Listy do Rodziców Tydzień 11: WSZYSCY MAJĄ DOMY Wszystkiego, co naprawdę trzeba wiedzieć o tym, jak żyć, co robić i jak postępować, nauczyłem się w przedszkolu… Robert Fulghum Drodzy Rodzice! Najpierw dom, potem także przedszkole, szkoła… stara się kształtować w dzieciach postawy prospołeczne. Zachowania prospołeczne obejmują różnorodne aspekty pomagania, troszczenia się o innych, współpracy, działania dla dobra innych. Podstawą bezinteresownego czynienia ludziom dobra – w różnorodnej postaci, czy to życzliwości w obyciu, czy to niesienia pomocy – jest z jednej strony rozwijająca się umiejętność podzielania emocji drugiej osoby, która pozwala rozumieć jej potrzeby, a z drugiej strony kształtowana w dziecku w długim procesie wychowywania postawa szacunku dla życia, ludzi, siebie, świata... Wraz z coraz większymi umiejętnościami poznawczymi zmieniają się sposoby zachowań prospołecznych. Począwszy od okresu późnego dzieciństwa, gdy dzieci rozumieją już, że inni ludzie są osobami żyjącymi w określonym czasie i miejscu i że posiadają własną historię i tożsamość, mogą doświadczyć właściwej empatii. Dzieci coraz lepiej rozróżniają własne i cudze stany emocjonalne i są bardziej skłonne do przeżywania współczucia. Trzeba je do tego zachęcać i dawać przykład takiego postępowania, trzeba je po prostu tego uczyć, a codzienne przebywanie wśród rówieśników to doskonałe warunki do nabywania zachowań prospołecznych. Wprowadzamy w świat wartości: szacunek, rodzina, wspólnota, współpraca, pomaganie innym Uczymy tego, co najważniejsze: Doświadczenia emocjonalno-społeczne: - budowanie poczucia przynależności do rodziny m.in. poprzez rozmowę na temat domu rodzinnego; budowanie poczucia tożsamości indywidualnej i grupowej, radości bycia z innymi oraz kształtowanie postawy szacunku dla pracy; - rozwijanie empatii i wdrażanie do rozumienia reguły wzajemności m.in. poprzez interpretowanie powiedzeń: Wolnoć Tomku w swoim domku oraz Jak ty komu, tak on tobie; - wdrażanie do zgodnego współdziałania podczas zajęć w grupach i zabaw z elementami współzawodnictwa, oswajanie emocji i uczenie się właściwego zachowania w sytuacjach wygranej i przegranej; - budowanie poczucia bezpieczeństwa i odpowiedzialności – identyfikowanie właściwego i niewłaściwego zachowania na placu zabaw, rozwijanie umiejętności organizowania sobie zajęć w czasie przeznaczonym na zabawy dowolne. Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze: - rozwijanie sprawności ruchowej, koordynacji wzrokowo-ruchowej, orientacji przestrzennej m.in. poprzez określanie położenia przedmiotów w przestrzeni, odróżnianie odległości: blisko, daleko, na prawo/na lewo od…; - rozwijanie umiejętności wypowiadania się i wyciągania wniosków m.in. poprzez odpowiadanie na pytania dotyczące wysłuchanego utworu, wypowiadanie się na temat postępowania bohatera, opisywania różnic w wyglądzie budynków nowoczesnych i zabytkowych z użyciem określeń: mniej/więcej, niski/wysoki; wzbogacanie słownika o wyrazy i powiedzenia związane z tematyką zajęć np. Jak ty komu, tak on tobie; ćwiczenia z zakresu profilaktyki logopedycznej; - rozwijanie spostrzegawczości, analizy i syntezy wzrokowej; wrażliwości oraz analizy i syntezy słuchowej, słuchu fonematycznego m.in. poprzez wysłuchiwanie głoski d w prostych słowach, dzielenie wyrazów na sylaby i składanie wyrazów z sylab, dobieranie obrazków, których nazwy się rymują, rozpoznawanie dźwięków z otoczenia; poznanie graficznego obrazu głoski d (liter d, D) oraz podpisów do obrazków (np. dom, domy, dywany); - poszerzanie wiedzy o środowisku m.in. poprzez przyporządkowywanie zwierząt i ich domów, oglądanie i opisywanie architektury podczas spaceru, wyglądu mieszkań, poznanie roli zwierząt w domu; - rozwijanie zainteresowań muzycznych m.in. poprzez śpiewanie piosenek, improwizacje na prostych instrumentach; - rozwijanie umiejętności liczenia; inspirowanie do działań konstrukcyjnych m.in. poprzez wznoszenie konstrukcji z klocków wg własnego pomysłu oraz wg wzoru; utrwalanie kształtu figur geometrycznych, układanie ilustracji do wiersza; różnicowanie wielkości używając określeń: większy – mniejszy, niższy – wyższy, węższy – szerszy. Jak wspierać dziecko? Warto utrwalać z dzieckiem poznane przez nie głoski/litery. Dzieci są niezwykle zainteresowane czytaniem, napisami, które widzą na szyldach, chętnie dopytują o litery. Dobrze jest wykorzystywać to zainteresowanie. Ważne jest przy tym, aby wybrzmiewać wyizolowane głoski: „b”, a nie „be”, „ w” a nie „wu” itp. Jeśli dzieci są uczone nieprawidłowego wybrzmiewania, mogą mieć potem kłopoty z prawidłową pisownią wyrazów. Warto porozmawiać o… tym, by nie czynić drugiemu, co tobie niemiłe! Warto zastanowić się z dzieckiem, choćby na przykładzie postępowania bohaterów różnych opowieści, nad mechanizmem „reguły wzajemności” działającej w relacjach międzyludzkich. Zwykle nasze postawy i działania zostają odwzajemnione… Warto poczytać… J. Lelonkiewicz, Okruszek z Zaczarowanego lasu, EZOP Agencja Edytorska