Zasilacz stabilizowany 13,8V/25A

Zasilacz stabilizowany 13,8V/25A
Marek SP9XUH
www.sp9xuh.pl
[email protected]
Zasilacz, to jedno z urządzeń bez którego radioamator obejść się nie może. Tylko nieliczne
transceive-ry, z górnej półki cenowej, posiadają wewnętrzny zasilacz. Większość wymaga
zewnętrznego napięcia zasilającego 13,8 V i prądu rzędu 20 – 25 A. Ważne jest, aby
wartość napięcia była stabilna, jego tętnienia jak najmniejsze, a układy zabezpieczeń
wykluczały możliwość uszkodzenia transceiver-a jak i samego zasilacza. Po dość długim
okresie użytkowania, wydaje mi się, że opisany tutaj układ spełnia te wymagania
Parametry i funkcje zasilacza
- stabilizowane napięcie wyjściowe 13,8V,
- maksymalny prąd 25A,
- odcięcie prądowe 0 – 25A – regulowane płynnie,
- zabezpieczenia:
- przeciwzwarciowe,
- pod i nadnapięciowe;
- odcięcie napięcia na wyjściu, jeżeli jego wartość będzie mniejsza od 12,5 V lub większa od 14,5 V – stan
w jakim znajduje się układ zabezpieczenia sygnalizowana jest przez diody LED umieszczone z przodu
zasilacza (napięcie: <12,5 – żółta, w normie – zielona, .14,5V czerwona),
- termiczne – dwa czujniki
- scalony DS18B20 - podłączony do procesora – sterowanie pracą wentylatora i wyłączenie zasilacza po
przekroczeniu ustawionej wartości temperatury
- termistor – wyłączenie zasilacza jeżeli temperatura radiatora przekroczy 100 stopni Celsjusza, np. w
przypadku awarii lub nieprawidłowej pracy elektronicznego pomiaru temperatury (DS18B20).
Wartość (w zakresie od 0 do 25A), przy którym nastąpi zadziałanie odcięcia prądowego, ustawiamy potencjometrem
umieszczonym z tyłu obudowy. Jednym z parametrów mierzonych przez procesor, jest prąd pobierany przez obciążenie.
W przypadku gdy nie zadziała analogowy układ automatycznego odcięcia, a pobierany prąd będzie większy od 27A,
nastąpi wyłączenie zasilacza przez procesor.
Radiator na którym umieszczone są tranzystory mocy, schładzany jest wentylatorem sterowanym z procesora. Jego
załączenie nastąpi w przypadku wzrostu temperatura radiatora powyżej 45 stopni Celsjusza lub pobierania z zasilacza
prądu większego od 10A. Wyłączenie zaś, kiedy temperatura spadnie poniżej 40 stopni Celsjusza lub pobierany prąd
jest mniejszy od 10 A. Wartości temperatur i prądu możemy ustawić w programie.
Transformator, to toroid o mocy 350W i napięciu wyjściowym 17V (dwa uzwojenia połączone równolegle). Wielu uważa,
że nie jest to dobre rozwiązanie ze względu na małą „sztywność’’ tego typu transformatorów. Po przeprowadzeniu
pomiarów okazało się, że nie jest tak źle i pod pełnym obciążeniem napięcie stałe na baterii kondensatorów nie spada
poniżej 17 V. Prostownik zbudowany jest na diodach Schotky’ego. W układzie stabilizacji napięcia, regulacji prądu i
zabezpieczeń, zastosowane są szeroko stosowane wzmacniacze operacyjne LM324. Regulatory TL431 zapewniają
stabilne źródła napięcia odniesienia dla układu stabilizacji i pomiaru. W większości konstrukcji zasilaczy, jako elementy
wykonawcze stosuje się bipolarne tranzystory mocy. Ja zastosowałem dwa, połączone równolegle tranzystory MOS-FET
typu IRF064. Układ zabezpieczenia nad i podnapięciowego zrealizowany jest na kostce BTS555 firmy Siemens.
Parametry napięcia, prądu, temperatury radiatora i mocy, wskazywane są na wyświetlaczu LCD.
Schematy
- schemat blokowy,
- MS-2010 - moduł stabilizatora,
- MP2010 - moduł pomiarowo – kontrolny,
- MPS-2010 – moduł „miękkiego” start,
- MPG-2010, MWG-2010 - moduł prostownika i układ chłodzenia,
- MZ-2010 - moduł zabezpieczenia nad i podnapięciowego.
1
Schemat blokowy
2
Moduł stabilizatora MS-2010
3
Napięcia referencyjnego dla układu stabilizacji dostarcza scalony regulator TL431. Sygnał z niego, podawany jest na
wejście odwracające wzmacniacza operacyjnego U2B. Na wejście nieodwracające, z dzielnika R16, R17 podawane jest
napięcie proporcionalne do wyjściowego. Sygnał z wyjścia wzmacniacza, który jest różnicą tych napięć, steruje
tranzystory wykonawcze T3, T3-1. Wartość napięcia stabilizowanego ustawiamy potencjometrem P2.
Na rezystorze R27 (R27-1, R27-2) wpiętym w szereg z obciążeniem, odkłada się napięcie proporcjonalne do
przepływającego prądu. Po wzmocnieniu na U2D, podawane jest ono na wejście odwracające wzmacniacza U1B oraz
do układu pomiarowego. Drugie wejście wzmacniacza (nieodwracające) podpięte jest do potencjometru P1, za pomocą
którego ustawiamy wartość prądu przy którym nastąpi odcięcie napicia wyjściowego. Jeżeli napięcie na wejściu
nieodwracającym będzie wzrastać ponad wartość napięcia na wejściu odwracającym, tranzystor T4 będzie coraz mniej
wysterowany, aż do całkowitego zatkania. W tym momencie następuje odcięcie sygnału z regulatora napięcia U2B i
zatkanie tranzystorów wykonawczych T3 i T3-1.
Wyłączenia zasilacza może nastąpić jeszcze w dwóch przypadkach;
- przekroczenia maksymalnej temperatury tranzystorów
Termistor TH1 zamocowany na radiatorze tranzystorów wykonawczych, połączony jest z bazą tranzystora T2.
Wzrost temperatury radiatora, powoduje zmniejszenie się rezystancji termistora i coraz większe wysterowanie
tranzystora, a co za tym idzie wzrost napięcia na jego kolektorze i wejściu odwracającym U1B. Przy tych
wartościach elementów (R9, R10, R11, R12, TH1, D9, D11) wyłączenie zasilacza następuję przy temperaturze
radiatora około 100 stopni Celsjusza.
- wyłączenie przez procesor
Baza tranzystora T8, poprzez klucz T10(moduł pomiarowo-kontrolny), sterowana jest z portu PD6(12) procesora.
Przejście tranzystora T8 w stan przewodzenia, powoduje zwarcie źródła napięcia referencyjnego U2 i wyłączenie
zasilacza.
Tranzystor T7, to driver, załączający i wyłączający wentylator chłodzenia radiatora z tranzystorami wykonawczymi. Jest
on sterowany, poprzez klucz T9(moduł pomiarowo-kontrolny), z portu PD5(11) procesora.
4
Moduł pomiarowo-kontrolny MP-2010
5
Pomiarem, obliczeniami i sterowaniem zajmuje się mikrokontroler Atmega8. Wyniki pomiarów wizualizowane są na
wyświetlaczu LCD typu AC-2002A-DIW W/K-E6 C PBF. Podkówką P5, regulujemy kontrast wyświetlanych znaków.
Podświetlanie wyświetlacza (w zależności od ustawienia zworek Z6-Z9), może być ustawione na stałe lub załączane
przez procesor. Zmiana natężenia oświetlenia, powoduje zmianę rezystancji fotoelementu R58, a co za tym idzie zmianę
napięcia na wejściu przetwornika A/C (PC2(ADC2)) procesora. W zależności od tego napięcia procesor poprzez
tranzystor T11 załącza podświetlanie.
Pomiar napięcia i prądu zrealizowany jest z zastosowaniem przetworników A/C, w które standardowo wyposażony jest
mikrokontroler Atmega8. Z modułu stabilizatora (gniazda G16G i G19G) na nóżkę 24 (PC1/ADC1) procesora, podawane
jest napięcie proporcjonalne do napięcia wyjściowego. Podkuwkę PR22 (moduł stabilizatora) ustawiamy tak, aby
wskazania wyświetlacza były zgodne z napięciem wyjściowym zasilacza. Pomiar prądu zrealizowany jest podobnie, z
tym, że napięcie (proporcjonalne do pobieranego prądu) z wyjścia U2D (moduł stabilizatora), przed podaniem na
przetwornik A/C (PC0/ADC0) jest dodatkowo wzmacniane na układzie U4B. Podkówka P4 pozwala nam doregulować
wskazania wyświetlacza tak, aby pokazywana wartość były faktycznym prądem pobieranym przez obciążenie.
Procesor Atmega8 posiada dla przetworników A/C wewnętrzne, 5 woltowe, źródło napięcia referencyjnego. Jednak, w
celu uzyskania większej dokładności pomiaru, warto jest zastosować bardziej stabilne napięcie zewnętrzne. Doskonale
do tego nadaje się TL431. W tym układzie dostarcza on stabilnego napięcia 2,5 V.
Port PD0 procesora pracuje jako szyna 1-wire, do której podłączony jest czujnik temperatury DS18B20. Wewnętrzny
pull-up ma zbyt małą wydajność prądową, dlatego dodatkowo port ten, podciągnięty jest do zasilania +5V rezystorem
4,7k.
Dwa klucze tranzystorowe T9 i T10, przełączane przez mikrokontroler, sterują odpowiednio; wentylatorem i wyłączeniem
zasilacza.
Napięcia +5V do zasilania procesora i wyświetlacza, dostarcza przetwornica DC/DC MC34063, zasilana poprzez
rezystor R21 z baterii kondensatorów C11-C20. Pojemność ich wynosi 100 mF i po wyłączenie zasilacza, napięcie na
nich bardzo powoli spada. Powodowało to powolny zanik napięcia +5V procesora i jego nieprawidłowe operacje, np.
przypadkowe załączanie głośniczka, kluczy tranzystorowych czy „krzaczki” na wyświetlaczu. Problem ten wystąpił przy
uruchamianiu zasilacza i aby go usunąć, zastosowałem proste rozwiązanie. Zamontowałem dodatkowy przekaźnik (K2),
przez którego zestyki napięcie z układu stabilizacji dostarczane jest do przetwornicy DC/DC. Jego cewka sterowana jest
napięciem z modułu „miękkiego” startu. Wyłączenie zasilacza przełącznikiem sieciowym, powoduje szybkie odcięcie
zasilania od przetwornicy.
UWAGA!!! Należy zwrócić uwagę na prawidłowe ustawienie zwory Z5. Błąd grozi uszkodzeniem procesora i
wyświetlacza.
Moduł "miękkiego" startu MPS-2010
Transformatory toroidalne dużej mocy w momencie podłączenia ich od razu na pełne napięcie sieci pobierają duży prąd,
co niejednokrotnie kończy się przepaleniem bezpieczników. Dlatego zastosowałem do jego rozruchu prosty układ
„miękkiego startu”.
W momencie załączenia zasilacza, na transformator podawane jest napięcie pomniejszone od sieciowego, o wartość
spadku napięcia na rezystorach R4 – R7. Jednocześnie ładowane są kondensatory C4, C5. Kiedy napięcie na nich
osiągnie minimalną wartość napięcia cewki przekaźnika, nastąpi przełączenie jego styków . Rezystory R4 – R7 zostają
zwarte, a na transformator podane zostaje pełne napięcie sieci.
Rezystory R1, R2 i kondensator C3 ustalają wartość napięcia cewki. Wadą tego układu jest to, że wartość napięcia na
cewce przekaźnika jest zależna od prądu przez nią pobieranego. Powoduje to konieczność dobrania (wyliczenia) tych
elementów (R1, R2, C3), w zależności od zastosowanych przekaźników. Podana na schemacie wartość C3 = 330nF,
jest wystarczająca dla jednego przekaźnika RM85 (12V). Po modernizacji i założeniu drugiego przekaźnika do
odłączania zasilania procesora, dla uzyskania prawidłowego napięcia cewek, musiałem zwiększyć jego wartość do 680
nF. Cewki L1, L2, L3 i kondensatory C1, C2 to elementy filtra, zapobiegającego dostawaniu się zakłóceń z i do sieci.
6
Moduł prostownika MPG-2010, MWG-2010
Opinie na temat stosowania diod Schottk’ego w układach prostowniczych o częstotliwości sieci, są różne. Postanowiłem
przetestować takie rozwiązanie i założyłem cztery (podwójne), 30 amperowe diody typu 30CPQ150PBF. Diody
zamocowane są do niewielkiego radiatora. Pomimo małego spadku napięcia na złączach półprzewodników, a co za tym
idzie wydzielania się dużo mniejszej ilości ciepła niż przy zwykłych diodach, radiator dość mocno się nagrzewał. Aby go
schłodzić zamontowałem na nim mały (5x5) wentylator i dobudowałem układ nim sterujący.
Czujnikiem jest termistor TH80, dociśnięty do radiatora. Potencjometrem P80 ustawiamy wartość temperatury (30 – 70
stopni Celsjusza) przy której następuje załączenie/wyłączenie wentylatora. Regulator oparty jest na układzie scalonym
NE555 i zasilany poprzez stabilizator 12V (LM7812) z baterii kondensatorów C11 - C20.
Moduł zabezpieczenia nad i podnapięciowego MZ-2010
7
Firma Siemens produkuje półprzewodnikowe przełączniki dużej mocy. Jednym z nich jest oparty na technologii MOSFET, BTS555. Według danych katalogowych, pozwala on rozłączać prąd o wartości nawet 165 A. Dzięki małej
rezystancja złącza (2,5 mohm), ilość ciepła wydzielająca się na nim nie jest duża i do chłodzenia układu wystarcza
niewielki radiator. Rozłączenie (przejście w stan wysokiej oporności) następuje w momencie zwarcia do masy wejścia IN
(2).
Sterowanie przełączaniem realizuje komparator okienkowy. Firmy, m.in. Siemens produkują gotowe scalone
komparatory okienkowe, jednak ich ceny są dość duże. Ja zbudowałem taki komparator na bazie dwóch wzmacniaczy
operacyjnych, znajdujących się w strukturze układu scalonego LM358.
Potencjometrem P8 ustawiamy górną, a P7dolną wartość napięcia przy którym nastąpi odłączenia wyjścia zasilacza.
Napięcia te, porównywane są w komparatorach (U11A, U11B) z napięciem pobranym z dzielnika R64, R65. Dopóki
wyjścia obu komparatorów są w stanie wysokim, tranzystor T80 nie przewodzi i napięcie przez U8 podawane jest na
zaciski wyjściowe zasilacza. Zmiana stanu któregoś z komparatorów na niski, powoduje wysterowanie tranzystora T11 i
odłączenie przez układ U8 napięcia wyjściowego. Stan, w jakim znajduje się przełącznik BTS555 oraz czy wyłączenie
nastąpiło z powodu zbyt niskiej lub wysokiej wartości napięcia, sygnalizowane jest przez diody LED. Są one załączane
pojawieniem się stanu niskiego na wejściach bramek; U12B (napięcie za niskie), U12C (napięcie w normie) i U12D
(napięcie za wysokie). Zworkami Za, Zb ustawiamy czy przy stanie wysokim na wyjściu bramki U12A, tranzystor T11
przewodzi czy nie. Dla układu BTS555 zworkę Za zwieramy, a Zb pozostawiamy rozwartą.
Potencjometry P7 i P8 ustawiłem tak, aby odcięcie napięcia nastąpiło w momencie jego wzrostu powyżej 14,5 V lub
zmniejszenia poniżej 12,5 V.
Rezystor Rob zapewnia prawidłową pracę układu BTS555 w momencie. kiedy do zacisków wyjściowych nie jest
podłączone obciążenie, Wymuszony przez niego prąd, powoduje wytworzenie spadku napięcia wewnątrz struktury.
Napięcie to wystarcza do zasilania i poprawnego działania układu BTS555.
Płytki drukowane
Moduł stabilizatora MS-2010
Rozmieszczenie elementów MS-2010
8
Moduł pomiarowo-kontrolny MP-2010
Rozmieszczenie elementów MP-2010
Moduł "miękkiego" startu MPS-2010
Rozmieszczenie elementów MPS-2010
9
Mostek Gretza MPG-2010
Rozmieszczenie elementów MPG-2010
Chłodzenie diod MWG-2010
Rozmieszczenie elementów MWG-2010
Zabezpieczenie MZ-2010
Rozmieszczenie elementów MZ-2010
10
Montaż, uruchomienie
Konstrukcje budowane w warunkach amatorskich, a zwłaszcza ich część mechaniczna, wykonywane są najczęściej z
tego co aktualnie posiadamy w swoich zasobach. Dlatego nie będę się rozpisywał, a podam tylko parę informacji jak ja
wykonałem zasilacz.
Elektronika zasilacza zmontowana jest na 6 płytkach drukowanych. Taka konstrukcja ułatwia uruchamianie i umożliwia
wykorzystanie modułów w innych układach. Większość połączeń pomiędzy płytkami wykonana jest przewodami, z jednej
strony wlutowanymi w nią, a z drugiej zakończonymi wtykami konektorowymi 6,3 mm. Takiego samego rozmiaru gniazda
wlutowane są w płytki. Sygnały pomiędzy modułem pomiarowo-kontrolny a stabilizatora, przesyłane są 20 żyłową taśmą
z zaciśniętymi na jej końcach wtykami. Obwód mocy (plus i minus) wykonany jest podwójnym przewodem o średnicy 2,5
mm2.
Na radiatorze o wymiarach 170x100x40, przykręcone są dwa tranzystory mocy. Pomiędzy nimi do radiatora
zamocowany jest czujnik temperatury DS18B20, a na jednym z nich termistor TH1. Dodatkowe chłodzenie zapewnia
wentylator o wymiarach 80x80 mm, zamocowany bezpośrednio nad tranzystorami. Z wyliczeń wynika, że moc wytracana
na dwóch tranzystorach nie przekracza 70W.
Drugi radiator na którym zamocowane są diody mostka Gretza, to kształtka aluminiowa o wymiarach 90x70x45. Do jego
piór przykręcony jest mały wentylator (5x5 cm), a z boku płytka z elektroniką go sterującą.
Do schładzania układu BTS555 wystarczy niewielki radiator. Moc jaka wydziela się w układzie przy pełnym obciążeniu
(prąd 25A) to około 3 W.
Obudowę wykonałem samodzielnie. Jej wymiary dostosowałem do posiadanych podzespołów, a zwłaszcza radiatora z
tranzystorami mocy. Czołówka wykonana jest z płyty aluminiowej, w której wyfrezowano otwory pod wyświetlacz i
wyłącznik sieciowy oraz wywiercono otwory pod diody LED, sygnalizujące stan układu zabezpieczenia zasilacza. Do
niej, za pomocą dystansów, przymocowany jest moduł pomiarowo-kontrolny. Wyświetlacz (na dystansach) i diody LED
przylutowane są do płytki od strony druku. Na tyle obudowy zamocowałem potencjometr regulacji odcięcia prądowego i
zaciski wyjściowe. Potencjometr połączony jest z płytką stabilizatora dwużyłowym przewodem w ekranie.
Moduły zmontowane z pełnosprawnych elementów nie sprawiają problemów przy uruchamianiu. Podkówką P2
ustawiamy wartość napięcie wyjściowego na 13,8 V. Elementy P1 (podkówka) i R41 zostały dobrane tak, aby przy
ustawieniu potencjometru na maksymalną rezystancję , odcięcie prądowe zadziałało przy wartości około 25A. Dla
pewności, przed podłączeniem transceivera warto obciążyć zasilacz, np. rezystorami i przetestować prawidłowe
działanie tego układu.
W module chłodzenia mostka, podkuwką P80 ustawiamy temperaturę przy której nastąpi załączenie się wentylatora. U
mnie jest to około 50 stopni Celsjusza.
Musimy jeszcze odpowiednio ustawić progi zadziałania zabezpieczenia nad i podnapięciowego. Do gniazda J10 i
„minusa” układu MZ-2010 podłączamy zasilacz z regulacją napięcia, a do rezystora Rob woltomierz. Na zasilaczu
ustawiamy dolną wartość napięcia zadziałania zabezpieczenia, a podkówką P7 kręcimy do momentu zaniku napięcia na
rezystorze. Teraz na zasilaczu ustawiamy górną wartość napięcia i podkówkę P8 ustawiamy w punkcie odcięcia napięcia
na rezystorze. Ja ustawiłem dolną wartość napięcia na 12,5 V, a górną na 14,5V. Jednocześnie diody LED podłączone
do gniazda J17, powinny sygnalizować w jakim stanie znajduje się układ zabezpieczenia.
Na koniec pozostaje nam jeszcze uruchomienie modułu kontrolno pomiarowego.
Układ został pomyślany tak, aby można było go wykorzystać do pomiarów w innych urządzeniach. Dlatego musimy
odpowiednio ustawić zworki:
- Z3, Z4 i Z5 w pozycji 1,
Uwaga!. Należy zwrócić szczególną uwagę na zworkę Z5. Ustawienie jej w pozycji 2 i podanie napięcia większego od
5V, może doprowadzić do zniszczenia procesora i wyświetlacza. Dla pewności, przed ich montażem, warto sprawdzić
czy napięcie na gnieździe J26 i podstawce procesora wynosi 5V.
- Z6 - Z9 – wybieramy sposób podświetlania wyświetlacza; stały czy załączany z procesora,
- ZL – dla wyświetlacza tutaj zastosowanego pozostawiamy rozwarte. Niektóre wyświetlacze do poprawnej pracy,
wymagają podłączenia do minusa zasilania szyn D0 – D3.
Podkówką P5 ustawiamy odpowiadający nam kontrast wyświetlanych znaków
Na płytce nie ma gniazda programującego ISP. Procesor musimy zaprogramować przed zamontowaniem go w płytkę
lub, co wydaje mi się lepszym rozwiązaniem, wlutować pod niego podstawkę.
Kod programu - zas_kod_atmega8.hex
Programator mikrokontrolerów AVR
Po wgraniu programu i włożeniu procesora w podstawkę, podpinamy moduł do układu stabilizatora. Potencjometr PR22
(stabilizator) ustawiamy tak, aby wartość napięcia wskazywanego przez wyświetlacz była zgodna z faktycznym
napięciem na zaciskach wyjściowych. Następnie podpinamy obciążenie z szeregowo wpiętym amperomierzem.
Potencjometr P4 ustawiamy tak, aby wartość prądu wskazywaną przez wyświetlacz była taka sama jak na
amperomierzu.
Parametry prądów, temperatur i dodatkowych funkcji ustawiamy w menu programu.
Aby zmienić te parametry wyłączamy zasilacz, naciskamy przycisk S1 i załączamy zasilacz.
11
Pojawia się menu po którym poruszmy się za pomocą przycisków S1, S2, S3:
S1 – następna pozycja menu,
S2, S3 – zmiana wartości parametru.
KLUCZ1 – ustawiamy prąd i temperaturę przy których nastąpi wyłączenie zasilacza, klucz tranzystorowy T9,
KLUCZ2 – ustawiamy wartości temperatur i prąd przy których jest załączany i wyłączany wentylator, klucz tranzystorowy
T10,
PRAD JALOWY – bieżąca wartość prądu jałowego lub 0,
SWIATLO – pozwala wybrać sposób załączenia podświetlania wyświetlacza; wyłączone, stała wartość, załączane w
zależności od oświetlenia (0% – 100%).
Pliki do pobrania
zas_blokowy_sch.pdf
zas_ms2010_sch.pdf
zas_mp2010_sch.pdf
zas_mps2010_sch.pdf
zas_mpg2010_sch.pdf
zas_mz2010_sch.pdf
zas_ms2010_bottom_pcb.pdf
zas_ms2010_top_pcb.pdf
zas_ms2010_elementy.pdf
zas_mp2010_bottom_pcb.pdf
zas_mp2010_top_pcb.pdf
zas_mp2010_elementy.pdf
zas_mps2010_bottom_pcb.pdf
zas_mps2010_top_pcb.pdf
zas_mps2010_elementy.pdf
schemat blokowy
moduł stabilizatora - schemat ideowy
modułł pomiarowo-kontrolny - schemat ideowy
"miękki" start - schemat ideowy
prostownik - schemat ideowy
zabezpieczenie - schemat ideowy
płytka drukowana - moduł stabilizatora
odbicie lustrzane płytki
rozmieszczenie elementów
płytka drukowana - moduł pomiarowo-kontrolny
odbicie lustrzane płytki
rozmieszczenie elementów
płytka drukowana - "miękki" start
odbicie lustrzane płytki
rozmieszczenie elementów
12
zas_mpg2010_bottom_pcb.pdf
zas_mpg2010_top_pcb.pdf
zas_mpg2010_elementy.pdf
zas_mwg2010_bottom_pcb.pdf
zas_mwg2010_top_pcb.pdf
zas_mwg2010_elementy.pdf
zas_mz2010_bottom_pcb.pdf
zas_mz2010_top_pcb.pdf
zas_mz2010_elementy.pdf
zas_kod_atmega8.hex
zasilacz_artykul.pdf
zasilacz138V25A.zip
płytka drukowana - prostownik
odbicie lustrzane płytki
rozmieszczenie elementów
płytka drukowana - chłodzenie diod
odbicie lustrzane płytki
rozmieszczenie elementów
płytka drukowana - zabezpieczenie
odbicie lustrzane płytki
rozmieszczenie elementów
kod programu
artykuł w formacie Acrobat Reader
wszystkie pliki
13