Muszla prawoskrętna Rozmiary

Zofia Książkiewicz
Cechy kluczowe
Muszla prawoskrętna
Rozmiary: wysokość do 2,3mm, szerokość do 1,4mm
Kształt muszli: krótkojajowaty
Otwór: obecne zęby w ilości 6-11
Środowisko życia:
Tereny zabagnione, podmokłe,
nigdy nieprzesychające.
Występuje w miejscach okresowo podtapianych.
Częsta przy brzegach rzek i jezior.
Gatunek z Załącznika II Dyrektywy
Siedliskowej UE
Muszla prawoskrętna
Rozmiary: wysokość do 2,7mm,
szerokość do 1,6mm
Kształt muszli: jajowaty
Wygląd ostatniego skrętu:
kallus, możliwe zgrubienie karkowe
Otwór: obecne zęby w ilości 4-8
Środowisko życia:
Tereny zabagnione, podmokłe, nigdy
nieprzesychające. Występuje w miejscach
okresowo podtapianych. Częsta przy
brzegach rzek i jezior. Występuje na
torfowiskach alkalicznych (7230) i wśród
szuwarów wielkoturzycowych (P24).
Muszla prawoskrętna
Rozmiary: wysokość do 2,1mm, szerokość do 1,2mm
Kształt muszli: walcowato- jajowaty
Wygląd ostatniego skrętu: możliwe zgrubienie karkowe, kallus
Otwór: kształtem przypomina prostokąt, obecne zęby w ilości 4-7
Środowisko życia:
Można spotkać w miejscach o różnej
wilgotności, notowana z miejsc
nasłonecznionych, rzadziej z
podmokłych.
Muszla prawoskrętna, powierzchnia
regularnie, mocno prążkowana
Rozmiary: wysokość do 1,98mm, szerokość
do 1,71mm
Kształt muszli: krótko-jajowata
Wygląd ostatniego skrętu: zgrubienie
karkowe
Otwór: okrągły, obecne zęby w ilości 5-7
Środowisko życia:
Gatunek leśny, rzadziej występuje w biotopach otwartych.
Gatunek z Załącznika II Dyrektywy
Siedliskowej UE
Muszla lewoskrętna, lekko
prążkowana
Rozmiary: wysokość do 1,9mm,
szerokość do 1mm
Kształt muszli: jajowata, zwężona z
obu końców
Wygląd ostatniego skrętu:
rynienkowate zaklęśnięcie
Otwór: sercowaty, obecne zęby w
ilości 4-5
Środowisko życia:
Gatunek higrofilny i kalcyfilny, spotykany
głównie w dolinach rzek, młakach
(siedliskach 7230). Ślimak bardzo częsty
w szuwarze wielkoturzycowym (P24)
Muszla lewoskrętna, szklista i jedwabista
Rozmiary: wysokość do 2,2mm, szerokość do 1,2mm
Kształt muszli: jajowata
Wygląd ostatniego skrętu: zgrubienie karkowe
Otwór: sercowaty, obecne zęby w ilości 6-8 (9)
Środowisko życia:
Lasy, parki, biotopy otwarte
i półotwarte, wilgotne i suche
Poczwarówka
rozdęta
Poczwarówka
jajowata
Przy opisie gatunków poczwarówek korzystano z
opracowania Pana Profesora Andrzeja Wiktora pt. „Ślimaki
lądowe Polski” (wydawnictwo Mantis, Olsztyn 2004).
Poczwarówka
drobna
Poczwarówka
zwężona
Na co zwracać uwagę i jak przeciwdziałać?
Zarastanie, wynikiem którego jest zmiana warunków
mikroklimatycznych i modyfikacja składu gatunkowego
roślin.
Zmiana stosunków wodnych- zarówno wysychanie jak
i podtopienie. Wysychanie powoduje podwyższenie
temperatury ściółki (i oczywiście zmniejszenie jej wilgotności).
Podtopienie nie jest sprzyjające dla poczwarówki zwężonej,
a jeśli jest okresowe- nie przeszkadza poczwarówce jajowatej.
Eutrofizacja czyli zwiększenie żyzności siedliska przez
przesuszenie torfowisk alkalicznych, zmiana charakteru
siedliska i przebudowa składu gatunkowego roślin
(zwiększenie temperatury ściółki, zmniejszenie jej
wilgotności).
1. Ustalenie rozmieszenia poczwarówek na
powierzchni (pośrednio przez ustalenie
mozaikowości powierzchni) i wskazanie
fragmentów siedliska mało sprzyjających dla
ślimaków
2. Dobranie odpowiednich zabiegów, w
zależności od rodzaju zmian i stopnia
degradacji a także gatunku ślimaka którego
siedlisko ma być odnawiane.
Zabiegi na powierzchni należy planować
w porozumieniu ze specjalistami:
malakologiem i botanikiem.
Poczwarówka zwężona jest notowana z miejsc otwartych o umiarkowanej
wilgotności i zarazem- nieprzesychających. Najczęściej pełza wśród ściółki,
rzadziej wspina się na rośliny.
Ślimak osiąga znaczną liczebność w okresie końca lata i początku jesieni,
gdy wzrasta wilgotność powietrza i spada temperatura.
Postępowanie:
-koszenie ręczne najbardziej zmienionych fragmentów
siedliska,
-odsłanianie zacienionych fragmentów- wycinka nalotu,
- w ekstremalnych przypadkach- budowanie zastawki na
pobliskim cieku wodnym,
-monitoring
Poczwarówka jajowata znana jest z siedlisk otwartych, okresowo podtapianych lub
mocno zabagnionych (nigdy nieprzesychających).
Ślimak, w zależności od roślin porastających powierzchnię, wspina się na łodygi
i liście lub żyje w ściółce.
Występowanie poczwarówki jajowatej uzależnione jest od wysokiego poziomu wód
gruntowych. Nie jest wskazane permanentne podtopienie, bowiem eliminuje ono
siedliska do składania jaj (wilgotna ściółka) i zimowania ślimaków.
Postępowanie:
-odsłanianie zacienionych fragmentów- wycinka nalotu,
-budowanie zastawki na pobliskim cieku wodnym,
-monitoring