ŚWIĘTY ANDRZEJ

ŚWIĘTY
ANDRZEJ
Święty Andrzej i Szkocja
•
•
Męczeńska śmierć
Po śmierci Chrystusa Św. Andrzej był jednym z
głównych głosicieli ewangelii w Azji Mniejszej i Grecji.
Według tradycji Kościoła konstantynopolitańskiego był
także pierwszym biskupem greckiej kolonii w Bizancjum.
Za swoją działalność miał zostać ukrzyżowany przez
Rzymian w południowej Grecji około roku 70. Legenda
głosi, że poprosił o krzyż w kształcie litery x gdyż nie czuł
się godnym umierać tak, jak umarł Chrystus.
Dzieje relikwii
Pewne jest, że w St. Andrews relikwie
złożone zostały w specjalnie zbudowanej
do tego celu kaplicy, na której miejscu w
1160 roku stanęła Katedra św. Andrzeja.
Miejsce to bardzo szybko stało się celem
pielgrzymek i religijną stolicą Szkocji.
Nie wiadomo dziś co stało się z owymi
pierwszymi relikwiami z St. Andrews.
Przypuszcza się, że zniszczone zostały w
czasie szkockiej reformacji, kiedy to
doktryna Knoxa zwyciężyła nad kościołem
katolickim, w efekcie czego figury
świętych, relikwie, dekoracje kościołów
zostały usunięte w procesie konwersji
kościołów katolickich na protestanckie.
Miejsce, w którym relikwie przechowywane
były w katedrze w St. Andrews, oznaczone
jest do dziś specjalnym znakiem.
Dzieje relikwii
• Wykradnięcie czy przeniesienie relikwii z
Konstantynopola we wczesnym średniowieczu nie było
ostatnim epizodem pośmiertnych podróży św. Andrzeja.
Jego szczątki wykradzione w 1210 z Konstantynopola
znaleźć dziś można w Amalfi w południowych Włoszech.
Stamtąd też w 1879 roku arcybiskup Amalfi wysłał ich
fragment wskrzeszonej społeczności katolickiej w
Szkocji.
W 1969, Gordon Gray, został mianowany w Rzymie
kardynałem (pierwszym w poreformacyjnej Szkocji)
przez papieża Pawła VI. Papież przekazał Gray’owi
fragment czaszki świętego ze słowami „Święty Piotr
oddaje Ci swojego brata”. Relikwie te wystawione są
dziś w relikwiarzu w rzymskokatolickiej Katedrze Św.
Marii u szczytu Leith Walk w Edynburgu.
Z Konstantynopola do Szkocji
• W 300 lat później na rozkaz cesarza Konstantyna
Wielkiego szczątki św. Andrzeja przeniesiono do
ówczesnej stolicy cesarstwa – Konstantynopola (dziś
Istambułu w Turcji). Wersji legendy o tym jak relikwie
św. Andrzeja znalazły się w Szkocji jest co najmniej
kilka. Pierwsza z nich głosi, że mnich o imieniu Rule (a
w niektórych wersjach Regulus. został we śnie
odwiedzony przez anioła, który nakazał mu przenieść
szczątki św. Andrzeja na kraniec świata, by tam
pozostały bezpieczne. Mnichowi udało się wyciągnąć z
grobu świętego ząb, kość przedramienia, rzepkę i kilka
palców, po czym wypłynął w poszukiwaniu krańca
ówczesnego świata. Jego łódź rozbiła się na wschodnim
wybrzeżu Szkocji, w Piktyjskiej osadzie, którą wkrótce
ochrzczono nazwą St. Andrews.
Święty Andrzej i Szkocja dziś
• Postać św. Andrzeja na dobre wpisała się w
historię i tradycję szkockiej nacji. 30 listopada –
dzień Św. Andrzeja obchodzony jest jako święto
narodowe Szkocji. Krzyż św. Andrzeja widnieje
na szkockiej fladze, a jedno z najważniejszych
brytyjskich odznaczeń, które prawo nosić ma
jedynie król bądź królowa oraz 16 innych
osób, ustanowione przez Jakuba VII w 1687,
nosi nazwę Orderu św. Andrzeja.
DZIĘKUJĘ
NIKOLETA
ŚWIERCZEK
KLASA
5
D
Źródła
• http://www.emito.net/kultura/historia/swiety
_andrzej_i_szkocja_50074.html
• http://pl.wikipedia.org/wiki/Andrzej_Apostoł
#Patronat