ISLAM, TEMPLARIUSZE i WYPRAWY KRZYŻOWE Aleksander

ISLAM, TEMPLARIUSZE i WYPRAWY KRZYŻOWE
www.nonnobis.eu
Aleksander Peterko KTJ
Odpowiedział mu Jezus: "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem.
Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie
Na to Jezus im odpowiedział: "Strzeżcie się, żeby was kto nie
zwiódł. 5 Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą
mówić: Ja jestem Mesjaszem. I wielu w błąd wprowadzą.
Powstanie wielu fałszywych proroków i wielu w błąd
wprowadzą; 12 a ponieważ wzmoże się nieprawość, oziębnie
miłość wielu
Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i
działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeśli
to możliwe, także wybranych. 25 Oto wam przepowiedziałem.
26 Jeśli więc wam powiedzą: "Oto jest na pustyni", nie
chodźcie tam!; "Oto wewnątrz domu", nie wierzcie!
Islam opiera się na wierze w jedynego Boga, Allaha, który objawił
się prorokowi Mahometowi (610 r.). Słowa objawione Mahometowi
spisano w księdze – Koranie. Muhammad (Mahomet) jest ostatnim
prorokiem, jakiego posłał Bóg.
Islam głosi, że zajął miejsce judaizmu i chrześcijaństwa, które to
religie zostały ostatecznie zdemaskowane w objawieniu danym
Mahometowi jako religie fałszywe (albo co najmniej głęboko
zniekształcone)
O ich wiecznym potępieniu włącznie z „Ludźmi Księgi,” którzy nie zostaną muzułmanami por. Koran, sura 3:85
Biblia jest stworzona przez ludzi natchnionych przez Boga
Koran jest podyktowany przez Boga (archanioła?) Mahometowi
Koran jest dla islamu niemal tym, czym Chrystus jest dla
chrześcijaństwa: Słowem Bożym, całościowym wyrazem
objawienia. Nawet najbardziej zakochani w Piśmie Świętym
protestanci czy katolicy wiedzą, że Biblia czerpie swój autorytet
od Chrystusa; ale Mahomet czerpie swój autorytet z Koranu.
Jan Paweł II wskazał na teologiczne sedno sprawy:
„Dla każdego, kto znając Stary i Nowy Testament, czyta z
kolei Koran, staje się rzeczą jasną, że dokonał się w nim
jakiś proces redukcji Bożego Objawienia. Nie można nie
dostrzec odejścia od tego, co Bóg sam o sobie
powiedział, naprzód w Starym Testamencie przez
Proroków, a ostatecznie w Nowym Testamencie przez
swojego Syna. Całe to bogactwo samoobjawienia się
Boga, które stanowi dziedzictwo Starego i Nowego
Przymierza, w jakiś sposób zostało w islamie odsunięte
na bok. Bóg Koranu obdarzany zostaje najpiękniejszymi
imionami, jakie zna ludzki język, ale ostatecznie jest to
Bóg pozaświatowy, Bóg, który pozostaje tylko
Majestatem, a nie jest nigdy Emmanuelem, Bogiem z
Nami. Islam nie jest religią odkupienia. Nie ma w nim
miejsca dla krzyża i zmartwychwstania, chociaż
wspomniany jest Jezus, ale jedynie jako prorok
przygotowujący na przyjście ostatecznego proroka
Mahometa. Nie ma całego dramatu Odkupienia.
Dlatego nie tylko teologia, ale także i antropologia
islamu tak bardzo różni się od antropologii
chrześcijańskiej
Bóg w chrześcijaństwie jest uznawany za sprawiedliwego, a zatem - zgodnie z
logiką - za racjonalnego, rozumnego. To właśnie wiara w Logos (rozum) BogaStwórcy pozwoliła na rozwój nauki na Zachodzie. Bóg nie czyni nic bez rozumu.
1. Islam odrzuca całą chrześcijańską ekonomię zbawienia (odrzucenie altruizmu)
Zdecydowana dominacja mężczyzny nad kobietą, muzułmanina nad
niemuzułmaninem, człowieka wolnego nad niewolnikiem.
2. przez odrzucenie Odkupienia, oznacza zaprzeczenie grzechowi pierworodnemu
oraz pomieszanie dobra i zła, jako że jedno i drugie okazuje się stworzone przez
Allacha.
3. oznacza niepoznawalność Boga, a w konsekwencji człowieka i umożliwia
demonowi oraz jego fałszywym naukom szerzenie wszelkich rodzajów grzechów
jak pycha (Koran 3: 110) i jej owoc, nienawiść (60:4); jak lenistwo, przez
poddawanie się przeznaczeniu (9:51, 14:10, 15:5, 57: 22), unikając
niebezpiecznego praktykowania wolności i odpowiedzialności; jak promocja
zazdrości poprzez obietnicę plądrowania (8:41, 69, 33:50, 48:19, 20); czy
chciwości przez usankcjonowanie wymuszeń (9:29); 4.
4. pobudzenie żądz poprzez zredukowanie kobiety do obiektu przyjemności i
obietnicę raju pełnego dziewcząt, których dziewictwo odradza się bez końca,
Filary islamu:
Szahada – wyznanie i posłuszeństwo wierze
Salat – modlitwa (5 x dziennie)
Zakat – jałmużna
Saum – post
Hadżdż – pielgrzymka do Mekki
(Dżihad) – wojna w obronie wiary
– nieformalny filar wiary
„Nie istnieje żaden inny islam niż ten jeden jedyny - posłuszny
przykazaniom Allaha, pragnący zniszczenia wszystkiego tego, co
nie jest muzułmańskie (Koran, 60:4, 61:4).
Islam zwany tolerancyjnym jest takim jedynie przez czas niezbędny
dla nabrania istotnej liczebności i wprowadzenia szariatu. Zasięg
zagrożenia muzułmańskiego we Francji, Europie i na świecie jest
widoczny i to w sposób dramatyczny. W Brukseli, stolicy Unii
Europejskiej, z dwojga rodzących się dzieci więcej niż jedno jest
muzułmańskie.
To samo dzieje się na całym Zachodzie w skutek powszechnej
apostazji. Islam jest po prostu karą za tę apostazję, bowiem gdy się
nie pragnie światła (J 8, 12), można mieć tylko ciemność (Mt, 12,
30).”
ksiądz Guy Pages („Islam przegrywa z rozumem” PoloniaChristiana)
Do śmierci Mahometa Islam obejmuje cześć półwyspu arabskiego
100 lat później w 732 roku dominuje na świecie
W momencie śmierci KAROLA WIELKIEGO 814 r.
I wyprawa krzyżowa (1096–1099) odpowiedź na wezwanie papieża
Urbana II. Była to jedyna wyprawa zakończona pełnym sukcesem
wojsk Zachodu. W jej wyniku utworzono Królestwo Jerozolimskie.
Zakon Ubogich Rycerzy Chrystusa
i Świątyni Salomona TEMPLARIUSZY
powstał w 1118 roku kiedy Hugo de Payens,
rycerz z Szampanii i jego 6 towarzyszy złożyli przed
Gormondem de Picquigny, patriarchą Jerozolimy
śluby ubóstwa, czystości, posłuszeństwa i walki za
wiarę według reguły cysterskiej
Baldwin II przekazuje Świątynię Jerozolimską Hugonowi de Payens
Rycerze/zakonnicy zobowiązali się bronić
pielgrzymów i chronić szlaki pielgrzymkowe.
III wyprawa krzyżowa (1189–1192) – zorganizowana w odpowiedzi
na zdobycie Jerozolimy przez wojska Saladyna. Ryszard Lwie Serce
zdobył Akkę i pokonał wojska Saladyna w bitwach pod Arsuf i Jaffą.
nie zdecydował się na oblężenie Jerozolimy, a zamiast tego podpisał
z Saladynem ugodę.
1188 r.
1192 r.
Wyprawa Fryderyka II (1228–1229) – zorganizowana przez cesarza
rzymsko-niemieckiego Fryderyka II. Nie miała ona jednak charakteru
wyprawy zbrojnej, a była swego rodzaju misją dyplomatyczną z
sułtanem Al-Kamilem. Na drodze rokowań odzyskano Jerozolimę a
także Betlejem i Nazaret – (utrzymano do 1244r.)
Piątek 13 października 1307 roku
FILIP IV PIĘKNY
BŁOGOSŁAWIONY
BENEDYKT XI
KLEMENS V
Niewola Awiniońska
Jacques de Molay
Dług Króla Francji Filipa IV Pięknego przekraczał wartość jego Królestwa,
Skarbnik Zakonu zażądał w ramach gwarancji wydania francuskich klejnotów
koronnych – korony, berła i jabłka.
Król poczuł się dotknięty. Wpadł na pomysł, że kiedy zostanie templariuszem, długi
zostaną mu darowane, a Skarbiec Świątyni otworzy się dla niego.
Bracia jednak, pozostając wiernymi Regule odmówili królowi prawa wstąpienia do
Zakonu.
Wilhelm, de Nogaret (Guillaume de Nogaret) tajemnicza a
zarazem bardzo barwna postać. Urodzony w Saint -Felix-deCaraman, studiował a potem wykładał prawo w Montpellier,
następnie otrzymał stanowisko sędziego w Beaucaire i Nimes
(1299 roku),
dał się poznać, jako organizator sławnego napadu na papieża
Bonifacego VIII w Anagni (7 września 1303 roku) w trakcie,
którego głowa Kościoła Rzymskiego została spoliczkowana i
uwieziona. Oskarżenia wysuwane, przez Norgeta przeciwko
Templariuszom były bardzo podobne do tych, jakie wysuwał
przeciwko papieżowi Bonifacemu VIII, czyli herezja i
świętokradztwo.
był potomkiem katarów spalonych na stosie u podnóża twierdzy
Montségur a jego ojciec został skazany za herezję albigeńską.
W 1306 roku został pełnomocnikiem króla do spraw wypędzenia
Żydów z Francji i konfiskaty ich majątków.
Tak doświadczony człowiek 22 września 1307 został
mianowanym przez króla Filipa Pięknego kanclerzem królestwa.
Król Aragonii Jakub II.
Zakłada w 1319 r.
Zakon Rycerzy z Montesy
1492 r.
Santa Maria
Bitwa pod Morgarten
starcie zbrojne, które miało
miejsce 15.11.1315 r.
1500 chłopów pokonało
4 000 armię rycerstwa
Najważniejsze skutki wypraw krzyżowych:
znaczące osłabienie i częściowe zniszczenie wschodniego chrześcijaństwa
wraz z jego bogatą kulturą;
osłabienie Cesarstwa Bizantyńskiego;
powstanie zakonów rycerskich w Ziemi Świętej
rozwój handlu lewantyńskiego;
rozwój miast włoskich (szczególnie Wenecji i Genui);
rozwój żeglugi morskiej;
wzrost niechęci do pogan i innowierców w Europie;
wzmocnienie autorytetu i władzy królów francuskich;
rozkwit ruchu pielgrzymkowego;
pogorszenie stosunków z wyznawcami prawosławia;
śmierć setek tysięcy ludzi;
nieodwracalne zniszczenie wielu dzieł sztuki, architektury itp.;
rozwój architektury, medycyny, astronomii i nauk w Europie;
nawiązanie przez Europejczyków kontaktu z kulturą Wschodu;
powstanie Królestwa Jerozolimy będącego łącznikiem pomiędzy światem Zachodu
i Wschodu, wymiana kulturowa ze Wschodem w dziedzinie nauki i sztuki
Bitwa pod Nikopolis – bitwa stoczona 25 września 1396, pomiędzy
wojskami chrześcijańskimi dowodzonymi przez króla Węgier
Zygmunta Luksemburskiego a armią turecką pod wodzą sułtana
Bajazyda I. Starcie zakończyło się całkowitym zwycięstwem Turków i
zakończyło krucjatę antyturecką.
Imperium Osmańskie 1683
Bitwa pod Wiedniem 1683 r.
Imperium Osmańskie 1875 r.
Charydżyci -Wyznają egalitaryzm i skrajnie surową etykę – nie uznają rozróżnienia
między wiarą a czynami, twierdząc, iż osoba popełniająca ciężki grzech staje się
niewiernym.
Szyici
wierzą, że kalif pozostaje nieomylny i stanowi źródło ezoterycznej wiedzy,
przekazywanej z imama na imama w obrębie rodu Alego. Poza rolą zarządcy, jaką uznają
Sunnici, dla Szyitów imam jest również duchowym i prawnym przywódcą.
to jest szósty filar ich wiary. Twierdzą nawet, że pełnego objawienia doznać można
jedynie w obecności imama spokrewnionego z Mahometem.
Sunnici
- wierni ortodoksyjnej tradycji Sunny, uznający wszystkich kalifów do 1258 r. za
prawowitych następców Mahometa. Stanowią oni 75-90% wszystkich muzułmanów. Sami
siebie określają jako "ludzie tradycji i wspólnoty„
Salafizm to Ruch odrodzeniowy Sunnitów
Wahhabizm jest bardziej rygorystyczną odmianą salafizmu. uznaje wyższość islamu nad
wszystkimi religiami, oraz potrzebę uzyskania dominacji nad nimi. Antysyjonizm,
antyamerykanizm, wrogość do instytucji świeckich oraz postawy skrajnie antyintelektualne
są rozpowszechnione w środowiskach wahhabickich na całym świecie. Korzystając
z hojności arystokratów saudyjskich, duchowni wahhabiccy nauczają tych idei w innych
krajach muzułmańskich (Bośnia i Hercegowina, Albania, kraje Azji Środkowej, Malezja,
Turcja). W Polsce Liga Muzułmańska w RP buduje meczet w Warszawie ruchu
wahabickiego sponsorowany przez prywatnego darczyńcę z Arabii Saudyjskiej, który
wzbudza wśród części mieszkańców spore kontrowersje
„Biada ci, Korozain! Biada ci, Betsaido! Gdyby w
Tyrze i Sydonie dokonały się te cudy, które się u was
dokonały, już dawno pokutować by zaczęły w worach
i popiele.
Więc Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w czasie sądu niż
wam. I ty, Kafarnaum, czy aż do nieba się
wyniesiesz? - Aż do dna otchłani się poniżysz!!!
Kto was słucha, mnie słucha; kto was odrzuca, mnie
odrzuca, a kto mnie odrzuca, odrzuca Tego, który
mnie posłał".
Łk 10,13-16