualne zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze Zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze są formą realizacji obowiązku szkolnego przez dzieci i młodzież z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim. Mogą one być prowadzone w formie indywidualnej lub zespołowej. Organizację tych zajęć regulują odrębne przepisy: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 stycznia 1997 r. w sprawie zasad organizowania zajęć rewalidacyjnowychowawczych dla dzieci i młodzieży upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim (Dz. U. Nr 14, poz. 76). Określony w §9 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia wymiar godzin (2 godzin dziennie na zajęciach indywidualnych) jest obligatoryjny. Zajęcia te może prowadzić wyłącznie nauczyciel posiadający kwalifikacje z zakresu oligofrenopedagogiki. Sposób organizowania tych zajęć jest analogiczny jak w przypadku nauczania indywidualnego. Gdzie szukać informacji? www.ko.rzeszow.pl [email protected]
