Etyka klasy 1-3 - SP 36 im. KK Baczyńskiego w Katowicach

Informacja w sprawie zasad organizowania nauki etyki w roku szkolnym 2015/2016
25 marca 2014 r. zostało podpisane rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie
warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach. Nowelizacja
przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i
sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach (Dz. U. Nr 36, poz. 155,
z późn. zm.). wprowadza zmiany, które mają na celu zapewnienie nauki etyki każdemu uczniowi
zainteresowanemu udziałem w zajęciach z tego przedmiotu, eliminując wskazane przez Europejski
Trybunał Praw Człowieka przypadki odmowy zorganizowania zajęć z etyki przez szkołę lub organ
prowadzący z powodu braku wymaganej dotychczas liczby co najmniej trzech uczniów.
Nauka religii i etyki jest organizowana w szkole na życzenie rodziców, według zasad określonych
w przywołanym wyżej rozporządzeniu. Od 1 września 2014 r. obowiązuje zasada wyrażania życzenia
w formie oświadczenia pisemnego.
Religia i etyka nie są dla ucznia przedmiotami obowiązkowymi, udział w nich jest dobrowolny. O
udziale ucznia w zajęciach z tych przedmiotów decydują rodzice – na zasadzie dobrowolności – poprzez
wypełnienie wspomnianego oświadczenia. Po złożeniu oświadczenia udział w wybranych zajęciach
staje się dla ucznia obowiązkowy.
Uczeń może uczestniczyć w zajęciach z religii, z etyki, z obu przedmiotów, może też nie wybrać
żadnego z nich.
Szkoła organizuje zajęcia z etyki w grupach różnowiekowych (grupa 1-3, grupa 4-6), łączących
uczniów z całego etapu edukacyjnego.
Oceny z etyki są wliczane do średniej ocen ucznia, nie wpływają jednak na promocję.
Jeśli uczeń zadeklarował udział w zajęciach z etyki i z religii na świadectwie szkolnym umieszcza
się średnią ocen z obu przedmiotów.
Cele, treści nauczania, zalecane warunki i sposób realizacji zajęć z etyki na wszystkich etapach
edukacyjnych zostały określone w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w
sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego i kształcenia ogólnego w poszczególnych
typach szkół (Dz. U. z 2012 r., poz. 977). Przepisy tego rozporządzenia stanowią bazę do opracowania
przez nauczycieli programów nauczania etyki.
Zgodnie z art. 22a ust.2 i 2b ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 Nr
256, poz. 2572, z późn. zm.) nauczyciel przedstawia dyrektorowi szkoły program nauczania etyki. Dyrektor,
po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej dopuszcza do użytku w szkole zaproponowany przez nauczyciela
program i wpisuje go do szkolnego zestawu programów nauczania.
ETYKA
klasy 1 - 3
Tematyka zajęć w roku szkolnym 2015/2016
Temat lekcji
1.
2.
3.
4.
5.
Czego będziemy się uczyć na lekcjach etyki?
Jaki jestem i kim jestem? - zabawy integrujące grupę.
Moje mocne i słabe strony.
Jesteśmy różni a jednak podobni do siebie – być
złośliwym, dokuczać czy akceptować i zaprzyjaźnić się?
Nie wszyscy jesteśmy tacy sami – co nas łączy mimo
Podstawa
programowa
11. 2, 11.4, 11.5, 11.7
11. 1, 11.7
11. 2
11. 1, 11.2, 11.3
11. 1, 11.2, 11.3, 11.6
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
35.
36.
37.
38.
wielu różnic?
Śmiejemy się z samych siebie.
Każdy ma swoje zdanie – tak sądzę, myślę, czuję…
Każdy ma swoją godność i honor.
Jak narodziła się przyjaźń i uprzejmość?
Wolno czy nie wolno?
Słowa jak klucze – zwroty grzecznościowe i nie tylko.
Jestem członkiem grupy – znam moje prawa i obowiązki.
Mój przyjaciel, mój kolega.
Być przyjacielem i mieć przyjaciół.
Nasze wspólne zabawy.
To moje, a to nasze – troszczę się o własność osobistą i
wspólną.
Dbam o porządek, nie lubię bałaganiarstwa.
Dbam o higienę i estetyczny wygląd.
„Kłamstwo ma krótkie nogi” – prawdomówność.
Pożyczyłem – oddałem!
Czy znalezione to nie kradzione?
Ale jestem wspaniały! – zarozumialstwo, pycha.
Uwielbiam nic nie robić – lenistwo.
„Proszę pani, a Jaś nie odrobił pracy domowej” – czyli
kim jest skarżypyta?
Wiem, że słowa mogą ranić. Jestem odpowiedzialny za
to, co mówię.
Być sędzią sprawiedliwym – czyli o sprawiedliwości.
Nie każdy musi być świetny we wszystkim.
Każdy jest sprawny inaczej.
Niełatwo być „nowym”.
Mistrzowie informatyki – czyli o tym, że osoba
niepełnosprawna może być w wielu dziedzinach
sprawniejsza od innych.
„Nie ma jak pokemony” – czyli o bezpodstawnym
oskarżaniu.
Cios za cios – czyli o pokojowym rozwiązywaniu
konfliktów.
Bezprzedmiotowa kłótnia czy twórcza niezgoda?
Robimy użytek z „mikstury zgody” – czyli o tym, jak
rozwiązywać problemy.
Staram się, aby moja praca była przydatna dla innych
(pomoc niepełnosprawnym).
Zgoda buduje, niezgoda rujnuje – zła praca, jako źródło
kłopotów.
Wspólna praca, ale moja odpowiedzialność.
Czy wspólna praca może być czymś przyjemnym?
11. 2
11. 1
11.1, 11.2, 11.7
11.6, 11.7
11.2, 11.5
11.7
11.7, 11.5
11.6, 11.2
11.6, 11.2
11.3, 11.5, 11.6, 11.7
11.2, 11.5, 11.7, 11.8
11.2
11.2
11.4
11.5
11.5
11.1, 11.2, 11.6, 11.7
11.2, 11.4
11.4, 11.6, 11.7
11.1, 11.2
11.2
11.1, 11.2, 11.3
11.1, 11.2, 11.3
11.1, 11.2
11.3, 11.1
11.4, 11.5
11.2, 11.7
11.2, 11.7
11.2, 11.6, 11.7
11.3
11.2, 11.7
11.2, 11.7
11.7, 11.2
39. „Samochwała w kącie stała” – czyli słów kilka o
skromności.
40. Nie szata zdobi człowieka – czyli o różnym statusie
materialnym.
41. Dlaczego dorośli mnie ignorują? – zgoda, kompromis i
szacunek dla członków rodziny.
42. Opiekować się dorosłymi? „Duży” też potrzebuje
wsparcia!
43. O tak zwanym wtrącaniu się w nie swoje sprawy – czyli
niebezpieczeństwa związane z niewłaściwą postawą.
44. Dlaczego należy przestrzegać przepisów?
45. Jestem odpowiedzialny za swoje bezpieczeństwo.
46. Mogę uratować zdrowie i życie innych.
47. I ty możesz zostać wielkim pływakiem! – dostrzegam
kłopoty innych i pomagam im.
48. Urodziny Jacka – prezent jako wyraz sympatii, a nie
demonstracja „siły pieniądza”.
49. O powiedzonkach, które mogą bardzo boleć.
50. Dziwna choroba Martina – niebezpieczeństwa związane
z uzależnieniem od komputera i gier.
51. Co reklama może zmienić w życiu człowieka?
52. O tym, dlaczego dzieci niekiedy denerwują dorosłych i
jaka odpowiedzialność na nich spoczywa.
53. Co to jest szczęście? Poszukiwanie treści moralnych w
utworach literackich.
54. Co to jest szczęście? Samotność i mądrość w wyborze
życiowych celów.
55. Czy warto być optymistą? – poszukiwanie form pomocy
ludziom w trudnej sytuacji życiowej.
56. O klasowym wyjeździe, wydawaniu pieniędzy i
dotrzymywaniu obietnic.
57. Nie ma jak wspólna zabawa! – zasady dobrego
wychowania.
58. Zamknięte oczy – niewidomi są wśród nas.
59. Przyznać się czy się nie przyznać? Co wymaga większej
odwagi?
60. Czy naprawdę coś zależy od nas?
61. Jak przyroda wpływa na moje życie?
62. Czy zwierzęta mają prawa?
63. Jestem częścią przyrody, chronię ją i szanuję!
64. O dwóch bardzo ważnych rzeczach w życiu człowieka –
czyli o dobrach kultury.
65. Wakacyjne plany? Nie zapominajmy o sobie! Znaczenie
takich gestów jak wysyłanie kartek, telefonowanie,
organizowanie spotkań poza szkołą.
11.1, 11.4, 11.5
11.1, 11.2
11.1 11.7, 11.2
11.1
11.2
11.7, 11.2
11.2, 11.4
11.2, 11.6, 11.7
11.2
11.1, 11.6
11.1, 11.2
11.2
11.1, 11.2, 11.4
11.2, 11.7
11.2, 11.4, 11.5
11.2
11.2, 11.4
11.1, 11.5, 11.4
11.7
11.2
11.4
11.2
11.8, 11.2
11.8
11.2, 11.8
11.2, 11.7
11.2, 11.6
ZASADY OCENIANIA
Z ETYKI W KLASACH I-III
W SZKOLE PODSTAWOWEJ NR 36 W KATOWICACH
2015/2016
1. Wymagania programowe:
Uczeń:
- rozumie, co oznacza bycie dobrym kolegą/koleżanką, dobrym synem/córką,
uczniem/uczennicą; zna zasady koleżeństwa i stara się̨ stosować je w praktyce; podaje przykłady z
własnego doświadczenia,
- określa swoje mocne i słabe strony, przedstawia propozycje doskonalenia swoich relacji z bliskimi, a także
z kolegami, nauczycielami i innymi dorosłymi, podaje przykłady z własnego doświadczenia,
- określa reguły panujące w zespole klasowym, przedstawia propozycje bezkonfliktowego współdziałania w
grupie,
- charakteryzuje dobrego przyjaciela, dzieli się refleksjami na temat przyjaźni i wynikających z niej
zobowiązań,
- prezentuje właściwą̨ postawę wobec gości, zna wagę przyjacielskiego gestu, jakim jest prezent – wyraz
sympatii i przywiązania a nie siły pieniądza,
- dostrzega różnice w kolorze skóry, stroju, obyczajach; akceptuje różnice rasowe i kulturowe; znajduje
podobieństwa, ocenia wagę różnic i podobieństw; z szacunkiem odnosi się do innych,
- ocenia postawę̨ bohaterów baśni, przedstawia własne propozycje pomocy potrzebującym,
- rozumie wagę słów, które wypowiada, ma świadomość, że słowa mogą̨ ranić i krzywdzić,
potrafi odróżnić „paplaninę” od odpowiedzialnego używania słów,
- prezentuje właściwą postawę wobec osób podlegających osadowi, wskazuje trudności w formułowaniu
sprawiedliwych ocen; z szacunkiem odnosi się do innych,
- rozumie, że widoczna niepełnosprawność nie przeszkadza w przyjaźni i wzajemnych zrozumieniu, ukazuje
bariery i trudności w życiu osób niepełnosprawnych i wskazuje sposoby ich pokonywania, podaje przykłady
sytuacji, w których może okazać pomoc, wie, jak pomóc potrzebującym,
- wie, na czym polega trudna sytuacja bycia nowym, taktownie i z wyczuciem odnosi się do kolegów,
wypracowuje sposoby zachowania wobec osób niepełnosprawnych,
- wie o istnieniu ludzi niewidomych i słabowidzących, rozumie, że brak wzroku nie oznacza, że ktoś́ mniej
wie, rozumie i czuje,
- poszukuje odpowiedzi zawartej w temacie, poszukuje treści moralnej w utworach literackich, wypowiada
się na temat problemu samotności i mądrości w wyborze życiowych celów,
- wie, co sprawia, że czuje się szczęśliwy, wypowiada się na temat swoich uczuć i pragnień,
- jest wrażliwy na smutek i przygnębienie innych, znajduje formy pomocy ludziom smutnym, dostrzega
ważną rolę radosnej postawy w stosunku do spraw codziennych.
- jest otwarty na innych; szanuje bliskie osoby, dostrzega rolę drobnych serdecznych gestów w relacjach z
innymi,
- jest świadomy możliwości wyboru, dokonuje wyborów zgodnych z sumieniem i z obowiązującymi w
społeczności regułami,
- rozumie pojęcie własności; podaje przykłady naruszenia cudzej własności; wie, że nie wolno zabierać i
niszczyć cudzych rzeczy, a pożyczone należy oddać́ w ustalonym terminie,
- rozumie, dlaczego kłamstwo jest czymś niewłaściwym; podaje przykłady negatywnych skutków kłamania z
własnego doświadczenia, ocenia bohaterów literackich mówiących nieprawdę,
- zna pojęcie: oszustwo; rozumie, dlaczego oszukiwanie jest niewłaściwe, wie, że ściąganie jest
oszustwem,
- jest asertywny; wie, dlaczego powinien być́ posłuszny rodzicom i nauczycielom, nie ulega negatywnym
wpływom rówieśników,
- rozumie, dlaczego należy przestrzegać przepisów, jest odpowiedzialny za swoje bezpieczeństwo,
- rozumie, dlaczego przyroda jest ważna dla człowieka; podaje znane sobie przykłady braku poszanowania
przyrody; próbuje określić́ skutki; wie, jak może przyczynić się do ochrony środowiska naturalnego;
proponuje, w jaki sposób dziecko może dbać o przyrodę,
- rozumie powody, dla których człowiek powinien szanować zwierzęta i o nie dbać; podaje przykłady
niewłaściwego zachowania ludzi wobec zwierząt; podaje propozycje środków zaradczych.
2. Zasady oceniania z etyki:
Ocenie podlega:
- aktywne uczestnictwo w lekcjach,
- prace twórcze (plastyczne, scenki dramowe, układanie prostych tekstów),
- prowadzenie zeszytu przedmiotowego,
- terminowe wykonywanie zadań zleconych przez nauczyciela,
- wypowiedzi ustne,
- wypowiedzi pisemne (klasy II-III).
3. Zasady pracy:
Uczeń jest zobowiązany do systematycznego uczęszczania na lekcje, posiadania zeszytu oraz
przyborów szkolnych. Z szacunkiem odnosi się do pozostałych członków grupy.
Za aktywny udział w lekcji uczeń otrzymuje „plus”. Otrzymanie trzech „plusów” jest równoznaczne z
oceną bardzo dobrą.
Uczeń może otrzymać „minus” za brak pracy domowej, brak zeszytu i przyborów lub za
lekceważenie zadań, a także za rażące naruszanie zasady szacunku wobec innych członków grupy lub
nauczyciela. Otrzymanie trzech „minusów” jest równoznaczne z oceną niedostateczną.
Nie podlega ocenie talent plastyczny, muzyczny i literacki. Prace powinny dowodzić zrozumienia
przez dziecko przekazywanych treści.
Nie przewiduje się prac pisemnych w klasie 1 oraz dłuższych prac pisemnych w klasach 2-3.
Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi jest oceniany według powyższych kryteriów z
uwzględnieniem szczegółowych zaleceń PPP.
4. Kryteria oceniania
Uczeń jest oceniany w skali:
1 – niedostateczny
2 – dopuszczający
3 – dostateczny
4 – dobry
5 – bardzo dobry
6 – celujący
Ocena
Kryteria oceniania
- wiedza i umiejętności ucznia wykraczają̨ poza wymagany zakres tematyki poruszanej na
zajęciach,
- uczeń wykorzystuje rożne źródła informacji w celu podejmowania indywidualnych,
twórczych działań na zadany temat,
celujący - w stopniu biegłym posługuje się zdobytą wiedzą i umiejętnościami oraz znajduje
rozwiązania sytuacji teoretycznych i praktycznych,
- samodzielnie wysuwa wnioski oraz w sposób analityczny znajduje związki przyczynowoskutkowe poruszanego tematu,
- wzorowo prowadzi zeszyt przedmiotowy
- uczeń swobodnie operuje słownictwem wprowadzanym i utrwalanym podczas zajęć
lekcyjnych,
- opanował całościowo wiadomości i umiejętności w zakresie tematyki poruszanej na
bardzo dobry zajęciach,
- posługuje się zdobytą wiedzą i umiejętnościami oraz znajduje rozwiązania sytuacji
teoretycznych i praktycznych,
- prowadzi zeszyt przedmiotowy
- uczeń rozumie sens tematów poruszanych podczas zajęć lekcyjnych oraz
wykorzystywanych tekstów literackich,
dobry
- udziela odpowiedzi na proste pytania całym zdaniem lub kilkoma słowami,
- stosuje zdobyte wiadomości i umiejętności w sytuacjach praktycznych,
- prowadzi zeszyt przedmiotowy
- uczeń w stopniu podstawowym opanował wiadomości i umiejętności w zakresie tematyki
poruszanej na zajęciach,
- rozwiązuje samodzielnie zadania teoretyczne i praktyczne o podstawowym stopniu
dostateczny trudności,
- otrzymując wsparcie ze strony nauczyciela – wykorzystuje je w celu podniesienia swoich
umiejętności oraz poszerzenia wiedzy na poruszany podczas zajęć temat,
- prowadzi zeszyt przedmiotowy
- uczeń w stopniu minimalnym opanował wiadomości i umiejętności w zakresie tematyki
poruszanej na zajęciach,
- wykonuje najprostsze zadania przy pomocy nauczyciela,
- rozpoczyna, ale najczęściej nie kończy podjętej pracy nie mieszcząc się w czasie
dopuszczający
przeznaczonym na wykonanie zadania,
- wymaga pomocy nauczyciela – tj. dodatkowych objaśnień związanych ze zleconym
zadaniem; prowadzi zeszyt przedmiotowy
- uczeń nie wykonuje zadań zleconych przez nauczyciela,
- nie bierze czynnego udziału w zajęciach,
niedostateczny - nie opanował wiadomości i umiejętności w zakresie tematyki poruszanej na zajęciach; nie
prowadzi zeszytu przedmiotowego