Rodzicu, nie bój się wywiadówki

Rodzicu, nie bój się wywiadówki
Już idąc na wywiadówkę, wyobrażasz sobie jak ona będzie przebiegała.
Kolejny raz będziesz słuchać, jak to klasa jest jedną z najgorszych w szkole,
średnia ocen jest niższa niż w innych klasach, uczniowie gadają na lekcjach, źle
zachowują się na przerwach, spóźniają się na lekcje, kłamią, nie chcą się uczyć,
itd., itp. A potem dostaniesz indywidualną porcję informacji o swoim dziecku,
też nie najweselszą. Jak tego uniknąć?
Bądź na „bieżąco”
Rozmawiaj na co dzień z dzieckiem o szkole. Zrezygnuj ze standardowego
pytania :,,i co dzisiaj było?”, na które i tak nie oczekujesz odpowiedzi. Dziecko
doskonale wyczuwa, że to tylko rutynowe pytanie, które z zupełnym spokojem
można pominąć, a ty zbytnio na to nie zwrócisz uwagi. Pytaj swoje dziecko
codziennie o to, co dzieje się w trakcie lekcji i na przerwach, o kolegów,
koleżanki i nauczycieli, interesuj się dzienniczkiem ucznia i zeszytami. Jeżeli
opowiada o przeżyciach, radościach i sukcesach i znajduje u ciebie zrozumienie
i zainteresowanie jego życiem, to na pewno umie także dzielić się z tobą swoimi
problemami, porażkami, umie przyznać się do błędu, złej oceny i nagany. Jeżeli
będziesz wiedział wszystko na bieżąco, żadne sprawy nie zaskoczą cię na
wywiadówce.
Nastaw się pozytywnie do nauczyciela
Nie podchodź do wychowawcy klasy z negatywnym nastawieniem. Myśl o nim
jak o człowieku, który- podobnie jak ty- pragnie dobra dziecka. Spróbuj
popatrzeć na nauczyciela nie jak na wroga, przez którego cierpi i stresuje się
twoje dziecko, ale kogoś, kto rozumie jego problemy. Nie komentuj i nie
krytykuj zachowań i słów nauczyciela, ale postaraj się zrozumieć, co chce
osiągnąć i jakimi metodami.
Pomyśl, czego oczekujesz
Czego chcesz się dowiedzieć i o czym chcesz porozmawiać z nauczycielem?
Być może coś cię niepokoi w zachowaniu dziecka? Może chcesz porozmawiać o
tym z innymi rodzicami, być może mają podobne obawy, brakuje im jednak
śmiałości na rozpoczęcie dyskusji? Najlepiej wcześniej, zanim wyjdziesz z
domu przygotuj sobie spokojnie pytania.
Umiej słuchać
Nie broń za wszelką cenę dziecka, zanim nie dowiesz się do końca, w czym
rzecz. Pozwól nauczycielowi powiedzieć wszystko, co ma do powiedzenia,
nawet jeżeli przyjdzie ci słuchać rzeczy przykrych. Spokojnie ustosunkuj się
do opinii, z którą się nie zgadzasz. Postaraj się obiektywnie spojrzeć na swoje
dziecko i zastanów się, czy przypadkiem nauczyciel nie ma racji. Wykaż
gotowość współpracy dla dobra dziecka.
Mów dobrze o swoim dziecku
-zawsze jednak zgodnie z prawdą. Np. łatwiej zrozumieć roztargnienie Ani, gdy
będzie wiadomo, że boi się czekającego ją w najbliższym czasie zabiegu.
Całkiem innym okiem patrzy się na Michała ( nawet jeśli przeszkadza na lekcji
geografii), jeżeli wspomnimy nauczycielowi, że kocha muzykę i cały wolny
czas poświęca nauce gry na skrzypcach, itp.
Nie mów o innych dzieciach
Powstrzymaj się od krytycznych uwag i zbędnych, negatywnych komentarzy na
temat innych dzieci w klasie. Nie opieraj swoich opinii na plotkach. Unikaj
rozpowszechniania niesprawdzonych wiadomości.
Nie odreagowuj swoich uczuć na dziecku
Po powrocie z wywiadówki spokojnie porozmawiaj z dzieckiem. Opowiedz, o
czym rozmawiałeś w szkole. Powstrzymaj się od komentarzy. Wspólnie z
dzieckiem zastanów się jak rozwiązać istniejące problemy i co jest ich
przyczyną. Oczekuj propozycji ze strony dziecka i sam coś zaproponuj. Bądź
spokojny. Nie krzycz i nie wyzywaj.
Pomóż dziecku polubić szkołę!