Dobrostan pacjentek leczonych spiramycyną z powodu

ZDROWIE I DOBROSTAN 2/2015
DOBROSTAN I SPOŁECZEŃSTWO
ROZDZIAŁ XVII
Klinika Położnictwa Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego
Department of Obstetrics Medical University of Gdansk
1
Katedra Mikrobiologii Politechniki Gdańskiej
Gdansk University of Technology,
Chemical Faculty, Department of Microbiology
2
DARIUSZ LAUTENBACH1, BLANKA MALCZEWSKA1,
LUCYNA HOLEC-GĄSIOR2, KRZYSZTOF PREIS1,
ADRIANNA KLONOWSKA-KĘPKA1, KATARZYNA KRYNIEWSKA1,
KAROLINA KOZUBOWSKA1
Dobrostan pacjentek leczonych spiramycyną
z powodu toksoplazmozy w ciąży
Wellness of pregnant women
with prenatal infection Toxoplasma gondii treated with spiramycin
Toksoplazmoza to kosmopolityczna choroba odzwierzęca (antropozoonoza),
która jest wywoływana przez pierwotniaka wewnątrzkomórkowego – Toxoplasma
gondii, należącego do typu Apicomplexa [1, 2]. Po raz pierwszy badania nad pierwotniakiem poczynione zostały w 1908 roku przez dwóch francuskich badaczy – Nicolle
i Manceaux. Za materiał do badań posłużyły im tkanki gryzonia Ctenodactylus gondii
zamieszkującego północną Afrykę. W 1923 roku dowiedziono, iż problem rozprzestrzeniania się pasożyta dotyczy nie tylko zwierząt, ale również i ludzi, a dowodem
na to było odnalezienie Toxoplasma gondii w siatkówce oka dziecka urodzonego z
wodogłowiem. Pierwszy w pełni udokumentowany przypadek toksoplazmozy wrodzonej został opisany w 1937 roku przez Wolfa i Cowena, natomiast w 1965 roku
dowiedziono możliwość zakażenia przez spożycie surowego lub niedogotowanego
mięsa zawierającego pasożyty. W Polsce pierwszy przypadek zakażenia Toksoplazmozą został opisany w 1949 roku [3, 4].
ZDROWIE I DOBROSTAN 2/2015
Dobrostan i społeczeństwo
Toksoplazmoza jest zakażeniem, które występuje powszechnie na świecie. Szacuje się, iż w populacji europejskiej 50-80% populacji ma kontakt z tym pierwotniakiem. Najwyższy odsetek zakażeń notowany jest w krajach o klimacie umiarkowanym i ciepłym, ponieważ istnieją tam idealne warunki – temperatura i wilgotność,
które sprzyjają przetrwaniu pasożyta w środowisku zewnętrznym. Szerokie rozpowszechnienie toksoplazmozy występuje również w krajach, których mieszkańcy spożywają duże ilości surowego lub niedogotowanego mięsa (np. Francja). W Polsce
natomiast przeciwciała skierowane przeciwko Toxoplasma gondii znajduje się u
około 50% osób [2, 4].
Toksoplazmoza jest przykładem inwazji oportunistycznej. Pod pojęciem inwazji oportunistycznych rozumiemy zakażenia bakteriami, wirusami, grzybami a także
zarażenia pasożytami osób szczególnie podatnych na nie z powodu upośledzonej odporności (inaczej deficyt immunologiczny, immunoniekompetencja, immunodepresja). Tak więc, stwarza to okazję inwazyjnym patogenom. Stąd nazwa „oportunistyczne” od angielskiego słowa „opportunity” czyli okazja [1,5].
Toksoplazmoza może występować jako wrodzona i nabyta. Toxoplasma gondii u
swoich żywicieli występuje w postaci trzech form rozwojowych: 1) tachyzoitu, czyli
formy wegetatywnej, 2) cysty tkankowej, która wewnątrz zawiera bradyzoity oraz 3)
oocysty, która stawowi formę przetrwalną zawierającą sporozoity. Pasożyt w organizmie swojego żywiciela może rozwijać się na dwa sposoby. U człowieka oraz niektórych ssaków i ptaków, którzy są żywicielami pośrednimi następuje wyłącznie rozwój
bezpłciowy czyli schizogonia, z którym związana jest forma tachyzoitu i bradyzoitu.
Rozwój płciowy (gametogonia) jest możliwy tylko w komórkach nabłonka błony śluzowej jelita cienkiego kotowatych i prowadzi do powstania oocysty pasożyta, zawierającej sporozoity, które wraz z kałem trafiają do środowiska zewnętrznego [6].
Toksoplazmoza zazwyczaj przebiega bezobjawowo u osób z prawidłowo funkcjonującym układem odpornościowym i nie wymaga leczenia. Objawy kliniczne dotyczą
10-15% osób. Może występować powiększenie węzłów chłonnych, uczucie osłabienia, niewielka gorączka oraz symptomy przypominające grypę takie jak złe samopoczucie, bóle mięśni oraz stawów. Poważne następstwa toksoplazmozy dotyczą osób
z niedoborami odporności (np. chorych na AIDS, pacjentów po chemio, radioterapii
czy immunosupresji oraz po zarażeniu w trakcie życia płodowego [2,6].
Źródłem zakażenia w toksoplazmozie wrodzonej jest transmisja łożyskowa.
Obecnie toksoplazmoza wrodzona pod względem częstości występowania zajmuje
drugą pozycję wśród zakażeń wewnątrzmacicznych. Ryzyko zakażenia płodu oraz
objawy kliniczne zależą od okresu zarażenia w trakcie ciąży. Wraz z rozwojem ciąży
wzrasta ryzyko zakażenia, natomiast stopień powikłań jest odwrotnie proporcjonalny
do okresu w którym nastąpiło zakażenie u matki. Należy zaznaczyć, że niebezpieczna
jest tylko i wyłącznie pierwotna inwazja u matki. Szacunkowe procentowe ryzyko
zakażenia płodu szacuje się na: 17-25% w pierwszym trymestrze ciąży, 25-54% w
drugim trymestrze ciąży, 60-90% w trzecim trymestrze ciąży. Istnieje również niewielkie ryzyko przechodzenia pasożytów podczas porodu z zakażonego łożyska na
dziecko. Bezpośrednio po urodzeniu rzadko stwierdza się objawy kliniczne. Klasycznie występuje triada objawów tzw. triada Sabina Pinkertona, która charakteryzuje się
248
Dariusz Lautenbach, Blanka Malczewska, Lucyna Holec-Gąsior, Krzysztof Preis,
Adrianna Klonowska-Kępka, Katarzyna Kryniewska, Karolina Kozubowska
Dobrostan pacjentek leczonych spiramycyną z powodu toksoplazmozy w ciąży
zapaleniem siatkówki i naczyniówki, wodogłowiem lub małogłowiem oraz zwapnieniami śródczaszkowymi. Może wystąpić również hepatomegalia, splenomegalia,
zmiany w narządzie wzroku, przedłużająca się żółtaczka, objawy skazy krwotocznej,
zmiany w OUN oraz hipotrofia. Objawy toksoplazmozy wrodzonej mogą również
ujawniać się dopiero w okresie dziecięcym lub młodzieńczym. Wystąpić mogą wówczas zmiany w narządzie wzroku, takie jak zapalenie siatkówki i naczyniówki, opóźniony rozwój umysłowy oraz utrata słuchu [4,6].
Tabela I Objawy kliniczne w zależności od okresu zarażenia kobiety pasożytem
T. gondii [3,4]
Objawy kliniczne w zależności od okresu zarażenia kobiety pasożytem T. gondii
Procent
zarażonych
noworodków
Objawy kliniczne
I (do 12 tyg. ciąży)
17
Poronienie, poród przedwczesny, opóźnienie
wzrostu wewnątrzmacicznego, strukturalne
uszkodzenia mózgu, narządu wzroku np.
małoocze, małogłowie.
II (od 12 do 28
tygodnia ciąży)
25
Zwapnienia śródczaszkowe, niedorozwój
umysłowy, uszkodzenia gałki ocznej
III (od 28 do 38
tygodnia ciąży)
65
Postać lekka, w 85% bezobjawowa
Trymestr ciąży
Bardzo duże znaczenie ma określenie momentu inwazji Toxoplasma gondii u kobiety ciężarnej. Podstawą diagnostyki są badania serologiczne. Zaatakowany przez
pasożyta organizm wytwarza swoiste przeciwciała, co jest konsekwencją ekspozycji
na antygeny pasożyta. Wykrywane są przeciwciała anty T gondii IgG, IgM oraz w
niektórych przypadkach IgA. Jako pierwsze w odpowiedzi na inwazję pasożyta pojawiają się przeciwciała klasy IgM. Najwyższy poziom osiągają w pierwszych tygodniach od zarażenia i stopniowo maleją. Utrzymują się w organizmie przez około 46 miesięcy i są uznawane za wskaźnik początkowej fazy choroby. W ostatnich latach
wykazano, iż dynamika przeciwciał IgM jest zróżnicowana z zależy od układu immunologicznego pacjenta, mogą być wykrywane u osób z przewlekłą fazą choroby. Przeciwciała klasy IgA charakteryzują się podobną dynamiką jak przeciwciała klasy IgM
z tym, że mogą się utrzymywać nawet przez 9 miesięcy. Najsilniejszą odpowiedź na
zakażenie toksoplazmozą obserwuje się w klasie przeciwciał IgG, które pojawiają się
najpóźniej i utrzymują się przez całe życie. Najwyższy poziom osiągają około 2-3
miesiąca i w ciągu dwóch lat stopniowo maleją. Przyjmuje się, że kobiety ciężarne,
które zaraziły się pasożytem przed zajściem w ciążę i mają przeciwciała klasy IgG w
stężeniu do około 300 IU/ml, są zdolne do ochrony płodu przed zarażeniem T. gondii.
W ostatnich latach do serodiagnostyki toksoplazmozy włączony został test oznaczania awidności. Pozwala on na ustalenie fazy zakażenia w na podstawie siły wiązania
249
ZDROWIE I DOBROSTAN 2/2015
Dobrostan i społeczeństwo
przeciwciał IgG z antygenami pasożyta. We wczesnej fazie choroby przeciwciała antytoksoplazmozowe IgG charakteryzują się słabą siłą wiązania antygenów — są to
immunoglobuliny o tak zwanej niskiej awidności. Trwające zarażenie stymuluje
układ immunologiczny gospodarza, w związku z czym wytwarzane w dużych ilościach przeciwciała IgG cechują się coraz większą siłą wiązania z antygenami pasożyta (czyli tzw. wysoką awidnością) [6].
Tabela II Przydatność badań laboratoryjnych podczas rozpoznawania
toksoplazmozy u matek i noworodków [7]
Klasa
przeciwciał
swoistych
IgG
Metody
pośrednie
Metody
bezpośred
nie
Kobiety ciężarne
Noworodek
(+) bez obecności IgM – infekcja
przewlekła bez ryzyka dla płodu
(+) przeciwciała matczyne mogą
(-) identyfikuje kobietę z grupy
być obecne do 12 miesiąca życia,
ryzyka, konieczna profilaktyka
immunoblotting IgG różnicuje
i testy w kolejnych trymestrach
przeciwciała matczyne i własne,
obecność >12 miesiąca rozpoznanie
IgG
awidność
Wysoka – wyklucza infekcję
nabytą w ciągu ostatnich 3-4
miesięcy, niska – może
utrzymywać się miesiącami,
niediagnostyczna
Rosnąca w czasie obserwacji
dziecka może przemawiać za
rozpoznaniem
IgM
(+) mogą utrzymywać się
bardzo długo, same nie są
wyznacznikiem pierwotnego
zarażenia
(-) wykluczają infekcję u
kobiety ciężarnej w I i II
trymestrze ciąży
(+) z krwi obwodowej
potwierdzają rozpoznanie
(-) nie wykluczają rozpoznania
IgA
(+) mogą utrzymywać się
bardzo długo
(+) z krwi obwodowej
potwierdzają rozpoznanie
PCR
(+) z płyny owodniowego
potwierdzają zarażenie płodu
(-) nie wyklucza
(+) z krwi, moczu, płynu
mózgowo – rdzeniowego
potwierdza rozpoznanie
Wskazaniami do leczenia toksoplazmozy są: pierwotna inwazja u kobiet w ciąży,
postać wrodzona choroby oraz toksoplazmoza u osób z niedoborem odporności. Podczas leczenia najczęściej stosuje się terapię skojarzoną z wykorzystaniem kilku leków
lub podaje się leki kolejno po sobie. Lekiem z wybory jest spiramycyna (Rovamycine)
zwłaszcza w I trymestrze ciąży. Pirymetamina jest lekiem potencjalnie teratogennym
i nie można jej podawać do 12 tygodnia ciąży. W II trymestrze ciąży możliwe jest
250
Dariusz Lautenbach, Blanka Malczewska, Lucyna Holec-Gąsior, Krzysztof Preis,
Adrianna Klonowska-Kępka, Katarzyna Kryniewska, Karolina Kozubowska
Dobrostan pacjentek leczonych spiramycyną z powodu toksoplazmozy w ciąży
zastosowanie preparatu złożonego z sulfadoksyny i pirymetaminy. Połączenie to jest
skuteczniejsze niż monoterapia spiramycyną ze względu na lepsze przechodzenie
przez łożysko. Terapia musi być kontynuowana do czasu rozwiązania ciąży. O przekazaniu infekcji z matki na płód można wnioskować na podstawie badania płynu owodniowego metodą łańcuchowej reakcji polimerazy (PCR). Potwierdzenie obecności
pasożyta w płynie owodniowym jest dowodem na zakażenie płodu i konieczność
zmiany terapii [6].
MATERIAŁ I METODA
Badanie, objęto 45 pacjentek hospitalizowanych w Klinice Położnictwa Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 2009 – 2015. Analizie retrospektywnej
poddano dokumentację medyczną badanej grupy. Każda z kobiet w trakcie hospitalizacji przeszła amniopunkcję diagnostyczną celem analizy DNA toksoplazmozy metodą PCR, ponadto wykonane zostały badania serologiczne, morfologia krwi obwodowej oraz USG. Wszystkie pacjentki zostały zaproszone na wizytę kontrolną, która
odbyła się w latach 2013 – 2015. W jej trakcie oceniona został poporodowa dokumentacja medyczna kobiet oraz ich dzieci, ze szczególnym uwzględnieniem wyników
badań serologicznych i konsultacji okulistycznych oraz dokonana została ocena rozwoju umysłowego i fizycznego dzieci narażonych w życiu płodowym na toksoplazmozę. Obliczenia wykonano w programie Excel stosując odpowiednie funkcje arkuszowe z grupy funkcji statystycznych.
WYNIKI
Średni wiek pacjentek poddanych badaniu wyniósł 28.3 lat. 31,2% pacjentek pochodziło z miast powyżej 100 tys. mieszkańców, 25,4% z miast od 30 do 100 tys.
mieszkańców, 3% z miast poniżej 30 tys. mieszkańców, natomiast 40,4% badanych
mieszkało na wsi. U wszystkich pacjentek w trakcie trwania ciąży oznaczono poziom
immunoglobulin odpornościowych (IgM, IgG) oraz awidność, a otrzymane wyniki
wskazywały na zakażenie pierwotniakiem T. gondii. Średnio ciężarne trafiały do
ośrodka w 20 tygodniu ciąży. Rozpoznanie i leczenie w każdym przypadku zostało
wdrażane wcześniej w lecznictwie ambulatoryjnym przez lekarz prowadzących ciążę,
a choroba przebiegała bezobjawowo. Kobiety w trakcie hospitalizacji otrzymywały
preparat Rovamycin (Spiramycyna) celem zapobieżenia przeniesienia zakażenia na
płód. Wszystkie ciężarne miały również pobrany płyn owodniowy celem oznaczenia
DNA toksoplazmy metodą PCR.
Wyniki 44 pacjentek były ujemne, natomiast jedna pacjentka otrzymała wynik dodatni. U tej pacjentki Rovamycyna została włączona po 25 t.c. po wykonaniu diagnostyki TORCH w drugim trymestrze ciąży. Badanie TORCH przeprowadzone w I trymestrze nie wykazało u pacjentki zakażenia toksoplazmozą i zostało powtórzone
zgodnie z wytycznymi. Po uzyskaniu dodatniego wyniku badania PCR zmodyfikowano leczenie i zastosowano preparaty pirymetaminę z sulfadoksyną. Każda pacjentka miała ponadto wykonane badanie USG, w którym w ani jednym przypadku
251
ZDROWIE I DOBROSTAN 2/2015
Dobrostan i społeczeństwo
nie stwierdzono nieprawidłowości. Wśród przebadanych ciężarnych odnotowano jeden przypadek ciąży bliźniaczej, co stanowiło 1,6%. Nie zanotowano wewnątrzmacicznego obumarcia płodu. Każde z dzieci osiągnęło masę urodzeniową odpowiednią
do tygodnia w którym nastąpił poród.
Po porodzie nie stwierdzono u dzieci żadnych nieprawidłowości. Wszystkim
nowo narodzonym pobrano krew do badań laboratoryjnych, celem oznaczenie poziomu immunoglobulin odpornościowych. Stwierdzono jeden przypadek zakażenia u
dziecka pacjentki z dodatnim wynikiem PCR. Noworodek nie miał objawów klinicznych zakażenia toksoplazmozą. Przy wypisie położnice otrzymały zalecenie ponownego oznaczenia stężenia IgM oraz IgG oraz zgłoszenia się z dziećmi na konsultację
okulistyczną w warunkach ambulatoryjnych. Nie wykryto powikłań okulistycznych.
Żadna z matek nie zgłaszała opóźnienia w rozwoju umysłowym, bądź też fizycznym
swojego dziecka.
DYSKUSJA
Zakażeniu toksoplazmozą można skutecznie zapobiegać przestrzegając nawyków
higienicznych i dietetycznych przez ciężarne.
Tabela III Zalecenia dotyczące strategii zapobiegania toksoplazmozie [7]
Zalecenia dotyczące strategii zapobiegania toksoplazmozie

Należy unikać spożywania surowego, niedogotowanego mięsa

Po kontakcie z surowym mięsem należy umyć detergentem bardzo dokładnie
wszystkie naczynia, które miały z nim kontakt

Do wszelkich prac ogrodowych należy pamiętać o zakładaniu gumowych rękawic
ochronnych

Owoce i warzywa należy dokładnie umyć, oczyścić i obrać przed spożyciem

Jeśli w domu jest kot, należy unikać sprzątania kuwety, lub wykonywać tę czynność w
gumowych rękawicach, kot powinien być trzymany w domu i nie karmiony surowym
mięsem

Należy chronić żywność przed owadami
W Polsce nie są prowadzone badania przesiewowe u kobiet ciężarnych w kierunku
zakażenia T. gondii [6]. Według rozporządzenia ministra zdrowia z dnia 23 września
2010 r. w sprawie standardów postępowania oraz procedur medycznych przy udzieleniu świadczeń zdrowotnych z zakresu opieki okołoporodowej sprawowanej nad kobietą w okresie fizjologicznej ciąży, fizjologicznego porodu, połogu oraz opieki nad
noworodkiem, diagnostyka serologiczna w kierunku zakażenia toksoplazmozą powinna być przeprowadzona do 10. tygodnia ciąży [8]. Kolejne badania powinny być
wykonywane w II i III trymestrze ciąży. Szczególna uwaga powinna być zwrócona
na powszechne zaniechanie badania wykonywanego w ostatnim trymestrze ciąży,
gdyż to właśnie wtedy ryzyko transmisji na płód jest największe [4]. Jeśli zakażenie
252
Dariusz Lautenbach, Blanka Malczewska, Lucyna Holec-Gąsior, Krzysztof Preis,
Adrianna Klonowska-Kępka, Katarzyna Kryniewska, Karolina Kozubowska
Dobrostan pacjentek leczonych spiramycyną z powodu toksoplazmozy w ciąży
zostanie potwierdzone, należy możliwie jak najdokładniej określić w jakiej fazie zakażenia znajduje się pacjentka.
Częstość występowania toksoplazmozy wrodzonej w Europie jest zróżnicowana i
zależy między innymi od sytuacji gospodarczo – ekonomicznej kraju, której wysoki
poziom umożliwia wprowadzenie środków zaradczych [3].
Lekiem z wyboru w leczeniu toksoplazmozy w trakcie ciąży jest Spiramycyna,
czyli antybiotyk z grupy makrolidów. Stosuje się go od momentu rozpoznania, aż do
rozwiązania. Lek ten wykazuje duże powinowactwo z tkankami łożyska, osiągając w
nim do pięciu razy większe stężenie niż w surowicy krwi i może być stosowany w
ciąży w przypadku zdecydowanej konieczności.
W szpitalach uniwersyteckich we Francji, Belgii, Danii i Finlandii przeprowadzone zostały badania, które wykazały, iż 10% noworodków matek leczonych w trakcie ciąży Rovamycyną miało następstwa toksoplazmozy wrodzonej. W naszym materiale odsetek ten wyniósł 2,2%. Prawdopodobnie jest to wynikiem stosunkowo
szybkiego postawienia rozpoznania i wdrożeniem leczenia u kobiet badanych.
WNIOSKI
1.
Spiramycyna w sposób znaczący wpływa na ograniczenie występowania toksoplazmozy wrodzonej u dzieci matek zakażonych pierwotniakiem.
2.
Badania serologiczne w kierunku toksoplazmozy powinny być przeprowadzone
jak najszybciej po rozpoznaniu ciąży oraz w okresie przedkoncepcyjnym. Należy
uczulać pacjentki na istotność wykonania tego badania i konsekwencje jakie
może nieść jego zaniechanie.
3.
Niezwykle istotnym czynnikiem wpływającym na zmniejszenie częstości występowania toksoplazmozy wrodzonej jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia po
postawieniu odpowiedniej diagnozy i prowadzenie go aż do rozwiązania ciąży.
PIŚMIENNICTWO
1.
Paul M.: Toksoplazmoza – groźna choroba pasożytnicza kobiet ciężarnych i pacjentów z osłabioną funkcją układu odpornościowego; Kosmos problemy nauk
biologicznych 2005, tom I, numer 1 (266), s, 77-88.
2.
Holec Gąsior L., Józej Kur: Badania epidemiologiczne populacji kobiet gminy
Przodkowo w kierunku toksoplazmozy; Przegląd epidemiologiczny 2009, 63:
311-316
3.
Kwiecień K. D., Zielińska A.: Toskoplazmoza wrodzona, a działania profilaktyczne pierwszego rzędu.; Problemy pielęgniarstwa 2008; 16 (3): 310-315
4.
Lewicka M., Dziedziczak-Buczyńska M., Mawlichanów K., Buczyński A: Ocena
występowania toksoplazmozy u kobiet ciężarnych w środowisku miejsko wiejskim powiatu giżycko w odniesieniu do populacji ogólnokrajowej. Hygeia Public
Health 2013, 48(3): 320-326.
253
ZDROWIE I DOBROSTAN 2/2015
Dobrostan i społeczeństwo
5.
Prokopowicz D., Wasiluk A., Rogalska M.: Oportunistyczne inwazje pasożytnicze zagrażające człowiekowi; Kosmos problemy nauk biologicznych 2005, tom
I, numer 1 (266), s, 109-113.
6.
Holec Gąsior L., Lautenbach D, Drapała D., Kur J.: Prawidłowe rozpoznanie toskoplazmozy u kobiet ciężarnych – ważność badań diagnostycznych oraz nowe
możliwości, Forum Medycyny Rodzinnej 2010, tom 4, nr 4, s. 255-262
7.
Bręborowicz H. G.: Położnictwo i Ginekologia tom I. Wydawnictwo lekarskie
PZWL, wydanie I. [2]
8.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 23 września 2010 r. w sprawie standardów postępowania oraz procedur medycznych przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu opieki okołoporodowej sprawowanej nad kobietą w okresie
fizjologicznej ciąży, fizjologicznego porodu, połogu oraz opieki nad noworodkiem. Dziennik Ustaw nr 187.
9.
Charakterystyka produktu leczniczego: Rovamycine; Ministerstwo zdrowia, Departament Polityki lekowej i farmacji.
10. Foulon W.: Wpływ leczenia toksoplazmozy w czasie ciąży na ryzyko zarażenia
płodu oraz występowania skutków wrodzonej toksoplazmozy w wieku 12 miesięcy – wieloośrodkowe badanie kliniczne. Medycyna Praktyczna
STRESZCZENIE
Około 50-80% populacji światowej ma kontakt z pierwotniakiem Toxoplasma
gondii. Toksoplazmoza u osób z prawidłowo funkcjonującym układem odpornościowym nie stanowi zagrożenia i przebiega zwykle bezobjawowo. Stanowi jednak poważne ryzyko w przypadku osób z upośledzeniem odporności oraz kobiet ciężarnych.
Zakażenie zwiększa ryzyko poronienia oraz wad wrodzonych takich jak: upośledzenie narządu wzroku, upośledzenie narządu słuchu, wodogłowie, małogłowie oraz niedorozwój umysłowy. Badania przeprowadzone w populacji Polek wykazały, iż problem ten może dotyczyć 41% przyszłych matek. W niniejszej pracy analizie poddane
zostały dane dotyczące przebiegu ciąży, porodu oraz rozwoju dzieci pajetek zakażonych toksoplazmozą hospitalizowanych w Klinice Położnictwa Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 2009-2015. Wszystkie kobiety oraz ich potomstwo zostały zbadane za pomocą badań laboratoryjnych oraz USG zarówno w trakcie trwania
ciąży, jak i po rozwiązaniu. Praca wykazuje, iż wczesne rozpoczęcie leczenia znacząco wpływa na spadek występowania toksoplazmozy wrodzonej.
ABSTRACT
About 50 – 80% of world population have contact with Toxoplasma gondii. Toxoplasmosis for people with properly functioning immune system isn’t threated and
proceeds with asymptomatic consequences. It is a serious risk for people with insufficiency of immune system and for pregnant women. The infection make higher risk
of miscarriage and congenital malformations as: impaired eyesight, hearing loss, hydrocephalia, microcephaly and feebleness. Research witch was made in population of
254
Dariusz Lautenbach, Blanka Malczewska, Lucyna Holec-Gąsior, Krzysztof Preis,
Adrianna Klonowska-Kępka, Katarzyna Kryniewska, Karolina Kozubowska
Dobrostan pacjentek leczonych spiramycyną z powodu toksoplazmozy w ciąży
Polish women, showed that problem can touch about 41% of population future mothers. The analysis data were pregnancy, delivery and development of children, patients
infected by toxoplasmosis, who was hospitalized in Department of Obstetrics, Medical University of Gdansk between 2009-2015 year. All of the women and their children, were examined with laboratory tests and ultrasonography in time of pregnancy
and after the delivery. Our research shows that early treatment makes significant lower
occurrence of congenital toxoplasmosis.
Artykuł zawiera 20737 znaków ze spacjami
255