2) System administracyjny INFORMATOR EKONOMICZNY Erytrea MSZ 2. System administracyjny 2.1. Ustrój polityczny W latach 60-ych XX wieku Front Wyzwolenia Erytrei (Eritrean Liberation Front - ELF) prowadził działania na rzecz uzyskania niepodległości Erytrei spod zwierzchności Etiopii. W 1970 roku część członków FWE porzuciła jego szeregi tworząc Ludowy Front Wyzwolenia Erytrei (LFWE). Pod koniec lat 70-ych LFWE stał się dominującym ugrupowaniem zbrojnym walczącym przeciwko rządowi etiopskiemu. Liderem tego ugrupowania był Isaias Afwerki. Po 30-letniej wojnie z Etiopią, Erytrea w maju 1991 r. uzyskała niepodległość (w praktyce stało się to dwa lata później). Po zwycięstwie nad siłami etiopskimi oddziały LFWE przejęły kontrolę nad terytorium Erytrei. W maju 1991 LFWE utworzyła Tymczasowy Rząd Erytrei (TRE) do czasu ogłoszenia referendum w sprawie niepodległości oraz powołania stałego rządu. Lider LFWE Isaias Afwerki objął funkcję premiera Tymczasowego Rządu Erytrei. 23-25 kwietnia 1993 roku, w referendum monitorowanym przez ONZ i uznanym za sprawiedliwe, Erytrejczycy w sposób jednoznaczny opowiedzieli się za niepodległością. Władze ogłosiły Erytreę państwem niepodległym w dniu 27 kwietnia 1993 r. W Erytrei oficjalne obchody niepodległościowe odbyły się 24 maja 1993 r. Po uzyskaniu niepodległości, Tymczasowe Zgromadzenie Narodowe zostało powiększone obejmując zarówno członków LFWE jak i osoby do niego nienależące. LFWE uzyskało status partii politycznej pod nazwą – Ludowy Front dla Demokracji i Sprawiedliwości (LFDS). TRE ogłosił, że w trakcie 4letniego okresu przejściowego opracuje projekt konstytucji oraz dokona jej ratyfikacji. Projekt obejmował m.in.: regulacje prawne dotyczące partii politycznych, prasy oraz przeprowadzania wyborów do rządu konstytucyjnego. Nowa konstytucja została ratyfikowana w 1997 roku, jednak dotychczas nie została wprowadzona w życie. Nie przeprowadzono również wyborów powszechnych. W następstwie ogłoszenia niepodległości, rząd Erytrei zetknął się z olbrzymimi wyzwaniami. W sytuacji braku konstytucji i bez sprawnego wymiaru sprawiedliwości oraz systemu szkolnictwa rząd zmuszony był budować administrację od początku. Ogłoszono termin wyborów do Tymczasowego Zgromadzenia Narodowego na grudzień 2001. Zostały one jednak przełożone i dotychczas nie określono ich nowego terminu. W 1998 r. na nowo rozgorzał konflikt graniczny z Etiopią. W 1999 podpisano traktat pokojowy określający rozmieszczenie sił obu państw poza terytoriami, które zajęły po 6 maja 1998 r. Na terenie nadgranicznym utworzono siły pokojowe UNMEE (United Nation’s Mission in Eritrea and Ethiopia – Misja Organizacji Narodów Zjednoczonych w Erytrei i Etiopii). Mimo wysiłków, walki pomiędzy Etiopią a Erytreę wybuchły ponownie 12 maja 2000 r. 17 maja 2000 r., Rada Bezpieczeństwa przyjęła rezolucję 1289, w której zablokowała dostawy broni oraz udzielanie pomocy wojskowej obu wspomnianym państwom. Mimo trwających dwa lata walk nadgranicznych z Etiopią, państwa nie znajdowały się formalnie w stanie wojny. 1 2) System administracyjny INFORMATOR EKONOMICZNY Erytrea MSZ 2.2. Władza ustawodawcza W Tymczasowym Zgromadzeniu Narodowym zasiada 75 członków LFDS oraz 75 spoza tej partii. Aż do powołania demokratycznego, konstytucyjnego rządu Tymczasowe Zgromadzenie Narodowe jest najwyższą władzą ustawodawczą w państwie. Organ ustawodawczy określa politykę wewnętrzną i zewnętrzną państwa, reguluje implementowanie tejże polityki, uchwala budżet oraz wybiera prezydenta kraju. Prezydent mianuje poszczególne osoby na stanowiska w ministerstwach, administracji, komisjach i biurach, a Tymczasowe Zgromadzenie Narodowe ratyfikuje te nominacje. 2.3. Władza wykonawcza Na czele rządu, który stanowi organ wykonawczy w państwie, stoi Isaias Afwerki Przewodniczący Rady Wykonawczej LFDS. W jego skład wchodzi premier oraz 17 ministrów. W kompetencji rządu znajduje się prowadzenie polityki państwa oraz wdrażanie ustawodawstwa. Rząd odpowiada przed Tymczasowym Zgromadzeniem Narodowym. 2.4. Sądownictwo gospodarcze W Erytrei nie istnieje system sądownictwa gospodarczego. Organ sądowniczy działa niezależnie od organów wykonawczego i ustawodawczego w ramach systemu sądowniczego obejmującego sądy w wioskach, sądy okręgowe, rejonowe i narodowe. 2