WARTOŚĆ TERAPEUTYCZNA PRACY

WARTOŚĆ TERAPEUTYCZNA PRACY
Kodeks karny wykonawczy wymienia pracę jako jedno z podstawowych narzędzi wykorzystywanych w oddziaływaniu
na skazanych, zwłaszcza tą sprzyjającą zdobywaniu odpowiednich kwalifikacji zawodowych. Służyć ma wzbudzeniu w
skazanym woli współdziałania w kształtowaniu jego społecznie pożądanych postaw, w szczególności poczucia
odpowiedzialności oraz potrzeby przestrzegania porządku prawnego i tym samym powstrzymania się od powrotu do
przestępstwa.
Poza kodeksowym celem wykonywania kary pozbawienia wolności praca w trakcie pobytu w izolacji więziennej stwarza
okazję osadzonym do samorozwoju. Dlaczego?
Człowiek jest istotą twórczą, który aktywnością dąży do zaspokojenia potrzeb. Jedną z podstawowych jego aktywności
jest praca. Cytując Jana Pawła II „Praca jest dobrem człowieka, dobrem człowieczeństwa- przez pracę bowiem człowiek
nie tylko przekształca przyrodę dostosowując ją do swoich potrzeb, ale także urzeczywistnia siebie jako człowieka, a
także poniekąd bardziej staje się człowiekiem”.
Praca stanowi element ugruntowujący funkcjonowanie jednostki w społeczeństwie. Wzmacnia poczucie własnej
wartości, skuteczności i samodzielności, realizowana w grupie uczy współpracy, pobudza aktywność. Nic więc
dziwnego, że praca stała się nie tylko obowiązkiem społecznym, ale i środkiem leczniczym. Literatura przedmiotu
donosi, że wartość terapeutyczna pracy wykorzystywana w lecznictwie szpitalnym była już od przełomu XVIII/ XIX
wieku, traktowana wówczas jako okazja do zaspakajania potrzeb emocjonalnych i społecznych. Mimo upływu lat teza ta
nie straciła na adekwatności. Nic więc zaskakującego, że w oddziaływaniach na osoby niedostoswane społecznie i
zagrożone wykluczeniem, wykorzystuje się ją do przywrócenia jednostki do rzeczywistego udziału w życiu społecznym.
Mając na uwadze powyższe, w służewieckim areszcie, kierownictwo dokłada wszelkich starań, aby wykorzystać jej
wartość w procesie resocjalizacyjnym. Wraz z edukacją zawodową prowadzoną w szkołach i na kursach, praca
zwiększa szansę na odnalezienie się po wyjściu zza krat więzienia, kształci lup podtrzymuje pożądane nawyki i uczy
samodyscypliny. Zatrudnienie może mieć formę odpłatną lub nieodpłatną, na terenie więzienia lub poza nim. Odpłatne
daje dodatkowo możliwość wywiązania się z ciążących na wielu ze skazanych zobowiązań finansowych, np.
wynikających z obowiązku alimentacyjnego. Jest również propozycją konstruktywnego wypełnienie czasu pobytu w
izolacji, dzięki której „czas wyroku szybciej płynie”. Osadzeni w Areszcie na Służewcu wykonujący pracę na terenie
jednostki, zatrudniani są w kuchni, magazynach, czy bibliotece, jako wydający posiłki, czy sprzątający teren. Część z
więźniów, po spełnienie określonych warunków, ma okazję pracować poza terenem na rzecz instytucji i organizacji
społecznych, jak również dla firm komercyjnych. Praca w Centrum Alzhaimera, domach pomocy społecznej, czy
hospicjach daje dodatkowo korektywne poczucie bycia potrzebnym.
Jednak, aby praca mogła być narzędziem terapeutycznym potrzebne są miejsca pracy. W odniesieniu do ogólnego
problemu bezrobocia oferta pracy dla osadzonych stanowi wyzwanie. Stąd wszystkich zainteresowanych zatrudnieniem
skazanego w trakcie jego pobytu w izolacji zachęcamy do zapoznania się z ofertą współpracy jaką przygotował Areszt
Śledczy w Warszawie Służewcu oraz Oddział Zewnętrzny w Grodzisku Mazowieckim.
Więcej na ten temat tutaj: http://sw.gov.pl/pl/okregowy-inspektorat-sluzby-wieziennej-warszawa/areszt-sledczywarszawa---sluzewiec/news,41225,zaproszenie-do-wspolpracy-w.html
Tekst: por. A. Penkin- Szafrańska