kliknij

Listy do Rodziców
Tydzień 6: JESIEŃ DAJE NAM WARZYWA
Wszystkiego, co naprawdę trzeba wiedzieć
o tym, jak żyć, co robić i jak postępować,
nauczyłem się w przedszkolu…
Robert Fulghum
Drodzy Rodzice!
Miniony tydzień dał nam wiele okazji do różnorodnych zabaw i wspaniałej twórczej
ekspresji m.in. podczas wykonywania różnorodnych dzieł plastycznych oraz zabaw w
teatrzyk kukiełkowy. Zabawy tego rodzaju stwarzają okoliczności, w których dzieci
doświadczają szczególnie silnych emocji w związku z radością „tworzenia” odgrywanej
postaci, budowania dialogów, prezentowania swojej postaci (i siebie) przed widownią. Wiele
dzieci podejmuje swoje role bez cienia nieśmiałości, inne ośmielają się dopiero po pewnym
czasie, obserwując koleżanki i kolegów. Zabawy w ogóle, a być może zabawy w teatrzyk w
szczególności, stwarzają niezwykłe możliwości wyrażania siebie, a jednocześnie stanowią dla
dziecka pewnego rodzaju bezpieczną autoterapię. Pozwalają nabywać poczucia własnego
sprawstwa i radości tworzenia. I to m.in. jest sposób na uczenie się mądrej wiary, że „mogę”,
że „warto spróbować”.
Wprowadzamy w świat wartości: szacunek, twórczość, odwaga, współpraca, zdrowie…
Uczymy tego, co najważniejsze:
 Doświadczenia emocjonalno-społeczne:
- budzenie zainteresowania sztuką teatralną i kształtowanie postawy kulturalnego widza m.in.
poprzez uczestnictwo w zabawie w teatrzyk kukiełkowy, własnoręczne tworzenie kukiełek,
oglądanie przedstawienia koleżanek i kolegów;
- oswajanie emocji i uczenie się właściwego zachowania w sytuacjach publicznego występu;
- rozwijanie poczucia własnej wartości poprzez budowanie wiary we własne możliwości w
sytuacjach odgrywania scenek; uczenie się wyrażania myśli i uczuć podczas wymyślania
dialogów;
- budowanie poczucia odpowiedzialności za swoje zdrowie.
 Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
- rozwijanie spostrzegawczości, uwagi i pamięci wzrokowej, uwagi, pamięci oraz analizy i
syntezy słuchowej;
- rozbudzanie wrażliwości literackiej poprzez dostarczanie okazji do słuchania utworów
zawierających humor literacki; budowanie wypowiedzi na temat zachowania bohaterów z
próbą formułowania wniosków i uzasadniania swojej wypowiedzi; budowanie odpowiedzi na
zadane pytania dotyczące wysłuchanego utworu – z użyciem określeń, kto za kim / przed kim
stoi; ćwiczenie prawidłowej artykulacji dźwięku sz;
- rozwijanie pomysłowości i wyobraźni m.in. poprzez układanie kompozycji z jesiennych
darów oraz wykonywanie kukiełek z warzyw; rozbudzanie zainteresowania sztuką teatralną
poprzez udział w odgrywaniu scenek;
- rozwijanie myślenia logicznego m.in. poprzez grupowanie warzyw według wybranych
właściwości;
- rozwijanie myślenia przyczynowo-skutkowego m.in. poprzez dostrzeganie etapów rozwoju
rośliny w kolejnych porach roku, planowanie kolejnych czynności podczas przygotowywania
syropu z cebuli i sałatki warzywnej;
- odróżnianie kształtów okrągłych od podłużnych; wdrażanie do rozumienia określenia:
owalny;
- wdrażanie do rozumienia pojęcia liczby 3 i jej graficznego obrazu; wdrażanie do rozumienia
aspektu porządkowego liczb, rozumienia pojęcia o jeden więcej, o jeden mniej, kształtowanie
umiejętności dodawania poprzez manipulowanie przedmiotami; utrwalanie pojęcia para;
szacowanie, w którym zbiorze jest więcej, a w którym mniej.
Jak wspierać dziecko?
 Warto wykorzystywać codzienne sytuacje, by uczyć dziecko wyciągania wniosków
z tego, co się wydarzyło (oczywiście na miarę jego dziecięcych możliwości).
Czasem trzeba by więc zwrócić większą uwagę dziecka (i własną) na pewne
zdarzenia, podzielić się swoimi przemyśleniami, zadać dziecku pytania
(naprowadzające) dotyczące tego zdarzenia, pozwolić na zadanie pytań i cierpliwie
na nie odpowiedzieć.
 Warto wykorzystać codzienne sytuacje, by ćwiczyć z dzieckiem przeliczanie
różnych elementów i nazywanie prawidłowo liczebników i to w nieograniczonym
zakresie. Nie chodzi o to, aby wymagać, by koniecznie liczyło do stu, ale
jednocześnie zachęcać je, by liczyło jak najdalej da radę, ucząc je prawidłowych
nazw kolejnych liczebników. Warto też ćwiczyć liczby porządkowe w różnych
codziennych sytuacjach.
Warto porozmawiać o… tym, co to znaczy być odważnym!
 Dzieci powinny być uczone odwagi w różnego rodzaju sytuacjach, stawiania czoła
wyzwaniom (na miarę ich możliwości, oczywiście), ale jednocześnie odróżniania
odwagi od tych zachowań, które można by określić brawurą czy chojractwem. Warto
analizować z dzieckiem np. zachowania bohaterów książek i filmów, by uczyć je
rozumienia, czym jest prawdziwa odwaga i kiedy należy się nią wykazywać.
Warto poczytać…
P. Haraszewski i J. Wacławik, Odważny Hipcio, Oficyna Wydawnicza Vocatio