Wyprawa_do_Indii

Wyprawa do Indii
Thanka Wad
Te podziękowania należą się tym, którzy przygotowali nasze spotkanie z kulturą i religią indyjską, a
zwłaszcza panu doktorowi Przemysławowi Piekarskiemu, który w bardzo ciekawy sposób przedstawił
nam jak doszło do powstania świętych ksiąg hinduizmu i buddyzmu. Znane nam słowo wiedza
nabrało nowego znaczenia okazało się bowiem ,że nazwa świętych ksiąg Indii weda znaczy tyle, co
nasze polskie słowo wiedza, a stąd już krok do wyjaśnienia nazw tak tajemniczych jak JADŹURWEDA
/obrządek, mszał/ SAMAWEDA/ saman-melodia/, RYGWEDA/ ricz- psalm/,ATHARWAWEDY/ księgi
magiczne ,zaklęć/. Zadziwiła nas informacja, że księgi te przechowywane i przekazywane były w
pamięci członków poszczególnych rodów kapłańskich przez wiele tysięcy lat. Inne księgi noszą nazwę
upaniszady, co znaczy siedzieć u stóp Guru. Upaniszady są pisane językiem świętym sanskrita. Język
ten był za trudny dla prostego ludu, który posługiwał się językiem zwanym prakryta. W tym też języku
zostały spisane na liściach palmowych buddyjskie nauki. Te zapiski zebrano w 3 kosze, tak zwane
tipitaki.
Dowiedzieliśmy się też, że w religii hinduizmu istnieje dusza kosmiczna Brahman i dusza wewnętrzna
Atman. Te dwie dusze nie mogą się połączyć, bo przeszkadza w tym karman, czyli to, co czynimy.
Jeśli jednak dojdzie do połączenia tych dwóch dusz, to wtedy doświadczamy nirwany. Człowiek może
się odradzać wielokrotnie – sansara, aby odpokutować swoje winy. Religie chrześcijańską i religię
hinduizmu łączy również postać Adama, który w tamtej kulturze nazywa się Porusza. Jego
zachowanie jest podobne do innej znanej nam dobrze postaci. Porusza dał swoje ciało do
poćwiartowania, a Jezus złożył je w ofierze za nas.
W Indiach jest najwięcej wyznawców islamu, ale w IV wieku pojawił się człowiek, który chciał
połączyć hinduizm z islamem. Odbył podróż do Mekki, wybrał sobie uczniów sikhów. Ich zadaniem
było pokazywanie, że największym dobrem na ziemi jest dobro drugiego człowieka. W świątyniach
sikhów można otrzymać miejsce do spania i darmowe pożywienie. Swoim Guru sikhowie uczynili
Panią Świętą Księgę.
W IV wieku p. n. e. powstały nowe święte księgi: Mahabharada liczącza 200 tysięcy wersów, a od II w.
p.n.e. do II w. n.e. Ramajana – księga opowiadająca o historii króla Ramy.
Phir milenge,
Tym hinduskim pożegnaniem zakończyliśmy nasze spotkanie z religią hinduizmu.