DIAGNOSTYKA CHORÓB ODKLESZCZOWYCH DLACZEGO KLESZCZE SĄ GROŹNE DLA CZŁOWIEKA? Kleszcz żywiąc się krwią zwierząt dziko żyjących w lesie, zakaża się bakteriami, wirusami i pasożytami, które następnie może przenosić na ludzi. Ważnym elementem profilaktyki chorób odkleszczowych jest dokładne obejrzenie całego ciała po powrocie ze spaceru. Ryzyko zachorowania jest tym większe, im dłużej zakażony kleszcz pasożytuje na skórze człowieka. BORELIOZA Borelioza to choroba wywołana przez bakterię Borrelia burgdorferi. Szacuje się, że w Europie nawet co 3 kleszcz jest nosicielem bakterii wywołującej boreliozę. Objawy: symptomy grypopodobne, powiększające się zaczerwienienie na skórze (tzw. rumień wędrujący), zapalenia i bóle stawów (zwykle kolana, barki, łokcie), zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, porażenia nerwów, bóle korzeniowe, zaburzenia czucia, zaburzenia rytmu serca, w przewlekłej boreliozie: postępujące zapalenie mózgu, nawracające zapalenia stawów, niedowłady, zmiany zanikowe skóry. Ważne, by zdiagnozować boreliozę we wczesnej fazie, ponieważ można ją wówczas całkowicie wyleczyć. Natomiast zaawansowana choroba w stadium przewlekłym trudno poddaje się terapii i część dolegliwości pozostaje na całe życie. KLESZCZOWE ZAPALENIE MÓZGU Kleszczowe Zapalenie Mózgu (KZM), inaczej TickBorne Encephalitis (TBE) lub Früh-Sommer MeningoEnzephalitis (FSME) jest poważną chorobą wirusową, która grozi ciężkimi uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego. Trwałe następstwa choroby to: porażenia ruchowe, zaniki mięśni, zapalenie opon mózgowordzeniowych, upośledzenie umysłowe, zaburzenia koncentracji, zmiany osobowości, bezsenność, przetrwałe bóle głowy. Przed KZM można chronić się za pomocą szczepionki. Niektóre osoby, mimo prawidłowo przeprowadzonego cyklu szczepień, nie wytwarzają wystarczającej odporności i powinny otrzymać dodatkową dawkę szczepionki. Z drugiej strony pewna grupa osób wytwarza bardzo dużo przeciwciał ochronnych, których stężenie nie opada nawet po wielu latach od szczepienia. U osób szczepionych na KZM można sprawdzić poziom odporności za pomocą specjalistycznego testu ELISA kalibrowanego w tzw. jednostkach „Vienna” (VIEU/ml). Jak sprawdzić odporność poszczepienną? Stężenie przeciwciał przeciwko KZM poniżej 120 VIEU/ml świadczy o niedostatecznym wytworzeniu przeciwciał ochronnych i konieczności ponownego szczepienia. W przypadku bardzo wysokiego stężenia przeciwciał lekarz może podjąć decyzję o odroczeniu szczepienia przypominającego. DIAGNOSTYKA W diagnostyce chorób przenoszonych przez kleszcze badane są specyficzne przeciwciała wytworzone przez organizm w celu obrony przed zakażeniem. Przeciwciała klasy IgM: Laboratoryjny znacznik świeżego zakażenia. Najczęściej występują na samym początku infekcji, następnie stężenie przeciwciał opada. Przeciwciała klasy IgG: Pojawiają się we krwi chorego nieco później i ich stężenie szybko narasta w trakcie przebiegu infekcji. Wykazanie wyraźnego wzrostu stężenia specyficznych przeciwciał klasy IgG (w powtórnym badaniu przeprowadzonym po dwóch tygodniach), jest potwierdzeniem ostrej choroby zakaźnej. BORELIOZA-REKOMENDOWANE BADANIA Wykonanie badania specyficznych przeciwciał przeciwko Borrelia klasy IgG i IgM metodą ELISA jest zalecane przez Polskie Towarzystwo Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych jako pierwszy etap diagnostyki. Czasami w teście ELISA wynik dodatni może wystąpić na skutek reakcji przeciwciał skierowanych przeciwko bakteriom z rodziny krętków (tzw. reakcja krzyżowa), mimo braku zakażenia krętkiem Borrelia, dlatego dodatnie i graniczne wyniki testów ELISA, należy zawsze potwierdzić testami Western Blot, które są dokładniejsze. Interpretacja wyników : Wynik ujemny (<16 RU/ml) Nie wykryto przeciwciał. Czasami w początkowej fazie zakażenia przeciwciała jeszcze nie są wytworzone (tzw. okno serologiczne). Badanie można powtórzyć po ok. 4 tygodniach. Wynik wątpliwy/graniczny (16-22 RU/ml) Śladowa ilość przeciwciał. Wynik dodatni (>22 RU/ml) Wykryto swoiste przeciwciała. Badania należy potwierdzić testem Western Blot. KZM-REKOMENDOWANE BADANIA U pacjentów z podejrzeniem KZM przeprowadzane jest badanie przeciwciał przeciwko wirusowi KZM klasy IgG i IgM w surowicy krwi i płynie mózgowo-rdzeniowym testem ELISA.W celu potwierdzenia świeżego zakażenia należy wykonać powtórne badanie po 14 dniach, aby zmierzyć wzrost stężenia przeciwciał w klasie IgG. UWAGA! Po przyjęciu cyklu szczepień warto sprawdzić czy wytworzyła się odporność poszczepienna Dia-Bakter ZAKŁAD DIAGNOSTYKI LABORATORYJNEJ I MIKROBIOLOGICZNEJ wykonuje powyższe badania pod nadzorem specjalisty z dziedziny mikrobiologii dr hab. n. med. Katarzyny Leszczyńskiej