ROZWÓJ PRODUKTU ISTNIEJĄCEGO rynek

advertisement
STRATEGIE ZARZĄDZANIA
ROZWOJEM PRODUKTU
ZARZĄDZANIE ROZWOJEM PRODUKTU
decyzje i działania związane z
produktem od momentu pojawienia
się pomysłu do wycofania
produktu z rynku
Proces podejmowania decyzji
zapewniających utrzymanie w ofercie
produktów
zajmujących konkurencyjną pozycję na
rynku
OBSZARY DECYZYJNE W ROZWOJU
PRODUKTU
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
kształtowanie funkcji i cech produktu,
kształtowanie wyposażenia produktu (opakowanie),
modyfikacja produktów istniejących w ofercie,
wycofanie produktów nieopłacalnych,
wprowadzanie do produkcji i na rynek nowych
produktów,
kształtowanie portfela produktów (struktury
asortymentowej firmy),
określanie pozycji produktu na rynku,
ocena produktu ( istniejącego, nowo wprowadzanego),
planowanie cyklu życia produktów,
kreowanie nowych potrzeb i produktów
zaspokajających te potrzeby,
ROZWÓJ PRODUKTU
ISTNIEJĄCEGO
• rynek:
– zwiększenie liczby kupujących,
– zwiększenie częstotliwości zakupu,
• produkt:
–
–
–
–
poprawa jakości produktu,
zmiana konstrukcji, technologii,
wprowadzenie nowych modeli, wersji,
nowe zastosowanie.
• marketing-mix:
– zmiana ceny,
– nowe formy dystrybucji,
– nowe formy promocji.
WPROWADZANIE
NOWEGO PRODUKTU
krzywa rozwoju produktu
KRZYWA ROZWOJU PRODUKTU
Liczba
idei
Poszukiwanie
pomysłów
Selekcja
pomysłów
Koncepcja
produktu
Analiza
ekonomiczna
Rozwój produktu
Testowanie
produktu
Wprowadzenie
produktu
Czas [%]
0
100
Źródła pomysłów nowych
produktów
• wewnętrzne
–
–
–
–
sfera B+R,
marketing i sprzedaż,
produkcja,
kadra kierownicza i zarząd.
• Zewnętrzne
–
–
–
–
–
–
klienci,
dostawcy,
dystrybutorzy,
konkurencja,
informacje ogólnie dostępne,
jednostki B+R, uczelnie, placówki naukowe PAN.
SELEKCJA POMYSŁÓW
kryteria selekcji:
– zgodność z celami przedsiębiorstwa,
– możliwości i zasoby techniczno-ekonomiczne,
Metody oceny i selekcji pomysłów
nowych produktów
• lista pytań kontrolnych,
• metody skalowania,
• metody wartościowania.
LISTA PYTAŃ KONTROLNYCH
ocena pod kątem celów i możliwości przedsiębiorstwa
• Czy koncepcja nowego produktu odpowiada celom
firmy?
• Czy zapotrzebowanie rynku pozwoli osiągnąć cele
ekonomiczne?
• Czy i kiedy przedsiębiorstwo osiągnie punkt
opłacalności?
• Czy nowy produkt uatrakcyjnia ofertę przedsiębiorstwa?
• Czy obecny poziom zasobów jest wystarczający, aby
urzeczywistnić ideę nowego produktu?
• Czy firma ma już w swojej ofercie produkty substytucyjne
lub podobne i może dojść do kanibalizmu produktów?
• czy nowy produkt jest przyjazny środowisku?
• Czy produkt uwzględnia bieżące trendy mody?
METODY SKALOWANIA
Skala wartości
-2
Czynniki prawno-społeczne:
o zgodność z obowiązującym prawem
o bezpieczeństwo produktu,
o korzyści dla społeczeństwa
Czynniki związane z ryzykiem biznesowym:
o możliwości produkcyjne
o koszty inwestycji
o okres zwrotu nakładów
Czynniki związane z analizą popytu:
o wielkość rynku
o wielkość i trendy sprzedaży
o czas cyklu życia produktu
Czynniki związane z akceptacją rynkową:
o zgodność z oczekiwaniami klientów
o szybkość akceptacji nowego produktu
o istnienie produktów komplementarnych
o promocja
o dystrybucja
Czynniki związane z konkurencją:
o konkurencyjność nowego produktu
o pojawienie się nowej konkurencji
-1
0
+1
+2
metody wartościowania
• określenie czynników warunkujących
sukces,
• przypisanie czynnikom stosownych
wag,
• wyznaczenie syntetycznego wskaźnika.
SUMA WAŻONA LICZBY PUNKTÓW
SWLP
• określenie kryteriów oceny pomysłów,
• przypisanie wag poszczególnym kryteriom,
• ocena pomysłów według sprecyzowanych
kryteriów,
• obliczenie sumy ważonej liczby punktów
SWLP,
• porównanie pomysłów ze względu na
SWLP.
SWLP
z
SWLP   g z  wzi
z 1
gdzie:
• SWLP – suma ważona liczby punktów,
• z – liczba kryteriów oceny,
• gz – waga kryterium,
• wzi – wartość oceny uzyskana dla danego kryterium.
WSKAŹNIK ATRAKCYJNOŚCI
POMYSŁU
T C P
I
D
gdzie:
• I – współczynnik atrakcyjności idei nowego produktu;
• T – prawdopodobieństwo sukcesu rozwoju technicznego;
• C – prawdopodobieństwo sukcesu handlowego uzyskanego
• dzięki sukcesowi technicznemu;
• P – prawdopodobieństwo korzyści ekonomicznych
• wynikających z osiągniętego sukcesu handlowego;
• D – koszt rozwoju.
OBSZAR ANALIZY EKONOMICZNEJ
– prognozowanie poziomu sprzedaży,
– przewidywanie kosztów,
– szacowanie przewidywanych zysków.
ANALIZA EKONOMICZNA
NOWO WPROWADZANEGO PRODUKTU
• Ile jednostek nowego produktu można sprzedać?
• Ile należy sprzedać aby pokryć poniesione nakłady?
• Jakie będą koszty działań marketingowych niezbędnych
do osiągnięcia sprzedaży na poziomie prognozowanym?
• Na jakim poziomie będą kształtować się koszty?
• Na jakim poziomie należy ustalić cenę wyrobu, aby
osiągnąć odpowiednie wielkości sprzedaży i zysku?
• Jaka jest opłacalność nowo wprowadzanego produktu?
szacowanie opłacalności
•
•
•
•
•
próg rentowności,
okres zwrotu,
stopa zwrotu,
NPV – wartość zaktualizowana netto,
IRR – wewnętrzna stopa zwrotu.
WARUNKI PROGNOZY
• Prognozy optymistyczne:
–
–
–
–
–
–
popyt na produkt będzie wysoki,
ceny zbytu osiągną założony poziom,
nie pojawi się szybko nowa konkurencja na rynku,
odbiorcy płacić będą należności terminowo,
dostawcy nie zmienią cen oraz form płatności,
banki nie podniosą stopy oprocentowania kredytów.
• Prognozy pesymistyczne:
– wielkość sprzedaży osiągnie dolny prognozowany poziom,
– kontrahenci (dostawcy, odbiorcy) mogą zmieniać warunki umów,
– stopa oprocentowania kredytów będzie wyższa niż w wariancie
optymistycznym.
ROZWÓJ PRODUKTU
projekt wstępny
Projekt techniczny
prototyp
ocena zgodności z:
•założeniami techniczno-ekonomicznymi produktu,
•warunkami technicznymi odbioru,
•krajowymi normami technicznymi,
•międzynarodowymi normami technicznymi,
•przyjętym dla porównania produktem.
TESTOWANIE PRODUKTU
• czy projektowany produkt spełnia
oczekiwania konsumentów,
• jak nowy produkt oceniany jest na tle innych
zaspokajających analogiczne lub podobne
potrzeby,
• pożądane kierunki zmian cech produktu oraz
pozostałych elementów marketingu mix,
• cenę, po której konsument byłby skłonny
kupić nowy produkt,
WPROWADZENIE PRODUKTU
• moment wejścia z nowym produktem na
rynek:
• wyprzedzić konkurentów,
• równoczesne wejście na rynek,
• późne wejście na rynek.
• zakres i intensywność wprowadzenia
nowego produktu na rynek:
• ostrożny,
• intensywny.
FAZA WPROWADZENIA
• Strategie:
–
–
–
–
szybkiego zbierania śmietanki,
wolnego zbierania śmietanki,
szybkiej penetracji,
wolnej penetracji.
WPROWADZENIE PRODUKTU
Promocja
Wysoka
Wysoka
Niska
Strategia szybkiego
Strategia powolnego
zbierania śmietanki
zbierania śmietanki
Strategia szybkiej
Strategia powolnej
penetracji
penetracji
Cena
Niska
FAZOWA REALIZACJA ROZWOJU PRODUKTU
• Poziom Kosztów w początkowych fazach jest niski i
rośnie w miarę przechodzenia do faz kolejnych,
• Ryzyko najwyższe w fazach początkowych i malej wraz
z przechodzeniem do faz kolejnych,
• Możliwości wpływu na parametry końcowe produktu (
jakość, koszt) są najwyższe na początku i stopniowo
maleją wraz z zaawansowaniem procesu realizacji.
INSpiracja innowacji produktu
• postęp techniczny,
• zmieniające się oczekiwania i
preferencje rynku,
• Skracanie się cyklu życia produktu,
• wzrastająca konkurencja.
SUKCES PRODUKTU
 dostosowanie do wymagań odbiorcy,
 jakość,
• nowość i innowacyjność produktu,
• Technologia i koszty wytwarzania,
 Cena,
 marka i wizerunek produktu,
 image producenta.
CECHY PRODUKTU
CECHY
KRYTERIA KLASYFIKACJI CECH
RODZAJOWE
techniczne
ergonomiczne
emocjonalne
ekonomiczne
MIERZALNOŚCI
mierzalne
niemierzalne
rangowe
WAŻNOŚCI
krytyczne
ważne
dodatkowe
TRANSFORMACJA CECH
stymulacja
normalizacja
w przypadku stymulant:
w przypadku destymulant:
min
c

c
i
i
ci'  max
ci  cimin
max
c
 ci
'
i
ci  max
ci  cimin
gdzie:
c’i – transformowana wartość i – tej cechy,
ci – pierwotna wartość i – tej cechy,
cimin – minimalna wartość i – tej cechy (przed transformacją),
cimax – maksymalna wartość i – tej cechy (przed transformacją).
POZYCJA PRODUKTU
Stopień w jakim spełnia oczekiwania
i potrzeby nabywców
MIARY OKREŚLAJĄCE POZYCJE
PRODUKTU
• multiplikacyjna:
P=
c c
k1
k2
 .....  ckn
• multiplikacyjna korygowana:
P=
 c   c  .....  
1 k1
2 k2
c
n kn
• multiplikacyjna wykładnicza:
a1
a2
an
P=
c  c  ....  c
k1
k2
kn
w których:
P - syntetyczny wskaźnik pozycji produktu,
cki - wartość i-tej cechy decydującej k-tego produktu,
ai - współczynnik potęgowy i-tej cechy,
i - współczynnik ważności i-tej cechy,
n - liczba cech.
MIARY OKREŚLAJĄCE POZYCJE
PRODUKTU
• addytywna:
P=
1
(ck 1  ck 2 ....ckn )
n
• addytywna korygowana:
P=
1
 ( 1ck 1   2 ck 2 ... n ckn )
n
• addytywna wykładnicza:
P=
1
(cka11  cka22  ....  ckann )
n
CASE
Zobrazować na mapie produktów
pozycję siedmiu wyrobów
opisanych za pomocą dwóch cech (c1, c2)
c1
C1’
c2
Wyrób 1
9,2
7
Wyrób 2
7,6
7
Wyrób 3
13,2
9
Wyrób 4
8,4
7,5
Wyrób 5
12,5
9
Wyrób 6
5,4
6
Wyrób 7
5,0
4
C2’
c1
C1’
c2
C2’
Wyrób 1
9,2
0,48
7
0,6
Wyrób 2
7,6
0,68
7
0,6
Wyrób 3
13,2
0
9
1
Wyrób 4
8,4
0,58
7,5
0,7
Wyrób 5
12,5
0,08
9
1
Wyrób 6
5,4
0,95
6
0,4
Wyrób 7
5,0
1
4
0
POZYCJE PRODUKTÓW
W PRZESTRZENI DWUWYMIAROWEJ
1,2
1
c2
0,8
0,6
0,4
0,2
0
0
0,2
0,4
0,6
c1
0,8
1
1,2
Strategie rozwoju
Ofensywna
Defensywna
Zależna
Tradycyjna
Oportunistyczna
Strategia ofensywna
• „być najpierwszym i najsilniejszym”
• wymaga prowadzenia szerokiej działalności B+R,
• zapewnia przedsiębiorstwu pozycję lidera w kreowaniu i
wprowadzaniu na rynek nowych wyrobów i nowych technologii.
• najbardziej ryzykowna strategia, jednak zakończona powodzeniem
daje znaczne efekty.
• Skuteczność strategii wymaga odpowiednich kwalifikacji i
doświadczenia w rozwiązywaniu praktycznych problemów
związanych z projektowaniem, kreowaniem nowych wyrobów,
• Zwykle strategia ta nie jest stosowana w stosunku do całej oferty
przedsiębiorstwa lecz wybranych asortymentów,
• Najczęściej strategię tę wybierają przedsiębiorstwa duże, gdyż
wiąże się ona z ponoszeniem wysokich nakładów.
• Na ogół sukces jest krótkotrwały, gdyż inne przedsiębiorstwa
korzystając z doświadczeń dotychczasowego lidera oferują również
nowe produkty – nie ponosząc nakładów i ryzyka związanego z
byciem pierwszym,
Strategia defensywna
– korzystając z doświadczeń dotychczasowego lidera pozwala
uniknąć błędów związanych z byciem liderem,
– stanowić może konkurencję dla przedsiębiorstw stosujących
strategię ofensywną,
– skuteczność tej strategii wymaga odpowiednich kwalifikacji i
doświadczenia w zakresie prowadzenia prac B+R,
Strategia naśladowcza i imitująca
• szybkie podążanie za stosującymi strategie: ofensywną i
defensywną.
• ograniczenie się do szybkiej adaptacji innowacji
ukazujących się na rynku.
• nakłady związane z zakupem licencji oraz know-how.
• Ważny jest też właściwy system informacji, który zapewni szybkie
kopiowanie (naśladowanie) imitowanie innowacji,
Strategia zależna
• udział producenta w rozwoju nowych produktów ogranicza się do
produkcji elementów, zespołów i podzespołów tworzących nowe
produkty. W ten sposób strategia ta uzależnia przedsiębiorstwo od
producentów stosujących strategię ofensywną lub defensywną
• Prace B+R mają nieznaczne znaczenie, zwykle przedsiębiorstwa
korzystają w tym zakresie z efektów prac badawczo-rozwojowych
przedsiębiorstw wykazujących inicjatywę w rozwoju n.p,
Strategia tradycyjna
• mało wymagająca i nie zakładająca zdobycia wiodącej pozycji na
rynku,
• Oparta na nieznacznych udoskonaleniach dostosowującym produkt
do wymagań rynku.
• Istotną wadą tej strategii jest fakt, że sprzyja ona powstawaniu
innowacji pozornych,
•
istnieją branże, w których stosowanie tej strategii jest uzasadnione
(wytwarzanie tradycyjnych produktów),
Strategia oportunistyczna
• Charakteryzuje się najmniejszą zdolnością adaptacyjną do
wymagań rynku,
• stosowanie jej rzadko jest uzasadnione np. w sytuacji gdy
przedsiębiorstwo ma zapewnioną pozycje monopolistyczną.
Download