Edukacja wczesnoszkolna

Konferencja metodyczna z matematyki
28-01-2009
Szkoła Podstawowa
w świetle nowej
podstawy programowej
przygotowała: Katarzyna Mleczko
na podstawie materiałów z Konferencji w Żerkowie
EDUKACJA WCZESNOSZKOLNA
Podstawa określa zakres materiału dla danego
etapu edukacyjnego – nie dzieli go na poszczególne klasy.
Wyjątkiem jednak będzie nowa klasa I, do której mają pójść
6-latki.Specjalnie opracowane zostały osobne wymagania po
I klasie, aby chronić dzieci przed zawyżonymi wymaganiami.
Nowe wymagania po I klasie są zbliżone do tych,
które dotąd były w ostatnim roku przedszkola lub „zerówki”.
Zmiany podstawy programowej
w klasach I – III:
• przed 2007
• 2007
• 2009
5
Liczby i ich zapis
• Liczenie (przeliczanie przedmiotów, niezależność liczby
przedmiotów od sposobów ich przeliczania, porównywanie
liczebności zbiorów). Liczby i ich zapis, stopniowe
rozszerzanie zakresu liczbowego do 10 000, zapis
dziesiątkowy.
• Liczenie (przeliczanie przedmiotów, niezależność liczby
przedmiotów od sposobów ich przeliczania, porównywanie
liczebności zbiorów). Zapisywanie liczb w zakresie 1000,
stopniowe rozszerzanie zakresu do 10 000.
• Uczeń liczy (w przód i w tył) od danej liczby po 1,
dziesiątkami w zakresie 100 i setkami od danej liczby w
zakresie 1000. Zapisuje setkami i odczytuje liczby w
zakresie 1000. Porównuje dowolne dwie liczby w zakresie
1000 (słownie i z użyciem znaków : <, > =).
6
Działania
• Działania arytmetyczne (dodawanie, odejmowanie,
algorytmy dodawania i odejmowania pisemnego,
mnożenie, algorytm mnożenia pisemnego przez liczby
jednocyfrowe, dzielenie), kolejność wykonywania działań.
• Działania na liczbach: dodawanie i odejmowanie
pamięciowe w zakresie 100, mnożenie i dzielenie liczb w
zakresie tabliczki mnożenia. Sprawdzanie wyniku
odejmowania za pomocą dodawania i wyniku dzielenia za
pomocą mnożenia.
• Uczeń dodaje i odejmuje liczby w zakresie 100 (bez
algorytmów działań pisemnych) , sprawdza wyniki
odejmowania za pomocą dodawania. Podaje z pamięci
iloczyny w zakresie tabliczki mnożenia. Sprawdza wyniki
dzielenia za pomocą mnożenia.
7
Mierzenie
• Mierzenie.
• Mierzenie długości, szerokości i wysokości przedmiotów
oraz ich odległości z użyciem różnych jednostek i miarek;
stosowanie jednostek: centymetr, metr (bez zamieniania
jednostek w obliczeniach).
• Uczeń mierzy i zapisuje wynik pomiaru długości,
szerokości i wysokości przedmiotów oraz odległości,
posługuje się jednostkami: milimetr, centymetr, metr;
wykonuje łatwe obliczenia dotyczące tych miar (bez zamiany
jednostek i bez wyrażeń dwumianowanych w obliczeniach formalnych);
używa pojęcia: kilometr w sytuacjach życiowych, np.
jechaliśmy autobusem 27 kilometrów (bez zamiany na metry).
^Dzieci w kl IV w 2012
8
Odmierzanie
• Brak hasła
• Odmierzanie płynów za pomocą szklanki,
butelki, garnka (użycie pojęć: pół i ćwierć
litra).
• Uczeń odmierza płyny różnymi miarkami;
używa określeń: litr, pół litra, ćwierć litra.
9
Ważenie
• Ważenie.
• Ważenie przedmiotów z użyciem jednostek:
dekagram, kilogram (użycie pojęcia: pół
kilograma).
• Uczeń waży przedmioty, używając określeń:
kilogram, pół kilograma, dekagram, gram;
wykonuje łatwe obliczenia używając tych
miar (bez zamiany jednostek i bez wyrażeń dwumianowanych w
obliczeniach formalnych).
^Dzieci w kl IV w 2012
10
Obliczenia pieniężne
• Obliczenia pieniężne.
• Obliczenia pieniężne w zakresie 100 zł.
• Uczeń wykonuje łatwe obliczenia
pieniężne (cena, ilość, wartość) i radzi
sobie w sytuacjach codziennych,
wymagających takich umiejętności.
11
Temperatura
• Brak hasła
• Mierzenie temperatury, odczytywanie
wskazań termometru bez posługiwania się
liczbami ujemnymi.
• Uczeń odczytuje temperaturę bez
konieczności posługiwania się liczbami
ujemnymi, np. 5 stopni poniżej zera, 3 stopnie
mrozu.
12
Kalendarz
• Kalendarz.
• Nazywanie dni tygodnia i miesięcy oraz
znajomość ich kolejności. Zapisywania i
porządkowanie chronologicznie dat (dni i
miesiące). Wykonywanie prostych obliczeń
kalendarzowych (w zakresie pełnych miesięcy).
• Uczeń podaje i zapisuje daty, zna kolejność dni
tygodnia i miesięcy; porządkuje chronologicznie
daty, wykonuje obliczenia kalendarzowe w
sytuacjach życiowych.
13
Zegar
• Brak hasła
• Odczytywanie i zapisywanie czasu w systemie
12- i 24-godzinnym, stosowanie pojęć: minuta,
godzina, pół godziny. Wykonywanie prostych
obliczeń zegarowych (w zakresie pełnych
godzin).
• Uczeń odczytuje wskazania zegarów w
systemach 12- i 24-godzinnym, wyświetlających
cyfry i ze wskazówkami; posługuje się pojęciami
: godzina, pół godziny, kwadrans, minuta;
wykonuje proste obliczenia zegarowe (pełne
godziny).
14
Liczby rzymskie
• Brak hasła
• Odczytywanie i zapisywanie liczb
rzymskich od I do XII.
• Uczeń odczytuje i zapisuje liczby w
systemie rzymskim od I do XII.
15
Równania
• Brak hasła
• Rozwiązywanie łatwych równań
jednodziałaniowych z niewiadomą w postaci
okienka (bez przenoszenia na drugą stronę).
• Uczeń rozwiązuje łatwe równania
jednodziałaniowe z niewiadomą w postaci
okienka (bez przenoszenia na drugą stronę).
16
Zadania tekstowe
• Matematyzowanie sytuacji konkretnych,
rozwiązywanie zadań tekstowych
jednodziałaniowych i łatwych zadań złożonych.
• Rozwiązywanie zadań tekstowych
wymagających wykonania jednego działania (w
tym zadań na porównywanie różnicowe i zadań
dotyczących ilości, ceny i wartości).
• Uczeń rozwiązuje zadania tekstowe wymagające
wykonania jednego działania (w tym zadania na
porównywanie różnicowe, ale bez
porównywania ilorazowego).
17
Figury
• Figury geometryczne, w tym trójkąt, kwadrat, prostokąt i
koło.
• Figury geometryczne:
a) mierzenie długości odcinków i rysowanie za pomocą linijki
odcinków o danej długości;
b) rozpoznawanie i nazywanie trójkąta, kwadratu,
prostokąta i koła;
c) mierzenie długości boków (w pełnych centymetrach) i
obliczanie obwodu trójkąta, kwadratu i prostokąta.
• Uczeń rozpoznaje i nazywa koła, kwadraty, prostokąty i
trójkąty (również nietypowe, położone w różny sposób
oraz w sytuacji, gdy figury zachodzą na siebie); rysuje
odcinki o podanej długości; oblicza obwody trójkątów,
kwadratów i prostokątów (w centymetrach).
18
Symetria
• Brak hasła
• Brak hasła
• Uczeń rysuje drugą połowę figury
symetrycznej, rysuje figury w powiększeniu i
pomniejszeniu;
kontynuuje regularność w prostych motywach
(np. szlaczki, rozety).
19
PODSUMOWANIE:
Usunięto z podstaw (w 2007 i 2009) w
klasach I - III:
 kolejność wykonywania działań,
 algorytmy działań pisemnych,
 zadania tekstowe złożone,
 porównywanie ilorazowe.
20
Podstawa programowa 2009
MATEMATYKA
KLASY IV -VI
Należy pamiętać!
Do nowej klasy IV będą mogły chodzić
dzieci w wieku obecnej klasy III.
Materiał klasy IV powinien więc, w
pierwszym przybliżeniu, odpowiadać
dotychczasowemu materiałowi klasy
III.
Nowa podstawa określa to, co uczeń
powinien umieć.
Teraz więc standardy egzaminacyjne
będą identyczne z nową podstawą.
Ogólnym założeniem jest to, że nauczyciel
ma prawo uczyć więcej, niż jest zapisane w
podstawie, ale nie kosztem tego, czego się
będzie wymagać.
W wyniku zmian następujące tematy
przeszły z tradycyjnej III klasy do klasy IV:
zapis cyfrowy liczb do 10000,
algorytmy dodawania i odejmowania pisemnego,
mnożenie i dzielenie liczb wielocyfrowych przez jednocyfrowe,
dzielenie z resztą (gdy dzielnik i wynik są jednocyfrowe),
reguły kolejności wykonywania działań,
porównanie ilorazowe,
ułamki,
kilometr jako 1000 metrów,
odcinki prostopadłe i równoległe,
obliczenia zegarowe z minutami.
Ważne:
Przez sześć lat (od roku 2009 do 2014)
do pierwszej klasy gimnazjum
trafiać będą uczniowie
uczeni według podstawy z 2007 r.
Dla przypomnienia:
W treści nauczania z 2007 r. w szkole podstawowej Usunięto:
Dodano:
obliczanie procentu danej liczby,
zadania typu droga-prędkość-czas,
przykłady przyporządkowań,
ostrosłupy – ich siatki i modele,
układ współrzędnych,
walce, stożki, kule,
odbicia lustrzane,
a także wszystkie treści,
które przesunięto z klas I-III,
np. algorytmy mnożenia i
dzielenia, porównywanie
ilorazowe.
oś symetrii figury.
W PODSTAWIE z 2009 roku
Wymagania ogólne w klasach IV – VI:
I Sprawność rachunkowa
II Wykorzystywanie i tworzenie informacji
III Modelowanie matematyczne
IV Rozumowanie i tworzenie strategii
Wymagania szczegółowe:
1.
Działania na liczbach naturalnych
2.
Liczby naturalne w dziesiątkowym układzie pozycyjnym
3.
Liczby całkowite
4.
Ułamki zwykłe i dziesiętne
5.
Działania na ułamkach zwykłych i dziesiętnych
6.
Elementy algebry
7.
Proste i odcinki
8.
Kąty
9.
Wielokąty, koła, okręgi
10.
Bryły
11.
Obliczenia w geometrii
12.
Obliczenia praktyczne
13.
Elementy statystyki opisowej
14.
Zadania tekstowe
1.Liczby naturalne w dziesiątkowym
układzie pozycyjnym.
Uczeń
1.1 Odczytuje i zapisuje liczby naturalne
wielocyfrowe.
1.2 Interpretuje liczby naturalne na osi liczbowej.
1.3 Porównuje liczby naturalne.
1.4 Zaokrągla liczby naturalne.
1.5 Liczby w zakresie 30 zapisane w systemie
rzymskim przedstawia w systemie
dziesiątkowym, a zapisane w systemie
dziesiątkowym przedstawia w systemie
rzymskim.
W p. z 2007 nie ma zakresu liczb z systemu
rzymskiego
2.. Działania na liczbach naturalnych:
Uczeń
2.1
Dodaje i odejmuje w pamięci liczby naturalne dwucyfrowe,
liczby wielocyfrowe w przypadkach takich jak np. 230+80 lub
4600 - 1200; liczbę jednocyfrową dodaje do dowolnej liczby
naturalnej i odejmuje od dowolnej liczby naturalnej.
Tego mają prawo nie umieć: 327 + 60, 306 : 3, a nawet 70 + 60.
2.2
Dodaje i odejmuje liczby naturalne wielocyfrowe pisemnie,
a także za pomocą kalkulatora.
2.3
Mnoży i dzieli liczbę naturalną przez liczbę naturalną
jednocyfrową, dwucyfrową lub trzycyfrową pisemnie, w
pamięci (w najprostszych przykładach) i za pomocą
kalkulatora (w trudniejszych przykładach).
Można oczekiwać umiejętności mnożenia w pamięci: 240 · 300.
/Nie można11 · 22/ Dzielenie w pamięci dotyczy jedynie działań
najprostszych typu:
120 : 4;
500 : 250;
3200 : 80
c.d.
2.4 Wykonuje dzielenie z resztą liczb naturalnych.
Mnożenie i dzielenie pisemne nie trudniejsze niż np. 367 · 430
86400 : 240
2.5
Stosuje wygodne dla niego sposoby ułatwiające obliczenia, w tym
przemienność i łączność dodawania i mnożenia.
2.6
Porównuje różnicowo i ilorazowo liczby naturalne.
2.7
Rozpoznaje liczby naturalne podzielne przez 2, 3, 5, 9, 10, 100.
2.8
Rozpoznaje liczbę złożoną, gdy jest ona jednocyfrowa lub
dwucyfrowa, a także, gdy na istnienie dzielnika wskazuje poznana
cecha podzielności.
2.9
Rozkłada liczby dwucyfrowe na czynniki pierwsze. /z 2007 nie ma/
2.10 Oblicza kwadraty i sześciany liczb naturalnych.
c.d.
2.11 Stosuje reguły dotyczące kolejności wykonywania
działań.
W działaniu 44 + 8•12 -10 może stosować zapis 44 + (8•12) -10
2.12 Szacuje wyniki działań.
I przykład ponieważ 450 : 9 = 50, a 468 to więcej niż 450, więc
468 : 9, to więcej niż 50.
II przykład Skoro liczba 38 jest większa od 30 i mniejsza od 40,
a liczba 73 jest większa od 70 i mniejsza od 80,
to suma 38 + 73 jest większa od 100 i mniejsza od 120.
3. Liczby całkowite
Uczeń
3.1 Podaje praktyczne przykłady stosowania liczb
ujemnych.
3.2 Interpretuje liczby całkowite na osi liczbowej.
3.3 Oblicza wartość bezwzględną liczby całkowitej.
3.4 Porównuje liczby całkowite.
3.5 Wykonuje proste rachunki pamięciowe na
liczbach całkowitych.
( w podstawie z 2007 nie ma wartości bezwględnej)
4. Ułamki zwykłe i dziesiętne.
Uczeń
4.1 Opisuje część danej całości za pomocą ułamka.
4.2 Przedstawia ułamek jako iloraz liczb naturalnych, a iloraz
liczb naturalnych jako ułamek.
4.3 Skraca i rozszerza ułamki zwykłe.
4.4 Sprowadza ułamki zwykłe do wspólnego mianownika.
4.5 Przedstawia ułamki niewłaściwe w postaci liczby mieszanej i
odwrotnie.
4.6 Zapisuje wyrażenia dwumianowane w postaci ułamka
dziesiętnego i odwrotnie.
4.7 Zaznacza ułamki zwykłe i dziesiętne na osi liczbowej oraz
odczytuje ułamki zwykłe i dziesiętne zaznaczone na osi
liczbowej.
Bez większych zmian (2007)
c.d. 4
Uczeń
4.8 Zapisuje ułamek dziesiętny skończony w postaci ułamka
zwykłego.
4.9 Zamienia ułamki zwykłe o mianownikach będących
dzielnikami liczb 10, 100, 1000 itd. na ułamki dziesiętne
skończone dowolną metodą (przez rozszerzanie ułamków
zwykłych, dzielenie licznika przez mianownik w pamięci,
pisemnie lub za pomocą kalkulatora).
4.10 Ułamki zwykłe o mianownikach innych niż w pkt 4.9
zapisuje w postaci rozwinięcia dziesiętnego nieskończonego
(z użyciem trzech kropek po ostatniej cyfrze), które otrzymuje
dzieląc licznik przez mianownik w pamięci, pisemnie lub za
pomocą kalkulatora.
4.11 Zaokrągla ułamki dziesiętne.
4.12 Porównuje ułamki zwykłe i dziesiętne.
Bez większych zmian (2007)
5. Działania na ułamkach zwykłych i dziesiętnych
Uczeń
5.1 Dodaje, odejmuje, mnoży i dzieli ułamki zwykłe o
mianownikach jedno i dwucyfrowych, a także liczby
mieszane.
5.2 Dodaje, odejmuje, mnoży i dzieli ułamki dziesiętne w
pamięci (w najprostszych przykładach), Rachunek
pamięciowy dotyczy prostych przykładów, takich jak:
0,64 + 0,3=
0,72 – 0,5 =
0,2 · 0,4=
0,42 : 0,6=
pisemnie i za pomocą kalkulatora (w trudniejszych
przykładach).
Rachunek pisemny dotyczy przede
wszystkim ułamków dziesiętnych, typu
0,064:0,25
32,4 · 0,072
5.3 Wykonuje nieskomplikowane rachunki, w których
występują jednocześnie ułamki zwykłe i dziesiętne.
nie trudniejsze niż: 3,75 + 4½
3,6 · 12/3
2¼ : 1,2
5.4 Porównuje różnicowo ułamki zwykłe i dziesiętne.
c.d.5
Uczeń
5.5 Oblicza ułamek danej liczby naturalnej.
5.6 Oblicza kwadraty i sześciany ułamków zwykłych i
dziesiętnych oraz liczb mieszanych.
5.7 Oblicza wartości prostych wyrażeń arytmetycznych,
stosując reguły dotyczące kolejności wykonywania
działań.
5.8 Wykonuje działania na ułamkach dziesiętnych używając
własnych poprawnych strategii lub z pomocą kalkulatora.
5.9 Szacuje wyniki działań. 0,647+ 0,478 > 1
6. Elementy algebry.
Uczeń
6.1 Korzysta z nieskomplikowanych wzorów, w których występują
oznaczenia literowe, umie zamienić wzór na formę słowną,
uznajemy np. Pole równoległoboku to bok razy odpowiednia wysokość.
6.2 Stosuje oznaczenia literowe nieznanych wielkości liczbowych i
zapisuje proste wyrażenie algebraiczne na podstawie informacji
osadzonych w kontekście praktycznym. np. Kasia ma o 5 lat więcej
niż Basia, która ma b lat . Ile lat ma Kasia?
6.3 Rozwiązuje równania pierwszego stopnia z jedną niewiadomą
występującą po jednej stronie równania (poprzez zgadywanie,
dopełnianie lub wykonanie działania odwrotnego).
? + 6 = 11
25 - ? = 20
7. Proste i odcinki.
Uczeń
7.1 Rozpoznaje i nazywa figury: punkt, prosta, półprosta,
odcinek.
7.2 Rozpoznaje odcinki i proste prostopadłe i równoległe.
7.3 Rysuje pary odcinków prostopadłych i równoległych.
7.4 Mierzy długość odcinka z dokładnością do 1 mm.
7.5 Wie, że aby znaleźć odległość punktu od prostej, należy
znaleźć długość odpowiedniego odcinka prostopadłego.
8. Kąty.
Uczeń
8.1 Wskazuje w kątach ramiona i wierzchołek.
8.2 Mierzy kąty mniejsze od 180 stopni z
dokładnością do 1stopnia.
8.3 Rysuje kąt o mierze mniejszej niż 180
stopni.
8.4 Rozpoznaje kąt prosty, ostry i rozwarty.
8.5 Porównuje kąty.
8.6 Rozpoznaje kąty wierzchołkowe i kąty
przyległe oraz korzysta z ich własności.
9. Wielokąty, koła, okręgi.
Uczeń
9.1 Rozpoznaje i nazywa trójkąty ostrokątne, prostokątne i
rozwartokątne, równoboczne i równoramienne.
9.2 Konstruuje trójkąt o trzech danych bokach; ustala możliwość
zbudowania trójkąta (na podstawie nierówności trójkąta).
9.3 Stosuje twierdzenie o sumie kątów trójkąta.
9.4 Rozpoznaje i nazywa kwadrat, prostokąt, romb, równoległobok,
trapez.
9.5 Zna najważniejsze własności kwadratu, rombu, prostokąta,
równoległoboku, trapezu.
9.6 Wskazuje na rysunku, a także rysuje cięciwę, średnicę, promień
koła i okręgu.
10. Bryły
Uczeń
10.1 Rozpoznaje graniastosłupy proste, ostrosłupy,
walce, stożki i kule w sytuacjach praktycznych i
wskazuje te bryły wśród innych modeli brył.
10.2 Wskazuje wśród graniastosłupów
prostopadłościany i sześciany i uzasadnia swój
wybór.
10.3 Rozpoznaje siatki graniastosłupów prostych i
ostrosłupów.
10.4 Rysuje siatki prostopadłościanów.
11. Obliczenia w geometrii.
Uczeń
11.1 Oblicza obwód wielokąta o danych długościach boków.
11.2 Oblicza pola: kwadratu, prostokąta, rombu,
równoległoboku, trójkąta, trapezu przedstawionych na rysunku
(w tym na własnym rysunku pomocniczym) oraz w sytuacjach
praktycznych.
11.3 Stosuje jednostki pola: m2, cm2, km2, mm2, dm2, ar, hektar
(bez zamiany jednostek w trakcie obliczeń).
11.4 Oblicza objętość i pole powierzchni prostopadłościanu przy
danych długościach krawędzi.
11.5 Stosuje jednostki objętości i pojemności: litr, mililitr, dm3,
m3, cm3, mm3.
11.6 Oblicza miary kątów, stosując przy tym poznane własności
kątów i wielokątów.
12. Obliczenia praktyczne.
Uczeń
12.1 Interpretuje 100% pewnej wielkości jako całość, 50% - jako
połowę, 25% - jako jedną czwartą, 10% - jako jedną dziesiątą,
1% - jako setną część pewnej wielkości liczbowej.
12.2 W przypadkach osadzonych w kontekście praktycznym
oblicza procent danej wielkości, w stopniu trudności typu 50%,
10%, 20%.
12.3 Wykonuje proste obliczenia zegarowe na godzinach,
minutach i sekundach.
12.4 Wykonuje proste obliczenia kalendarzowe na dniach,
tygodniach, miesiącach, latach.
12.5 Odczytuje temperaturę (dodatnią i ujemną).
W podstawie 2007 nie ma procentów
c.d. 12
Uczeń
12.6 Zamienia i prawidłowo stosuje jednostki długości:
metr, centymetr, decymetr, milimetr, kilometr.
12.7 Zamienia i prawidłowo stosuje jednostki masy:
gram, kilogram, dekagram, tona.
12.8 Oblicza rzeczywistą długość odcinka, gdy dana
jest jego długość w skali oraz długość odcinka w
skali, gdy dana jest jego rzeczywista długość.
12.9 W sytuacji praktycznej oblicza: drogę przy danej
prędkości i danym czasie, prędkość przy danej
drodze i danym czasie, czas przy danej drodze i
danej prędkości. Stosuje jednostki prędkości: km/h,
m/s.
13. Elementy statystyki opisowej.
Uczeń
13.1 Gromadzi i porządkuje dane.
13.2 Odczytuje i interpretuje dane przedstawione w
tekstach, tabelach, diagramach i na wykresach.
14. Zadania tekstowe
Uczeń
14.1 Czyta ze zrozumieniem prosty tekst zawierający informacje
liczbowe;
14.2 Wykonuje wstępne czynności ułatwiające rozwiązanie zadania,
w tym rysunek pomocniczy lub wygodne dla niego zapisanie
informacji i danych z treści zadania;
14.3 Dostrzega zależności między podanymi informacjami;
14.4 Dzieli rozwiązanie zadania na etapy, stosując własne
poprawne, wygodne dla niego strategie rozwiązania;
14.5 Do rozwiązywania zadań osadzonych w kontekście
praktycznym stosuje poznaną wiedzę z zakresu arytmetyki i
geometrii oraz nabyte umiejętności rachunkowe, a także własne
poprawne metody;
14.6 Weryfikuje wynik zadania tekstowego, oceniając sensowność
rozwiązania.
Zakres tematyczny podstawy pozwala na :
1o dokładne, nie powierzchowne opanowanie materiału,
wyćwiczenie umiejętności, a nauczycielowi umożliwia
stosowanie aktywizujących metod nauczania, często
czasochłonnych.
2o ograniczenie zakresu działań pisemnych.
3o przygotowanie do rachunków codziennych, pozaszkolnych,
czyli zwrócenie uwagi na działania pamięciowe i szacowanie,
a także stosowanie matematyki w różnych typach obliczeń
praktycznych.
4o ograniczenie nauczania encyklopedycznego, zwrócenie się w
kierunku rozumowania, a nie zapamiętywania.
5o swobodę uczniów w doborze metod rozwiązywania zadań
tekstowych.
Aż do 2014 roku absolwenci
SP nie muszą :
 wiedzieć, co to jest procent,
 umieć obliczać wartość bezwzględną.
ale za to:
 Posługują się cyframi rzymskimi dla liczb
większych od 30.
 Rozwiązują równania pierwszego stopnia,
nie tylko wtedy, gdy niewiadoma
występuje tylko po jednej stronie
równania.
Z konferencji w Żerkowie dot. podstawy z 23 XII 2008
– cytat z wykładu prof. Semadini:
W sumie materiału na każdym etapie jest bardzo
dużo .
Zwłaszcza dużo jest go w klasach IV-VI, bowiem
pewne czasochłonne tematy zostały
przeniesione z klasy III do IV.
Wymagają one więcej lekcji, niż się zwolni po
przeniesieniu pewnych tematów z klasy VI do
gimnazjum.
(Materiał ograniczono o czasochłonne przykłady działań, które
można wykonać na kalkulatorze)
Skok między nauczaniem początkowym może być
spotęgowany przez to, że nauczyciele mający wyższe
wykształcenie matematyczne nigdy nie pracowali
z dziećmi 9-letnimi i nieraz nie są w pełni świadomi,
jak wielkie są różnice między 9-latkiem, a 10-latkiem.
Konieczne będzie wolniejsze tempo pracy w IV klasie,
mniej abstrakcji, więcej konkretnych czynności
takich,
jak rozcinanie kół na początku nauki o ułamkach
(rozcinanie nożyczkami, a nie jedynie w myśli),
a także wiele innych elementów dotychczasowej
klasy III.
Dziękuję za uwagę