Slide 1

zadanie śmierci osobie
nieuleczalnie chorej umotywowane
skróceniem jej cierpień. Eutanazja
jest pojęciem przede wszystkim z
dziedziny etyki
Działania lekarza i każdego
rozumnego człowieka dobrej woli
nie do tego powinny zmierzać, by
wytępić ludzi cierpiących, ale do
tego, by usuwać cierpienie.
Autor: Ryszard Fenigsen
Uregulowania prawne na świecie
Eutanazja jest obecnie zalegalizowana w Holandii (2002), Belgii, Luksemburgu (w
tym chorych dzieci), Albanii, Japonii i amerykańskich stanach Teksas i Oregon, a do
niedawna także w australijskim Terytorium Północnym (Sąd australijski orzekł, że ta
kwestia należy do spraw wyłącznie federalnych i uchylił legalność eutanazji).
Szczególna forma dozwolonej eutanazji występuje w Szwajcarii, gdzie można
przepisać lek nasenny w śmiertelnej dawce, jednak chory musi go przyjąć
samodzielnie.
W pozostałych krajach eutanazja jest niedozwolona i karana jak zwykłe zabójstwo
lub w sposób łagodniejszy.
zielony- eutanazja jest legalna,
jasnozielony- planowana legalizacja
pomarańczowy- eutanazja była dawniej legalna.
Eutanazja czynna w Polsce jest zabroniona; traktuje się ją jak rodzaj
zabójstwa karanego w łagodniejszy sposób. Osoba jej dokonująca
jest obecnie zagrożona karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy
do 5 lat. Wyjątkowo sąd może zastosować nadzwyczajne
złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. Warunkiem
łagodniejszej odpowiedzialności jest, aby pokrzywdzony zażądał
pozbawienia go życia, zaś dokonujący eutanazji - działał pod
wpływem współczucia dla niego. Przepis art. 150 kodeksu karnego,
który określa przestępstwo zabójstwa eutanatycznego nie wymaga
natomiast wprost, aby osoba żądająca go była śmiertelne chora,
jednak wymóg taki wprowadza orzecznictwo.
Eutanazja w doktrynie chrześcijaństwa
Etyka katolicka stanowczo odrzuca eutanazję bezpośrednią (m.in. w KKK 2277
czytamy: "Eutanazja bezpośrednia, niezależnie od motywów i środków polega na
położeniu kresu życiu osób upośledzonych, chorych lub umierających. Jest ona
moralnie niedopuszczalna.").
W 1995 papież Jan Paweł II w swojej encyklice "Evangelium Vitae" ponownie
odrzucił eutanazję bezpośrednią, lecz oddzielił od niej decyzję o rezygnacji z
"uporczywej terapii" ("pewne zabiegi medyczne, które przestały być adekwatne
do realnej sytuacji chorego, ponieważ nie są już współmierne do rezultatów, jakich
można by oczekiwać, lub też są zbyt uciążliwe dla samego chorego i dla jego
rodziny"). Taką decyzję o zaprzestaniu terapii, papież wyraźnie oddzielił od
eutanazji i samobójstwa.
Medycyna jest po to, by poprawiać
stan zdrowia człowieka, w miarę
możności poprawiać również stan
ciężko chorych ludzi – i nierzadko
nam się to udaje. Idea eutanazji
odwodzi lekarza od tego zadania.
Autor: Ryszard Fenigsen
Prośba o śmierć nie stwarza nigdy
stanu wyższej konieczności,
przymusowej sytuacji. Istnieje
zawsze inny, ludzki sposób
postępowania.
Autor: Ryszard Fenigsen
Rozwiązanie proponowane przez
ruch na rzecz eutanazji jest
oczywiście pozorne. Można wysadzić
w powietrze statek, który nabiera
wody, ale nie wolno nam twierdzić,
że w ten sposób rozwiązaliśmy
problem przecieku.
Autor: Ryszard Fenigsen
Samobójstwo i „dobrowolna eutanazja” nie są
spełnieniem absolutnej wolności człowieka, ale
wolność tę zabijają. Tylko ktoś, kto żyje, może być
wolny. Umarły jest całkowicie i na zawsze wszelkiej
wolności pozbawiony.
Autor: Ryszard Fenigsen