Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk „Nie tylko wychowanie ma służyć sztuce, ale to właśnie sztuka ma służyć wychowaniu” Bogdan Suchodolski „Poznawanie świata przez sztukę Poznawanie świata przez sztukę” to innowacja programowa mająca na celu rozszerzenie treści związanych z kształceniem estetycznym w klasach początkowych. Innowacja ta jest uzupełnieniem i rozszerzeniem dowolnego programu nauczania zintegrowanego w klasach 0 – III. Treści zostały poszerzone o edukację teatralną, plastyczną i aktywność literacką uczniów. Program ten ma przyczynić się do wszechstronnego rozwoju uczniów, odkryciu i rozwijaniu ich zainteresowań , zdolności i umiejętności plastycznych, literackich a w efekcie ukształtowania twórczej postawy wobec otaczającej rzeczywistości. Aktywność twórcza jest naturalną potrzebą biologiczną dziecka. W młodszym wieku szkolnym dziecko cechuje potężna potrzeba ekspresji wymagająca od nauczyciela dostarczenia środków do jej realizacji. Innowacja pedagogiczna „Poznanie świata przez sztukę” umożliwia zrealizowanie tych potrzeb. Realizacja innowacji programowej „Poznawanie świata przez sztukę” odbywać się będzie w trzech kierunkach 1. Bezpośredni kontakt z przedmiotami, zjawiskami, dziełami sztuki 2. Zdobywanie i poszerzanie wiedzy o sztuce 3. Rozwijanie aktywność twórczej dziecka Każdemu etapowi kształcenia przyświeca inne hasło, które wyznacza główne formy aktywności realizowane w danej klasie Hasła przewodnie, które przyświecają wszelkiej działalności dzieci w poszczególnych klasach: Klasa „0” „W magicznym świecie teatru” Klasa I „Tworzymy galerię sztuki” Klasa II „W krainie koloru i formy” Klasa III „Tworzymy własny świat baśni i dziwów” Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 1 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk Cele i zadania edukacyjno – wychowawcze i terapeutyczne innowacji programowej „Poznanie świata przez sztukę” · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · rozwijanie zdolności poznawczych i zainteresowań umożliwiających rzetelne poznanie świata przygotowanie do odbioru różnych dzieł sztuki dostarczanie różnorodnych przeżyć emocjonalnych i estetycznych rozwijanie wrażliwości estetycznej oraz umiejętności wyrażania własnych przeżyć za pomocą różnych form ekspresji rozwijanie spostrzegawczości i umiejętności koncentracji pobudzanie uczniów do działań artystycznych (rozwijanie zdolności literackich, aktorskich, recytatorskich, plastycznych i tanecznych) wyzwalanie w dzieciach kreatywności poprzez wykonywanie prac plastycznych, udział w grach dramowych, inscenizacjach, przedstawieniach teatralnych, tworzenie własnych prób literackich rozbudzanie wyobraźni uczniów rozwijanie umiejętności czystej, poprawnej wymowy, właściwej modulacji głosu, jego siły poprzez ćwiczenia dykcyjne, oddechowe i ruchowe kształcenie pamięci mechanicznej i logicznej bogacenie słownika biernego i czynnego kształtowanie płynności wypowiedzi doskonalenie umiejętności pisarskich oraz redagowania myśli w formie zdań opanowanie podstawowych sprawności instrumentalnych – czytanie, pisanie, liczenie rozwijanie zainteresowań czytelniczych kształtowanie umiejętności skutecznego organizowania własnych działań wyrażanie uczuć i stanów emocjonalnych poprzez gesty, ruch, mimikę umiejętność wyrażania swoich uczuć , uczenie empatii rozwijanie pozytywnych cech charakteru, takich jak życzliwość, otwartość, szacunek dla pracy i innych uczenie zachowań wartościowych moralnie wobec własnej osoby, rodziny, grupy rówieśniczej, świata rozwijanie umiejętności pracy w zespole, odpowiedzialności, rzetelności oraz integracji zespołu klasowego rozwijanie poczucia odpowiedzialności osobistej i grupowej, samodyscypliny, wzmacnianie poczucia własnej wartości i poczucia wartości wynikającej z przynależności do zespołu, nabywanie swobody i otwartości w kontaktach z ludźmi, przezwyciężanie nieśmiałości, korygowanie deficytów rozwojowych i trudności wynikających z zaniedbań środowiskowych Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 2 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk „Dziecko – to radosny szczebiot duszy, która otwiera się ku światu” Maurice Debesse „W magicznym świecie teatru” Innowacja programowa w edukacji dzieci sześcioletnich. I. Wstęp Dla dzieci sześcioletnich objętych rocznym etapem edukacji przedszkolnej pobyt w szkole jest okresem wzmożonego rozwoju intelektualnego, emocjonalnego, społecznego. Powinien on być intensywnie wykorzystany przez pedagoga, który dzięki interesującym formom stymuluje i rozwija aktywność twórczą dzieci. Poszerzenie realizowanego programu dla „sześciolatków” o treści związane z edukacją teatralną pozwolą lepiej przygotować dzieci do odbioru przedstawień teatralnych oraz wyzwolić kreatywność, umożliwią dzieciom zabawę w teatr i tworzenie widowisk o charakterze teatralnym, a przez to rozwiną ich osobowość. Teatr stwarza możliwości wyrabiania wrażliwości estetycznej dzieci przez zapewnienie im kontaktu z twórczością literacką, plastyczną, muzyczną. Edukacja teatralna pozwala wzbogacać wiedzę o świecie, uspołecznia i wyzwala różnorodną twórczą ekspresję. Edukacja teatralna pozwala na stymulowanie aktywności dziecka przez wzmacniane w nim poczucia własnej wartości. Przyczynia się do urozmaicenia realizowanych treści nauczania zintegrowanego. Innowacja ta uzupełni obszary edukacji w zakresie: · społeczno – moralnym · mowy i myślenia · przygotowania do czytania, pisania, liczenia · kulturowo – estetycznym II. Kierunki realizacji · · · bezpośredni kontakt z sztuką – wizyty w teatrach na przedstawieniach dla dzieci, muzeach czy wystawach udział w cyklu pogadanek związanych ze sztuką teatralną prowadzone przez aktora teatru „Guliwer” poszerzających wiedzę o teatrze różnorodna działalność twórcza dzieci inspirowana głównie odbiorem utworów literackich i sztuki teatralnej III. Formy realizacji · Poznawanie świata przez sztukę oparte jest przede wszystkim o współpracę z teatrem „Guliwer” organizującym cykl spotkań w ramach akcji „Edukacja teatralna w nauczaniu początkowym”. Wizyta w teatrze na przedstawieniu uczy, wychowuje, umożliwia dziecku uzyskanie osobistej satysfakcji, kształci nawyki kulturalnego Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 3 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk spędzania wolnego czasu, daje możliwość pobudzania własnych zainteresowań, aktywizuje do działań twórczych.. W percepcji przedstawienia teatralnego nie koncentrują się tylko na głównych bohaterach, ale na tym co tworzy cały spektakl. Tematyka spotkań w teatrze Guliwer obejmuje: - ogólną wiedzę o teatrze lalek, (zasady zachowania w teatrze, teatr z pozycji widza, zawody wykonywane w teatrze) - powstawanie spektakli teatralnych - powstawanie lalek teatralnych - pokazy technik lalkowych (pacynka, kukła, kukła zmechanizowana, marionetka, jawajka, maska, nietypowe lalki teatralne · Obejrzane przedstawienia teatralne wyzwalają ekspresję twórczą dzieci. Pozwala ona na wypowiadanie swoich wrażeń dotyczących postaci, zdarzeń, przestrzeni i czasu akcji, sposobu porozumiewania się sceny z widownią (słowo, ruch, scenografia, światło, muzyka), sensu całego widowiska (określenie charakteru przedstawienia), jego walorów i niedostatków (np. ocena wyglądu lalek teatralnych). Omówienie wymienionych zagadnień pozwoli rozwijać u dzieci ich różnorodną aktywność twórczą (literacką, plastyczną, ruchową, muzyczną) · Wizyta w teatrze aktywizuje dzieci do prób przygotowania własnych krótkich inscenizacji, dram w oparciu o poznane utwory literackie lub własne pomysły. Umożliwiają dzieciom poznawanie świata poprzez działanie. Powinny być wykorzystywane różne techniki dramowe (etiudy, żywe obrazy itp.). Tworząc własne scenki teatralne wykorzystują z pełną świadomością nabyte umiejętności ze spotkania z prawdziwą sztuką teatralną. Własne inscenizacje uczą tolerancji, życzliwości i otwartości. Każde dziecko ma możliwość zaistnienia w grupie i odczucia, że jest ważne. W zabawach teatralnych biorą udział wszystkie dzieci (z wadami wymowy, nadpobudliwe i nieśmiałe). Zajęcia takie powinny dowartościować każde dziecko. Wspólna zabawa w teatr jest doskonałym środkiem, który pozwala na wyzbycie się nieśmiałości i poczucie własnej wartości. Motywuje również do dbałość o poprawną wymowę. IV. Oczekiwane efekty aktywności dzieci: · · · · · · · · · · nawiązują serdeczne kontakty z rówieśnikami posiadają umiejętność pracy w grupie dostrzegają dobro i zło oraz potrzeby innych ludzi wykorzystują wszystkie zmysły w obserwowaniu i poznawaniu otaczającego świata potrafią okazywać radości i smutki poprzez gesty, słowa, muzykę, działalność plastyczną radzą sobie z rozwiązywaniem konfliktów potrafią swobodnie i poprawnie wypowiadać się pod względem gramatycznym, słownikowym, artykulacyjnym i logicznym potrafią dokonać analizy utworów literackich potrafią wyciągać wnioski są wrażliwi na piękno literatury dziecięcej, sztuki teatralnej, plastycznej oraz muzyki Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 4 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk · · · · biorą udział w inscenizacjach (proza, formy wierszowane). Przygotowują plastyczne elementy dekoracji potrafią operować pacynkami, kukiełkami i sylwetami z użyciem małej scenki tworzą własne opowiadania i bajki przestrzegają kultury odbioru sztuki z uwzględnieniem estetyki własnego wyglądu V. Podstawowe pojęcia z dziedziny sztuki teatralnej · teatr, widz, scena, proscenium, kurtyna, kulisy, garderoba, program sztuki teatralnej · specjalności zawodowe: autor, reżyser, scenograf, muzyk, akustyk, aktor VI. Formy twórczości teatralnej: - scenki dramowe rozwijające wrażliwość słuchową i wzrokową, umiejętności językowe, intonacyjne i mimiczne - inscenizacje krótkich scenek z wykorzystaniem znanego tekstu - inscenizacje krótkich scenek z wykorzystaniem własnych pomysłów - szkolne przedstawienia teatralne (udział w realizacji przestawienia) Literatura: B. Broszkiewicz, J. Jarek: „Warsztaty edukacji teatralnej – teatr dziecięcy, Wydawnictwo Europa, Wrocław 2001 J.U. Ciarkowska: „Basniowy świat na scenie”, Wydawnictwo Innowacje 2001 E. Jodko – Kula: „W szkonym teatrze”, Wydawnictwo Juka, Warszawa 2001 A. Łada – Grodzicka: „ABC... Program wychowania przedszkolnego XXI wieku”, WSiP, Warszawa 2000 A. Nowakowski: „Teatrzyk malucha”, Krajowa Agencja Wydawnicza, Gdańsk 1997 W. Strzelec: W kręgu plastyki”, Wydawnictwo Juka, Warszawa 2000 G. Reicher: „Grupa i ruch“, Centrum animacji kultury, Warszawa 1997 M.A. Szymańska: „Drama w nauczaniu początkowym. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela”, Wydawnictwo Juka, Warszawa 1998 J. Zborowski: „Rozwijanie aktywności twórczej dzieci, WSiP, Warszawa 1986 Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 5 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk Przykładowe kręgi tematyczne zajęć 1. Bajkowa planeta – przybliżenie dzieciom klasyki polskiej literatury dziecięcej w różnych formach: słuchanie czytanego, opowiadanego, oglądanego utworu 2. W królestwie kolorów – poznawanie tworzenia przedstawienia teatralnego poprzez tworzenie elementów scenografii, tworzenie scenek teatralnych 3. Jak to powiedzieć – ukazywanie możliwości stosowania różnych form wypowiedzi: dialog, śpiew, taniec, ruch, gra na instrumentach 4. Żywe portrety – poznawanie sposobu tworzenia przedstawienia teatralnego z utworu literackiego poprzez wcielanie się w rolę aktora. Przygotowanie inscenizacji z wykorzystaniem znanego tekstu – ćwiczenia intonacyjne, językowe, mimiczne 5. Gdzie jest muzyka – poszukiwanie inspiracji muzycznej tekstu poetyckiego. Wykorzystanie różnorodnych przedmiotów akustycznych i instrumentów perkusyjnych 6. Co by było gdyby... – poszukiwanie innych zakończeń utworów literackich. Ćwiczenia dramowe typu: „dokończ opowiadanie” 7. Moja pierwsza bajka – stworzenie biblioteki plastyczno – słownej twórczości dzieci. Wyrażanie własnych stanów emocjonalnych poprzez formy ekspresji plastycznej i słownej 8. Dni teatru – podsumowanie wiadomości z zakresu edukacji teatralnej. Przygotowanie przedstawienia teatralnego w oparciu o znany utwór literacki dla rodziców oraz kolegów. Proponowana tematyka zajęć może być inspirowana oglądanym wcześniej przedstawieniem teatralnym lub poznanym utworem literackim. Wszystkie zajęcia pozwalają nabyć umiejętności swobodnego i twórczego podejścia do zadania. Pozwalają samodzielnie podejmować decyzje o sposobach realizacji zmierzających do współdziałania w grupie, wyrabiają postawy akceptacji wobec pomysłów innych. Realizacja kolejnych kręgów tematycznych może być przeprowadzana zamiennie w zależności od potrzeb programowych oraz możliwości realizacji zajęć. Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 6 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk Propozycje zajęć Blok tematyczny „W królestwie kolorów” Każde przedstawienie teatralne pozostawia u widza indywidualne wrażenia estetyczne. Wielką rolę w odbiorze sztuki teatralnej odgrywają kolory dominujące w przedstawieniu. Obejrzana sztuka teatralna może być inspiracją do przeprowadzenia cyklu zajęć pt. „W królestwie kolorów” realizowanym w ciągu pięciu dni. Ogólnym celem tego bloku tematycznego będzie: – poznanie roli scenografii w przedstawieniu teatralnym – rozwijanie wyobraźni, mowy, myślenia, postaw twórczych – kształtowanie umiejętności rozumienia wartości uniwersalnych (np. piękno, dobro, przyjaźń) – rozwijanie w sposób werbalny i pozawerbalny różnych stanów uczuciowych W wyniku przeprowadzonych zajęć będą zrealizowane następujące cele operacyjne: – dzieci znają podstawowe barwy – wykorzystują znajomość barw podstawowych do tworzenia barw pochodnych – potrafią odtworzyć fragmenty znanej bajki lub opowiadania własnymi słowami – potrafią operować pacynkami i sylwetkami z użyciem małej scenki – tworzą własne pacynki i sylwetki kartonowe – potrafią tworzyć własne scenki teatralne samodzielnie i w małych zespołach – potrafią wykorzystać różne techniki plastyczne do przygotowania scenografii własnych scenek teatralnych Pierwszy dzień: Poniedziałek · W sali zgromadzone są różnorodne elementy dekoracyjne w kolorze czerwonym. Zajęcia rozpoczynamy od opowiadania nauczyciela. Treścią może być np. historia mądrego króla i kapryśnej królewny ciągle niezadowolonej z kolorów jej ubrań. Król martwiąc się zachowaniem córki rozkazuje, aby wszystko stało się czerwone. · Opowiadanie to staje się inspiracją do działań twórczych dzieci. Dzieci tworzą rysunki kredkami tylko w kolorze czerwonym. Zwracamy uwagę na różnorodność odcieni koloru czerwonego. · Wszystkie rysunki stanowią wspaniałą scenografię do scenki teatralnej „W czerwonej krainie” przedstawionej przez nauczyciela. Do scenki można wykorzystać pacynki lub sylwetki wykonane z tektury przedstawiające króla i królewnę. Dzieci są widzami. Zwracamy uwagę na kształtowanie nawyków właściwego zachowania się widza. Drugi dzień: Wtorek · Zmiana koloru elementów dekoracyjnych sali na niebieski · Zadaniem dzieci jest przypomnienie własnymi słowami poznanej historii z poprzedniego dnia oraz przedstawienie własnej wersji zmiany w królestwie koloru czerwonego na niebieski Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 7 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk · · Dzieci w parach przygotowują konstrukcje przestrzenne wykorzystując materiały i elementy w kolorze niebieskim (np. plastelina, klocki), które będą wykorzystane do scenografii kolejnej scenki teatralnej „W niebieskiej krainie” Scenka teatralna wykorzystująca pomysły dzieci przedstawiona jest przez nauczyciela z pomocą dzieci. Wykorzystane są pacynki lub sylwetki kartonowe ubrane w niebieskie stroje. Trzeci dzień: Środa · Dzieci odnajdują w sali elementy dekoracyjne w kolorze żółtym. Tylko towarzyszące pacynki lub sylwetki kartonowe pozostały w strojach w kolorze niebieskim. · Zadaniem dzieci jest zaprojektowanie i wykonanie stroju dla króla lub królewny bohaterów opowiadania „W żółtej krainie”. Można wykorzystać skrawki materiałów, krepinę papiery, włóczkę, guziki itp. w kolorze żółtym. · Dzień kończy się przygotowaniem przez dzieci w parach scenki teatralnej „W zielonej krainie”. Dzieci z pomocą nauczyciela przygotowują scenografię wykorzystując gotowe elementy dekoracyjne w kolorze żółtym (np. kwiaty, materiały, klocki) Czwarty dzień: Czwartek · Dzieci odnajdują pojemniki z farbami w kolorze czerwonym, niebieskim i żółtym. W sali dominują w dalszym ciągu elementy dekoracyjne w kolorze żółtym. · Zadaniem dzieci jest przygotowanie w zespołach kilkuosobowych na dużych kartonach papieru ilustracji do scenki „W królestwie kolorów”. Mieszając w różnych proporcjach farby dzieci stają się twórcami barwnych prac. Poznają możliwości tworzenia wielu kolorów. · Wzbogacają również ilość występujących postaci opowiadania „W kolorowej krainie”, samodzielnie przygotowując pacynki lub kartonowe sylwetki. Wykorzystują do tego elementy znajdujące się w „skrzyni teatralnych skarbów” · Podczas swobodnych rozmów z dziećmi nauczyciel wykorzystując pomysły dzieci przygotowuje treść opowiadania „W królestwie kolorów”, które stanie się inspiracją do przygotowania inscenizacji teatralnej następnego dnia. Piąty dzień: Piątek · Dzieci wykorzystując zgromadzone przez cztery dni elementy dekoracyjne (rysunki, konstrukcje przestrzenne, stroje dla występujących postaci, malowane farbami ilustracje. Tworzą z nich barwną scenografię do inscenizacji teatralnej opowiadania „W królestwie kolorów” · Pod okiem nauczyciela w kilkuosobowych zespołach przygotowują kolejne scenki inscenizacji. Rolą nauczyciela jest stworzenie takiej sytuacji aby każde dziecko poczuło się współtwórcą przedstawianej inscenizacji np. kolegom z innej grupy czy klasy. Krąg tematyczny „W królestwie kolorów” wymaga od nauczyciela dużej pomysłowości, która wyzwala w dzieciach aktywność twórczą Zajęcia te mogą być odpowiednim momentem do wprowadzenia lub utrwalenia litery „k, K”, figur geometrycznych (koło, kwadrat, prostokąt, trójkąt. opracowała Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 8 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk Blok tematyczny „Żywe portrety” Najważniejszą rolę w przedstawieniu teatralnym odgrywają aktorzy. To oni wczuwając się w role bohaterów stwarzają możliwości żywej reakcji dzieci na przebieg wydarzeń. Dzięki wspaniałej aktorskiej grze, dzieci potrafią ocenić postępowanie bohaterów, potrafią wskazać bliskie sobie wartości i odnaleźć je w swoim codziennym życiu. Obserwacja aktorskiej gry inspiruje dzieci do własnych prób aktorskich. Ogólnym celem tego bloku tematycznego będzie: – Wzbogacanie wiedzy i przeżyć związanych z utworem literackim – Pobudzanie uczniów do działań aktorskich – Wyzwalanie w dzieciach kreatywności – Rozwijanie umiejętności wyrażania uczuć i stanów wykorzystując techniki dramy – Przezwyciężanie nieśmiałości – Rozwijanie umiejętności pracy w zespole W wyniku przeprowadzonych zajęć będą zrealizowane następujące cele operacyjne: – Dzieci znają charakterystyczne cechy fizyczne i psychiczne bohaterów – Potrafią w kilkuzdaniowej wypowiedzi przedstawić swoje spostrzeżenia o ich zachowaniach – Wykorzystują swoje wiadomości i spostrzeżenia aby przedstawić ich charakterystyczne cechy za pomocą, ruchu, gestu, mimiki, słowa – Potrafią dostrzec związki między treścią utworu literackiego a własnymi obserwacjami – Potrafią opanować pamięciowo krótki tekst literacki – Wzbogacają słownik czynny i bierny – Potrafią przedstawić swoje zdobyte wiadomości w sposób aktorski Krąg tematyczny „Żywe portrety” może być realizowany w oparciu o wybrany przez nauczyciela tekst literacki czy oglądane przedstawienie teatralne zrealizowane na podstawie utworu literackiego zaakceptowanego z pedagogicznego punktu widzenia. Czas realizacji kręgu musi być uzależniony od możliwości i umiejętności dzieci. Zajęcia „Żywe portrety” mogą być powiązane z wieloma realizowanymi zgodnie z programem treściami np. przyrodniczymi, społeczno – moralnymi, matematycznymi Proponowany tekst literacki do inscenizacji „Nieśmiały indyk” (Teresa Fiutowska: „Wybrane zagadnienia do pracy z dziećmi sześcioletnimi, Didasko, Warszawa 1996) pozwala na realizację kręgu w ciągu pięciu dni. Pomimo krótkiego tekstu umożliwia on udział 16 dzieciom. (W inscenizacji występują: narrator, indyk, indyczka, sroka, 4 kaczki, 4 kury, 4 gęsi) Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 9 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk Nieśmiały indyk Narrator: Wyszedł indor na podwórze, A tam kaczek stado duże... Kaczka 1: Moje siostry, spojrzeć raczcie. Indyk idzie, głośno kwaczcie... Znowu czai się przy sieni, On się chyba już nie zmieni! Kaczka 2: Nadal w szarym jest kolorze, Barwy zmienić już nie może. Dalej stroni od podwórka, Więc wyśmiejmy jego piórka! (śmieją się: kwa, kwa, kwa, ...) Kaczka 3: Tak, wyśmiejmy. Drwijmy z niego. Ciemny, szary. Nic pięknego. (śmiech: kwa...) Kaczka 4: Nie dość, ze ma szare pióra, Ciągle milczy. Kawał gbura! Indyk: Znów plotkują o mnie kaczki. Chciałbym schować się do dziury, Ale z tyłu idą kury... Kura 1: Patrzcie indyk ! Nie do wiary, On jest ciągle cały szary... Kura 2: Cały szary, cały szary, Więc jest młody czy też stary? Kura 3: Słowa nigdy też nie powie. Szare pióra – szaro w głowie! Kura 4: Szary – bury, Bury – szary... Ni on młody ni on stary... Narrator: Jeszcze kogut go zobaczył... Kogut: Może piać byś kiedyś raczył? Indyk: Ja, ja...piać? Jam indyk przecież... Kogut: Właśnie. Szare pióra masz na grzbiecie. Moje pióra kolorowe, Piękny grzebień zdobi głowę. Piać potrafię, mam ostrogi... A ty co? Zejdź mi z drogi! (odpycha indyka) Narrator: Przyszły gęsi. Zasssyczały... Gęsi: Ssss, sss... My jesteśmy białe ptaki, A ty, szary jak ziemniaki... Pilnuj dobrze swoich piórek W barwie ziemniaczanych skórek! (gęgają i szczypią indyka) Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie Narrator: Zasyczały, zagęgały I indyka poszczypały. Uciekł indyk przestraszony, Wraca do indyczej żony. (indyk ucieka, wchodzi indyczka) Indyczka: Znowu wracasz wystraszony, Nos masz na dół opuszczony... Czemu martwisz się i smucisz I gulgotek już nie nucisz? Indyk: Znów się śmieją ze mnie ptaki... Indyczka: Co dziś mówią? Indyk: Że me piórka jak ziemniaki, Że..., że... nie pieję, I nie mówię wcale. Chciałbym iść stąd jak najdalej... Indyczka: Ja też tak myślałam wczoraj (przytulają się, opuszczają głowy) Odejść stąd – tak myślę właśnie. Narrator: Wtedy z góry sroka wrzaśnie: Sroka: W garść się weźcie! Bo indycza to natura, Mieć na sobie szare pióra! Indyk: Gul – gul...Ale wszystkie inne ptaki... Sroka: Jakie wszystkie? Oj głuptaki... (indyki wzdychają gul – gul) Indyczka: Inne ptaki mają jednak barwne pióra... Sroka: Lecz w rozumie u nich dziura! Indyk: Nie mogę się równać wcale... Sroka: A twój ogon? A korale? Pokaż swój indyczy nos I gulgotki śpiewaj w głos! Narrator: I rozłożył indyk ogon. Z żoną po podwórku kroczy. Kaczki, kury, gęsi, kogut Wytrzeszczały na nich oczy... Sroka: (biegając wokół indyka) Napusz nochal i korale I idź śmiało razem z żoną... Gulgocz piosnkę ulubioną (indyk gulgocze śpiewając) Sroka: Właśnie tak, tak. Doskonale! 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 10 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk Indyczka: (do kur, gęsi i kaczek) Witam, witam, mile panie... (do koguta) Niech łaskawy pan nam powie: Czy glos dobry..., jak tam zdrowie? Kogut: Do...do...doskonale... Lecz to tylko pani powiem, że z wrażenia piać nie mogę... Sroka: Dobra nasza! Gdy koguta coś zatyka, Będzie słychać głos indyka... Indyk: Gul, gul... Mam wspaniały ogon, Nos i korale, i szarych piór Nie wstydzę się wcale Role należy tak dobierać dzieciom, aby każde z nich było przekonane, że ma do spełnienia ważne zadanie. W realizacji kręgu tematycznego „Żywe portrety” należy uwzględnić: – czytanie dzieciom tekstu inscenizacji – omówienie cech bohaterów na podstawie obserwacji i własnych doświadczeń dzieci oraz zdobyte wiadomości – przedstawienie cech bohaterów z wykorzystaniem ekspresji plastycznej – próby przedstawienia cech bohaterów w ćwiczeniach dramowych (mimika, gesty, ruchy ciała – ćwiczenia językowe, artykulacyjne, pamięciowe Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 11 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk „Szczęśliwy wiek, gdy stwierdza się, że podczas rysowania można robić wszystko, co się chce, naprawdę wszystko, jest się jeszcze panem świata tak dalece, że nie można w to wątpić” Anne Jacques „Tworzymy galerię sztuki” Innowacja programowa w klasie pierwszej I. Wstęp Główną formą aktywności w klasie I jest szeroko rozumiana twórczość plastyczna. Nie oznacza to, że rezygnujemy z innych form edukacji. Edukacja teatralna i literacka nadal są obecne, chociaż spełniają one rolę inspirującą do twórczości plastycznej. W czasie trwania roku szkolnego tworzona jest swoista dziecięca galeria sztuki, z wykorzystaniem różnych technik plastycznych i środków wyrazu własnych uczuć i przeżyć. Zajęcia plastyczne stanowią bardzo atrakcyjną formę aktywności dzieci. Forma ta jest bliska dziecku, ponieważ przypomina okres beztroskiego dzieciństwa, pobytu w przedszkolu. Dzięki niej przejście z przedszkola do szkoły jest łagodniejsze, swoboda większa, sukces pewniejszy. To także wielka radość ze wspólnego odkrywania i tworzenia. Zajęcia plastyczne dają możliwość rozwijania różnorodnej aktywności, rozbudzają wyobraźnię i spostrzegawczość. Dają dziecku przekonanie, że jest kimś ważnym, że ma wpływ na to co się dzieje wokół niego. II. Cele aktywności Głównym celem prowadzonych zajęć plastycznych jest przygotowanie młodego, wrażliwego odbiorcy, a także twórcy sztuki. · Wyrobienie dobrego smaku, umiejętności kontaktowania się z wartościami artystycznymi. Rozwijanie twórczej i badawczej postawy przez zaangażowaną, celową działalność plastyczną. · Kształcenie procesów poznawczych wrażliwości, spostrzegawczości, wyobraźni, oraz umiejętności wnikliwej obserwacji. · Zdobycie umiejętności posługiwania się podstawowymi środkami plastycznymi, dla wyrażania własnych przeżyć, uczuć. · Zaznajomienie z podstawowymi terminami i pojęciami plastycznymi. Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 12 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk III. Formy pracy Poznawanie świata przez sztukę, wymaga stosowania różnorodnych form pracy z dziećmi. Ważne jest wytworzenie odpowiedniego klimatu zajęć. Zdobywanie i przyswajanie wiadomości o sztuce odbywać się powinno w wyniku wnikliwej, bezpośredniej obserwacji dzieł sztuki plastycznej: na wycieczkach, w teatrze, w muzeum oraz w trakcie samej działalności plastycznej. Regularny, przemyślany kontakt z wybranymi przedmiotami, fragmentami natury pobudza ekspresję twórczą dzieci. IV. Metody pracy Na zajęciach w klasach młodszych należy stosować bogaty wachlarz metod, aby uaktywnić uczniów. 1. 2. Metody słowne - oparte na posługiwaniu się słowem. W klasach 0-III szczególne miejsce zajmują tu opowiadanie i pogadanka. Obie te metody mają służyć pobudzeniu zainteresowań dzieci i ich przeżyć. Są one obecne w czasie percepcji, ekspresji, przekazywania informacji, konstruowania zadań, a także w czasie samego tworzenia. Metody oglądowe - oparte na pokazie i obserwacji dzieł sztuki i zjawisk. 3. Metody praktyczne - oparte na działaniu. Zaliczyć do nich należy metodę ćwiczeń praktycznych oraz metodę badawczą. Obie te metody oparte są na czynnościach manualnych i stosowane są w toku działalności ekspresyjno - twórczej. Metoda badawcza zmusza ucznia do własnych poszukiwań i rozwiązań. 4. Metody problemowe - szczególnie ważne przy rozwijaniu zainteresowań, zamiłowań poznawczych, wdrażają do samodzielnego myślenia i działania, a przy tym dostarczają uczniom przeżyć i motywacji do dalszej pracy. Realizacja programu” Poznawanie świata przez sztukę” odbywać się będzie w trzech kierunkach: 1. Bezpośredni kontakt z przedmiotami, zjawiskami, dziełami sztuki, reprodukcjami. Dzięki temu dzieci mają możliwość obserwacji i zebranie materiału do swojej twórczości, a zarazem treści do ćwiczeń plastycznych 2. Działalność plastyczna obejmująca różne techniki. Od nauczyciela wymaga to dużej pomysłowości i inwencji. Trzeba dobrać techniki tak, by zajęcia nie były monotonne, zachęcały do podjęcia wysiłku i pozwoliły odnieść sukces. 3. Wiedza o sztuce. Jej zakres jest jeszcze w klasie I niewielki, ale stosownie do potrzeb, a także możliwości uczniów można go poszerzać uzupełniać. Dzięki temu dziecko ma nie tylko umieć patrzeć na przedmiot, ale nazywać problemy, kształtować język plastyczny, wzbogacać środki wypowiedzi plastycznej oraz stosować różne techniki. Inspiracją twórczej aktywności uczniów będą wizyty w muzeach historycznych, etnograficznych, rzemiosł i sztuki użytkowej, galeriach sztuki współczesnej, obejrzana sztuka teatralna także ta w wykonaniu szkolnego teatrzyku, interesujący film, wycieczki a także utwory literackie. Zajęcia będą wplatane w miarę potrzeb w tematykę zajęć zgodnych z programem nauczania zintegrowanego. Uczniowie wykorzystując przeżycia, doświadczenia Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 13 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk związane z edukacją teatralną (główna forma aktywności w klasie „0”) przygotowują krótkie sztuki oparte na gotowych scenariuszach, przygotowują scenografię, plakaty… IV. Podstawowe pojęcia z dziedziny sztuki dla klasy I: · · · · architektura, malarstwo, rzeźba specjalności zawodowe: architekt, rzeźbiarz, malarz, ilustrator, scenograf. postacie dzieła: rysunek, obraz, rzeźba, makieta, dekoracja sceny, kostiumy, oświetlenie.. pojęcia: o kształt - formy proste (owalny, prostokątny, kwadratowy, prosty, krzywy), o wielkość i proporcja - porównywanie dwóch przedmiotów(krótszy-dłuższy, cieńszy - grubszy) o położenia i oddalenia (bliższy - dalszy) o barwa (ciepłe - zimne, podstawowe, pochodne) o faktura - wprowadzenie pojęcia faktur i ich porównywania. V. Techniki plastyczne: · · · · · · · · · · · · Malowanie farbami (akwarele, plakatowe), plasteliną. Mokre w mokrym. Wydzieranka z gazet, papieru kolorowego, z bibułki. Wycinanka z kolorowych papierów, gazet, papieru kontrastowego. Układania na podłożu z plasteliny materiałów przyrodniczych, gazet, drobnych przedmiotów dekoracyjnych. Frottage, Collage. Malowanie podanego wzoru. Rysowanie kredkami ołówkowymi, świecowymi, świecą. Formowanie z materiałów przyrodniczych, papieru, bibułki lub sznurka. Malowanie pastą do zębów, którą można łączyć z farbą. Odbijanie na papierze stemplami wykonanymi np. z ziemniaka. Witraż papierowy. Literatura: [1] A. Pełzowski: Plastyka w klasach I-III szkoły podstawowej Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1986 [2] St. Popek: Metodyka zajęć plastycznych w klasach początkowych, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1984 [3] J. Zborowski: Rozwijanie aktywności twórczej dzieci, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1986 [4] J. Andrychowska-Biegacz, D. Biegacz: Sztuka - klasa I - poradnik metodyczny dla nauczycieli nauczania początkowego, Oficyna Wydawnicza ”Impuls”, Kraków 2002 [5] J. Lewicka: 100 technik plastycznych. Nasza Księgarnia, Warszawa 1969 [6] A. Jabłońska: Zabawy plastyczne. Świat Książki, Warszawa 1987 [7] K. Michejda- Kowalska: O dziecięcej wyobraźni plastycznej, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne. Warszawa 1987 Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 14 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk Przykładowe bloki tematyczne zajęć 1. W magicznym świecie kolorów - wyposażenie uczniów w wiedzę o barwach a także w umiejętności z tego zakresu poprzez obserwację i eksperymentowanie z różnymi technikami plastycznymi. 2. Jestem małym artystą - zapoznanie uczniów z pojęciami: malarz, rzeźbiarz, farby i ich rodzaje, paleta, sztaluga. Poznanie różnych technik plastycznych, zabawa nimi, przełamanie lęków związanych z twórczością plastyczną. Rozmowy na temat własnej twórczości i twórczości kolegów. Tworzenie galerii klasowej. 3. W pracowni mistrza rzeźbiarza- Zajęcia wprowadzają dzieci w zagadnienia rzeźby. Uczniowie odkrywają możliwości wykorzystania papieru jako tworzywa plastycznego. Dzieci tworzą papieru rozgrywającą się przestrzeni opowieść Zajęcia mają na celu zapoznanie dzieci z rodzajami papieru, wzbogacone treściami ekologicznymi. 4. W czarodziejskim świecie zegarów - zajęcia z tego kręgu poszerzają wiedzę dzieci o czasie, sposobach jego mierzenia na przestrzeni wieków i współcześnie. Zagadnienia związane ze sztuką użytkową na przestrzeni wieków. Zajęcia prowadzone są w Muzeum Rzemiosł Precyzyjnych, zajęcia plastyczne i muzyczne - w klasie. 5. W pracowni kreatora mody - uczniowie zdobywają wiadomości i umiejętności z zakresu sztuki użytkowej. Wcielają się w postać kreatora mody, projektują wzory tkanin, odzieży stosownie do pory roku i okazji, w jakiej mają być wykorzystane. Tworzą swoją własną kolekcję odzieży połączoną z pokazem mody. 6. Szkoła kreskówek - zajęcia inspirowane obejrzanym filmem animowanym, komiksem. Zajęcia plastyczne połączone z działalnością literacką. 7. W klasie i na scenie - wspólne przygotowanie inscenizacji krótkich utworów literackich, omawianych na zajęciach. Przygotowywanie rekwizytów, scenografii, ćwiczenia dramowe, zdobycie doświadczeń i umiejętności z zakresu mowy ciała. 8. Szlakiem legend o Warszawie - przybliżenie dzieciom legend związanych z miastem, w którym mieszkają w oparciu literaturę dziecięcą, twórczość plastyczną i teatralną, a także wycieczkę umożliwiającą bezpośrednią obserwację zabytkowych budowli. Zapoznanie uczniów z pojęciem: architektura i jej zmieniającym się charakterem na przestrzeni wieków. Realizacja poszczególnych kręgów odbywać się może w zależności od potrzeb i możliwości dzieci w ciągu trwania całego roku szkolnego. Nie muszą być realizowane w ciągu jednego tygodnia aktywności dzieci. Proponowana tematyka zajęć zbogacona może być warsztatami prowadzonymi przez Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w których biorą udział uczniowie Są to: Podróż przez krainę sztuki Kolorowy świat Po co nam zmysły Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 15 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk Propozycje zajęć W magicznym świecie kolorów Jest elementem budowy obrazu. Przy jej pomocy można ukazać w obrazie różne nastroje, np. pogody, radości, smutku, melancholii, grozy. Dla odbioru wrażeń barwnych i uzyskania efektów wyrażania swoich stanów przez dziecko, ważne jest posługiwanie się różnymi materiałami i przyborami, które pozwalają na stosowanie różnorodnych technik malarskich. Celem zajęć jest wyposażenie dzieci w wiedzę o barwach. Wprowadzenie pojęć: barwy podstawowe, pochodne temperatury barw {ciepłe, zimne). Zajęcia odbywają się w formie zabaw, obcowania z dziełami sztuki, a także z eksperymentowania z różnymi technikami. W wyniku przeprowadzonych zajęć będą zrealizowane następujące cele operacyjne: - znają warsztat pracy malarza(różne rodzaje pędzli, farb, palety, sztalugi, palety, płótno, karton, ramy do płócien) -uczniowie znają barwy podstawowe - potrafią utworzyć barwy pochodne poprzez zmieszanie trzech barw podstawowych. -potrafią posługiwać się narzędziami malarskimi -rozumieją malarstwo jako dziedziny sztuki -potrafią odpowiedzieć na pytania związane z treścią obejrzanego dzieła, określić jego nastrój - chętnie podejmują działalność malarską -wierzą we własne siły -aktywnie uczestniczy w zajęciach, potrafi dokonać samooceny -potrafi zadbać o estetykę pracy Propozycje zajęć i zabaw z plastyką Barwy pochodne Główne cele: wiedza o barwie, percepcja wizualna 1.Ważne kolory (potrzebne będą: ołówek, kredki, farby, przezroczyste folie w kolorach żółtym, czerwonym, niebieski, oraz pędzel i papier) Narysuj ołówkiem duże jabłko, pomarańczę i śliwkę. Pokoloruj jabłko rysując kreski żółte i niebieskie jedną obok drugiej, na zmianę. Pomarańczę pokoloruj na przemian kreskami żółtymi i czerwonymi a śliwkę czerwonymi i niebieskimi. Przypnij do ściany. Obserwując go z odległości kilku kroków, określ kolory owoców. 2.Weź kawałki folii(na przykład po cukierkach) w kolorach podstawowych. Zgadnij jakie folie należy nałożyć na siebie, żeby otrzymać kolory: pomarańczowy, fioletowy. zielony. Spójrz na złożone folie pod światło. Czy już wiesz? 3. Narysuj ołówkiem kontury jabłka, śliwki i pomarańczy. Pomaluj jabłko, mieszając farby żółtą i niebieską. Stopniowo dodając niebieskiej, zwróć uwagę, że powstająca zieleń jest coraz mocniejsza. Mówiąc językiem malarzy nasycona lub intensywna. Pomaluj pomarańczę, mieszając farby żółtą z czerwoną, a śliwkę- mieszając farby czerwoną i niebieską. Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 16 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk Barwy ciepłe i zimne Główne cele: wiedza o barwie,, percepcja wizualna Uczniowie łatwiej przyswoją wiedzę o barwach ciepłych i zimnych, gdy wspólnie dokonamy z nimi podziału barw na grupy np. podobnych do koloru słońca, podobnych do koloru morza. Do obu zbiorów dzieci obierają oznaczenia, hasła np. słońce( barwy ciepłe), fale morskie(barwy zimne) Wykorzystując ustalone znaki nauczyciel inspiruje zabawę z dziećmi w wyszukiwanie i werbalizowanie nazw np. Przedmiotów z otoczenia w danej gamie barw. Może to być zabawa na konkretny temat, np. owoce. Zabawa ta doskonali umiejętność szybkiego kojarzenia, płynność myślenia, pamięć wzrokową i wyobraźnię. Zabawa z wierszem Nauczyciel czyta wiersz, a uczniowie kolorują plamki w tabelce: Barwy ciepłe Barwy zimne Kolorki Andrzej Szadkowski Na kroplach deszczu Słoneczko zwinne Pasy barw tworzy Ciepłe i zimne Pomarańcz ciepły Jak obwarzanekŻółty, czerwony Z sobą zmieszane. Niebieski kolor Ma głębię nieba Jest niczym wodaChłodny jak trzeba! Zielony kolorWiosenne liście żółty z niebieskim! Tak! Oczywiście. Żółta, czerwonaBarwy gorące! Czerwień- jak ogień Żółtka - jak słońce. Teraz już wiemy? Zimne gorąceWszystkie kolory Dało nam słońce. Zabawa – Zawężona gama barwna Główne cele: percepcja wizualna, eksperymentowanie z różnymi technikami plastycznymi, wyobraźnia Zawężenie gamy barwnej pobudza ekspresyjność dzieci, skłania do poszukiwania natężeń barw oraz tworzenia barw złożonych, np. żółto- pomarańczowa. Jako źródło inspiracji mogą służyć wiersze. Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 17 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk Obraz Wiesław Czerniak Gdy pewien malarz, (rzecz nie do wiary) nad ciemnozieloną rzeką, założył kiedyś okulary to namalował obraz taki Różowe pola, różowe leżące ptaki. różowe niebo, Różowe były drzewa w sadzie. Płynęła różowa rzeka. Widać też było na tym obrazie Różowy las z daleka. Rósł świerk samotny (także różowy) na dużej różowej górze. I domy we wsi Były różowe .I kwitły różowe róże. Był na wystawie ten obraz różowy- i mogę dać za to głowęże pan artysta na świat popatrzył przez –okulary- różowe. Na łące R. Opala Na łące w kolorze zielonym i dają zielone mleko .zielone pasą się krowy Zielono kwitną dziewanny wiatr goni zielone dmuchawce i cały świat jest zielony, gdy przez zielone szkło patrzę. Zabawa ta może być punktem wyjścia do ćwiczeń poszerzających słownik uczniów oraz do ćwiczeń w pisowni nazw barw, np. różowy, ciemnozielony. Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 18 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk „Gdzie słowa zawodzą tam muzyka mówi” H. Ch. Andersen „W krainie muzyki i koloru” Innowacja programowa - klasa II I. Wstęp Muzyka jest dziedziną sztuki szczególnie sprzyjającą spontanicznej, aktywnej i twórczej wypowiedzi dzieci. W klasie II stwarzamy dzieciom okazję do kontaktu z muzyką, która będzie głównym elementem sprzyjającym poznawaniu świata oraz rozwojowi twórczej aktywności. Słuchanie nagrań muzyki, bezpośredni kontakt z muzyką podczas wizyt w filharmonii (koncerty dla dzieci lub czwartkowe spotkania muzyczne), śpiew, muzykowanie na instrumentach, ruch przy muzyce, malowanie muzyki czy tworzenie własnych tematów muzycznych pozwolą dzieciom stać się odkrywcami, wykonawcami i twórcami muzyki. Wyczulenie na piękno muzyki nierozerwalnie związanej z malarstwem i literaturą będzie sprzyjało rozwojowi emocjonalnemu oraz wrażliwości estetycznej. Kontakt z muzyką pozwoli również na rozwój analizatora słuchowego, koncentracji uwagi, pamięci muzycznej i pozamuzycznej. Pozwoli wykorzystać elementy muzyczne przy działalności teatralnej, plastycznej, literackiej. II. Kierunki realizacji · bezpośredni kontakt z dziełami muzycznymi będącymi źródłem do plastycznej i literackiej twórczości dzieci · różnorodna działalność twórcza dzieci inspirowana głównie odbiorem utworów muzycznych, wyrażająca się w swobodnej ekspresji ruchowej, improwizacji wokalnej czy instrumentalnej · poszerzanie wiedzy o sztuce III. Formy realizacji · Poznawanie świata przez sztukę oparte jest przede wszystkim o bezpośredni kontakt dzieci z muzyką. Można realizować go korzystając z bogatej płytoteki przeznaczonej dla młodych odbiorców, muzycznych spotkań w filharmonii czy muzycznych teatrach. Dzieła muzyczne dostarczają dzieciom niepowtarzalnej okazji do kontaktu ze sztuką, zdobywają one w ten sposób podstawowe dane do pogłębionego w przyszłości rozumienia całej twórczości muzycznej. Przez spotkania z nimi dziecko oswaja się i zaprzyjaźnia z różnymi formami aktywności artystycznej, przyzwyczaja się do nich i wyrabia w sobie nawyk poszukiwania sztuki. Utwory dla dzieci mają wspólny sposób przemawiania do słuchacza: muzyką, tekstem, ruchem i gestem. Kontakt ze sztuką muzyczną pozwala również poznać twórców utworów muzycznych, instrumenty i ich rolę, jaką spełniają w utworze. Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 19 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk · Bezpośredni kontakt z utworami muzycznymi pozwoli dzieciom w sposób aktywny na działalność twórczą. Stworzy możliwości spontanicznej odtwórczej i twórczej ekspresji muzycznej Dzieci będą twórcami improwizacji muzycznych opartych na tekście (np. recytowanie tekstu w oparciu o jeden wzór rytmiczny, tworzenie różnych wariantów rytmu do tekstu), będą tworzyć opowiadania do słuchanej muzyki oraz improwizacje instrumentalne. IV. Oczekiwane efekty aktywności dzieci: · · · · · · · · · · · · V. Aktywnie uczestniczą w słuchaniu muzyki odtwarzanej mechanicznie oraz granej na żywo Są przygotowane do odbioru i przeżycia dzieła muzycznego Potrafią właściwie zachować się podczas koncertu Dostrzegają znaczenie muzyki potęgującej nastrój utworu literackiego Znają zjawiska akustyczne i wykorzystują je jako rytmiczne akompaniamenty (np. kląsanie, tupanie) Potrafią dokonać plastycznej interpretacji utworu muzycznego uwzględniając charakter i nastrój muzyki (np. malowanie ilustracji do utworu o znanym tytule, bez podanego tytułu) Potrafią improwizować wokalnie na dowolny temat lub do krótkich tekstów literackich Potrafią swobodnie poruszać się przy muzyce oraz wykonać swobodne interpretacje ruchowe utworów muzycznych. Potrafią stworzyć opowiadania do słuchanej muzyki Maja rozwiniętą wrażliwość estetyczną Dbają o kulturę głosu z uwzględnieniem dykcji Znają podstawowe pojęcia związane ze sztuką muzyczną Znają elementy twórczości wybranych kompozytorów Podstawowe pojęcia z dziedziny muzyki: · Koncert, opera, operetka, teatr muzyczny, filharmonia, orkiestra, chór, solista · specjalności zawodowe: kompozytor, muzyk, dyrygent VI. Propozycje utworów muzycznych do słuchania: · · · · · · · Piotr Czajkowski: Taniec hiszpański; Walc kwiatów z baletu „Dziadek do orzechów” Fryderyk Chopin: wybrane Mazurki, Polonezy Edward Grieg: W grocie Króla Gór Witold Lutosławski: Kotek; Taniec; O Panu Tralalińskim; Spóźniony słowik; Bogdan Mazurek: Pociąg, Rozmowa zegarów z cyklu Sny dziecięce Stanisław Moniuszko: Dziad i baba Modest Musorski: utwory z cyklu Obrazki z wystawy · · · Ludomir Różycki: Kotki dwa Camille Saint – Saëns : utwory z cyklu Karnawał zwierząt Franz Schubert: Pszczółka; Pstrąg Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 20 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk · · · Robert Schumann: Marzenie; Wesoły wieśniak Antonio Vivaldi: „Cztery pory roku“ Muzyka ludowa: krakowiak, kujawiak, oberek, zbójnicki Literatura: Jadwiga, Izabela Rogowska: Muzykuje i maluję – Wskazówki metodyczne dla nauczycieli część I i II Wydawnictwo Juka Warszawa 2001 Jadwiga, Izabela Rogowska: „Płytoteka szkolna klas I – III” - Wydawnictwo Juka, Warszawa 2001 120 lekcji muzyki w klasach I – III – kaseta audio, część I i II, WSiP Klik uczy śpiewać – Multimedialne zabawy muzyczne dla dzieci w wieku 6 – 10 lat, WSiP Boguszewska A.Weiner-100 pomysłów na nauczanie zintegrowane w klasach I-III, Edukacja plastyczno- muzyczna, Oficyna Wydawnicza „Impuls” Kraków 2002 J. Andrychowska-Biegacz - Gry i zabawy rozwijające dla dzieci młodszych 50 przykładów zajęć do praktycznego wykorzystania, Wydawnictwo Oświatowe FOSZE Rzeszów2002 U. Bissnger-Ćwierz - Muzyka i ruch dla każdego, Wydawnictwo KLANZA, Lublin 2000 J. Krzyżewska - Aktywizujące metody i techniki w edukacji wczesnoszkolnej, AU OMEGA, Suwałki 1998 Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 21 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk Propozycje bloków tematycznych dla klasy II 1. W tęczowej krainie-celem zajęć jest rozwijanie wrażliwości muzycznej, próby przedstawiania za pomocą środków plastycznych nastrojów w muzyce, jej tempa i rytmu. 2. Świat dźwiękami malowany- celem zajęć z tego bloku tematycznego jest uwrażliwienie młodego odbiorcy poezji, kształtowanie umiejętności tworzenia muzyki do poezji, także poprzez dobór instrumentów do akompaniowania utworów literackich. 3. W pracowni mistrza lalkarza- zapoznanie z warsztatem twórcy lalek teatralnych. Wspólne wykonywanie lalek do przedstawień teatralnych przygotowywany przez klasowy teatr. 4. Baśniowy świat na scenie- przygotowanie w ciągu roku całego roku szkolnego dwóch przedstawień teatralnych i zaprezentowanie ich na szkolnej scenie. Wybór repertuaru dostosowany jest do aktualnych potrzeb i zainteresowań dzieci. 5. Cuda i dziwy- celem tego bloku jest przygotowanie uczniów do samodzielnych prób tworzenia swoich tekstów literackich, pisanych prozą i wierszem. Stworzenie w klasie kącika poetyckiego i bajkowego. 6. Muzyka mistrzów-zapoznanie z postaciami wielkich mistrzów muzyki:F.Chopina i A.Vivaldiego, a także ich muzyką. Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 22 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk Propozycje zajęć · z bloku tematycznego Świat dźwiękami malowany Muzyczny wierszyk Cele: umuzycznienie poezji, dobór środków wyrazu, kompozycja muzyczno-poetycka, rozwijanie wyobraźni muzycznej Letnia ulewa Stefania Szuchowa Drobniutko, Leciutko i cichutko Po gałązkach brzozowych Po lesie w wzdłuż i wszerzZaszeptał deszcz... A potem...w jednej chwili Wiatr czuby drzew pochylił I w chmurach szumią drzewa. Ulewa! straszna ulewa! I nagle... wszystko ścicha. Las błyszczy i oddycha. Nad najbliższą sosenką już błękitu okienko. Ptak jak o świcie śpiewa... Skończyła się ulewa. Po wzorowej recytacji wiersza przez nauczyciela dzieci rozmawiają o dźwiękach, jakie niesie ze sobą deszcz. Szczególną uwagę zwracamy na dynamikę w wierszu. Najpierw lekkie, pojedyncze krople, stopniowo narastający szum deszczu i raptowna cisza oraz śpiew ptaków. Potem dzieci proponują jak można uatrakcyjnić wiersz. Proponujemy wykorzystanie do tego celu instrumentów muzycznych. Oto przykład umuzykalnienia tekstu: Drobniutko, Leciutko i cichutko Po gałązkach brzozowych Po lesie w wzdłuż i wszerz Zaszeptał deszcz.. A potem...w jednej chwili Wiatr czuby drzew pochylił Nieregularne, pojedyncze uderzenia w płytki dzwonków gra na dzwonkach grzechotki i w chmurach szumią drzewa. Ulewa! Straszna ulewa! Pauza I nagle... wszystko ścicha. Las błyszczy i oddycha. Nad najbliższą sosenką już błękitu okienko. Ptak jak o świcie śpiewa... Skończyła się ulewa Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie Trójkąty, tamburyna, talerze- nieregularne uderzenia, szelest folią Lekkie uderzanie opuszkami palców o blat stolików cichutki dźwięk fletu 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 23 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk · z bloku tematycznego „Baśniowy świat na scenie” Zajęcia inspirowane lekturą pt. „Szewczyk Dratewka”. Uczniowie przygotowują przedstawienie teatralne dla młodszych dzieci. Samodzielnie projektują i wykonują kukiełki, scenografię, a także oprawę muzyczną baśni. Ogólnymi celami tego bloku tematycznego są: -wzbogacanie wiedzy o teatrze - utrwalenie pojęć związanych z teatrem -pobudzanie dzieci do twórczej aktywności -integracja grupy -przezwyciężanie nieśmiałości - rozwijanie zainteresowań i zamiłowań dzieci -rozwijanie umiejętności współpracy w zespole -wdrażanie do samodzielnych występów na scenie W wyniku przeprowadzonych zajęć będą osiągnięte następujące cele operacyjne: -potrafią opanować pamięciowo dłuższy tekst literacki -potrafią pięknie wygłosić tekst -wykorzystują wiadomości o pracownikach teatru w czasie przygotowywania własnego przedstawienia - potrafią twórczo wypowiadać się na temat przygotowań do spektaklu Oto przykład scenariusza takiego przedstawienia Część I- w lesie i nad stawem Osoby: narrator, szewczyk Dratewka, pszczółki, kaczki i mrówki Żył sobie chłopiec. Był biedny. Wędrował po świecie i naprawiał ludziom buty. Nazywano go” Dratewka”. A oto i on (wchodzi Dratewka) Narrator: Wędruję od wsi do wsi i naprawiam dziurawe buty. Tu załatam, tam załatam, tam przyszyję i cieszę się, że pomagam ludziom. Ale co to?(przystaje). Ktoś zniszczył mrowisko. Pewnie był tu niedźwiedź. Nie martwcie się mrówki, zaraz wam pomogę(poprawia czapką mrowisko). Szewczyk Dratewka: Mrówka królowa: (stojąc na wierzchołku mrowiska).Dziękujemy ci, dobry człowieku za to, żeś nam naprawił dom. My ci też pomożemy, gdy będziesz w potrzebie. Szewczyk: Dziękuję wam za dobre chęci. Dziękuję. Narrator: I poszedł dalej. Idzie i idzie, patrzy: Szewczyk: O! A tu co się stało? I tu gospodarował miś .Nie martwcie się pszczółki i wam pomogę. Narrator: I zabrał się do naprawiania barci. Dziękujemy ci, chłopcze, za serce i pomoc. Zrobiłeś dla nas wiele i my ci pomożemy, gdy będziesz miał kłopoty. Pszczoła: Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 24 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk Szewczyk uśmiechnął się tylko, ukłonił pięknie i poszedł dalej. Zawędrował do krainy stawów. Narrator Szewczyk Jak tu ładnie! Jakie piękne cyraneczki! Nigdy was nie widziałem z bliska. Nie bójcie się. Nic wam złego nie zrobię, tylko nacieszę oko waszą urodą oraz poczęstuję chlebem. Kaczor: Dziękujemy ci, dobry człowieku, za okruchy chleba. Bardzo były smaczne. Gdy będziesz kiedyś w potrzebie, to chętnie przybędziemy ci z pomocą. Szewczyk Dziękuję wam. Narrator: I poszedł Żegnajcie. dalej Część II- przed zamkiem Osoby; Narrator II, Szewczyk, ludzie, czarownica Narrator: Długo, długo wędrował nasz Dratewka, bo taka była jego dola. Wreszcie zawędrował do miejscowości, gdzie był wielki zamek. A w tym zamku zła czarownica więziła śliczną królewnę. Ludzie: Biedna dziewczynka. Może ją tylko uratować od czarownicy ten, kto wykona bardzo trudne zadania i rozwiąże zagadkę. Szewczyk ;Cóż to za praca? Co to za zagadka? Ja się pracy nie lękam. Spróbuję. Ludzie: Nie chodź tam, bo już wielu zginęło. Nie poradzisz sobie i zginiesz biedaku! Dratewka A jednak idę. Może mi się uda Narrator: I poszedł. Czarownica: Czego chcesz? Czego tu szukasz? Szewczyk: Chcę uratować dziewczynę, którą więzisz w tym zamku. Czarownica: Dobrze,, ale musisz wykonać zadania i odgadnąć zagadkę. Chodź ze mną do komnat. Pamiętaj, jak nie poradzisz sobie, zginiesz. Część III- w zamku( w komnatach) Osoby: Narrator III, Dratewka, Czarownica, Pszczo ły, mrówki, kaczki, panna Czarownica: Oto pierwsze zadanie. Masz tu worek maku z piaskiem. Do rana przebierzesz mak. Jeśli nie oddzielisz piasku od maku, to stracisz głowę. Narrator: I odeszła zadowolona, pewna siebie. Szewczyk:( chwyta się za głowę) Taki wielki wór mam przebrać do rana. Toż to niemożliwe. Co ja teraz zrobię? Jestem stracony. Narrator: Gdy tak martwił się, usłyszał szmer. Cała armia mrówek przybyła na pomoc. Zabrały się szybko do oddzielania maku od piasku. W mig przebrały i odeszły do lasu Szewczyk podziękował i zadowolony poszedł spać. Czarownica: ( otworzyła drzwi) No! Widzę, że wykonałeś zadanie. To teraz czeka cię następne. Panna, kąpiąc się , zgubiła złoty kluczyk w stawie. Do rana masz przynieść mi. Jeśli tego nie zrobisz, zginiesz. Narrator: Zmartwiony Dratewka udał się nad staw. Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 25 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk Część IV- nad stawem Osoby: Narrator I, Dratewka, kaczki Usiadł Szewczyk i duma, co robić, żeby kluczyk wydobyć. Nie wie nawet, gdzie panna się kąpała. Szewczyk: Teraz to już zginę z całą pewnością. Kaczor:(wpływa) Nie martw się chłopcze. Wszystkie rybki będą szukać i wszystkie kaczki będą nurkować i kluczyk przyniesiemy ci. Narrator: Szewczyk podziękował kaczorowi za pociechę i czekał. Kaczor: Masz ten złoty kluczyk, bądź szczęśliwy Narrator: Szewczyk wziął kluczyk, wrócił do zamku i oddał go czarownicy. Narrator: Część V- w zamku Osoby: Czarownica, Dratewka, panna, pszczoły Czarownica: Widzę, że wykonałeś już dwa Narrator: Otworzyła złotym kluczykiem zadania, pozostała ci jeszcze zagadka. drzwi i pokazała szewczykowi komnatę, w której przebywały panny jednakowo ubrane. Czarownica; Przypatrz się i odgadnij, która z tych panien jest tą, której chcesz pomóc? Jeśli nie trafisz, zginiesz. Szewczyk: Teraz to już naprawdę zginę. Jak ją znajdę, skoro wszystkie są jednakowe? Narrator: Stoi zmartwiony, myśli, przygląda się. Nagle pszczoły przyleciały i zatoczyły koło nad głową jednej z panien. Szewczyk: To jest zaczarowana panna(wskazał) Panna: Dziękuję ci, żeś mnie uratował. Wybieram cię na męża. Narrator: Czarownica ze złości zamieniła się w wielkie, czarne ptaszysko i odleciała, Dratewka i panna urządzili wspaniałe wesele i szczęśliwie zamieszkali w zamku. Jako przygotowanie dzieci do przedsięwzięcia jakim jest wystawienie sztuki mogą służyć zajęcia plastyczne, ruchowe, muzyczne i gry dramowe. Oto przykłady takich zajęć: Przebieranie korca maku Ćwiczenie w małych grupach- dzieci oddzielają ziarenka ryżu od kaszy. Zwycięża ta grupa, która zrobi to szybciej i najdokładniej, np. za każde ziarenko kaszy, które znajduje się wśród ryżu, można doliczać karny punkt. Szukanie panny z wieży Ćwiczenie z instrumentami. Dzieci cicho grają na instrumentach, umawiają się, że jedno z nich- panna z wieży- będzie grać nieco głośniej. Inne dziecko-Dratewka, które na chwilę odeszło na bok, chodzi między grającymi i szuka wyznaczonego instrumentu. Należy przypomnieć, że aby było możliwe odnalezienie wybranego instrumentu wszyscy muszą zdyscyplinować się- nie mogą wybijać się ze swoim dźwiękiem, muszą możliwie jednostajnie i cicho, aby stworzyć odpowiednie tło dla jednego instrumentu. Zajęcia plastyczne Dzieci w grupach przygotowują elementy do scenografii.( ule, zamek, mrowisko, staw) Przygotowanie kukiełek do przedstawieni, to już na zajęciach związanych z blokiem tematycznym- W pracowni mistrza lalkarza.. Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 26 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk „Ludzie najbardziej lękają się podjąć nowe starania, wypowiedzieć słowo własne i nowe.” F. Dostojewski „ Tworzymy własny świat baśni i dziwów” Innowacja programowa w klasie trzeciej I. Wstęp Wykorzystanie licznych walorów sztuki odgrywa szczególną rolę w procesie dydaktycznowychowawczym w klasach młodszych. W tym wieku kształtują się podstawy osobowości dziecka. Zakres i treść oddziaływań wychowawczych mogą zdecydować o dalszej drodze życiowej ucznia, jego postaw wobec świata, kultury, człowieka. Aby postawa jednostki była twórcza konieczne są pewne cechy umysłu, które należy kształtować i rozwijać. Dziecko powinno doznawać wielu bogatych i różnorodnych przeżyć, pobudzających je umysłowo i uczuciowo. Przy kształtowaniu postawy twórczej konieczne jest opanowanie wiedzy, wykorzystywanie różnorodnych środków wyrazu. Bowiem od płynności myślenia, umiejętności koncentracji uwagi zależy umiejętność myślenia dedukcyjnego, umiejętność wysuwania wniosków czy tworzenia oryginalnych pomysłów. Należy przy tym dbać, aby dzieci odczuwały zadowolenie płynące z podejmowania działań. Działalności twórczej nie wystarczy akceptować, trzeba ją rozwijać i stymulować. W klasach 0-II dziecięce poznawanie świata inspirowane było plastyką, muzyką, teatrem. W klasie III główną funkcję stymulującą będzie pełniła literatura. Ma ona być: · bodźcem do podejmowania działań twórczych, które będą rozwijać wyobraźnię oraz wrażliwość estetyczną · pośrednikiem między tym co znane i nieznane · źródłem wiedzy na temat zjawisk wchodzących w zakres kultury światowej · rozrywką Wzbogacanie wiedzy i doświadczeń dziecka będzie przebiegało w bezpośrednim związku z literaturą. Dla młodego odbiorcy stanowi ona niezastąpione źródło wiedzy o świecie, stosunkach społecznych. Pozwala wniknąć w świat bohaterów literackich, filmowych. Skłania do analizowania skomplikowanych problemów moralnych nie znanych dziecku z bezpośrednich doświadczeń. Prowokuje do wnikliwej obserwacji własnego otoczenia i rozumienia jego złożoności. Stanowi też cenna inspirację dla szeroko rozumianej aktywności twórczej przejawiającej się w innych formach ekspresji artystycznej: plastycznej, muzycznej, ruchowej. Aktywność twórcza, która miała miejsce w klasach wcześniejszych jest podwaliną do ekspresji werbalnej i literackiej w klasie III. W znaczącym stopniu wpływa ona na doskonalenie społecznej komunikacji językowej. Zabawy z literaturą mają doskonały wpływ Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 27 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk na dziecięcą psychikę. Są antidotum na dziecięce lęki, kompleksy. Pomagają słuchaczowi lub twórcy (jeżeli dziecko układa np. własną baśń) identyfikować się z silnymi i pięknymi. II. Kierunki realizacji · · · · · · bezpośredni kontakt z literaturą - czytanie, słuchowiska, sztuki teatralne, lekcje biblioteczne - korzystanie z katalogów, kartotek, nowości wydawnicze, ćwiczenia redakcyjne zbiorowe, indywidualne, ćwiczenia ortograficzno- gramatyczne, pisanie własnych tekstów, inscenizacje. III. Formy realizacji Kształcenie literackie dzieci będzie się odbywało w następujących sytuacjach: 1. Podczas słuchania i swobodnego przeżywania utworów prezentowanych w formie artystycznego przekazu (słuchowiska, widowiska teatralne, czytanie lektora). 2. W toku własnego czytania i analizy utworów literackich ( poezji, prozy, scenariuszy, listów, zaproszeń). 3. Przy okazji odtwarzania tekstów ( recytacje, inscenizacje, dramy, improwizacje). 4. W czasie tworzenia (zbiorowego, indywidualnego) własnych różnorodnych form literackich. IV. Oczekiwane efekty aktywności dzieci · · · · · · · · · · umiejętność komunikacji w różnych sytuacjach, współpraca w grupie, posługiwanie się bogatym zasobem słów, sprawność gramatyczno-ortograficzna umiejętność zamykania myśli w granicach zdania, umiejętność posługiwania się różnymi formami wypowiedzi pisemnej, umiejętność samodzielnego komponowania fabuły, pomysłowość w rozwijaniu akcji opowiadania, wrażliwość na sztukę, umiejętność wcielania się w różne postacie - empatia. V. Podstawowe pojęcia z literatury · · · · · · literatura, proza, poezja, gatunki literackie: opowiadanie, opis, streszczenie, wiersz, legenda, bajka, baśń, autor, pisarz, poeta wstęp, rozwinięcie, zakończenie, akapit, dialog, morał wers, rym. Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 28 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk VI. Formy twórczości literackiej - ustne relacje z wydarzeń, opowiadania, - pisanie: opowiadań, opisów, streszczeń, sprawozdań, wierszy, - wywiady, - improwizacje inspirowane tekstem literackim, - gry dramowe, - inscenizacje na podstawie gotowego lub własnego scenariusza. scenariuszy, baśni, Literatura: I. Wojnar „Integracja wychowania estetycznego w teorii i praktyce” , Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk - 1975r. I. Wojnar „W kręgu wychowania przez sztukę”, WSiP Warszawa 1974r. M. Tyszkowa „Sztuka dla dzieci szkolnych” , PWN Poznań 1979r. N. D. Czelakowska „ Twórczość, a kształcenie języka dzieci w wieku wczesnoszkolnym” Oficyna Wydawnicza „Impuls” Kraków 1996r. O. Szczepańska „Edukacja kulturalna dziecka w wieku wczesnoszkolnym” Oficyna Wydawnicza „Impuls” Kraków 2000r. P. B. Dymara „Wczesnoszkolna edukacja literacka” Oficyna Wydawnicza „Impuls” Kraków R. Gloton, C. Clero „ Twórcza aktywność dziecka” WSiP Warszawa 1985r. Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 29 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk Tematy aktywności literackiej 1. Żyli długo i szczęśliwie - tworzenie własnych zakończeń do znanych baśni i lektur. Dzieci bardzo chętnie czytają opowiadania ze szczęśliwym zakończeniem, jeżeli jakaś opowieść ma smutne zakończenie chętnie piszą własne. 2. Zgadnij kim jestem - dzieci wcielają się w ulubionego bohatera z lektury . W ten sposób poznają dokładnie daną postać, starają się poznać motywacje jej działania. Uczą się dokonywać wyborów i uzasadniać je. 3. Jestem poetą - dzieci pod kierunkiem nauczyciela uczą się słuchać poezji, a następnie próbują tworzyć własne wiersze. Ukoronowaniem wysiłków jest własny zbiorek poezji. Pisząc własne wiersze dzieci chętniej sięgają po klasyków poezji dziecięcej jako wzorca. 4. Proszę wstać, sąd idzie. - jest to zabawa w sąd nad wybraną postacią z literatury. Klasa dzieli się na sędziego, obrońców, oskarżycieli, ławników i zgodnie z przyjętymi rolami dokonuje analizy postępowania wybranego bohatera z literatury dziecięcej. Taka zabawa zmusza jej uczestników do wnikliwej analizy tekstu literackiego, uczy wygłaszania poglądów i uzasadniania ich. 5. Jestem krytykiem sztuki - zadaniem tego typu zajęć jest uczenie dzieci odbioru obrazu, rzeźby, pomnika spektaklu teatralnego, a następnie przekazywanie swoich wrażeń w formie krótkiego tekstu. Uczniowie uczą się porządkować i selekcjonować wiadomości. Właściwie dobierać wyrazy określające daną przedmiot. Poszukują dodatkowych informacji np. o twórcy dzieła. 6. Jak pracuje scenarzysta - taki blok tematyczny stwarza olbrzymie możliwości rozwijania twórczego myślenia dzieci. Uczniowie adaptują znany tekst literacki na scenariusz, uczą się wybierać najważniejsze wątki, pisać dialogi, później tworzą własny scenariusz przedstawienia. Zwieńczeniem wysiłków jest wystawienie sztuki w oparciu o własny scenariusz. Proponawana tematyka uczy dzieci twórczego podejścia do życia. Mobilizuje do aktywności, pomysłowości, ułatwia poznawanie otaczającej rzeczywistości oraz ułatwia zrozumienie praw rządzących światem. Tego typu zajęcia rozwijają u dzieci nie tylko umiejętności pisania i mówienia ale także ich inwencję twórczą. Inspirują do aktywności badawczej, uczą samodzielności w zdobywaniu wiedzy, wzbogacają świat emocji. Pozwalają wierzyć, że każdy jest ważny. Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 30 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk PROPOZYCJE ZAJĘĆ Temat: Żyli długo i szczęśliwie - tworzenie własnego zakończenia. Cele ogólne: -rozwijanie umiejętności pisarskich, poprawne budowanie zdań -zapoznanie dzieci z utworem literackim, umiejętność słuchania, czytania ze zrozumieniem -rozwijanie wyobraźni , wrażliwości Cele operacyjne: Uczeń zna: - trójczłonową budowę opowiadania -słownictwo oznaczające bohaterów, czas, miejsce akcji -używa słownictwa ożywiającego akcję -ortografię -samodzielnie komponuje zakończenie baśni Do tego typu ćwiczeń proponuję baśń H. Ch. Andersena „Dziewczynka z zapałkami” lub opowiadanie R. Pisarskiego „O psie, który jeździł koleją”. · Uczniowie słuchają wzorowo przeczytanego tekstu. Dzielą się spostrzeżeniami. Jaki nastrój ma utwór? Jakie występują postacie? Kiedy i gdzie toczy się akcja? Opowiadają co ich najbardziej wzruszyło. · Przypomnienie trójczłonowej budowy . Dzieci dokonują podziału tekstu na trzy części: wstęp, rozwinięcie , zakończenie. Odczytują głośno wstęp, początek rozwinięcia zakończenie. Używają określenia akapit. · Wyodrębnienie informacji zawartych we wstępie, rozwinięciu i zakończeniu. Układanie pytań do poszczególnych części. · Zachęcenie dzieci do napisania innego ( nie narzucam , że opowiadanie musi mieć dobre zakończenie. Używam słowa inne celowo, chodzi mi też o diagnozowanie moich uczniów poprzez to ćwiczenie. Zazwyczaj dzieci piszą szczęśliwe zakończenia. Tragiczne zakończenie może być oznaką braku poczucia bezpieczeństwa przez dziecko, braku wiary we własne siły.) · Gromadzenie słownictwa dynamizującego akcję. Wspólnie na tablicy gromadzimy słownictwo w takich grupach: o wyrazy: nagle , zaraz, jednocześnie, o wyrażenia: nie czekając ani chwili, po pewnym czasie, o powtórzenia tych samych wyrazów: idą, idą o szeregowe zestawienie czasowników: podeszła, pochyliła się i spojrzała. · Komponowanie innego zakończenie, najpierw ustne propozycje. Uczniowie samodzielnie piszą własne zakończenie w oparciu o przygotowane słownictwo, korzystają ze słowników ortograficznych. · Prezentacja prac. Wykonanie ilustracji. Zorganizowanie wystawki klasowej. Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 31 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk Temat: Jestem krytykiem sztuki. Cele ogólne: - wnikliwa obserwacja dzieła sztuki, zwracanie uwagi na szczegóły, - wzbogacanie słownika ucznia, - umiejętność przekazywania swoich odczuć w formie zdań, - samodzielne zdobywanie wiedzy. Cele operacyjne: -uczeń zna strukturę opisu, -potrafi zinterpretować ilustrację ( obraz, rzeźbę, przedstawienie), -wykorzystuje swoje wiadomości i spostrzeżenia oby zaprezentować dzieło, - potrafi samodzielnie poszukać informacji na dany temat, -potrafi obronić swoje zdanie, Jako materiał do tego typu ćwiczeń proponuję uczniom jeden z pomników warszawskich, ulubiony obraz, ostatnio obejrzane przedstawienie. W klasach wcześniejszych dzieci wielokrotnie miały kontakt z różnymi dziełami sztuki. Potrafią właściwie patrzeć. Zwracają uwagę na wielkość, kolorystykę, temat pracy , szczegóły, otoczenie. Dobrym wprowadzeniem do tematu jest wizyta w Muzeum Narodowym i zajęcia o twórczości Jana Matejki. Praca nad dziełami tego mistrza wymaga także przygotowania historycznego. Proponuję wówczas uczniom zabawę w zagadki - Jaki to obraz? Nauczyciel bez podania tytułu opisuje dzieło: Działo się to na rynku krakowskim. Zbudowano tam wzniesienie, przykryto je czerwonym materiałem i kosztownymi dywanami. Ustawiono na nim tron królewski. Na tronie zasiadł król polski, obok niego zgromadził się dwór. Przed królem klęczy mężczyzna w ciemnym ubraniu. Jest to książę sąsiadującego księstwa itd. Dzieci przypominają sobie oryginał, który widziały w muzeum, mogą też korzystać z reprodukcji i odgadują tytuł obrazu. Dowiadują się też wielu nowych faktów z naszej przeszłości, powtarzają pisownię tytułów. Uczniowie bardzo chętnie same opisują obrazy J. Matejki. Zaglądają do książek historycznych. Angażują rodziców do zabawy. Może ze względu na wielkość płócien, prace tego malarza są dla uczniów tak atrakcyjne. Inspiracją do tego typu zabaw może być również dorobek Barnarda Bellotto zw. Canaletto. Opisując jego obrazy, które wcześniej widziały w Zamku Królewskim, dzieci poznają dawną Warszawę. Rozpoznają zabytkowe budowle, dowiadują się jak żyli, ubierali się dawni mieszkańcy stolicy. Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 32 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk Temat: Proszę wstać, sąd idzie. Omawiani bohaterowie lektur są bardzo piękni, czasem brzydcy, ich postępowania mogą być odważne niekiedy nikczemne. Warto jednak pokusić się o spojrzenie na szlachetność i nikczemność w sposób bardziej wnikliwy. Na przykład: - czyim kosztem odważni królowie wygrywają bitwy; - do czego wykorzystują swoją pomysłowość; - czy piękna królewna, poza swoim urokiem posiada jakieś inne zalety. Proponuję na podstawie baśni „Calineczka” H.Ch. Andersena poszukać z dziećmi dobra i zła, mądrości i głupoty. Spojrzeć na motywy postępowania z różnych punktów widzenia. Na początku przypominamy z dziećmi treść baśni, przypominamy występujące postacie, omawiamy ich postępowanie, później wybieramy sędziego, ławników, obrońców i oskarżycieli. Pozostałe dzieci będą odgrywały wybrane scenki posługując się własnymi dialogami. INSCENIZACJA: Występują: · Calineczka · Chrabąszcz , chrabąszczówny · Motylek · Myszka · Kret · Jaskółka Odrobinka siedzi smutna na listku na którym umieściła ją ropucha. Nagle dostrzega kolorowego motyla, który tanecznym krokiem biega dookoła krzesełka. CALINECZKA Jaki piękny motyl! Muszę go mieć koniecznie przy sobie! Jest cudowny! Chwyta motyla na pasek od sukienki i przywiązuje do liścia. Motylek trzepoce skrzydełkami, ale nie może się wyrwać. Po chwili nadlatuje chrząszcz. CHRABĄSZCZ Jaka wspaniała dziewczynka! Muszę ją koniecznie mieć za żonę! Och jestem zakochany! Chrabąszcz porywa Calinaczkę. Zanosi do swojego domu na drzewie. CALINECZKA Biedny motylek, nie zdążyłam go odwiązać. CHRABĄSZCZÓWNY Co to za brzydactwo! Ma tylko dwie nogi? Jest taka cienka w talii. Zupełni podobna do człowieka. A fe , okropna! Odlatują. Chrabąszcz przygląda się Calineczce i dochodzi do tego samego wniosku. CHRABĄSZCZ Rzeczywiście! Ze też tego wcześniej nie widziałem. Okropna! Zostawia dziewczynkę samą. CALINECZKA Jaka jestem nieszczęśliwa. Jak ciężko jest być brzydką. Jeść mi się chce i smutno mi samej. Calineczka spostrzega domek myszki. Puka. Na spotkanie wychodzi myszka. Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 33 Innowacja programowa „Poznawanie świata przez sztukę” opracowana przez zespół nauczycieli nauczania zintegrowanego SP nr 98: M. Jakowicka, H. Murzyn, E. Wilk CALINECZKA Proszę o jedno ziarenko, jestem bardzo głodna. MYSZKA Biedne stworzenie, chodź do izby, zjemy razem. Wprowadza Calineczkę do domku. Możesz u mnie zostać przez zimę, tylko musisz mi w zamian sprzątać i opowiadać ciekawe historie. Dzisiaj odwiedzi mnie mój znajomy kret. Jeśli będziesz dla niego miła, możesz mu się spodobać i zostaniesz jego żoną. Kret ma przepiękne futerko. Jest bardzo mądry. Musisz mu coś ciekawego opowiedzieć. Dzieci dalej odgrywają scenkę , gdy Calineczka znajduje w korytarzu zamarzniętą jaskółkę, jak ratuje jej życie i jak ucieka od myszki. Potem następuje rozprawa sądowa. SĘDZIA Ogłaszam rozpoczęcie rozprawy przeciwko głównej bohaterce - Calineczce. Prokurator odczyta oskarżenie. PROKURATOR Wnoszę o oskarżenie Calineczki o to, że była próżna i zapatrzona w siebie. Proszę świadków oskarżenia o zabranie głosu., Świadkowie stawiają zarzuty: · przywiązała motylka do krzesła, · płakała, że chrabąszcz nazwał ją brzydką, · użalała się nad jaskółką tylko dlatego, że ta kiedyś umilała jej życie, · uciekła od myszki i kreta nie mówiąc dziękuję · nie miała odwagi powiedzieć im wprost, że woli życie na powietrzu · nazwała kreta brzydactwem Świadkowie obrony: · litowała się nad motylkiem, że nie zdążyła go uwolnić, · z jaskółką dzieliła się własnym pożywieniem, · wiosną nie chciała opuścić samotnej myszki · uciekła, bo czuła się samotna i bezbronna i nie miał nikogo, kto stanąłby po jej stronie. Oczywiście dzieci same podają wszystkie argumenty. Muszą bronić swojego stanowiska, umieć je uzasadnić. Uczą się w ten sposób wypowiadać, ale również mówić w pewnym porządku. To sędzia jest osobą, która udziela głosu. Nie można mówić, kiedy się chce. Trzeba umieć notować swoje spostrzeżenia, wypowiedzi drugiej strony i w odpowiednim momencie je zaprezentować. Kiedy już sędzia wysłucha wszystkich argumentów razem z ławnikami udaje się na naradę. Należy pozwolić dzieciom wydać taki wyrok , jaki uznają za najbardziej sprawiedliwy. Inscenizacja baśni powinna przebiegać w formie zabawy. Wypowiadane kwestie będą logicznie łączyć się z fabułą. Dzieci powinny wypowiadać się swoimi słowami. Zajęcia te są również okazją do zapoznania dzieci z podziałem funkcji w sądzie. Przed przystąpieniem trzeba omówić zadania poszczególnych postaci, a zwłaszcza sędziego i ławników. Należy uświadomić dzieciom, jaka ciąży na nich odpowiedzialność. Szkoła Podstawowa nr 98 w Warszawie 2002/2003 PDF created with FinePrint pdfFactory Pro trial version http://www.fineprint.com 34