Zawiadomienie - BIP Urzędu Gminy Dąbrowa Biskupia

Dąbrowa Biskupia 05.04.2013r.
KOM.6220.01. I.2013.JR
ZAWIADOMIENIE
o wszczęciu postępowania
Zgodnie z art. 49 oraz 61 ust.1 i 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 Kodeks postępowania
administracyjnego (tekst jednolity: Dz.U.2000 r. Nr 98 poz. 1071 z późn. zm.) w nawiązaniu do art. 73
ust. 1, art. 74 ust. 1, pkt. 2, art. 75 ust. 1 pkt. 4 ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach
oddziaływania na środowisko (Dz. U. 2008r., Nr 199, poz. 1227 z późn. zm.)
Wójt Gminy Dąbrowa Biskupia
zawiadamia,
w dniu 5 kwietnia 2013r. na wniosek Gminy Dąbrowa Biskupia, z siedzibą ul Topolowa 2, 88 -133
Dąbrowa Biskupia, wszczęto postępowanie administracyjne w sprawie wydania decyzji o
środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia inwestycyjnego polegającego na rekultywacji
nieczynnego składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne na działce nr 132/1 – obręb
geodezyjny Stanomin, gmina Dąbrowa Biskupia.
Planowane przedsięwzięcie polegało będzie na przywróceniu gruntom zdegradowanym, w
możliwie najwyższym stopniu, takich warunków środowiskowych, przyrodniczych, krajobrazowych i
użytkowych, jakie panowały przed otwarciem składowiska.
Docelowo teren składowiska powinien zostać wkomponowany w otaczające środowisko, tak by
użytkowanie terenu byłego składowiska było bezpieczne dla ludzi i środowiska.
Planowane przedsięwzięcie będzie obejmować:
1. Rekultywację techniczną:
 dopełnienie i ukształtowanie rekultywowanej niecki składowiska - niewypełnioną część niecki
składowiska należy dopełnić ziemią, gruzem użytkowym lub kamieniami – ok. 10100 m3,
 wykonanie warstwy izolacyjnej - o miąższości od 0,1 do 03 m np.: z odpadów o kodach: 17
01 01, 17 01 02, 17 01 07, 17 01 81, 17 05 04, 19 12 09, 20 02 02
 wykonanie warstwy przykrywającej poprzez naniesienie około 0,6m – 0,8m gruntu
mineralnego, jako podglebia, o odpowiedniej granulacji, zapewniającej swobodne przenikanie
wody i powietrza, tak by nie dochodziło do miejscowego gnicia korzeni.
 warstwa urodzajna - o grubości od 0,3 m do 0,4 m z gleb żyznych (humusu), kompostu, gleb
próchniczych, odkwaszonych torfów, odwodnionych i ustabilizowanych komunalnych osadów
ściekowych (zgodnie z warunkami ich stosowania - Rozporządzenie Ministra Środowiska z
13 lipca 2010 r. w sprawie komunalnych osadów ściekowych; Dz. U. z 2010, Nr 137,
poz.924), piasku i żwiru, przemieszanych wzajemnie. Struktura docelowa warstwy glebowej
powinna zapewniać dobre warunki do wegetacji roślin.
2. Rekultywację biologiczną - obsianie powierzchni składowiska nasionami traw oraz docelowo
zalesienie - obsadzenie sadzonkami drzew i krzewów (proponuje się nasadzenia drzew niższego
piętra jak: brzozę brodawkową, topolę osikę i jarząb pospolity, najwyższe piętro powinna
stanowić sosna czarna
Zamknięcie techniczne składowiska
W ramach procesu zamknięcia technicznego składowiska należy tak ukształtować powierzchnię
składowiska, by skutecznie ograniczyć infiltrację odpadów przez wody opadowe. Zahamuje to
skutecznie powstawanie silnie zanieczyszczonych odcieków z masy deponowanych odpadów.
Procesu zamknięcia technicznego należy prowadzić etapami:
1/ Prace porządkowe
Bezpośrednio po zaprzestaniu przyjmowania odpadów na składowisko należy oczyścić
zewnętrzne krawędzie składowiska oraz tereny przyległe do kwatery z zalegających tam
odpadów rozniesionych przez wiatr.
2/ Dopełnienie niecki składowiska i rozplantowanie odpadów
Niewypełniona część niecki składowiska należy dopełnić ziemią, gruzem użytkowym lub
kamieniami, po czym powierzchnię zdeponowanych odpadów należy wyrównać przez
rozplantowanie odpadów równomiernie na całej powierzchni kwatery składowiska, z
zachowaniem spadku powierzchni składowiska w kierunku północnym. Nachylenie powierzchni
powinno być jak najmniejsze, by spływająca woda nie unosiła cząstek z powierzchni spływu i
nie powodowała uszkodzeń erozyjnych. Ostateczna wielkość nachylenia powierzchni odpadów
będzie uzależniona od stopnia mechanicznego zagęszczenia odpadów i ostatecznej objętości
odpadów.
3/ Zagęszczanie odpadów
Po zamknięciu składowiska w pierwszej kolejności należy zagęścić odpady kompaktorem o
wadze około 30 Mg.
4/ Utworzenie powierzchniowej warstwy izolacyjnej
Po pierwszym zagęszczeniu odpadów, warstwę odpadów należy przykryć warstwą odpadów
dopuszczonych do stosowania przy budowie warstw izolacyjnych składowiska, o miąższości co
najmniej 0,1 m. Zapewni to silne ograniczenie rozwiewania odpadów. Po kolejnym zagęszczeniu
odpadów, należy uzupełniać warstwę izolacji powierzchniowej w miejscach jej uszkodzeń
spowodowanych zagęszczaniem. Powierzchniową warstwę izolacyjną należy systematycznie
zwiększać, tak by jej miąższość wyniosła około 0,3 m. Nie należy dopuszczać do spękań i
zagłębień spowodowanych erozją i osiadaniem miejscowym składowiska.
Odpady o kodach 17 01 01, 17 01 02, 17 01 07, 17 01 81 i 19 12 09, deponowane w tej warstwie
powinny być odpowiednio rozdrobnione.
5/ System odgazowania składowiska
Obecność trzech studzienek odgazowujących na składowisku może okazać się niewystarczająca
do stworzenia sieci odgazowania zdeponowanych odpadów.
Studzienki należy przebudować (w przypadku już istniejących) i zbudować (nowe) tak, by z
zewnątrz były one chronione kręgami betonowymi, podnoszonymi w trakcie docelowej budowy
wierzchowiny składowiska, a ich nadziemne wyprowadzenia pozwalały na podnoszenie ich
wysokości i były zakończone głowicami z zaworami, pozwalającymi na przyłączenie studzienek
do sieci zbierającej gaz składowiskowy, w przypadku wystarczającej do jego wykorzystania
ilości metanu.
Po wykonaniu warstwy uszczelniającej składowisko, skuteczność zastosowanej rozstawy
studzienek będzie można ocenić przez porównanie poziomów stężeń metanu w studzienkach i w
powierzchniowej warstwie izolacyjnej pod warstwą uszczelniającą, poprzez wbijanie sondy
miernika metanu w obszar tej warstwy, między istniejącymi studzienkami.
6/ Budowa warstwy uszczelniającej
Na składowisku odpadów w Stanominie proponuje się wykonanie warstwy uszczelniającej z
materiałów naturalnych, bez wprowadzania do środowiska geomembran, bentomat itp.
Powierzchnię warstwy izolacyjnej, należy wyrównać warstwą piasku i żwiru o miąższości od 0,1
m do 0,2 m, a na niej utworzyć warstwę z gliny, ewentualnie z małymi domieszkami glin
piaszczystych i piasku gliniastego o podobnej grubości. Warstwa gliny powinna zostać
odpowiednio zagęszczona, co skutecznie zmniejszy infiltrację wód opadowych w głąb odpadów.
Warstwę uszczelniającą należy doprowadzić do obwałowań lub skrajnych granic masy
składowanych odpadów w taki sposób, by sięgała na zewnątrz poza skrajne granice obwałowań
lub granic masy odpadów. Ma to zapewnić spływ powierzchniowy wód opadowych poza granice
obszaru zajmowanego przez składowane odpady i ograniczyć przenikanie tego spływu do
odpadów w obrębie składowiska.
Warstwa uszczelniająca i sformowana później na niej warstwa glebowa ograniczą do minimum
przedostawanie się wód opadowych do warstwy odpadów. Ilości odcieków z warstwy odpadów
będą systematycznie maleć, aż do całkowitego zaniku odcieków.
Utworzenie warstwy uszczelniającej spowoduje powstawanie swobodnego spływu wód
opadowych poza obszar składowiska. Wielkość tego spływu będzie uzależniona od wielkości
opadów, ukształtowania powierzchni składowiska oraz grubości i pojemności wodnej warstwy
glebowej, utworzonej następnie na warstwie uszczelniającej.
7/ Przygotowanie warstwy glebotwórczej (biologiczna okrywa rekultywacyjna)
Ostatecznym celem rekultywacji składowiska jest przywrócenie zdegradowanemu terenowi cech
środowiska leśnego. W ostatnim etapie technicznego zamknięcia składowiska na warstwie
uszczelniającej, praktycznie stanowiącej odcięcie wszystkich dotychczas tworzonych warstw na
powierzchni odpadów od swobodnego dopływu wody i tlenu z powietrza, należy utworzyć
odpowiednio wysoką warstwę glebotwórczą, która w przyszłości będzie spełniała rolę
siedliskową dla rosnących na niej roślin. Rekultywacja w kierunku leśnym powoduje, że warstwa
ta powinna mieć grubość co najmniej 0,8 m, tak by zapewnić korzeniom drzew odpowiednie
siedlisko. Warstwa ta zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 24 marca 2003r. w
sprawie szczegółowych wymagań dotyczących lokalizacji, budowy, eksploatacji i zamknięcia,
jakim powinny odpowiadać poszczególne typy składowisk odpadów (Dz.U.2003.61.549. wraz z
późniejszymi zmianami - Dz.U.2009.39.320) nie powinna przekraczać 2m grubości.
W celu utworzenia warstwy glebotwórczej, na warstwę uszczelniającą należy nanieść około
0,6m – 0,8m gruntu mineralnego, jako podglebia, o odpowiedniej granulacji, zapewniającej
swobodne przenikanie wody i powietrza, tak by nie dochodziło do miejscowego gnicia korzeni.
Warstwa ta może się składać z piasków drobnoziarnistych i żwiru przemieszanych z odpadami o
kodach 01 04 12, 02 03 80, 02 07 80, 10 01 02, 10 01 15, 10 01 80, 17 05 04 , 17 05 06, 19 05
03, 19 08 05, 20 02 02, dopuszczonymi do stosowania przy kształtowaniu biologicznej okrywy
rekultywacyjnej, zgodnie z warunkami określonymi w wyżej wymienionym rozporządzeniu
Ministra Środowiska (Dz.U. 2009. 39.320).
Rekultywacja biologiczna składowiska
Do zabiegów rekultywacji biologicznej należy przystąpić po zakończeniu prac związanych z
ukształtowaniem korony składowiska. Zadaniem rekultywacji biologicznej jest:
- zabezpieczenie gruntu przed erozją wodną i wietrzną,
- zapewnienie stateczności zboczy obwałowań i skarp,
- zapoczątkowanie procesów glebotwórczych i wytworzenia gleby poprzez wprowadzenie
roślinności zadarniającej, jej system korzeniowy będzie zatrzymywał znaczną część wód
opadowych,
- stworzenie dogodnych warunków dla wystąpienia przewagi ewaporacji powierzchniowej nad
spływem powierzchniowym wód opadowych,
- stworzenie siedliska dla poszczególnych pięter roślin przyszłego zakrzewienia i zadrzewienia,
- przywrócenie zdegradowanym wcześniej terenom walorów estetycznych oraz
krajobrazowych.
W przypadku rekultywacji biologicznej składowiska odpadów w Stanominie zakłada się, że
rekultywowany teren osiągnie ostateczne ukształtowanie i zasiedlenie, łącznie z wprowadzeniem
drzew, po około 5 latach.
Etap 1
Pierwszymi roślinami powinny być trawy, a ze względu na ich wolny rozwój, także rośliny szybko
rosnące, najlepiej motylkowe wysiane w mieszance do przygotowanego (ewentualnie nawiezionego)
gruntu.
Proponuje się wysiewać mieszanki nasion różnych gatunków traw. Z roślin motylkowych do
zasadniczego siewu traw zaleca się domieszki nasion koniczyny, seradeli, lucerny, peluszki.
Etap zadarniania powinien przebiegać przynajmniej 3 lata. W pierwszych dwóch latach, zalecane jest
uzupełnianie miejsc słabo porośniętych przez dodatkowe wysiewy, a w okresie wegetacji od maja do
września, raz na 8 tygodni zasilanie darni nawozami azotowymi i w miarę możliwości jej koszenie.
Zapewni to szybki rozwój systemu korzeniowego i osiągnięcie dobrych rezultatów glebotwórczych.
Od trzeciego roku można zmniejszyć ingerencję w rozwój roślin, zaprzestać koszenia i pozwolić na
zasiedlanie innych gatunków roślin, w tym krzewów i drzew z samosiewów pochodzących z
najbliższych siedlisk w otoczeniu terenu składowiska. Zaprzestanie koszenia traw zapoczątkuje ich
samodzielne wysiewanie i zagęszczanie szaty roślinnej pokrywającej glebę. Należy pamiętać o
utrzymaniu odpowiedniej wilgotności gleby.
Etap 2
W tym etapie, który może trwać dłużej niż jest to podyktowane czasem zaprzestania syntezy gazów
składowiskowych i zakończenia osiadania gruntu, na powierzchni gleby następować będzie
samodzielny rozwój roślinności wprowadzonej siewami oraz zasiedlonej przez siewy samoistne.
Rozwijać się będą rośliny dolnego piętra przyszłego lasu – trawy i krzewy jak i pojedyncze drzewa.
W celu utrzymania prawidłowego rozwoju tych roślin przez pierwsze dwa lata ingerencja
zewnętrzna, w miarę możliwości, powinna sprowadzać się do regulacji wilgotności podłoża w
okresach suszy.
Etap 3
Ostatnim etapem rekultywacji jest docelowe zalesienie i ewentualna przebudowa istniejącego
drzewostanu na docelowy. Tego etapu nie można rozpocząć prędzej, dopóki nie ustanie proces
wydzielania się gazów składowiskowych oraz nie zakończy etap mineralizacji odpadów i osiadania
terenu składowiska.
Zalesienie powinno być prowadzone zgodnie z zasadami sadzenia lasu. Proponuje się nasadzenia
drzew niższego piętra jak: brzozę brodawkową, topolę osikę i jarząb pospolity. Najwyższe piętro
powinna stanowić sosna czarna.
W początkowym okresie wzrostu drzew (około 2 lata) należy prowadzić prace pielęgnacyjne
polegające na dbaniu o stan powierzchni gleby i jej napowietrzenie. Do czasu uzyskania docelowej
rozstawy drzew należy prowadzić przecinki przerzedzające zadrzewienia.
Brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, dla dz. nr 132/1 obręb
geodezyjny Stanomin, gm. Dąbrowa Biskupia.
Zawiadomienie uważa się za dokonane po upływie czternastu dni od dnia publicznego ogłoszenia.
Otrzymują:
1. Gmina Dąbrowa Biskupia
ul. Topolowa 2
88 -133 Dąbrowa Biskupia
2. A/a
Do wiadomości:
1. Lasy Państwowe
Nadleśnictwo Gniewkowo
2. Zarząd Dróg Wojewódzkich
3. Gmina Dąbrowa Biskupia
4. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny
5. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska