kliknij

advertisement
Listy do Rodziców
Tydzień 11: WSZYSCY MAJĄ DOMY
Wszystkiego, co naprawdę trzeba wiedzieć
o tym, jak żyć, co robić i jak postępować,
nauczyłem się w przedszkolu…
Robert Fulghum
Drodzy Rodzice!
Najpierw dom, potem także przedszkole, szkoła… stara się kształtować w dzieciach
postawy prospołeczne. Zachowania prospołeczne obejmują różnorodne aspekty pomagania,
troszczenia się o innych, współpracy, działania dla dobra innych. Podstawą bezinteresownego
czynienia ludziom dobra – w różnorodnej postaci, czy to życzliwości w obyciu, czy to
niesienia pomocy – jest z jednej strony rozwijająca się umiejętność podzielania emocji
drugiej osoby, która pozwala rozumieć jej potrzeby, a z drugiej strony kształtowana w dziecku
w długim procesie wychowywania postawa szacunku dla życia, ludzi, siebie, świata... Wraz z
coraz większymi umiejętnościami poznawczymi zmieniają się sposoby zachowań
prospołecznych. Począwszy od okresu późnego dzieciństwa, gdy dzieci rozumieją już, że inni
ludzie są osobami żyjącymi w określonym czasie i miejscu i że posiadają własną historię i
tożsamość, mogą doświadczyć właściwej empatii. Dzieci coraz lepiej rozróżniają własne i
cudze stany emocjonalne i są bardziej skłonne do przeżywania współczucia. Trzeba je do tego
zachęcać i dawać przykład takiego postępowania, trzeba je po prostu tego uczyć, a codzienne
przebywanie wśród rówieśników to doskonałe warunki do nabywania zachowań
prospołecznych.
Wprowadzamy w świat wartości: szacunek, rodzina, wspólnota, współpraca, pomaganie
innym
Uczymy tego, co najważniejsze:
 Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
- budowanie poczucia przynależności do rodziny m.in. poprzez rozmowę na temat domu
rodzinnego; budowanie poczucia tożsamości indywidualnej i grupowej, radości bycia z
innymi oraz kształtowanie postawy szacunku dla pracy;
- rozwijanie empatii i wdrażanie do rozumienia reguły wzajemności m.in. poprzez
interpretowanie powiedzeń: Wolnoć Tomku w swoim domku oraz Jak ty komu, tak on tobie;
- wdrażanie do zgodnego współdziałania podczas zajęć w grupach i zabaw z elementami
współzawodnictwa, oswajanie emocji i uczenie się właściwego zachowania w sytuacjach
wygranej i przegranej;
- budowanie poczucia bezpieczeństwa i odpowiedzialności – identyfikowanie właściwego i
niewłaściwego zachowania na placu zabaw, rozwijanie umiejętności organizowania sobie
zajęć w czasie przeznaczonym na zabawy dowolne.
 Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
- rozwijanie sprawności ruchowej, koordynacji wzrokowo-ruchowej, orientacji przestrzennej
m.in. poprzez określanie położenia przedmiotów w przestrzeni, odróżnianie odległości:
blisko, daleko, na prawo/na lewo od…;
- rozwijanie umiejętności wypowiadania się i wyciągania wniosków m.in. poprzez
odpowiadanie na pytania dotyczące wysłuchanego utworu, wypowiadanie się na temat
postępowania bohatera, opisywania różnic w wyglądzie budynków nowoczesnych i
zabytkowych z użyciem określeń: mniej/więcej, niski/wysoki; wzbogacanie słownika o
wyrazy i powiedzenia związane z tematyką zajęć np. Jak ty komu, tak on tobie; ćwiczenia z
zakresu profilaktyki logopedycznej;
- rozwijanie spostrzegawczości, analizy i syntezy wzrokowej; wrażliwości oraz analizy i
syntezy słuchowej, słuchu fonematycznego m.in. poprzez wysłuchiwanie głoski d w prostych
słowach, dzielenie wyrazów na sylaby i składanie wyrazów z sylab, dobieranie obrazków,
których nazwy się rymują, rozpoznawanie dźwięków z otoczenia; poznanie graficznego
obrazu głoski d (liter d, D) oraz podpisów do obrazków (np. dom, domy, dywany);
- poszerzanie wiedzy o środowisku m.in. poprzez przyporządkowywanie zwierząt i ich
domów, oglądanie i opisywanie architektury podczas spaceru, wyglądu mieszkań, poznanie
roli zwierząt w domu;
- rozwijanie zainteresowań muzycznych m.in. poprzez śpiewanie piosenek, improwizacje na
prostych instrumentach;
- rozwijanie umiejętności liczenia; inspirowanie do działań konstrukcyjnych m.in. poprzez
wznoszenie konstrukcji z klocków wg własnego pomysłu oraz wg wzoru; utrwalanie kształtu
figur geometrycznych, układanie ilustracji do wiersza; różnicowanie wielkości używając
określeń: większy – mniejszy, niższy – wyższy, węższy – szerszy.
Jak wspierać dziecko?
 Warto utrwalać z dzieckiem poznane przez nie głoski/litery. Dzieci są niezwykle
zainteresowane czytaniem, napisami, które widzą na szyldach, chętnie dopytują o
litery. Dobrze jest wykorzystywać to zainteresowanie. Ważne jest przy tym, aby
wybrzmiewać wyizolowane głoski: „b”, a nie „be”, „ w” a nie „wu” itp. Jeśli dzieci są
uczone nieprawidłowego wybrzmiewania, mogą mieć potem kłopoty z prawidłową
pisownią wyrazów.
Warto porozmawiać o… tym, by nie czynić drugiemu, co tobie niemiłe!
 Warto zastanowić się z dzieckiem, choćby na przykładzie postępowania bohaterów
różnych opowieści, nad mechanizmem „reguły wzajemności” działającej w relacjach
międzyludzkich. Zwykle nasze postawy i działania zostają odwzajemnione…
Warto poczytać…
J. Lelonkiewicz, Okruszek z Zaczarowanego lasu, EZOP Agencja Edytorska
Download