JAK WYCHOWAĆ DZIECKO NADPOBUDLIWE RUCHOWO, U KTÓREGO WYSTĘPUJĄ ZABURZENIA EMOCJONALNE Wychowanie dziecka nadpobudliwego ruchowo, u którego występują zaburzenia emocjonalne jest jednym z najtrudniejszych zadań, które stoją przed rodzicami i nauczycielami. Objawami nadpobudliwości ruchowej i zaburzeń emocjonalnych u dziecka są trudności z koncentracją uwagi, impulsywność, nieopanowana aktywność, częste wybuchy złości i agresji. Dziecko takie jest najczęściej niespokojne, chętne do bójek, nadmiernie ruchliwe, zwykle bardzo gwałtownie reaguje w sytuacjach, których nie akceptuje, często krzyczy, płacze, a nawet rzuca się na rodziców. Ma trudności z przystosowaniem się do nowych sytuacji i zadań. Jest to dziecko zawzięte i bez przerwy czegoś się domagające. Ma bardzo silne poczucie niezależności. Jego nastrój szybko się zmienia, często jest grymaśne i markotne. Nadmierna ruchliwość dziecka powoduje szkody w domu i w szkole, a także naraża go na niebezpieczeństwo wypadków. Szybko się męczy pracą umysłową i zniechęca do wykonywania zadań. Każda nowa sytuacja przykuwa jego uwagę, lecz wytrwanie przy jednej czynności wymaga z jego strony dużo wysiłku. Z tego powodu rodzice takiego dziecka często zwracają się do psychologa, wychowawcy z pytaniem: Jak spowodować zmiany w zachowaniu ich dziecka? OTO KILKA RAD, KTÓRE POMOGĄ RODZICOM W ROZWIĄZANIU PROBLEMÓW WYCHOWAWCZYCH ZWIĄZANYCH Z ZACHOWANIEM ICH DZIECKA. Pamiętaj, że najczęściej dzieci nadpobudliwe z zaburzeniami emocjonalnymi spotyka się w rodzinach, u których brak jednolitej, konsekwentnej linii postępowania w stosunku do dziecka. Traktowanie dzieci w tych rodzinach ma cechy skrajności: od wielkiej miłości do odtrącenia i okazywania dziecku pogardy. Dlatego bądź jako rodzic bardzo cierpliwy w kontaktach z dzieckiem. Pamiętaj, że Twoje dziecko, bardziej niż inne potrzebuje spokojnego i zrównoważonego rodzica. Jeżeli z powodu zdenerwowania często krzyczysz, dziecko także będzie krzyczało. Jeśli tracąc cierpliwość bijesz go, też będzie bić innych. Dziecko uczy się na przykładach, które obserwuje w życiu codziennym. Potrzebę wzmożonego ruchu dziecka zaspokajaj poprzez jak najczęstsze organizowanie mu zabaw ruchowych. Postaraj się je zachęcić do bawienia się z dziećmi, które z reguły zachowują się poprawnie. Sprzyjaj rozwijaniu się u dziecka poczucia własnej wartości. Pomagaj dziecku w wykształceniu o sobie dobrego zdania. Ucz dziecko różnych umiejętności, pomóż mu odnosić sukcesy. Pamiętaj, że związek między poczuciem własnej wartości, a sukcesem w życiu jest obustronny. Pomagaj dziecku w rozwijaniu jego zainteresowań i uzdolnień. Często chwal go za osiągnięte sukcesy. Udzielaj pochwał słownych typu: wspaniale, to dobry pomysł, dobrze, z każdym dniem lepiej Ci idzie, powinieneś być z siebie dumny. Chwal dziecko wyrażając swoje zadowolenie poprzez kontakt fizyczny: przytulenie, pocałowanie, poklepanie po plecach, uścisk, zmierzwienie włosów. Nie wymagaj doskonałości od swojego dziecka. Zamiast tego zachęcaj go, by należycie wykorzystywało swoje możliwości. Dziecko chce wiedzieć, że akceptujesz go takim, jakim jest, ze wszystkimi wadami i zaletami. Często mów dziecku, że go kochasz. Musi ono jednak wiedzieć, że nie lubisz jego zachowań, które są negatywne. Kształć u dziecka umiejętności społeczne. Dzieci, które potrafią się poprawnie zachować w grupie, otrzymują wiele pozytywnych bodźców od dzieci i dorosłych, z którymi się kontaktują. W rezultacie zyskują wyższą samoocenę. Dołóż wszelkich starań, aby twoje dziecko, które ma zaburzenia emocjonalne i jest nadpobudliwe nie utwierdziło się w przekonaniu, że jest gorsze od innych. Stawiaj takie wymagania, które jest ono w stanie spełnić i chwal go za to. Służ mu zawsze pomocą w kierowaniu swym postępowaniem, stopniowo wdrażaj do wykonywania prac domowych. Staraj się być konsekwentnym w stosunku do dziecka, na tyle na ile to możliwe. Postaraj się stworzyć spokojną, dobrą atmosferę w domu, dzięki której skuteczniej będziesz mógł kształtować zachowanie dziecka. Znajdź zajęcia, które sprawiają dziecku i Tobie przyjemność. Będzie to bardzo dobry środek do wzmocnienia związków z dzieckiem. Wykorzystaj codzienne zajęcia jako szansę współpracy. Powierzenie dziecku wykonania prostych prac domowych, pomoże stać mu się odpowiedzialnym i pewnym siebie. Poświęcaj dużo czasu na okazywanie dziecku miłości. W każdym domu powinny istnieć jakieś utarte sposoby postępowania, które mają pozytywny wpływ na funkcjonowanie rodziny. Zasady obowiązujące w rodzinie powinny być czytelne i wyraźne. Należy dążyć, aby dziecko starało się ich przestrzegać. ZAPAMIĘTAJ: TWOJE DZIECKO MUSI CZUĆ, ŻE JEST KOCHANE I OTOCZONE TROSKLIWĄ OPIEKĄ, MIMO ŻE SPRAWIA MNÓSTWO PROBLEMÓW WYCHOWAWCZYCH. Olechno Janina