10.2 Sytuacja pomiarowa: niski stan wody

advertisement
1. ------IND- 2014 0172 D-- PL- ---- 20140422 --- --- PROJET
Wolne i Hanzeatyckie Miasto Hamburg
PROJEKT
Dyrektywa
Zasady obliczeń ścian przeciwpowodziowych, instalacji
przeciwpowodziowych i budowli nadbrzeżnych na obszarze Tideelbe
(Łaby pływowej) Wolnego i Hanzeatyckiego Miasta Hamburga1
- kwiecień 2013 r. -
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
Wydział ds. Ulic, MostówZasobów Wodnych
Sachsenfeld 3 - 5
20097 Hamburg
Hamburg Port Authority
Instytucja prawa publicznego
1 
Notyfikowano zgodnie z dyrektywą 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca
1998 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad
dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U. L 204 z 21.7.1998, s. 37, polskie wydanie specjalne
rozdział 13 tom 20, s. 337-348), ostatnio zmienioną artykułem 26 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 października 2012 r. (Dz.U. L 316 z 14.11.2012, s. 12).
strona
2
Neuer Wandrahm 4
20457 Hamburg
Spis treści
strona
1.
INFORMACJE OGÓLNE
1.1.
2.
4
4
POJĘCIA I DEFINICJE
OKREŚLANIE WYMAGANEJ WYSOKOŚCI ŚCIAN PRZECIWPOWODZIOWYCH I INSTALACJI
5
PRZECIWPOWODZIOWYCH
3.
2.1
ZASADA OKREŚLANIA WYMAGANEJ WYSOKOŚCI
5
2.2
PODSTAWY OKREŚLANIA WYMAGANEJ WYSOKOŚCI
5
6
MIARODAJNE STANY WODY
3.1
W YSOKI I NISKI STAN WODY
3.2
SPŁYWAJĄCA WYSOKA WODA – SYTUACJA POMIAROWA ZWIĄZANA ZE SPADEM 3 Z OGRANICZONYM
6
7
WSIĄKANIEM
3.3
SPŁYWAJĄCA WYSOKA WODA – SYTUACJA POMIAROWA ZWIĄZANA ZE SPADEM 3 Z ODBYWAJĄCYM SIĘ BEZ
7
PRZESZKÓD WSIĄKANIEM
4.
NADMIERNE CIŚNIENIE WODY I ZMIANY CIĘŻARU OBJĘTOŚCIOWEGO
8
5.
NAPÓR FAL
8
6.
5.1
FALA STOJĄCA BĄDŹ ZAŁAMANA
9
5.2
FALE ZAŁAMUJĄCE SIĘ
9
5.3
OBCIĄŻENIE POWIERZCHNI CZĘŚCIOWYCH
ZAŁOŻENIA OBLICZENIOWE DLA OSŁON PRZELEWOWYCH I PIONOWYCH PODWYŻSZEŃ
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
ŚCIAN
7.
10
11
NAPÓR LODU, CIĄGNIĘCIE PRZEZ UCHWYTY MOCUJĄCE BARKI, CIĄGNIĘCIE PACHOŁKÓW,
UDERZANIE PRZEDMIOTÓW WYRZUCANYCH PRZEZ MORZE
12
7.1
NAPÓR LODU
12
7.2
CIĄGNIĘCIE PRZEZ UCHWYTY MOCUJĄCE BARKI
12
7.3
CIĄGNIĘCIE PACHOŁKÓW
12
7.4
UDERZANIE PRZEDMIOTÓW WYRZUCANYCH PRZEZ MORZE
12
8
OBCIĄŻENIA RUCHEM
12
9
BRAMY PRZECIWPOWODZIOWE
12
strona
10
SYTUACJA POMIAROWA I ZABEZPIECZENIA
3
13
10.1
SYTUACJA POMIAROWA: WYSOKI STAN WODY
13
10.2
SYTUACJA POMIAROWA: NISKI STAN WODY
13
11
ANALIZY HYDRAULICZNE
13
11.1
W YPIĘTRZENIE HYDRAULICZNE PODŁOŻA
13
11.2
BEZPIECZEŃSTWO WOBEC RYZYKA PĘKANIA I WYPORU
14
11.3
BEZPIECZEŃSTWO WOBEC RYZYKA EROZJI
14
12.
ANALIZY STATECZNOŚCI
14
13.
GŁĘBOKOŚĆ OBLICZENIOWA
14
14.
LITERATURA
15
Wykaz załączników
Załącznik 1:
Wymiarowane stany wody (BW) na terenie głównego portu hamburskiego, ważne od 2013 r.
Załącznik 2:
Nomogram do określania przelewania się fal przez ściany przeciwpowodziowe
Załącznik 3:
Schemat podstawowy powierzchni z nadmiernym ciśnieniem wody i zmian ciężaru
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
objętościowego
Załącznik 4:
Osłona przelewowa
Załącznik 5:
Miarodajne wartości do obliczania ścianki szczelnej
Załącznik 6:
Wpływ obciążenia z poziomu II na poziom I (schemat podstawowy)
Załącznik 7:
Sprawdzanie fal załamujących się
strona
1.
4
Informacje ogólne
Dyrektywa odnosi się do ścian przeciwpowodziowych, instalacji przeciwpowodziowych i budowli
nadbrzeżnych na obszarze Tideelbe (Łaby pływowej).
Ściany przeciwpowodziowe, instalacje przeciwpowodziowe i budowle nadbrzeżne są obciążane
przez różne oddziaływania. Założenia norm technicznych, w szczególności EAU, są
wyszczególnione w niniejszych założeniach dotyczących wymiarowania dla obszaru Wolnego
i Hanzeatyckiego Miasta Hamburga.
Podstawą są serie kompleksowych pomiarów i eksperckie analizy warunków panujących
w Hamburgu. Jeżeli warunki lokalne znacznie odbiegają od zakładanych warunków brzegowych,
należy przeprowadzić niezbędne badania i ustanowić właściwe wymagania.
Wymiarowanie przeprowadza się zgodnie z zasadą częściowych współczynników bezpieczeństwa
wg podręcznika EC7-1 bądź EAU 2012.
1.1. Pojęcia i definicje
AW
BW
ct
∆´
d
dw
Fh
GOK
HWS
maks. Hds
Hsw
Luv
Lee
Spad
Thw

140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
p1, p2, p3
qt
qT
Rc
Tp
1 ,  2
Stan wody zewnętrznej
Wymiarowany stan wody
Współczynnik transmisji
Zmiana ciężaru właściwego podłoża pod wpływem działania
ciśnienia spływowego wody gruntowej
Głębokość wody przed ścianą przeciwpowodziową
Grubość warstwy uszczelniającej
Obciążenie zastępcze dla fali
Górna krawędź terenu
Ochrona przeciwpowodziowa
Maksymalna znacząca wysokość fali przy ścianie
przeciwpowodziowej
Zredukowana wysokość fali przy ścianie przeciwpowodziowej
z uwzględnieniem tłumienia fali
Strona nawietrzna łącznie z obszarem przejściowym
Strona zawietrzna
Na obszarach pływowych nadmierne ciśnienie wody w kierunku
strony odwodnej w momencie kulminacji odpływu
Kulminacja przypływu
Współczynnik uderzeniowy dla obciążenia przez fale załamujące
się
Rzędne naporu fal
Miejscowy współczynnik prędkości przelewania się fal średnio
przez trzy godziny w ciągu szczytu powodzi spowodowanej
sztormem (1,5 godz. przed do 1,5 godz. po Thw) dla
rozpatrywanego kierunku wiatru
Współczynnik prędkości przelewania się fal średnio przez trzy
godziny w ciągu szczytu powodzi spowodowanej sztormem
(1,5 godz. przed do 1,5 godz. po Thw) uśredniony na długości
odcinka dla rozpatrywanego kierunku wiatru
Rzeczywista wysokość wolnej burty w przypadku ścian
przeciwpowodziowych: różnica między górną krawędzią ściany
i BW bądź AW
Okres szczytowy = okres fali przy maksymalnej gęstości energii
Parametry określające kształt rozkładu naporu przy obciążeniach
falami
[m n.p.m.]
[m n.p.m.]
[-]
[KN/m³]
[m]
[m]
[KN/m]
[m]
[m]
[-]
[KN/m2]
[l/ms]
[l/ms]
[m]
[s]
[-]
strona
2.
5
Określanie wymaganej wysokości ścian przeciwpowodziowych
i instalacji przeciwpowodziowych
2.1 Zasada określania wymaganej wysokości
Wymaganą wysokość wyprowadza się obszarowo z różnych czynników w zależności od miejsca i nie
jest ona przez to obligatoryjnie jednakowa dla całego przebiegu instalacji przeciwpowodziowych.
wymiarowany stan wody (BW)
(por. załącznik 1)
+

Lee
 Luv
wolna burta
minimalna wolna burta
wolna burta, wyprowadzona z:
- wysokości fali
- współczynnika
prędkości
przelewania się fal
- kierunku uderzenia fal
=
wymagana wysokość
2.2 Podstawy określania wymaganej wysokości
2.2.1 Wymiarowany stan wody (BW)
Wymiarowane stany wody są przedstawione w załączniku 1.
Podane w załączniku 1 wymiarowane stany wody dzielą się na wymiarowane stany wody dla
budowli o planowanej trwałości do 50 lat bądź powyżej 50 lat.
2.2.2 Charakter fal
Za pomocą obliczeń na modelach, dokonano symulacji charakteru fal dla Łaby w Hamburgu
w warunkach powodzi spowodowanej sztormem i przy występującym wymiarowanym stanie wody
dla zakresu wiatru od 220 do 300 łącznie z obszarem przejściowym i dla prędkości wiatru 20 m/s
(8 do 9 B) aż do mostów na Łabie bądź 17 m/s na wschód od mostów na Łabie.
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
Wynikiem są dane fal przy ścianie przeciwpowodziowej
-
znacząca wysokość fali
-
Kąt uderzenia fali
-
okres fali
Wpływy topograficzne na miejscowe falowanie morza:
Jako mające wpływ na falowanie morza uwzględniono:
Nie uwzględniono:
- szerokość i wysokość nadbrzeża
- pozostałej zabudowy
- zabudowę na terenie Speicherstadt
- kładek dla pieszych i przystani
- ew. mosty drogowe i kolejowe
- pokrywy roślinnej nadbrzeża
- most Überseebrücke i pirsy w dzielnicy St. Pauli
- ew. instalacje przeciwpowodziowe
strona
6
2.2.3 Wolna burta
Wysokość wolnej burty określa odległość między wymiarowanym stanem wody i górną krawędzią
instalacji przeciwpowodziowej. Rozróżnia się przy tym między położeniami Luv i Lee. Położenia Luv
obejmują strony zwrócone do zakresu wiatru (220° do 300°), łącznie z obszarem przejściowym.
Położenia Lee obejmują pozostałe strony zawietrzne.
W położeniach Lee należy określić minimalną wolną burtę.
W położeniach Luv należy określić wysokość wolnej burty w zależności od charakteru fal

za pomocą probabilistycznego zastosowania metody EurOtop [KFKI, 2007] lub

za pomocą załącznika 2 „Nomogram do określania przelewania się fal przez ściany
przeciwpowodziowe”.
Odnośne warunki brzegowe należy uprzednio wyjaśnić z właściwym urzędem.
Wartość pomiarowa współczynnika prędkości przelewania się fal wynosi q T = 0,5 l/m s w odniesieniu
do najbardziej niekorzystnego kierunku wiatru dla odcinka ochrony przeciwpowodziowej.
3.
Miarodajne stany wody
3.1 Wysoki i niski stan wody
Rząd
Sytuacja pomiarowa
Stan wody zewnętrznej Stan wody wewnętrznej
BW
Ogólnie GOK
Spad 1: normalny pływ
1,70 m p.p.m.
1,00 m n.p.m.
Spad 2: ekstremalnie niski stan
3,70 m p.p.m.
± 0,00 m n.p.m.
zob. podrozdz. 3.2
zob. podrozdz. 3.2
bądź 3.3
bądź 3.3
1
wysoki stan wody
2
3
wody
4
Spad 3: spływająca wysoka woda
Tabela 1: Miarodajne stany wody
 BW: patrz załącznik 1: wymiarowane stany wody (BW) w porcie hamburskim, ważne od 2013 r.
 Stany wody wewnętrznej to minimalne wartości, które wymagają wystarczającego odpływu wody
gruntowej. Należy je sprawdzać w szczególności przy miękkich warstwach uszczelniających
w ramach ekspertyz geotechnicznych. Za podstawę należy przy tym wziąć w pierwszym rzędzie
pomiary poziomu wody.
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
 We wszystkich sytuacjach pomiarowych związanych ze spadem, stan wody wewnętrznej należy
wyznaczyć co najmniej 1,0 m powyżej górnej krawędzi miękkiej warstwy.
 W przypadku zastosowania drenaży stan wody wewnętrznej można wyznaczyć w wysokości
wykazanej podczas wymiarowania drenaży, jednak nie niżej niż 2,00 m n.p.m. W publicznej
ochronie przeciwpowodziowej drenaże nie są zasadniczo stosowane.
 Należy sprawdzić, czy wyższe stany wody zewnętrznej w szczególności w przypadku ścian na
skarpach nie prowadzą do bardziej mniej korzystnych pod względem statycznym wartości
obliczeniowych.
strona
7
3.2 Spływająca wysoka woda – sytuacja pomiarowa związana ze spadem 3
z ograniczonym wsiąkaniem
Zakładane wartości podane w podrozdziale 3.2 odnoszą się do:
 obszarów ścian przeciwpowodziowych, w których współczynnik prędkości przelewania się fal
qT wynosi 0,5 l/(s·m)
3.2.1 Swobodne opływanie podstawy ( x  1,50 m )
Stany wody podane w tabeli 2 odnoszą się do
•
ścian na przepuszczalnych gruntach
• ścian kończących się powyżej warstw uszczelniających.
Odległość x między podstawą ściany a górną krawędzią warstwy uszczelniającej musi wynosić
średnio co najmniej 1,50 m. W przypadku stopniowanej podstawy ściany należy zachować przekrój
odpływu równy co najmniej 1,5 m²/m ściany.
1)
Rząd
Sytuacja pomiarowa
Stan wody zewnętrznej
Stan wody wewnętrznej
1
Spad 3 a
1,50 m n.p.m.
4,50 m / 5,00 m n.p.m.1)
2
Spad 3 b
1,00 m p.p.m.
3,00 m / 3,50 m n.p.m.1)
W przypadku budowli o planowanej trwałości powyżej 50 lat
Tabela 2: Sytuacja pomiarowa związana ze spadem 3 ze swobodnym opływaniem podstawy
i z ograniczonym wsiąkaniem
 Stan wody wewnętrznej nie wyższy niż GOK
3.2.2 Utrudnione opływanie podstawy ( x < 1,50 m)
Rząd
1)
Sytuacja pomiarowa
Stan wody
Stan wody wewnętrznej
1
Spad 3 a
zewnętrznej
1,50 m n.p.m.
4,50 m / 4,75 m n.p.m.1)
2
Spad 3 b
1,00 m p.p.m.
ogól. 2,00 m / 1,75 m
1) poniżej
GOK
maks. 4,00 m / 4,25 m n.p.m.1)
W przypadku budowli o planowanej trwałości powyżej 50 lat
Tabela 3: Sytuacja pomiarowa związana ze spadem 3 z utrudnionym opływaniem podstawy
i z ograniczonym wsiąkaniem
 Stan wody wewnętrznej nie wyższy niż GOK
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
3.3 Spływająca wysoka woda – sytuacja pomiarowa związana ze spadem
3 z odbywającym się bez przeszkód wsiąkaniem
Zakładane wartości podane w podrozdziale 3.3 odnoszą się do:

zalewanych budowli nadbrzeżnych
3.3.1 Swobodne opływanie podstawy ( x  1,50 m )
Stany wody podane w tabeli 4 odnoszą się do
•
ścian na przepuszczalnych gruntach
• ścian kończących się powyżej warstw uszczelniających.
Odległość x między podstawą ściany a górną krawędzią warstwy uszczelniającej musi wynosić
średnio co najmniej 1,50 m. W przypadku stopniowanej podstawy ściany należy zachować przekrój
odpływu równy co najmniej 1,5 m²/m ściany.
strona
Rząd
1)
Sytuacja pomiarowa
Stany wody
Stany wody wewnętrznej
1
Spad 3 a
zewnętrznej
2,50
m n.p.m.
5,50 m / 6,00 m n.p.m.1)
2
Spad 3 b
1,00 m p.p.m.
4,50 m / 5,00 m n.p.m. 1)
8
W przypadku budowli o planowanej trwałości powyżej 50 lat
Tabela 4: Sytuacja pomiarowa związana ze spadem 3 ze swobodnym opływaniem podstawy
i z odbywającym się bez przeszkód wsiąkaniem
 Stan wody wewnętrznej nie wyższy niż GOK
3.3.2 Utrudnione opływanie podstawy ( x < 1,50 m)
Rząd
Sytuacja pomiarowa
Stany wody
Stany wody wewnętrznej
1
Spad 3 a
zewnętrznej
2,50 m n.p.m.
5,50 m / 5,75 m n.p.m.1)
2
Spad 3 b
1,00 m p.p.m.
ogól. 1,00 m / 0,75 m
1) poniżej
GOK
maks. 5,00 m / 5,25 m n.p.m.1)
1)
W przypadku budowli o planowanej trwałości powyżej 50 lat
Tabela 5: Sytuacja pomiarowa związana ze spadem 3 z utrudnionym opływaniem podstawy
i z odbywającym się bez przeszkód wsiąkaniem

4.
Stan wody wewnętrznej nie wyższy niż GOK
Nadmierne ciśnienie wody i zmiany ciężaru objętościowego
Kształt powierzchni z nadmiernym ciśnieniem wody i wyznaczane zmiany ciężaru właściwego są
podane w definicjach przypadków hydraulicznych w załączniku 3. Redukcja nadmiernego ciśnienia
wody jest uwzględniana przez zmianę ciężaru właściwego wraz ze
zwiększeniem:
i zmniejszeniem:
’ a po stronie aktywnej (stronie parcia ziemi)
' p po stronie pasywnej (stronie odporu ziemi)
przy przybliżonym założeniu wg BENT HANSEN, por. do tego EAU 2012 (E 114).
W jednorodnym podłożu zmianę ciężaru właściwego określa się w całej bryle poślizgowej.
W przypadku więcej niż jednej warstwy uszczelniającej bądź różnych grubości warstw po stronie
aktywnej i pasywnej działanie poszczególnych warstw musi nakładać się zgodnie z EAU 2012 (E 114).
5.
Napór fal
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
Obciążenie naporem fal należy ustalić dla 2 typów fal:

fali stojącej bądź fali już załamanej

ew. fali załamującej się (sprawdzanie fal załamujących się – patrz załącznik 7)
O ile nie jest dokonywane dokładniejsze ustalenie obciążenia naporem fal (w szczególności przy
wysokościach fal ≤ 0,4 m), należy wyznaczyć następujące obciążenia zastępcze:
strona
9
5.1 Fala stojąca bądź załamana
Położenia Lee: Połowa podanej w tabeli wartości obciążenia falą, rząd 1, tabela 6
Położenia Luv:
Rząd
Wysokość fali na ścianie
maks. Hds [m]
Charakterystyczne obciążenie
zastępcze dla fali [KN/m]
Wysokość przyłożenia
obciążenia poniżej AW
[m]
1
 0,40
15,0
0,50
2
0,40 < Hds  0,60
25,0
0,50
3
0,60 < Hds  0,80
35,0
0,50
4
Hds > 0,80
50,0
0,50
Tabela 6: Obciążenie zastępcze dla fali stojącej bądź już załamanej
5.2 Fale załamujące się
Rząd
Wysokość fali na ścianie
maks. Hds [m]
Charakterystyczne obciążenie
zastępcze dla fali [KN/m]
Wysokość przyłożenia
obciążenia poniżej AW
[m]
1
 0,40
30,0  
0,50
2
0,40 < Hds  0,60
50,0  
0,50
3
0,60 < Hds  0,80
70,0  
0,50
4
Hds > 0,80
100,0  
0,50
Tabela 7: Obciążenie zastępcze dla fali załamującej się
Współczynnik uderzeniowy  dla obciążeń przez fale załamujące się:
 Ściany z giętkim podparciem w obszarze korpusu ziemnego (np. swobodnie wystające ściany
bądź ściany wsparte więcej niż 1,50 m poniżej GOK):
 = 1,2 dla wszystkich dowodów mniej niż 1,50 m poniżej GOK
 = 0,8 dla wszystkich dowodów więcej 1,50 m poniżej GOK
 Ściany ze sztywnym podparciem (np. ściany betonowe na nabrzeżach bądź ściany wsparte wyżej
niż 1,50 m poniżej GOK):
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
 = 1,4 dla wszystkich dowodów mniej niż 1,50 m poniżej GOK
 = 1,0 dla wszystkich dowodów więcej 1,50 m poniżej GOK
strona
10
5.3 Obciążenie powierzchni częściowych
W celu ustalenia naporu fal na powierzchnie częściowe wg rys. 1 podane są poniżej wzory do
ustalania rzędnych naporu fali p1, p2, p3:
(a) bez przelewania się fal bądź qT <0,05 l/ms
(b)
z przelewaniem się fal 0,05 l/ms ≤ qT ≤ 0,5 l/ms
p1
p1
qT
Rc
AW
Rc 0,5
AW
Fh
d
p2
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
Rc 0,05
Rc 0,05
Fh
d
p2
Rc
strona
(c)
11
z przelewaniem się fal qT > 0,5 l/ms
p1
Dla (a) (b) i (c) obowiązuje:
p3
p1 
qT
Rc 0,5
AW
Rc
Fh
d
Fh
1  1

d  2 H ds
2
2
p2  1  p1
p3 
Rc
0,5
 Rc
Rc
0,5
 p1
p2
Rys. 1: Wszystkie składowe naporu ścian pionowych obciążonych falami
Kształt naporu przed ścianą przeciwpowodziową należy w celu określenia rzędnych naporu fali ograniczyć
do głębokości użytecznej maks. d = 6,00 m.
Rc
Rc 0,05
Rc 0,5
rzeczywista wysokość wolnej burty w przypadku ścian przeciwpowodziowych
obliczeniowa wysokość wolnej burty wg załącznika 2, gdzie qT = 0,05 l/ms
obliczeniowa wysokość wolnej burty wg załącznika 2, gdzie qT = 0,5
l/ms
d
Fh
głębokość wody przed ścianą
obciążenie zastępcze dla fali wg tabeli 6 bądź 7 (gdzie φ = 1,40) w kN/m
Parametry 1, 2 są podane w poniższej tabeli.
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
Rząd
Fala stojąca bądź fala już
załamana
1
Parametr 1
0,3
0,7
2
Parametr 2
0,8
0,9
Tab. 8:
6.
Fala załamująca się
Parametry opisujące kształt rozkładu naporu przy obciążeniach falami
Założenia obliczeniowe dla osłon przelewowych i pionowych
podwyższeń ścian
Osłona przelewowa to wysoka na 40 cm i nachylona pod kątem 45° blacha stalowa na górnej
krawędzi ściany przeciwpowodziowej. W odniesieniu do obszaru stosowania oraz oddziaływania na
współczynnik prędkości przelewania się fal i obciążenie odsyła się do załącznika 4.
strona
12
Pionowe podwyższenia ścian należy zwymiarować zgodnie z podrozdziałem 2.2.3 oraz obciążeniem
powierzchni częściowych stosownie do podrozdziału 5.3.
7.
Napór lodu, ciągnięcie przez uchwyty mocujące barki, ciągnięcie
pachołków, uderzanie przedmiotów wyrzucanych przez morze
7.1 Napór lodu
Napór lodu (sytuacja pomiarowa – A) wyznacza się statycznie w najbardziej niekorzystnej wysokości
pomiędzy 2,00 m p.p.m. a 5,00 m n.p.m. z charakterystycznym liniowym obciążeniem zastępczym
30 kN/m.
7.2 Ciągnięcie przez uchwyty mocujące barki
F = 100 kN (sytuacja pomiarowa – P) charakterystyczne obciążenie
7.3 Ciągnięcie pachołków
Ciągnięcie pachołków wyznacza się, jeżeli przewidziane są odpowiednie urządzenia.
Wielkość wyznaczanego ciągnięcia pachołków można określić zgodnie z EAU 2012, tab. E 12-1
(sytuacja pomiarowa – T).
7.4 Uderzanie przedmiotów wyrzucanych przez morze
Jako charakterystyczne obciążenie zastępcze dla uderzających przedmiotów wyrzucanych przez
morze należy przyjąć (strony Luv):
na ścianki szczelne;
szerokość rozkładu obciążenia wyznacza się na 3 m bez dowodu
30 KN na ścianki szczelne z betonową nakładką;
szerokość rozkładu obciążenia wyznacza się zgodnie z normą DIN EN 1992
100 KN na ściany betonowe;
szerokość rozkładu obciążenia wyznacza się zgodnie z normą DIN EN 1992
30 KN
Przy odpowiednich potwierdzeniach można wyznaczyć bardziej korzystny rozkład obciążenia.
Powierzchnię przyłożenia obciążenia przyjmuje się za każdym razem w rozmiarach 0,5 m x 0,5 m
z osią środkową na wysokości AW. Nie uwzględnia się oddzielnie współczynnika uderzeniowego.
W zakresie położeń Lee nie wkalkulowuje się przedmiotów wyrzucanych przez morze.
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
8
Obciążenia ruchem
Charakterystyczne obciążenie ruchem powierzchni po stronie lądu należy ustalić w zależności od
sposobu użytkowania, jednak nie mniej niż 10 KN/m². Zależnie od warunków brzegowych
uwzględnia się ewentualnie obciążenie zastępcze wynikające z uderzenia pojazdu po stronie lądu.
9
Bramy przeciwpowodziowe
W odniesieniu do bram przeciwpowodziowych – uzupełniająco do rozdziałów 5, 7 i 8 – przyjmuje się
za podstawę następujące założenia obliczeniowe:
 Jako współczynnik uderzeniowy przy obciążeniach przez fale załamujące się przyjmuje się
 = 1,4 dla bram i ograniczników ruchu.
strona
13
 Do statycznej analizy bramy i filarów bocznych, dla przedmiotów wyrzucanych przez morze
przyjmuje się charakterystyczne obciążenie zastępcze 30 kN działające na powierzchnię 0,5 m x
0,5 m w najbardziej niekorzystnym miejscu.
 W analizie progu śluzy należy uwzględnić nacisk kół pojazdów na jezdnię na obszarze przejazdu.
 Przy dużych szerokościach bram powinno mieć miejsce dokładniejsze ustalenie obciążenia
naporem fal.
10 Sytuacja pomiarowa i zabezpieczenia
10.1 Sytuacja pomiarowa: wysoki stan wody
Rząd
Ściany po stronie LUV
Ściany po stronie LEE
1
AW + połowa naporu fali wg tab. 6,
rząd 1
AW + połowa naporu fali
2
wg tab. 6, rząd 1
AW + połowa naporu fali (fala
stojąca bądź załamana)
3
./.
Sytuacja pomiarowa
Sytuacja pomiarowa – T
Sytuacja pomiarowa – A
AW + połowa naporu fali (fala
stojąca bądź załamana)
+ przedmioty wyrzucane przez
./.
Skrajny przypadek
1)
./.
Skrajny przypadek
1)
morze
4
AW + napór fali (załamującej się)
Tabela 9: Sytuacja pomiarowa – wysoki stan wody
1)
W przypadku nakładania się tych nietypowych zdarzeń, wszystkie zabezpieczenia częściowe
należy wyznaczyć na 1,0 zarówno po stronie oddziaływania, jak i po stronie oporu.
10.2 Sytuacja pomiarowa: niski stan wody
Rząd
Ściany przeciwpowodziowe i budowle
Sytuacja pomiarowa
nadbrzeżne po stronie LUV i LEE
1
Spad 1: normalny pływ
Sytuacja pomiarowa – P
2
Spad 2: ekstremalnie niski stan wody
Sytuacja pomiarowa – A
3
Spad 3: spływająca wysoka woda
Sytuacja pomiarowa – A
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
Tabela 10: Sytuacja pomiarowa – niski stan wody
11 Analizy hydrauliczne
11.1 Wypiętrzenie hydrauliczne podłoża
Należy dostarczyć dowody zgodnie z EAU 2012 (E115). Należy uwzględnić informacje z ekspertyzy
na temat gruntu budowlanego i fundamentów. Generalnie przy przestrzeganiu drogi wsiąkania
wymaganej w E 165, podrozdz. 12.7.4, zachowane jest wystarczające bezpieczeństwo względem
wypiętrzenia hydraulicznego podłoża. EAU 2012 odnosi się przy tym do sytuacji przy wysokim stanie
wody.
W przypadku ścian przeciwpowodziowych przy stabilnych skarpach lub na obszarze ich
oddziaływania, w przypadkach obciążenia spadami wystarczy droga wsiąkania o długości równej
strona
14
2,5-krotności różnicy poziomu wody. Warunkiem tego jest jednak, aby powierzchnia skarpy była
wyposażona w wykonane fachowo pokrycie zgodne z zasadami stabilności filtracyjnej.
11.2 Bezpieczeństwo wobec ryzyka pękania i wyporu
Miarodajny jest podręcznik EC7-1.
11.3 Bezpieczeństwo wobec ryzyka erozji
Miarodajne są EAU 2012 (E116) i (E165). Zastosowanie warstwy uszczelniającej zgodnie z EAU
2012 (E165), punkt 12.7.4 jest możliwe tylko wtedy, gdy na podstawie odpowiednich informacji
o podłożu (patrz ekspertyza na temat gruntu budowlanego i fundamentów) przedkładane jest
wymagane potwierdzenie obecności nieprzerwanej warstwy uszczelniającej o grubości co najmniej
0,5 m.
Drogi wsiąkania nie mogą zostać wliczone, jeżeli mogą powstawać puste przestrzenie.
W innym wypadku poziomą drogę wsiąkania należy uwzględnić w co najmniej 50% jej długości. Co
najmniej 50% drogi wsiąkania musi przebiegać pionowo, w przypadku ścian przeciwpowodziowych
przy stabilnych skarpach lub na obszarze ich oddziaływania odnosi się to do sytuacji pomiarowej
z wysokim stanem wody.
12. Analizy stateczności
Do wykazania stateczności bryły budowli (ściany przeciwpowodziowej) należy również analiza
budowli potrzebnych do podparcia.
W odniesieniu do wymagających ograniczenia odkształceń ścian rozróżnia się dwa przypadki
dotyczące analiz bezpieczeństwa:
Przypadek 1 -
wymiarowanie z użyciem częściowych współczynników bezpieczeństwa wg
podręcznika EC7-1:
stosowane do instalacji przeciwpowodziowych, w przypadku których należy ograniczyć
odkształcenie ściany ze względów zdatności do użytkowania, np. wskutek sąsiadowania
z zabudowaniami
Przypadek 2 - wymiarowanie z użyciem zredukowanych częściowych współczynników
bezpieczeństwa wg EAU 2012:
stosowane do instalacji przeciwpowodziowych, w przypadku których nie jest wymagane
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
ograniczenie odkształcenia ściany
13. Głębokość obliczeniowa
Na obszarze żeglugi morskiej głębokość obliczeniową przyjmuje się o 2 m niższą niż dno portu
zaplanowane dla danego odcinka (głębokość zadana). Uwzględnione jest tutaj 0,50 m tolerancji
pogłębiania i 1,50 m naddatku na rozmycie.
Na obszarze żeglugi śródlądowej głębokość obliczeniową przyjmuje się o 1,00 m niższą niż dno
portu zaplanowane dla danego odcinka (głębokość zadana). Uwzględnione jest tutaj 0,50 m
tolerancji pogłębiania i 0,50 m naddatku na rozmycie.
Dla ścian na skarpach i przy skarpach, których odległość po stronie lądu od krawędzi skarpy wynosi
5,00 m lub mniej, głębokość obliczeniową po stronie odwodnej ściany przeciwpowodziowej
przyjmuje się o co najmniej 0,50 m niższą niż rzeczywista wysokość górnej krawędzi terenu bądź
skarpy. W obliczeniach statycznych uwzględnia się nachylenie skarpy po stronie odwodnej
strona
15
odpowiednio do istniejącego bądź planowanego nachylenia. Stateczność (np. zsuw skarpy) skarpy
basenu portowego należy wykazać dla wszystkich istotnych przypadków obciążeń.
Jeżeli podane wyżej warunki nie są spełnione lub nie jest zagwarantowane trwałe utrzymanie
skarpy, minimalna kalkulacja odnosi się wtedy do dna obliczeniowego wg ilustracji 1.
Jeżeli przewody są ułożone równolegle do ściany lub planowane jest ich takie ułożenie, dno
obliczeniowe należy uzgodnić z właściwym urzędem.
Ewentualnie wskazane może być, aby dla obliczeń drogi wsiąkania ustalić inne głębokości
obliczeniowe niż dla obliczeń statycznych.
Ściana przeciwpowodziowa na obszarach:
2
1
Ściana
przeciwpowodziowa
na skarpie
poniżej -2,50 m n.p.m.
Ściana przeciwpowodziowa na
skarpie powyżej -2,50 m n.p.m.
Ściana przeciwpowodziowa
przy skarpie
5,00 m
interpolowanie
m
1,50 m
m
1,50 m
Górna krawędź skarpy
z reguły 1 : 2
- 2,50 m p.p.m.
HWS przy skarpie:
dno obliczeniowe, nachylenie 1 : 5
m
0,50 m
1
m
0,50 m
Dno portu
0,50 m
Dolna krawędź skarpy
z reguły 1 : 3
GOK
0,50 m
3
2
HWS na skarpie:
dno obliczeniowe, nachylenie odpowiednio do
istniejącej skarpy
3
HWS na skarpie:
dno obliczeniowe, nachylenie odpowiednio do istniejącej skarpy
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
Ilustr. 1: Minimalna kalkulacja dna obliczeniowego dla ścian na i przy skarpach
14. Literatura
-
EAU (2012): Zalecenia Komisji Roboczej ds. Okalania Brzegów Portów i Dróg Wodnych
-
KFKI (wyd.); (2007): EurOtop Wave Overtopping of Sea Defences and Related Structures:
Assessment Manual. Die Küste, zeszyt 73, rok 2007.
Anlage 1
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
Legende
Hochwasserschutzlinie einschließlich privater
Polder
Deichkilometrierung
Öffentliche Hauptdeichlinie
Wasserstand in m über NN
Bemessungswasserstand für Bauwerke mit
einer geplanten Lebensdauer von mehr als 50
Jahren
Bemessungswasserstand für Bauwerke mit
einer Lebensdauer bis zu 50 Jahren
Bemessungswasserstände für Anlagen im
zentralen Hafengebiet
Kartengrundlage: Digitale Stadtkarte M
1:60.000, Vervielfältigt mit Erlaubnis der
Freien und Hansestadt Hamburg,
Landesbetrieb Geoinformation und
Vermessung
M 1 : 50.000
Stand: 2013
Dkm 5+000
Meter
Legenda
Linia ochrony przeciwpowodziowej łącznie
z prywatnymi polderami
Kilometrowanie grobli
Linia publicznego wału przeciwpowodziowego
Stan wody w m n.p.m.
Wymiarowany stan wody dla budowli
o planowanej trwałości powyżej 50 lat
Wymiarowany stan wody dla budowli
o trwałości do 50 lat
Wymiarowane stany wody dla instalacji na
terenie głównego portu
Podstawa mapy: cyfrowy plan miasta w skali
1:60 000, powielany za zgodą Wolnego
i Hanzeatyckiego Miasta Hamburga, Wydział
Geoinformacji i Geodezji
Skala 1 : 50 000
Stan na 2013
Dkm 5+000
metr
→
Przykład: wyznaczone: Hds = 0,4 m; a = 5° ; Rc = 0,75 m
wykazuje po lewej stronie wysokość wolnej burty
Rc = 0,75 m
wykazuje po prawej stronie współczynnik prędkości
przelewania się fal qt = 0,5 l/ms
W przypadku długich okresów fal Tp > 4,1 s współczynnik prędkości przelewania się fal zwiększa się o czynnik Tp / 4,1 s
→
Przykład: wyznaczone: Hds = 0,4 m; a = 5° ; qt = 0,5 l/ms
qt = miejscowy współczynnik prędkości przelewania się fal uśredniony w czasie trzech godzin
Nomogram do określania wysokości wolnej burty Rc [m] lub współczynnika prędkości przelewania
się fal qt [i / ms] w zależności od wysokości fali Hds [m] i kąta uderzenia fali a.
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
Załącznik 2
Nomogram
do określania przelewania się fal przez ściany przeciwpowodziowe
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
Wellenüberschlagsrate
HWS – Wand (Grundriss)
Wellenangriffswinkel
Współczynnik prędkości przelewania się fal
Ściana przeciwpowodziowa (rzut poziomy)
Kąt uderzenia fali
Załącznik 3a
Anlage 3a
Prinzipdarstellungen
der Wasserüberdruckflächen
Schematy podstawowe powierzchni
z nadmiernym ciśnieniem wody i zmian ciężaru
und Raumgewichtsänderungen
objętościowego
1. Hochwasser - Bemessungssituationen
1.
2.
h
GOK
AW
h
AW
GOK
Wü1
Wü
dw
t
Wü
Wü2
Wü = h • w
Wü1 = h • w
Wichteänderung in der dichtenden
Schicht:
 a = + 0,5 • h • w
dw
Wü2 = 0,3 • h • w
0,35 • h • 
w
t
`p = − 0,35 • h • w
t
 a =
3.
 p = − 0,5 • h
dw
4.
GOK
GOK
Wü1
dw
t
Wü1
tw
h
AW
h
AW
• w
Wü2
Wü2
Wü1 = h • w
Wü2 = 0,6 • h • w
Wü2 = 0,6 • h • w
Wichteänderung in der dichtenden Schicht:
 a = +
0,2 • h
t
• w
 a = +
0,2 • h
tw
• w
 p = −
0,5 • h
t
• w
 p = −
0,5 • h
tw
• w
5.
h
AW
Wü
Wü
GOK
dw
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
Wü1 = h • w
Wü = h
• w
Wichteänderung in der dichtenden Schicht:
 a = 0
 p = −
0,8 • h
dw
• w
gilt für tw < 0,5 dw ;
für tw > 0,5 dw sind Wasserüberdruck und
Wichteänderung zwischen den Werten der
Bilder 4. und 5. linear zu interpolieren.
1. Hochwasser- Bemessungssituationen
Wichteänderung in der dichtenden Schicht:
Wichteänderung in der dichtenden Schicht:
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
gilt für tw < 0,5 dw;
für tw > 0.5 dw sind Wasserüberdruck und
Wichteänderung zwischen den Werten der
Bider 4. und 5. linear zu interpolieren.
Wichteänderung in der dichtenden Schicht:
1. Sytuacje pomiarowe dla wysokiego stanu
wody
Zmiana ciężaru właściwego w warstwie
uszczelniającej:
Zmiana ciężaru właściwego w warstwie
uszczelniającej:
obowiązuje, gdy tw < 0,5 dw;
gdy tw > 0.5 dw nadmierne ciśnienie wody
i zmianę ciężaru właściwego interpoluje się
liniowo między wartościami z ilustracji 4. i 5.
Zmiana ciężaru właściwego w warstwie
uszczelniającej:
nlage 3a
Anlage 3b
Załącznik 3b
2. Niedrigwasser - Bemessungssituationen
Der Wasserüberdruck ist bis UK Füllbohle anzusetzen; bei Geländebruchnachweisen
bis zum Gleitkreis.
1.
2.
Wü1
h
GW
h
GW
Tnw
Wü1
Wü2
dw
x
tw
t
h1
Tnw
Wü1 = h • w
Wü1 = h • w
Wü2 = 0,6 • h • w
Wü2 = 0,6 • h • w
Wichteänderung in der Sandschicht:
Wichteänderung in der dichtenden Schicht:
 a = +
0,7 • h
• w
h1 + h1 • t
 a = +
0,35 • h
tw
• w
 p = −
0,7 • h
t + h1 • t
 p = −
0,35 • h
tw
• w
• w
4.
Wü1
tw
dw
dw
Tnw
b
Wü2
tw
t
Wü1
h
h
Tnw
GW
a
GW
a
3.
Wü3
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
Wü2
Wü1 = a • w
t
Wü2 = (0,6 + 0,4 t ) • h • w
w
Wü3 = 0,6 • h • w
Wichteänderung in der dichtenden Schicht:
 a = +
0,7 • h
• w
tw + tw • t
p = −
0,7 • h
• w
t + tw • t
Wü2
Wü1 = a • w
tw
Wü2 = b • w − ( h − h2 ) • d • w
w
h2 = 1,00 m unter Kaimauer
bzw. h2 = 1,50 m in Böschungen
Wichteänderung in der dichtenden Schicht:
h − h2
 a = +
• w
dw
 p = 0
2. Niedrigwasser- Bemessungssituationen
Der Wasserüberdruck ist bis UK Füllbohle
anzusetzen; bei Geländebruchnachweisen bis
zum Gleitkreis.
Wichteänderung in der Sandschicht:
Wichteänderung in der dichtenden Schicht:
Wichteänderung in der dichtenden Schicht:
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
∆h2 = 1,00 m unter Kaimauer
bzw. ∆h2 = 1,50 m in Böschungen
Wichteänderung in der dichtenden Schicht:
2. Sytuacje pomiarowe dla niskiego stanu
wody
Nadmierne ciśnienie wody wyznacza się do
dolnej krawędzi bala wypełniającego;
w przypadku wykazań osuwisk – do obszaru
poślizgu.
Zmiana ciężaru właściwego w warstwie
piasku:
Zmiana ciężaru właściwego w warstwie
uszczelniającej:
Zmiana ciężaru właściwego w warstwie
uszczelniającej:
∆h2 = 1,00 m poniżej muru nabrzeża
lub ∆h2 = 1,50 m na skarpach
Zmiana ciężaru właściwego w warstwie
uszczelniającej:
age 3b
Anlage 3c
Załącznik 3c
2. Niedrigwasser - Bemessungssituation (Fortsetzung)
5.
6.
GW
GW
GW
Wü1
dw1
dw
dw
Tnw
Wü1
h
h
Tnw
Wü3
Wü2
Wü1 = h • w
Wü1 = ( h − dw1 ) • w
d
Wü2 = h • w − ( h − h2 ) • dw1 • w
w
Wü3 = h2 • w
Wü2 = h2 • w
h2 = 1,00 m unter Kaimauer
bzw. h2 = 1,50 m in Böschungen
h2 = 1,00 m unter Kaimauer
bzw. h2 = 1,50 m in Böschungen
Wichteänderung in der dichtenden Schicht:
 a = +
h − h2
dw
Wichteänderung in der dichtenden Schicht:
• w
 a = +
 p = 0
 p = 0
7.
GW
Wü1
h
dw
a
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
Tnw
Wü2
Wü1 = a • w
Wü2 = h2 • w
h2 = 1,00 m unter Kaimauer
bzw. h2 = 1,50 m in Böschungen
Wichteänderung in der dichtenden Schicht:
a + dw − h2
dw
= 0
 a =
 p
Wü2
• w
h − h2
dw
• w
2. Niedrigwasser - Bemessungssituation
(Fortsetzung)
∆h2 = 1,00 m unter Kaimauer
bzw. ∆h2 = 1,50 m in Böschungen
Wichteänderung in der dichtenden Schicht:
∆h2 = 1,00 m unter Kaimauer
bzw. ∆h2 = 1,50 m in Böschungen
Wichteänderung in der dichtenden Schicht:
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
∆h2 = 1:00 m unter Kaimauer
bzw. ∆h2 = 1:50 m in Böschungen
Wichteänderung in der dichtenden Schicht:
2. Sytuacja pomiarowa dla niskiego stanu
wody (ciąg dalszy)
∆h2 = 1,00 m poniżej muru nabrzeża
lub ∆h2 = 1,50 m na skarpach
Zmiana ciężaru właściwego w warstwie
uszczelniającej:
∆h2 = 1,00 m poniżej muru nabrzeża
lub ∆h2 = 1,50 m na skarpach
Zmiana ciężaru właściwego w warstwie
uszczelniającej:
∆h2 = 1,00 m poniżej muru nabrzeża
lub ∆h2 = 1,50 m na skarpach
Zmiana ciężaru właściwego w warstwie
uszczelniającej:
Załącznik 4
Osłona przelewowa
Szkic definicji:
Rc / maks. Hds ≥ 1,2
45°
FNA
40 cm
Rc
Wykonanie
Osłona przelewowa to wysoka na 40 cm i nachylona pod kątem 45° blacha stalowa na
górnej krawędzi ściany przeciwpowodziowej. Wolna burta RC jest przez to zwiększana
o ten wymiar.
Rodzaj połączenia (spoina itp.) oraz dobór materiału należy dopasować do wymaganych
warunków brzegowych.
Zakres stosowania
Osłony (wg szkicu definicji) ograniczające przelewanie się fal można stosować przy
względnych wysokościach wolnych burt RC / maks. Hds ≥ 1,2.
Wpływ na przelewanie się fal
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
Wskutek użycia osłony przelewowej przy względnych wolnych burtach RC / maks. Hds ≥ 1,2
współczynnik prędkości przelewania się qT (średnio przez 3 h) wynosi ≤ 0,5 l /(ms)
niezależnie od kąta uderzenia fali.
Wpływ na obciążenie
Z uwagi na zwiększoną wolną burtę RC osłony skutkują mniejszymi współczynnikami
prędkości przelewania się. Obciążenie ściany naporem fal zgodnie z rozdz. 5 pozostaje
bez zmian.
W przypadku osłon (wg szkicu definicji) i względnych wolnych burt RC / Hds ≥ 1,2 można
dla obciążenia FNA wyznaczyć ogólnie 15 KN/m niezależnie od kąta uderzenia fali.
Składowa pozioma FNA jest zawarta w naporze fal zgodnie z rozdz. 5.
Załącznik 5
Miarodajne wartości do obliczeń ścianki szczelnej
a.
dla aktywnego parcia ziemi
Przyłącze pali pracujących
na wyciąganie dla całkowitego
przekroju pali
maks. Fk, granicz. = 2500 KN
(BS-P)
H ≥ 15 m:
f = 0,2
H ≤ 10 m:
f = 0,3
pomiędzy
można
liniowo interpolować
f
φ k´
Poziom II
H
grunty piaszczyste:
φ k´ + Δ φ k´ ≤ 40°
(Δ φ k´ zgodnie
z ustaleniem)
Poziom I
≥ 3,5 d
Dno portu
Linia 1:2
Minimalna
głębokość
wbijania
pali,
które
utrzymują
tylko
na
nacisku końca; w innym
wypadku środek ciężkości
wprowadzonego
obciążenia
Dno obliczeniowe
≥ 4,00 m
grunty spoiste:
φ k´ ; C k´
bądź
φ u, k ; C u, k
d
f•H
X
φ k´
φ k´
C k´
= charakterystyczne wartości ścinania
= charakterystyczna kohezja
Głębokość wbijania, również bali wypełniających, co najmniej 4,0 m poniżej dna obliczeniowego;
Naddatek na głębokość wbijania wg EAU, E 56, jednak
w przypadku zamocowania całkowitego: co najmniej 0,50 m
(poza przypadkami swobodnie wystających ścian z H ≤ 2,00 m);
w przypadku zamocowania częściowego: zredukować wartość minimalną odpowiednio do
stopnia zamocowania;
Minimalna głębokość posadowienia w przypadku zamocowania częściowego T = TSwob. + (TCałk. - TSwob.) ∙ 0,50
przy czym TSwob. = głębokość posadowienia przy swobodnym podparciu od dna
obliczeniowego
TCałk. = głębokość posadowienia przy zamocowaniu całkowitym od dna
obliczeniowego
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
Ustalenie k’ :
k’
przy czym
= 400  a
H
a =  A1-n / m przy A1, 2, … n = powierzchnia przekroju pali
H = uskok terenu od górnej krawędzi muru nabrzeża do dna portu
Uwaga:
Ulepszenie parametrów gruntów w celu zwymiarowania ścianki szczelnej i zakotwienia można
wyznaczyć tylko dla poziomu obliczeniowego I.
b.
dla pasywnego parcia ziemi
Założenie wg EAU, E 215, rozkład obciążeń wg ilustracji 215-1, nie ilustracja 215-2
grunty piaszczyste:
k’  35° dla x  3,0 m
k’ dla x  3,0 m
grunty spoiste:
k’, ck’, cu, k
odnosi się tylko do gruntów spoistych o przynajmniej sztywnej konsystencji; brejowate i miękkie grunty
nie są uwzględniane (k’ = ck’ = 0)
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
c.
dla stateczności
Do wykazania bezpieczeństwa wobec ryzyka osuwania się terenu i głębokiej linii poślizgu służą
charakterystyczne wartości parametrów gruntów k’ i ck’. Jeżeli ściana na poziomie I jest wymiarowana
współczynnikiem ulepszania gruntów k’ w celu uwzględnienia podwieszania bryły gruntu za pomocą
pali, udział w sile trzymania kotwy pochodzący z parcia ziemi należy podwyższyć o 15%.
Załącznik 6
Wpływ obciążenia z poziomu II na poziom I (schemat podstawowy)
A
Dolna
krawędź
ścianki
szczelnej
Poziom II
Poziom I
ϕk‘
ϕk‘
Dno portu
Poziom II
B
Wü
Do swobodnego podparcia odnosi się:
∆P
L1
Dno obliczeniowe
* Podczas
Dolna krawędź ścianki szczelnej poziom I
obliczania
ścianki
szczelnej na poziomie I uwzględnia
się udziały parcia ziemi, które nie są
ustalane wewnątrzprogramowo
(np. udział parcia ziemi pochodzący
z ∆γ warstwy uszczelniającej).
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
q
W przypadku częściowo bądź całkowicie zamocowanej ściany uwzględnia się siłę C
(w uproszczeniu: przyjęcie w sytuacji pomiarowej BS-P jako stałe obciążenie).
Załącznik 7
Sprawdzanie fal załamujących się
Tylko przy następujących przekrojach mogą występować fale załamujące się:
A) Ściana przeciwpowodziowa przy
B) Ściana przeciwpowodziowa
przy ścianie nadbrzeżnej
z nadbrzeżem Bb ≤ 6 m
skarpie z nadbrzeżem Bb ≤ 6 m
lub na skarpie
A) Ściana przeciwpowodziowa przy
skarpie z nadbrzeżem Bb ≤ 6 m
lub na skarpie
BW bądź
BW bądź
StRw
StRw
H*
H*
d1 bądź d2
d1 bądź d2
GOK
GOK
Bb ≤ 6 m
Bb ≤ 6 m
Ściana przeciwpowodziowa na skarpie
Kierunek uderzania fal o ścianę przeciwpowodziową pod kątem -45 ≤ ds ≤ +45°
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
- ds
+ ds
Ściana przeciwpowodziowa (rzut z góry)
Objaśnienie znaków:
GOK
= górna krawędź terenu = wysokość nadbrzeża przed ścianą przeciwpowodziową [m n.p.m.]
d1
= BW – GOK [m] głębokość wody w przypadku wymiarowanego stanu wody przy ścianie
przeciwpowodziowej
H*
= miarodajna dla sprawdzenia fal załamujących się wysokość fali wg wytycznej
właściwego urzędu
Bb
= szerokość nadbrzeża [m]
ds
= kąt uderzenia fali o ścianę przeciwpowodziową (patrz karta informacyjna o falach)
StRw = obliczeniowy stan wody w przypadku fal załamujących się
d2
= StRw – GOK [m] głębokość wody przy obliczeniowym stanie wody w przypadku fal
załamujących się przy ścianie przeciwpowodziowej; d2 = H*/0,35
Diagram przebiegu sprawdzania fal załamujących się:
Czy spełniony jest jeden z poniższych warunków brzegowych?
szerokość nadbrzeża
Bb ≥ 6,0 m
lub
głębokość wody
d1  0,30 m
lub
wysokość fali
H*  0,20 m
lub
kąt uderzenia fali
|ds| > 45°
Tak
Nie
Czy spełniony jest poniższy warunek występowania fal
załamujących się przy BW (kryterium fali przybojowej)?
0,35 ≤ H*/d1 ≤ 1,50
Tak
Nie
Ustalenie obliczeniowego stanu wody
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
w przypadku fal załamujących się (StRw)
StRw = GOK + H*/0,35 [m n.p.m.]
Bez uwzględniania fal
Uwzględnienie fal załamujących
Uwzględnienie fal załamujących się wg
załamujących się
się wg tab. 7, gdzie
tab. 7, gdzie
AW = BW
AW = StRw ≤ BW
Sposób postępowania przy nachylonym nadbrzeżu:
BW
BW
GOK 2
GOK 2
GOK 1
GOK 1
Bb
Bb
140012812-187739 (130422_BHFU mit Anlagen_E17-1)
Jeżeli po stronie odwodnej ściany przeciwpowodziowej nadbrzeże przebiega z nachyleniem,
każdorazowo dla wyższej górnej krawędzi terenu stosuje się kryterium fali przybojowej, ponieważ
przy wyższej GOK z odpowiednio mniejszą głębokością wody występuje najpierw fala załamująca
się, przy jednocześnie najbardziej niekorzystnym hydrostatycznym nadmiernym ciśnieniu wody
(wyższy poziom wody).
Download