PROCES SYNTERYZACJI Proces synteryzacji1 (wypalania, spiekania) jest najważniejszym etapem zagęszczania proszku ceramicznego w procesie technologicznym. Od prawidłowości prowadzenia spiekania zależą najważniejsze właściwości materiałów ceramicznych, w tym także ceramiki cyrkonowej stosowanej w protetyce stomatologicznej, takie jak: wytrzymałość mechaniczna, odporność na kruche pękanie, przeświecalność, twardość. W procesie wypalania, wraz ze wzrostem temperatury następuje zbliżanie się do siebie sprasowanych ziaren tlenku cyrkonu (ZrO2), połączone z eliminowaniem pustych przestrzeni pomiędzy ziarnami. Kinetyka tego procesu zależy w największym stopniu od rodzaju proszku oraz temperatury i czasu spiekania. Przy właściwie dobranych parametrach uzyskuje się materiał cyrkonowy o drobnych ziarnach i minimalnej porowatości. Obie te cechy mają decydujący wpływ zarówno na właściwości mechaniczne, jak i optyczne końcowego materiału. Każda odchyłka od optymalnych warunków wypalania (temperatury i czasu) powoduje zaburzenie mikrostruktury (wielkości ziaren i porowatości), a tym samym wpływa na właściwości wytrzymałościowe i optyczne materiału. Obniżenie temperatury wypalania czy skrócenie czasu spiekania skutkuje wzrostem porowatości, co wyraźnie obniża przeświecalność materiału, a także jego wytrzymałość mechaniczną na zginanie i twardość. Przekroczenie optymalnej temperatury lub wydłużenie czasu wypalania powoduje wzrost wielkości ziaren, a co za tym idzie obniżenie odporności na pękanie materiału ceramicznego. dr. Inż. Zbigniew Jaegermann Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych w Warszawie 1 W języku polskim nie istnieje takie słowo!