II. Materiały metodyczne 1. Stosowanie określnika - archeologia Określnik- archeologia stosuje się po nazwach geograficznych i po tematach ogólnych. Określnik – archeologia może wystąpić po wszelkich kategoriach nazw geograficznych (nazwy kontynentów i ich części, regionów, państw, miejscowości i obiektów fizjograficznych), np.: Europa - archeologia Polska – archeologia Małopolska – archeologia Wisła (dolina) – archeologia Bałtyk – archeologia Sudety – archeologia Kielce (woj. świętokrzyskie ; okręg) - archeologia Po określniku – archeologia powinno stosować się odpowiedni określnik chronologiczny wyrażony wiekiem lub wiekami. Określnik ten odpowiada datacji obiektów pochodzących z wykopalisk. Po nazwach państw dawnych i ich części, nazwach krain z okresu starożytnego nie stosuje się określnika – archeologia. Należy użyć odpowiedniej, współcześnie dla danego obszaru obowiązującej nazwy kraju lub regionu. Dawną cywilizację, która jest przedmiotem badań archeologicznych, należy wyrazić za pomocą konstrukcji: nazwa państwa/regionu dawnego + określnik „kultura” + określnik „zabytki” np.: Dictionnaire archéologique de la Gaule, époque celtique. – Paris, 1875 Celtowie – kultura – zabytki - encyklopedia Encyklopedia francuska - 19 w. Galia – kultura - zabytki - encyklopedia Francja – archeologia - 7 w. p.n.e.-1 w. p.n.e. - encyklopedia Archeologia starożytnego Rzymu. T. 2 Okres cesarstwa / Anna Sadurska. – Warszawa, 1980 Sztuka rzymska – historia – 1 w. p.n.e.-5 w. Rzym – kultura - zabytki Śladami Rzymian po Bułgarii : przewodnik archeologiczny / Małgorzata Biernacka Lubańska.- Wrocław, 1976 Bułgaria – archeologia - 2 w. p.n.e.-5 w. Rzym – kultura – zabytki - Bułgaria Określnik – archeologia może natomiast występować po nazwach miast dawnych, bez określnika chronologicznego Cezar pod Alezją : nowe francusko-niemieckie badania archeologiczne / Siegmar von Schnurbein. - Poznań, 1995 Architektura obronna rzymska – historia - 1 w. p.n.e. Fortyfikacje – archeologia – Francja - 1 w. p.n.e. Alezja (Francja ; miasto dawne) – archeologia Olbia : odkrycia i badania archeologiczne w Olbii nad Bohem / napisał Kazimierz Majewski. – Warszawa, 1961 Grecja - kultura-zabytki Olbia (Ukraina ; miasto dawne) - archeologia Po nazwach epok i kultur archeologicznych określnika – archeologia nie stosuje się. Można użyć określnika geograficznego dla wskazania obszaru opisywanego w publikacji, np.: Annopol : osada kultury pucharów lejkowatych na Pojezierzu Gostynińskim / [Piotr Papiernik, Małgorzata Rybicka]. – Łódź, 2002 Kultura pucharów lejkowatych - Polska Annopol (woj. mazowieckie) - archeologia Stosuje się określnik – archeologia po nazwach różnego rodzaju przedmiotów, np.: Pieniądz zastępczy i jego rola w ekonomice państwa rzymskiego w początkach Cesarstwa (27 r. p.n.e. - 68 r. n.e.) / Andrzej Kunisz. - Katowice, 1984. Monety rzymskie – archeologia – Europa - 1 w. Pieniądz zastępczy – Rzym - 1 w. p.n.e.-1 w. Biżuteria średniowieczna z cmentarzyska w Gruchnie / Ryszard Boguwolski, Lothar Hyss. – Grudziądz, 2005 Biżuteria – archeologia – Polska -10-14 w. Groby – archeologia – Polska - 10-14 w. Gruczno (woj. kujawsko-pomorskie) – archeologia – 10-14 w Po nazwach materiałów określnik – archeologia występuje po określniku wyroby, np.: Nea Pafos - studia nad ceramiką hellenistyczną z polskich wykopalisk / Ewdoksia PapuciWładyka. – Kraków, 1995 Ceramika – wyroby – archeologia – Cypr - 4-1 w. p.n.e. Pafos (Cypr) – archeologia – 4-1 w. p.n.e. Badania historii technologii wyrobów żelaznych na ziemiach Polski. – Kraków, 1977. Żelazo – metalurgia - Polska Żelazo – wyroby – archeologia - Polska Gatunki drewna używane w średniowiecznym Szczecinie do wyrobu przedmiotów codziennego użytku / Bogusław Molski. – Wrocław [1986] Nadb.: ”Archeologia Polski“. T. XIII, z. 2. Drewno - badanie Drewno – wyroby – archeologia – Polska – 7-13 w. Szczecin (woj. zachodniopomorskie) – archeologia - 7-13 w. Określnik – archeologia występuje po temacie Groby (przede wszystkim w kontekście cmentarzysk) oraz w wyjątkowych wypadkach – przede wszystkim w kontekście antropologicznym i zoologicznym - po temacie Kości Antropologiczne źródła informacji historycznej / Bogdan Łuczak. – Łódź, 1996 Antropologia - stosowanie Groby – archeologia - Polska Historiografia – metodologia - Polska Kości – archeologia – Polska - 11-18 w. Polska – antropologia - 11-18 w. Polska - historiografia Analiza osteologiczna szczątków zwierzęcych z cmentarzysk kultury łużyckiej w dorzeczu Odry i Wisły / Renata Abłamowicz, Henryk Kubiak. – Katowice, 1999 Groby – archeologia - Polska Kości – zoologia – archeologia - Polska Kultura łużycka - Polska Odra (dorzecze) - archeologia Wisła (dorzecze) - archeologia 2. Określniki geograficzne w JHP BN Określnikiem geograficznym w JHP BN może być nazwa: - państwa, np. Polska, Czechy, Włochy, Republika Południowej Afryki. Określnikiem mogą być nazwy państw historycznych, np.: Rzym, Moskiewskie, państwo, Krzyżackie, państwo, Prusy - kontynentu lub jego części, np.: Afryka, Europa, Azja Środkowa, Bliski Wschód - regionu świata np.: Śródziemnomorski, region, Bałtycki, region. Uwaga: nie stosuje się w określniku nazw zaborów (Galicja, Zabór pruski, Zabór rosyjski) ani nazw euroregionów Określnikami geograficznymi nie mogą być nazwy regionów w obrębie jednego państwa, nazwy miejscowości i nazwy jednostek fizjograficznych. Wyjątki od tej zasady: - nazwy regionów dopuszczone ze względu na szczególne uwarunkowania historycznopolityczne: Czeczenia (Rosja) Inflanty Niderlandy Palestyna Syberia (Rosja) Śląsk Tybet (Chiny) Wolne Miasto Gdańsk np.: Szkolnictwo polonijne – Palestyna – 1939-1945 r. Tantryzm – Tybet (Chiny) Jezuici –szkolnictwo –Śląsk – 17-18 w. Polacy za granicą – Syberia (Rosja) – 19-20 w. Porwanie - Czeczenia (Rosja) - od 1991 r. - pamiętniki - nazwy fizjograficzne – nazwy mórz i oceanów, stosowane wówczas, gdy nie da się danego zagadnienia opisać za pomocą dostępnych określników występujących po nazwach geograficznych lub tematu z określnikiem geograficznym w postaci nazwy państwa, regionu czy kontynentu np.: Plankton – Bałtyk Szelf – Południowochińskie, Morze Katastrofy morskie – Pacyfik – 19 w. Dorsz – połowy – Bałtyk Ryby morskie – Atlantyk – atlas Woda morska – chemia – Bałtyk Inne określniki geograficzne: - arabskie, kraje - bałkańskie, kraje - kraje dawnej Jugosławii - kraje byłego ZSRR - kraje Unii Europejskiej Nie są określnikami geograficznymi, a ogólnymi, nazwy wyróżniające grupy państw ze względu na ideologię, religię czy poziom rozwoju: - kraje gospodarczo rozwinięte - kraje kapitalistyczne - kraje muzułmańskie - kraje NATO - kraje rozwijające się - kraje socjalistyczne 3. Grupy etniczne i tereny przez nie zamieszkiwane. W JHP BN istnieją hasła etniczne oraz odpowiadające im hasła geograficzne wyrażające terytoria zamieszkane przez grupy etniczne, np.” Kaszubi – Kaszuby, Kaszubskie, Pojezierze Kurpie (ludność) – Kurpie (region) Huculi – Huculszczyzna (Ukraina) Opracowanie dokumentów na temat grup etnicznych i zamieszkiwanych przez nie regionów wymaga od opracowujących dużej uwagi. Problemem jest używanie określników, które można stosować zarówno po tematach etnicznych, jak i geograficznych, np.: antropologia, biografie, etnografia, kultura, organizacje, religia, socjologia, szkolnictwo i oświata. W takich przypadkach trzeba bardzo dokładnie przeanalizować treść dokumentu, aby nie popełnić błędu, np.: - antropologia Uwarunkowania stanu i dynamiki biologicznej populacji kaszubskich w Polsce : studium antropologiczne / Alicja Budnik. – Poznań, 2005 Kaszubi - antropologia Małżeństwo – Polska - 19-20 w. Ruch naturalny ludności – Polska - 19-20 w. Helska, Mierzeja – ludność - 19-20 w. Kartuzy (woj pomorskie ; okręg) – ludność - 19-20 w. Jeśli jednak praca dotyczyłaby antropologii całej ludności zamieszkującej Kaszuby, należałoby zastosować hasło Kaszuby - antropologia - organizacje Zarys dziejów Towarzystw Gimnastycznych "Sokół" w Gdańsku, na Kaszubach i Kociewiu w latach 1894-1939 / Zdzisław Pawluczuk. – Gdańsk, 1995 Sokół (organizacja) - Polska Gdańsk (woj. pomorskie) – organizacje - 19-20 w. Kociewie – organizacje - 19-20 w. Kaszuby – organizacje - 19-20 w. Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie Oddział w Redzie : 1992-2002 / oprac. Bogusław Breza. – Reda, 2002 Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie. Oddział Reda Kaszubi – organizacje - od 1989 r. Reda (woj. pomorskie) – organizacje - od 1989 r. - socjologia Zagadnienie świadomości grupowej mieszkańców Kurpiowskiej Puszczy Zielonej / Konstanty Judenko. – Wrocław, 1959 Nadb. z t. II „Etnografii Polskiej”. Kurpie (ludność) – socjologia – 1944-1956 r. Świadomość społeczna – Polska - 1944-1956 r. Maturzyści o swoim regionie / Stanisław Pajka – Ostrołęka, 1989 Młodzież szkolna - socjologia – Polska – 1956-1989 r. Kurpie (region) – socjologia – 1956-1989 r. Uwaga. Tematów typu Kurpie (ludność), Kaszubi, Huculi nie stosuje się w funkcji określnika. Stosujemy określniki geograficzne – Polska, dla dwóch pierwszych grup, Ukraina dla Hucułów. 4. Opracowanie materiałów biograficznych cd. W Biuletynie JHP BN nr 20 w punkcie 2. Biografie artystów, pisarzy, filozofów, teologów. przedstawiono zmiany w opracowaniu materiałów biograficznych dotyczących tych kategorii osób. Wprowadzono zasadę, że materiały stricte biograficzne otrzymają w drugim haśle nazwę odpowiedniej dziedziny z określnikiem – biografie. Takie podejście do opracowania dokumentów o charakterze biograficznym będzie miało zastosowanie także do innych dziedzin, np.: Aleksander von Humboldt : jego życie i dzieło / Herbert Scurla. – Warszawa, 1978 Humboldt, Alexander von (1769-1859) - biografia Nauki przyrodnicze – biografie – Niemcy -18-19 w. Podróżnictwo – biografie – Niemcy - 18-19 w. Kazania w czasie żałobnego nabożeństwa w kościele metropolitalnym warszawskim za duszę ś. p. Józefa Czekierskiego, lekarza nadwornego Warszawie, wielu orderów kawalera /Antoni Kotowski . – Warszawa, 1828 Czekierski, Józef - (1777-1827) - biografia Chirurgia – biografie – Polska - 18-19 w. Lekarze – biografie – Polska - 18-19 w. Mowy pogrzebowe polskie - 19 w. Profesor Irena Lepalczyk / [red. z. Ewa Marynowicz-Hetka, Jacek Piekarski]. – Łódź, 1996 Lepalczyk, Irena - (1916-2003) - biografia Pedagodzy – biografie – Polska - 20 w. Pedagogika społeczna - bibliografia Pedagogika społeczna – biografie – Polska - 20 w. Pedagogika społeczna - szkolnictwo wyższe – biografie – Polska - 20 w. Łódź (woj. łódzkie) – nauka – biografie - 20 w. Koryfeusze polskiego doświadczalnictwa rolniczego / Janusz Socha. – Łódź, 2000 Baraniecki, Marian - (1866-1937) - biografia Kosiński, Ignacy - (1874-1940) – biografia Różycki, Karol - (1879-1938) - biografia Rolnictwo doświadczalne – biografie – Polska - 19-20 w. W przypadku materiałów pamiętnikarskich, postanowiono, że po nazwie dziedziny twórczości będzie stosowany określnik – historia, np.: Ja, Fellini / Charlotte Chandler. – Warszawa, 1996 Fellini, Federico (1920-1993) - pamiętniki Film włoski – historia - od 1945 r. - pamiętniki Pamiętniki włoskie - od 1945 r. Reżyserzy – Włochy - od 1945 r. - pamiętniki Co Pan zaśpiewa doktorze? / Maciej Wójcicki. – Staszów, 2003 Wójcicki, Maciej - (1935- ) - pamiętniki Endokrynologia – historia – Polska - od 1944 r. - pamiętniki Lekarze – Polska - od 1944 r. - pamiętniki Opera – historia – Polska - od 1944 r. - pamiętniki Pamiętniki polskie - od 1944 r. Śpiewacy – Polska - od 1944 r. - pamiętniki Prace w rodzaju „życie i dzieło”, otrzymywać będą hasło typu Nazwa dziedziny + biografie +określnik chronologiczny np.: Jan Lechoń - zarys życia i twórczości / Wanda Łukszo-Nowakowska. – Warszawa, 1996 Lechoń, Jan (1899-1956) - biografia Literatura polska – biografie - 20 w. Określniki – materiały konferencyjne, - materiały pomocnicze dla szkół (wszelkich poziomów), - publicystyka, - szkice, - wydawnictwa dla dzieci, - wydawnictwa dla młodzieży, - wydawnictwa popularne, - źródła wystąpią bezpośrednio po nazwie osobowej, np.: Gombrowicz, Witold (1904-1969) - szkice Herling-Grudziński, Gustaw (1919-2000) - materiały konferencyjne Franciszek z Asyżu (św. ; 1181?-1226) - wydawnictwa dla dzieci Opracowując katalogi wystaw trzeba jednak pamiętać o ewentualnym dodaniu do nazwy osoby określnika – biografia, - twórczość, - pamiątki itp., gdyż określnik – katalog wystawy użyty bezpośrednio po nazwie osobowej oznacza katalog twórczości plastycznej artysty, nie ma więc zastosowania do innych kategorii osób, np.: Matejko, Jan (1838-1893) - katalog wystawy ale: Matejko, Jan (1838-1893) - pamiątki - katalog wystawy Mickiewicz, Adam (1798-1855) – twórczość - katalog wystawy Mozart, Wolfgang Amadeusz (1756-1791) - wydawnictwa i rękopisy – katalog wystawy 5. Literatura podróżnicza cd. Określnik chronologiczny po temacie Literatura podróżnicza stosowany jest tak, jak w przypadku pamiętników, tzn. odnosi się do czasu opisywanego. Dopuszcza się więc stosowanie szczegółowych określników chronologicznych dla 20 i 21 wieku, np.: Autobiografie polskich sportowców samotników / Małgorzata Okupnik. – Gniezno, 2005 Alpinizm - literatura polska Literatura podróżnicza polska – historia - od 1944 r. Proza polska – tematyka - od 1944 r. Samotne rejsy - relacje z podróży – historia – Polska - od 1944 r. Castelele Loarei : note de drum ş evocări din trecutul de glorie şi strălucire al Franţei / Elvira Bogdan. – Bucureşti, 1970 Literatura podróżnicza rumuńska –1944-1989 r. - antologia Zamki i pałace - Francja - relacje z podróży Loara (Francja ; dolina) - 1945-1989 r. - relacje z podróży Moja podróż do Rosji / Antoni Słonimski. – Warszawa, 2005 Słonimski, Antoni (1895-1976) - relacje z podróży Literatura podróżnicza polska - 1918-1939 r. ZSRR - 1917-1941 r. - relacje z podróży Nie będzie się stosować określnika – relacje z podróży po tematach wyrażających rodzaje turystyki (Turystyka rowerowa, Turystyka górska etc.). Tematy tego typu będą służyć do opracowania wydawnictw informacyjnych, poradnikowych, opracowań historycznych. Temat literatura podróżnicza i określnik – relacje z podróży nie będzie miał zastosowania do opisów wypraw badawczych. Roczniki antarktyczne / Stanisław Rakusa-Suszczewski. – Warszawa, 2005 Rakusa-Suszczewski, Stanisław (1938- ) - pamiętniki Badania polarne - Polska - od 1944 r. - pamiętniki Pamiętniki polskie - od 1944 r. Antarktyda – badanie – pamiętniki Antarktyka - badanie - pamiętniki