Pilotaż wycieczek - Wycieczki Z nami

Pilotaż wycieczek
i
przewodnictwo turystyczne
Prowadzący:
Jacek Drążkiewicz
Pilotaż i przewodnictwo w świetle polskiego prawa
Problematykę pilotażu i przewodnictwa do
31.12.2013 r. regulowały w Polsce następujące źródła
prawa:
- Ustawa z o usługach turystycznych z 29 sierpnia 1997r.
- Rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy z dnia z dnia
17 stycznia 2006 w sprawie przewodników turystycznych i
pilotów wycieczek
Uprawnienia przewodnika turystycznego lub pilota
wycieczek mogła otrzymać osoba, która:
1) ukończyła 18 lat;
2) ukończyła szkołę średnią;
3) posiadała stan zdrowia umożliwiający wykonywanie zadań
przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek;
4) nie była karana za przestępstwa umyślne lub inne
popełnione w związku z wykonywaniem zadań przewodnika
turystycznego lub pilota wycieczek;
5) odbyła szkolenie teoretyczne i praktyczne oraz zdała
egzamin na przewodnika turystycznego lub na pilota
wycieczek.
Z dniem 1 stycznia 2006 r. zadania w zakresie przewodnictwa i pilotażu
przypisane wojewodom przejał samorząd województwa. Mówiła o tym ustawa z
dnia 29 lipca 2005 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w
podziale zadań i kompetencji administracji terenowej. Do zadań samorządu
wojewódzkiego w zakresie pilotażu i przewodnictwa należało:
•
•
•
•
•
•
•
tworzenie środków specjalnych przeznaczonych na finansowanie zadań
związanych ze sprawdzaniem kwalifikacji kandydatów na przewodników
turystycznych i pilotów wycieczek, sprawdzaniem znajomości języka
obcego przez przewodników turystycznych i pilotów wycieczek;
wydawanie upoważnień jednostkom organizacyjnym lub osobom do
przeprowadzania szkoleń dla kandydatów ubiegających się o uprawnienia
przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek;
kontrola organizatorów szkoleń na przewodnika turystycznego lub pilota
wycieczek;
powoływanie komisji egzaminacyjnych przeprowadzających egzamin na
przewodników turystycznych lub na pilotów wycieczek;
wydawanie, odmowa wydania, zawieszanie lub przywracanie uprawnień
przewodnikom turystycznym i pilotom wycieczek oraz prowadzenie
ewidencji nadanych uprawnień przewodnikom turystycznym i pilotom
wycieczek
kontrolowanie osób wykonujących zadania przewodnika turystycznego lub
pilota wycieczek zakresie posiadania uprawnień ;
powoływanie komisji egzaminacyjnych języków obcych spośród osób
znajdujących się na liście ministra właściwego do spraw turystyki
Pilotaż
pilot wycieczek - osobę towarzyszącą, w imieniu
organizatora turystyki, uczestnikom imprezy turystycznej,
sprawującą opiekę nad nimi i czuwającą nad sposobem
wykonania na ich rzecz usług.
(Źródło: Ustawa o usługach turystycznych z 29 sierpnia 1997r.)
Zadania pilota wycieczek:
- sprawowanie, w imieniu organizatora turystyki, opieki nad
uczestnikami imprezy turystycznej;
- czuwanie nad sposobem wykonywania usług świadczonych na rzecz
uczestników podczas imprezy (realizacja wszelkich świadczeń
przewidzianych programem);
- przyjmowanie od uczestników wycieczki reklamacji dotyczących
świadczonych im usług, a także reprezentowanie organizatora
turystyki wobec kontrahentów świadczących usługi w trakcie trwania
imprezy;
- obowiązek spełniania funkcji tłumacza oraz obowiązek świadczenia
informacji krajoznawczej[1]
[1] Obowiązki te nie wynikały z norm prawnych, ale praktycznych – z racji na wykonywany zawód trudno jest
uniknąć tych obowiązków.
Uprawnienia pilota wycieczek
Szkolenie pilotów wycieczek obejmowało 120 godzin
wykładów i ćwiczeń, których problematyka dotyczył nie tylko
teoretycznych zagadnień z zakresu turystyki, ale także
pozwalał nabyć praktyczne umiejętności w tak ważnych w
pilotażu obszarach jak praca z grupą czy bezpieczeństwo,
profilaktyka i ochrona zdrowia turystów. Ponadto
organizator
szkolenia
miał
obowiązek
zapewnić
uczestnikom możliwość uczestnictwa w co najmniej 3
dniowym szkoleniu praktycznym w postaci wycieczki
krajowej lub zagranicznej, z co najmniej jednym noclegiem
w obiekcie hotelowym.
Zakres szkolenia kandydatów na pilotów wycieczek
L
p
.
1
2
Przedmiot
Zakres tematyczny przedmiotu
Data/godz.
Przemysł turystyczny w
Polsce i na świecie
- Podstawowe definicje związane z turystyką wg terminologii Światowej Organizacji
Turystyki,
- Przedsiębiorstwa i organizacje turystyczne i paraturystyczne w Polsce i w świecie,
- Struktura rodzajowa turystyki; pojęcie produktu turystycznego,
- Organizacja turystyki w Polsce - rola i zadania władz terytorialnych i państwa,
- Polityka państwa w zakresie rozwoju turystyki
6
Struktura społecznopolityczna Polski, Polska
na tle Europy i świata
- Struktura władzy w Polsce, polityka rządu itp.,
- Znaczenie zagadnień społeczno-politycznych w obsłudze grup turystycznych,
- Podstawowe problemy społeczne i ekonomiczne,
- Polska w Unii Europejskiej
4
- Zasady programowania imprez turystycznych,
- Rodzaje umów w turystyce zawieranych z kontrahentami,
- Zasady odpraw grup turystycznych, dokumentacja imprez przyjazdowych i
wyjazdowych,
- Technika obsługi grup przyjazdowych i wyjazdowych,
- Specyfika obsługi wybranych grup narodowościowych,
- Specyfika obsługi turystyki pobytowej, biznesowej, motywacyjnej, szkolnej,
pielgrzymkowej itp.,
- Turystyka osób niepełnosprawnych oraz inne grupy nietypowe,
- Zasady rozliczania imprez turystycznych,
- Baza noclegowa i gastronomiczna, zasady współpracy,
- Dostępność komunikacyjna Polski; rodzaje i specyfika transportu turystycznego,
- System informacji turystycznej w Polsce,
- Warunki uczestnictwa i rezygnacji; przyjmowanie i załatwianie reklamacji
turystów
.
36
3
Obsługa ruchu
turystycznego
Zakres szkolenia kandydatów na pilotów wycieczek
Przedmiot
Geografia turystyczna Polski i
Europy
Historia kultury i sztuki
Przepisy prawne w turystyce i
ubezpieczenia turystyczne
Zakres tematyczny przedmiotu
Data/godz.
- Umiejętność posługiwania się mapą i orientacja w terenie,
- Metodyka przygotowywania tras imprez turystycznych i ich opisu,
- Walory turystyczne Polski i wybranych regionów Polski,
- Główne miasta i regiony turystyczne Polski,
- Główne miasta i regiony turystyczne Europy,
- Najważniejsze szlaki turystyczne w Polsce,
- Ciekawe skanseny, muzea, miejsca pamięci, centra pielgrzymkowe itp.,
- Zarys historii kultury i sztuki - style architektoniczne, ważniejsze obiekty w Polsce i w
Europie,
- Skarby kultury w Polsce i Europie (lista UNESCO),
- Religie w Polsce i na świecie w zarysie - miejsca pielgrzymkowe, wyznania,
- Mniejszości narodowe w Polsce - główne ośrodki
- Turystyczny Kodeks Etyczny,
- Prawa i obowiązki pilota wycieczek,
- Zawód pilota wycieczek w świetle obowiązujących przepisów prawnych,
- Zatrudnianie pilotów wycieczek w świetle aktualnych przepisów prawa pracy,
- Odpowiedzialność prawna organizatora turystyki i pilota wycieczek,
- Ochrona konsumenta w umowach organizatora turystyki z tytułu podpisania umów o
podróż z turystami,
- Umowy zawierane w turystyce,
- Przepisy paszportowe, celne, wizowe i dewizowe,
- Opieka konsularna,
- Rodzaje i formy ubezpieczenia turystów, protokoły szkód
30
12
Zakres szkolenia kandydatów na pilotów wycieczek
Przedmiot
Bezpieczeństwo,
profilaktyka i ochrona
zdrowia, higiena w turystyce
Pilot a grupa
Zajęcia praktyczne
Zakres tematyczny przedmiotu
Data/godz.
- Zagrożenia dla zdrowia i życia występujące w trakcie realizacji imprez turystycznych,
- Podstawowe zasady ochrony zdrowia w turystyce, pierwsza pomoc,
- Skład podstawowej apteczki
4
- Podstawy komunikowania się pilota wycieczek z grupą,
- Procesy grupowe i techniki negocjacji,
- Cechy psychofizyczne pilota wycieczek,
- Rozwiązywanie konfliktów, źródła i objawy
stresu,
- Program osobistego rozwoju pilota, w tym
asertywność, autoprezentacja, praca z mikrofonem,
- Postępowanie pilota w sytuacjach nadzwyczajnych,
- Zasady sporządzania protokołów zdarzeń - przykłady,
- Emisja głosu - warsztaty,
- Animacja grupy,
- Elementy savoir-vivre'u i protokołu w biznesie,
- Kształtowanie pozytywnego wizerunku kraju i biura podróży podczas imprezy
turystycznej
28
- Wycieczka krajowa i/lub zagraniczna,
minimum jeden nocleg w obiekcie hotelowym,
wg szczegółowego rozpisania zadań do
realizacji i ćwiczeń
3 dni
Przewodnictwo
Przewodnik turystyczny - to osoba zawodowo
oprowadzająca turystów lub odwiedzających po wybranych
obszarach, miejscowościach i obiektach oraz udzielającą o
nich informacji
(Źródło: Ustawa o usługach turystycznych z 29 sierpnia 1997r.)
Zadania przewodnika:
- oprowadzanie wycieczek
- fachowe udzielanie uczestnikom wycieczek informacji o kraju,
odwiedzanych miejscowościach, obszarach i obiektach
Przewodnicy turystyczni do 31.12.2013 roku nabywali
uprawnienia następujących rodzajów:
1) przewodników górskich dla określonych obszarów górskich.
Uprawnienia przewodników górskich dzielą się na trzy klasy w
zależności od stopnia trudności tras i wycieczek;
2) przewodników miejskich dla poszczególnych miast.
Wymagane są uprawnienia przewodnika miejskiego do
oprowadzania wycieczek w następujących miastach:
Gdańsk, Gdynia, Sopot (łącznie), Katowice z Górnośląskim
Okręgiem Przemysłowym (łącznie), Kraków, Lublin, Łódź,
Poznań, Szczecin, Toruń, Warszawa, Wrocław.
3) przewodników terenowych dla poszczególnych województw,
regionów oraz tras turystycznych.
DEREGULACAJA ZAWODU od 1.01.2014 !!!
•
•
•
Od stycznia 2014 roku na polskim rynku turystycznym nie ma prawnego
obowiązku uzyskania licencji pilota wycieczek ani przewodnika miejskiego lub
terytorialnego. Rynek pracy pilotów i przewodników został zwolniony od regulacji
urzędowych (nie są już organizowane państwowe egzaminy ani obowiązkowe
kursy, biura podróży mogą zatrudniać jako pilota i przewodnika każdą
zainteresowaną taką pracą osobę).
Niekonsekwencją uchwalonej ustawy jest deregulacja zawodu przewodnika
turystycznego – terenowego i miejskiego przy jednoczesnym pozostawieniu bez
żadnych zmian regulacji dotyczących zawodu przewodnika górskiego. Z drugiej
strony należy podkreślić, że praca przewodników górskich niesie ze sobą nie tylko
wzbogacenie programu wędrówki po górach o treści krajoznawcze, ale przed
wszystkim wpływa na bezpieczeństwo takich wypraw. Należy więc starać się za
wszelką cenę, o pozostawienie regulowanego zawodu przewodnika górskiego.
Ogólnie wprowadzenie ustawy deregulacyjnej w obszarze pilotażu i
przewodnictwa należy ocenić zdecydowanie negatywnie. W krótkiej perspektywie
prowadzi do zamknięcia zawodu (preferowanie są osoby do pracy z ciągle
aktualnym identyfikatorem), w dłuższej perspektywie promuje nieprofesjonalne
zachowania, niekompetencję, szarą strefę a w szczególności nie chroni lokalnego
rynku pracy przewodników miejscowych przed napływem pilotów wycieczek z
innych państw, którzy przejmą rolę naszych przewodników miejskich i terenowych,
oprowadzając (zgodnie z prawem) swoich klientów po polskich miastach.
Specjalizacje w zakresie pilotażu wycieczek
Uregulowania prawne (obowiązujące do 31.12.2013 r.) nie
wprowadzały podziałów w zakresie kategorii pilotów wycieczek, jak
miało to miejsce kilka lat wcześniej. Występowały wówczas
kategorie (od I do IV) zależne od posiadanych dodatkowych
specjalizacji, np. obsługa imprez turystyki myśliwskiej, promowych,
kolejowych, itp[1].
Uzyskiwane uprawnienia pilota wycieczek do 31.12.2013r.
miały charakter uniwersalny i dotyczyły zarówno prowadzenia
imprez z zakresu turystyki krajowej (także przyjazdowej), jak
również wyjazdowej.
[1] M. Wajdzik, Z. Kruczek, Metodyka i technika pracy pilota – rezydenta, Wydawnictwo Proksenia, Kraków
2006, s. 5.
Specjalizacje w zakresie pilotażu wycieczek
Praktyka pilotowania wycieczek wskazuje obecnie na
występowanie 3 głównych sposobów realizacji usług pilotażu, a
mianowicie [1]:
- pilotaż imprez objazdowych (zarówno przyjazdowych, jak i
wyjazdowych),
- pilotaż imprez pobytowych (tzw. rezydentura),
- pilotaż autokarowych przewozów liniowych (tzw. „wahadło”).
[1] Por. Obsługa ruchu turystycznego, red. Z. Kruczek, Wydawnictwo Proksenia, Kraków 2004, s. 89-91.
Pilot - rezydent
Pilot-rezydent jest osobą towarzyszącą uczestnikom wycieczki w ich
miejscu pobytu. Rezydent wykonuje swoją pracę przebywając przez dłuższy czas
(zazwyczaj od kilku do kilkunastu tygodni) w miejscu recepcji ruchu turystycznego.
Do zadań rezydenta należy transfer gości z lotniska, zakwaterowanie,
przekazanie informacji na temat miejsca wypoczynku, a także sprzedaż wycieczek
fakultatywnych.
Turyści mogą informować rezydenta o ewentualnych kłopotach, wszelkich
zastrzeżeniach dotyczących organizacji pobytu czy jakości hoteli.
Kontakt z rezydentem, zależny jest od "polityki" biura podróży. Niektórzy
rezydenci są bardzo często do dyspozycji klientów, a inni "nie narzucają" się i ich
obecność jest bardzo rzadka. Czasami także rezydenci zajmują się tzw.
"guidingiem" jeżdżąc z turystami na wycieczki fakultatywne – opowiadaja lub pełnią
funkcje tłumacza.
Zwykle następnego dnia po przyjeździe, lub w dniu rozpoczęcia wczasów,
odbywa się spotkanie powitalne w hotelu, podczas którego turyści zapoznają się z
praktycznymi informacjami.
Dalszy Kontakt z rezydentem jest możliwy podczas dodatkowych dyżurów
w hotelu oraz za pomocą telefonu.
Rezydent zazwyczaj mieszka w miejscu wakacyjnym przez cały sezon i
ma pod opieka turystów w kilku hotelach.
Rezydent-animator
W miejscu wakacyjnym można się spotkać także z rezydentemanimatorem. Są to osoby będące przedstawicielami biur podróży,
których zadaniem jest urozmaicenie wolnego czasu dla dzieci i
dorosłych poprzez zabawy, konkursy, zajęcia sportowe itp.
Zakres odpowiedzialności pilota wycieczek
W przypadku zaistnienia uchybień w pracy lub bezprawnym
wykonywaniu funkcji pilota, pilot ponosi bezpośrednią
odpowiedzialność karną, cywilną i służbową.
Odpowiedzialność karna
Do odpowiedzialności karnej pilot może być
pociągnięty wówczas, gdy podczas trwania imprezy
turystycznej naraża turystów na niebezpieczeństwo utraty
życia lub uszczerbku na zdrowiu oraz gdy wykonuje pracę
bez wymaganych uprawnień.
Tego rodzaju przestępstwa podlegają karze
pozbawienia wolności oraz grzywnie. Dotyczy to również
sytuacji, gdy pilot nie udzielił pomocy turyście,
znajdującemu się w bezpośrednim niebezpieczeństwie
utraty życia lub zdrowia.
Odpowiedzialność cywilna
Odpowiedzialność cywilna, jest odpowiedzialnością
majątkową i wiąże się z obowiązkiem naprawienia szkody
wyrządzonej w czasie wykonywania zadań pilota. Może
ona przybrać postać zarówno odpowiedzialności
deliktowej, jak i kontraktowej.
Odpowiedzialność deliktowa dotyczy sytuacji, gdy
w wyniku niedozwolonych działań pilota turysta poniesie
stratę majątkową (np. w wyniku kradzieży) lub uszczerbek
na zdrowiu. Jeśli natomiast w wyniku nierzetelnej pracy
pilota nie został zrealizowany cały program imprezy lub
nie wszystkie usługi były wykonane w sposób wskazy w
umowie z klientami, pilot poniesie za to wobec biura
podróży odpowiedzialność kontraktową (np. zostanie
zobowiązany do pokrycia roszeń klientów wynikających
ze składanych reklamacji).
Odpowiedzialność służbowa
Odpowiedzialność służbowa wynika z postanowień kodeksu
pracy. Jeśli pilot zatrudniony jest w oparciu o umowę o pracę,
nienależyte wykonanie obowiązków może mieć różne konsekwencje,
włącznie z dyscyplinarnym zwolnieniem z pracy.
W przypadku umów cywilnoprawnych (np. umowa o dzieło)
podpisywanych jedynie na czas trwania imprezy, konsekwencje
nierzetelnie wykonanej pracy mogą się wiązać z wstrzymaniem
wypłaty wynagrodzenia.
Rodzaje umów dotyczących współpracy pilota
wycieczek i przewodnika turystycznego z biurem
podróży:
–
Stała umowa o pracę (pracownik etatowy)
–
Umowa zlecenie lub o dzieło
–
Pilot, przewodnik – jako przedsiębiorcy
Kodeks pracy wyróżnia następujące możliwości zawarcia stałej umowy o pracę
z pilotem lub przewodnikiem[1]:
1. Umowa o pracę na czas nieokreślony - nie zawiera w swej treści daty ani
terminu rozwiązania umowy, dopóki nie nastąpi wypowiedzenie albo
wygaśnięcie z innych przyczyn.
2. Umowa na czas określony – jej charakterystyczną cechą jest podanie
przez strony w treści umowy konkretnej daty jej rozwiązania. Może być
zawarta na dowolny okres, np. na trzy dni, jak również i na trzy lata, gdyż
ustawodawca nie zawiera żadnych ograniczeń.
3. Umowa na czas wykonywania określonej pracy – dotyczy sytuacji, gdy
pracodawca przyjmuje pracownika na czas trwania konkretnej pracy.
Umowa nie precyzuje daty jej zakończenia. Przykładem takich umów są
wszelkie prace sezonowe.
4. Umowa na okres próbny - może być podpisana przed zawarciem każdej z
umów. Czas trwania okresu próbnego został przez kodeks pracy określony
precyzyjnie: dwa tygodnie dla większości pracowników oraz trzy miesiące
dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach samodzielnych,
kierowniczych i związanych z odpowiedzialnością materialną.
[1] Art.25 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, Dz.U. z 1998r., Nr 21, poz. 94 - j.t.
Umowa o dzieło - jest to umowa, warunkiem zaistnienia
której jest określenie w umowie dzieła jakie ma wykonać
przyjmujący zamówienie (np. pilotowanie wycieczki,
przewodnictwo). Umowa o dzieło jest atrakcyjną formą
zatrudnienia, gdyż[1]:
- od umowy tej nie są odprowadzane składki ZUS,
- naliczany jest od niej koszt uzyskania przychodu minimum
20% bez względu na wydatki ponoszone przez zatrudnionego.
[1] http://www.vat.pl/umowa_o_dzielo_inne_formy_zatrudnienia_1510.php [data wejścia 01.02.2008]
Umowa-zlecenie – polega na tym, że przyjmujący
zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej
czynności prawnej dla dającego zlecenie, za których efekt
nie jest ostatecznie odpowiedzialny (odmiennie od umowy o
dzieło, która jest tzw. umową rezultatu)[1].
[1] Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny, Dz.U.64.16.93 z późniejszymi zmianami.
Ramka 1.1. Formalności przy zakładaniu firmy jednoosobowej
5/Urząd
skarbowy
4/Bank
3/Pieczątka
6/ZUS
1/Urząd
gminy
2/GUS
1.W pierwszej kolejności w urzędzie gminy lub miasta następuje nadanie numeru ewidencyjnego (wpis do ewidencji podmiotów
prowadzących działalność gospodarczą.)
2.Po uzyskaniu wpisu do ewidencji można udać się po REGON (numer statystyczny) wydawany w Wojewódzkim Urzędzie
Statystycznym właściwym ze względu na miejsce zamieszkania przedsiębiorcy.
3.Do załatwiania formalności w urzędach oraz banku, a także do wystawiania rachunków i faktur, potrzebna jest pieczątka
przedsiębiorcy z podstawowymi informacjami na temat firmy. W wyrobionej pieczątce można umieścić następujące dane:
- pełna nazwa przedsiębiorstwa oraz imię i nazwisko właściciela
- adres pod którym będzie prowadzona działalność gospodarcza
- można również umieścić numer telefonu kontaktowego, numer REGON i NIP.
4.Każda firma posiada swój oddzielny rachunek bankowy. Obowiązkiem przedsiębiorcy jest więc założenie wniosku o otwarcie
rachunku bankowego.
5.Przedsiębiorca jest zobowiązany do uzyskania numeru identyfikacji podatkowej ( w skrócie NIP). Ponieważ numer NIP
przedsiębiorcy będzie także numerem NIP jego firmy wystarczy tylko wypełnić zgłoszenie aktualizacyjne.
6.Na zakończenie należy udać się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, by zgłosić fakt opłacania składki ubezpieczeń
społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego.
Źródło: Opracowanie własne.
Najbardziej zaawansowany poziom
w zakresie uczestnictwa w procesie
obsługi turystów sprawuje
pilot wycieczek i przewodnik
turystyczny.
Profesjonalna obsługa klienta
W turystyce żadna obniżka nie
jest w stanie zrekompensować
nieuprzejmego
traktowania!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Bez względu na ilość pracy, kiepski dzień,
czy pogodę, klient powinien spotkać się z
miłą kompetentną obsługą.
Poza wymogami formalnoprawnymi (kurs, egzamin) ważne są także cechy osobowościowe i
umiejętności praktyczne pilota wycieczek:
-
łatwość nawiązywania kontaktów,
zdolności erudycyjne,
zdolności sugestywnego przekazywania informacji,
umiejętności organizacyjne,
odporność na stres,
umiejętność zachowania się w sytuacji konfliktowej,
komunikatywność,
zdolności improwizacyjne,
umiejętność integrowania grupy,
empatia,
doskonała znajomość języków obcych,
profesjonalna wiedza
estetyczny wygląd, kultura osobista
umiejętność panowania nad grupą
poczucie humoru
orientacja w terenie
dobry stan zdrowia
PONADTO PILOT POWINIEN BYĆ:
„ZARADNY, PEWNY SIEBIE,
ZRÓWNOWAŻONY, KOMUNIKATYWNY,
SPOKOJNY, ALE I SPONTANICZNY,
BYŁSKOTLIWY, CIERPLIWY, WYROZUMIAŁY,
DOBRZE ZORGANIZOWANY.
Powinien mieć dużą wiedzę, wyczucie sytuacji.
Zdrowy, mądry i dyspozycyjny.” 
Fragment artykułu „Superman istnieje!”
Wiadomości turystyczne, 1-15 kwietnia 2007/133(7)
Etapy obsługi imprezy turystycznej z punktu widzenia
pilota:
- przygotowanie
- odprawa
- realizacja imprezy
- rozliczenie
ODPRAWA = ZAPOZNANIE Z TECZKĄ IMPREZY
TECZKA IMPREZY powinna zawierać:
•
Program imprezy
•
Warunki uczestnictwa
•
Listę uczestników
•
Vouchery
•
Potwierdzenia zamówionych świadczeń
•
Polisę ubezpieczeniową
•
Dokumenty podróżowania (bilety)
•
Zlecenie pracy pilota
•
Listę adresów i kontaktów
•
Formularze rozliczeń ekonom.finansowych
•
Formularz sprawozdania