POWSTANIE WARSZAWSKIE

POWSTANIE
WARSZAWSKIE
Projekt i wykonanie:
Łukasz Cioch
Co to jest?
Powstanie warszawskie było
wystąpieniem zbrojnym przeciwko
okupującym Warszawę wojskom
niemieckim zorganizowane przez Armię
Krajową w ramach akcji "Burza",
połączonym z ujawnieniem się i
oficjalną działalnością najwyższych
struktur Polskiego Państwa
Podziemnego. Zakończyło się
kapitulacją oddziałów powstańczych.
Co to jest? c.d.
Od strony militarnej powstanie było
wymierzone przeciwko Niemcom, jednak
jego strategicznym celem była próba
ratowania powojennej suwerenności,
przedwojennego kształtu granicy
wschodniej poprzez odtworzenie w stolicy
Polski legalnych władz państwowych,
będących naturalną kontynuacją władz
przedwojennych. Miało to uniemożliwić
narzucenie Polsce marionetkowych władz
uzależnionych od Związku Sowieckiego,
zainstalowanych w Lublinie jako Polski
Komitet Wyzwolenia Narodowego.
Losy powstania
• Powstanie rozpoczęło się 1. sierpnia o
17.00, tzw. godzinie „W”.
• Przyjęło się powszechnie uważać, że
powstanie trwało 63 dni, tzn. do 2
października, kiedy to nastąpiło
przerwanie walk. Jednak decyzja o
zawieszeniu broni została oficjalnie
podpisana dopiero dzień później. Można
mówić również o 66 dniach, gdyż do 5
października trwało wychodzenie z miasta
do niewoli zwartych oddziałów
powstańczych, a w czasie tych trzech
ostatnich dni nadal działało powstańcze
dowództwo wydające rozkazy do swoich
żołnierzy.
Losy powstania c.d.
• W dniu wybuchu powstania warszawskiego SSReichsführer Heinrich Himmler, powołując
się na dyspozycję Hitlera, wydał rozkaz
zniszczenia miasta i wyniszczenia ludności
cywilnej Warszawy
• Podczas walk zburzonych zostało około 25%
zabudowy miasta, a po ich zakończeniu, w
wyniku celowego burzenia i palenia miasta
przez niemieckie oddziały niszczycielskie,
dalsze 35%. Wobec zniszczenia około 10%
zabudowy w obronie miasta we wrześniu 1939
roku i 15% w wyniku powstania w getcie
warszawskim, pod koniec wojny około 85%
miasta leżało w gruzach. Zniszczony został
wielowiekowy dorobek kulturalny i
materialny.
Powstanie w liczbach
Siły:
• Niemcy: 25 000 żołnierzy
• Polacy: 47 500 żołnierzy
Straty:
• Niemcy:
16 000 zabitych,
9 000 zaginionych
• Polacy:
15 200 zabitych żołnierzy, 120 tys. - 200
tys. cywilów
5 000 zaginionych
15 000 jeńców wojennych
Jednostki polskie
•
•
•
•
Oddziały Kedywu
podporządkowane
dowództwu okręgu
warszawskiego:
Zgrupowanie pułku
Baszta
Zgrupowanie
Radosław
Oddział Leśnik
Batalion Chrobry
II
•
•
•
•
Oddziały okręgu
warszawskiego AK
Grupa Warszawa Północ
- Wachnowski
Grupa Śródmieście
Północ – Radwan
Grupa Śródmieście
Południe – Sławbor
Obwód Żywiciel
DOWÓDCY POWSTANIA
Tadeusz Bór-Komorowski
Tadeusz Bór-Komorowski
ps. "Bór", "Znicz",
"Lawina" (ur. 1
czerwca 1895 w
Chorobrowie w pow.
Brzeżany, zm. 24
sierpnia 1966 w
Buckley w Anglii) –
generał dywizji Wojska
Polskiego, dowódca
Armii Krajowej.
Tadeusz Pełczyński
Pełczyński urodził
się 14 lutego 1892
w Warszawie, zmarł
3 stycznia 1985 w
Wielkiej Brytanii.
Podczas powstania
warszawskiego był
zastępcą komendanta
głównego Armii
Krajowej.
Antoni Chruściel
W powstaniu warszawskim
był faktycznym dowódcą
całości sił
powstańczych. Od 20
września 1944 dowodził
Warszawskim Korpusem
AK. Za udział w
powstaniu awansowany
rozkazem gen.
Kazimierza
Sosnkowskiego do
stopnia generała
brygady. Po kapitulacji
powstania w oflagu
Langwasser, a następnie
w oflagu Colditz, gdzie
doczekał końca wojny.
1 sierpnia 1944 r.
godzina "W" (17:00).
Patrol por."Agatona"
z batalionu "Pięść".
Biuletyn Informacyjny
z 2 sierpnia 1944
Żołnierze i łączniczki AK
Zawiszacy - harcerska
poczta polowa 1944
Walki uliczne w okolicach ul. Bielańskiej
Ostrzał Warszawy pociskami rakietowymi
wystrzeliwanymi z działa samobieżnego SturmTiger
Kapitulacja. Warszawa - Plac Politechniki,
5 października 1944
Spaleni żywcem ludzie
Powstańcza mogiła na
Czerniakowie
Warszawa w styczniu 1945 - miasto zniszczone z
premedytacją na rozkaz Hitlera po kapitulacji,
przy milczącej zgodzie Stalina.
KONIEC