Działalność opiekuńczo-wychowawcza świetlicy szkolnej
advertisement
Działalność opiekuńczo-wychowawcza świetlicy szkolnej Szkoła Podstawowa w Mikstacie istnieje od wielu lat, ale od ośmiu lat jest zlokalizowana w nowym budynku. Wraz z oddaniem do użytku szkoły powstała również nasza świetlica. Świetlica szkolna jest dziś jedną z najbardziej popularnych form opieki nad dzieckiem. Oprócz funkcji opiekuńczej odgrywa ona doniosłą rolę w procesie dydaktyczno-wychowawczym szkoły. Działalność naszej świetlicy jest ważnym elementem systemu wychowawczego szkoły. Staramy się tak ją organizować, aby szkoła stała się uczniom bliska, aby dobrze się w niej czuli, rozwijali swoje zainteresowania, uczyli się samorządności. Realizując te same postulaty wychowawcze co szkoła, świetlica ma swój charakterystyczny, a zarazem odmienny styl pracy, bowiem nie opiera swojej działalności na ścisłym i sztywnym programie, ale realizuje swoje zadania i założenia dobierając właściwe formy i metody pracy. W planie pracy świetlicy ujmowane są zawsze różnorodne zagadnienia i zadania do realizacji, jednak w czołówce znajdują się zadania dydaktyczne, opiekuńcze i wychowawcze. Dzięki realizacji tego typu zadań następuje przygotowanie dziecka do tego, aby mogło być pełnoprawnym członkiem społeczeństwa, miało szansę rozwijania swoich uzdolnień i zainteresowań, uczestniczyło twórczo w życiu różnych grup społecznych, było samodzielne i odpowiedzialne. W zakres szeroko pojmowanej opieki, jaką może sprawować świetlica zaliczyć można także kompensację społeczną, profilaktykę i pomoc wspierającą rozwój uczniów z mikrodefektami i brakami wynikającymi z warunków środowiskowych. Odejście szkoły od dotychczasowego priorytetu zadań dydaktycznych, od widzenia dziecka tylko w jednej roli-ucznia pozwoliło na skuteczniejsze przeciwdziałanie niepowodzeniom szkolnym, niedostosowaniu społecznemu, a nawet wykroczeniom prowadzącym na drogę przestępczości. Działalność instytucji i placówek organizujących czas wolny dzieciom i młodzieży może i powinna wspierać szkołę w stymulowaniu indywidualnego rozwoju uczniów, nabywania przez nich poczucia własnej wartości, samoakceptacji. Uzyskiwanie sukcesów w innych dziedzinach niż nauka, np. w zajęciach świetlicowych, wpływa korzystnie na samopoczucie dziecka, zmienia również jego stosunek do szkoły. Świetlica szkolna ma swoje szczególne i bardzo ważne zadania do zrealizowania oraz wielkie możliwości oddziaływań na dzieci i młodzież szkolną. Świetlica w Szkole Podstawowej w Mikstacie zajmuje jedną salę, dość przestronną, wygodną, dostosowaną do potrzeb szkoły i dzieci w niej przebywających. 1 Jak już wspomniałam świetlica znajduje się w nowym a zarazem nowoczesnym budynku. Liczba miejsc w świetlicy wynosi, około 40, ale czasami potrzeby wymuszają zagęszczenie do granic możliwości lokalowych. Świetlica jest czynna codziennie, a godziny jej otwarcia są w pełni dostosowane do potrzeb uczniów przyjeżdżających do szkoły autobusem, ich rodziców i tych, którzy chcą miło i przyjemnie spędzić czas przed lub po lekcjach. Posiadamy sporo różnorodnych pomocy, sprzęt radiowo-telewizyjny, video, odtwarzacz DVD, cztery komputery, odtwarzacz CD, przybory do ćwiczeń muzycznych, plastycznych i technicznych. Na wyposażeniu świetlicy jest także sprzęt do zajęć ruchowych, sportowych i terenowych, są piłki, rakietki do badmintona, ping-ponga, gry zręcznościowe i szeroka gama gier planszowych. Szczególną uwagę zwracamy na gry rozwijające sprawność, zręczność i umysł. W związku z tym zakupiłyśmy zestaw różnorodnych gier dydaktycznych. Bardzo ważnym elementem w pracy świetlicy jest jej wystrój, toteż zgodnie z tematyką zajęć, porą roku i zainteresowaniami wychowanków planujemy zmienny i zawsze atrakcyjny wygląd sali. W świetlicy pracują trzy wychowawczynie, a każda z nich wnosi bardzo wiele pomysłów do swojej pracy, co daje wiele efektów i sprawia, że miejsce to jest często odwiedzane przez naszych wychowanków. Każdego roku opracowując wspólnie plan pracy świetlicy wybieramy zagadnienia, na których w szczególny sposób koncentrujemy swoją uwagę. Głównym zadaniem naszej pracy w tym roku szkolnym jest rozwijanie i kształtowanie zainteresowań dziecka poprzez zajęcia plastyczno-artystyczne, zajęcia ruchowe i gry terenowe, uczniowska działalność samorządowa oraz troska o bezpieczeństwo wychowanków. Nie znaczy to, że innych zadań nie bierzemy pod uwagę. Świetlica w miarę możliwości stara się indywidualizować pracę wychowawczą, zaspokajać potrzeby wszystkich wychowanków, stosując różnorodne formy pracy rozwijać zainteresowania i kształtować osobowość każdego dziecka. Zawsze na początku roku szkolnego przypominamy dzieciom regulamin świetlicy, który jest przez cały rok wyeksponowany na gazetce i w razie potrzeby sięgamy do niego. Regulamin ten jest przede wszystkim propozycją wychodzącą od uczniów korzystających ze świetlicy i zawiera w sobie zarówno zasady kulturalnego zachowania, jak i reguły kulturalnego współżycia w grupie i dbania o swoje bezpieczeństwo. Aby dokładnie poznać warunki środowiskowe dziecka przeprowadzamy wywiady z rodzicami lub wywiady środowiskowe. Te dzieci, których sytuacja materialna jest bardzo trudna lub wywodzą się z rodzin wielodzietnych są objęte dożywianiem. Środki na ten cel pozyskujemy z Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Mikstacie. Do świetlicy uczęszczają też dzieci, które mieszkają w domach, gdzie panuje zła, często patologiczna atmosfera. I takim dzieciom również staramy się udzielić wsparcia i fachowej opieki. 2 Pracę rozpoczynamy od dokładnego poznania dziecka, jego środowiska rodzinnego, osobowości i zainteresowań. Dlatego wiele uwagi poświęcamy rozmowom indywidualnym i grupowym, a także ćwiczeniom, grom i zabawom, ekspresji artystycznej i słownej, podczas których bacznie obserwujemy dzieci. Z roli jaką pełni nauczyciel pracujący w świetlicy szkolnej wynikają też zadania, które dotyczą zapewnienia dobrego samopoczucia dzieciom, kształtowania umiejętności współdziałania, współpracy, rozwoju zainteresowań. Ogromne znaczenie ma umiejętność życzliwego wysłuchania dziecka w każdej sytuacji. Poprzez gest, uśmiech, spojrzenie, dotyk trzeba zachęcać dziecko do komunikowania się. Należy działać tak, aby dziecko odczuwało, że jest kimś ważnym i widziało zainteresowanie swoimi pracami, miało świadomość, że są one pożyteczne dla innych, np. wzbogacają wystrój świetlicy. Daje mu to radość i podnosi własną wartość. Przyczynia się to również do zaspokojenia potrzeb dziecka, tych szczególnie, które nie są zaspakajane w procesie dydaktycznowychowawczym i w domu rodzinnym. W swojej twórczości dziecko informuje innych o własnych odkryciach i przeżyciach. Za pomocą rysunku uzewnętrznia to, czego nie potrafi wypowiedzieć słowami. Rysując przedstawia świat takim, jakim go widzi i odczuwa. Dzieci „uzewnętrzniają siebie” wykonując rysunki podczas proponowanych przez nas zajęć plastycznych. Dzieci lubią malować a ich twórczość ma charakter spontaniczny. Do pracy nigdy nie zmuszamy tych, które odmawiają, czekamy cierpliwie, aż je zachęci efekt pracy koleżanek i kolegów. Sama lubię malować i staram się to zamiłowanie przekazać dzieciom, dlatego też z myślą o wychowankach świetlicy powstało koło plastycznorękodzielnicze „Złota Rączka”, na którym uczniowie odkrywają w sobie ukryte talenty i doskonale się przy tym relaksują. Mam nadzieje, że zabawa w świetlicy zainspiruje je do kontynuowania podobnych działań w domach rodzinnych. Nasze dzieci malują wspaniale, ich twórczość nie kończy się w świetlicy. Często, aby doskonalić nowopoznaną technikę, malują w domu. Proszą o kartki, materiał lub wykonane przez siebie prace, żeby pokazać je mamie, rodzeństwu, bliskim osobom. Ze wszystkich prac robimy wystawy w sali i na korytarzu, aby mogły obejrzeć je dzieci i rodzice odwiedzający szkołę. Nasze dzieci nauczyły się także oceniać prace własne i kolegów, potrafią też wypowiadać się plastycznie, co uważam za duży sukces. W pracy z dziećmi dużo uwagi poświęcamy różnorodnym formom umuzykalniającym, jak: śpiew, zabawa ze śpiewem, mini playback show, popisy solo, gra na instrumentach perkusyjnych. W świetlicy śpiewamy o wszystkim, co nas otacza. Każdy wiersz, opowiadanie, zdanie po dobraniu melodii staje się piosenką. Formy śpiewu staramy się urozmaicać. Dzieci same dobierają do znanych melodii słowa i odwrotnie. Dobieramy repertuar odpowiedni do pór roku, utwory mające wartość literacką, muzyczną, wychowawczą, są łatwe, rytmiczne i bliskie dzieciom. Często stosujemy improwizację muzyczną lub ekspresję połączoną z zajęciami plastycznymi czy zabawą ruchową i zabawą ze 3 śpiewem. Nasze dzieci chętnie śpiewają i występują na różnych uroczystościach. Z całą pewnością możemy stwierdzić, że muzyka okazała się doskonałym środkiem na wprowadzenie dziecka w dobry nastrój i utrzymanie go w nim. Muzyka jest sztuką, w której oprócz uczucia i wzruszeń dziecko może bezpośrednio sugerować jakieś wyobrażenia i pewne myśli, muzyka budzi w wyobraźni dziecka obrazy i sceny. Słuchacz i wykonawca niekiedy snuje marzenia, oddaje się nastrojom, które powstają pod wpływem melodii czy piosenki. O formy teatralne upominały się dzieci. Dostarczamy im dużo utworów literackich, wierszy, opowiadań, baśni, które sprawiają im radość, przynoszą odprężenie, pozwalają poznać krzywdę i cierpienie innych osób, uczą rozróżniać dobro od zła, prawdę od fałszu. Dzieci same doszły do wniosku, że takie utwory można zainscenizować. Żywe słowo i teatralne formy poprzez działanie na wyobraźnię dziecka dają duże możliwości kształtowania osobowości dziecka, uczuć patriotycznych i społecznych. Każde dziecko chętnie bawi się w teatr, toteż wiele utworów staramy się inscenizować prosto, swojsko, dodając kilka rekwizytów wykonanych przez dzieci. Wiele trudności napotykamy w momencie dobierania odpowiednich ról, gdyż większość dzieci chciała być głównymi bohaterami. Jednak po pewnym czasie dzieci same nauczyły się już dobierać sobie role i doskonale wiedzą, jak się w nich czują. Aby dojść do tego trzeba było wiele pracy i wysiłku. Widząc zaangażowanie i duże umiejętności w posługiwaniu się tekstami inscenizacji i wierszy uważam, że nasz trud się opłacił. Chęć występowania rodzi coraz to nowe pomysły. Z zaskoczeniem odebrałam propozycję zaangażowania się w występy uczennic ze starszych klas, które widząc przedstawienia w wykonaniu swoich młodszych koleżanek same zapragnęły wystąpić na scenie. Ogromnym powodzeniem cieszyły się przedstawienia andrzejkowe: tj. „Magia wróżb”, czy „Wróżby współczesnych czarownic” a także wesołe niespodzianki na Dzień Kobiet czy skecz ekologiczny pt. „Nie ma mocnych”. Kostiumy, rekwizyty i dekoracje przygotowujemy sami, czasem korzystamy z nieznacznej pomocy rodziców. Widząc dziecięce zaangażowanie, inicjatywę, pomysłowość, ich fantazję rodzice są szczęśliwi i pomagają odwzajemnić się w pracy na rzecz świetlicy czy szkoły. Dziecięca praca i wysiłek honorowane są zawsze występami nie tylko w szkole, ale i dla rodziców w MGOK, w przedszkolu a nawet na regionalnych dożynkach. Dużo uwagi i czasu poświęcamy też zabawom ruchowym, sportowym i wycieczkom. Uczestnictwo w zajęciach świetlicowych preferujących ruch i zabawę sprzyjają psychicznemu odprężeniu i miłemu spędzeniu czasu wolnego. Obok walorów relaksowych gry mają również inne zalety. Przez właściwe ich stosowanie można wpłynąć na rozwój różnych cech osobowości i intelektu młodego człowieka, a także oddziaływać terapeutycznie w przypadku opóźnień i zaburzeń rozwojowych. Dzieci dopominają się wychodzenia na 4 boisko bez względu na pogodę, pragnąc ruchu. W trosce o to, aby na zajęciach organizowanych w świetlicy dawać dzieciom jak najwięcej przyjemności, staramy się dobrze poznać zainteresowania oraz sprawność fizyczną podopiecznych. Organizując gry i zabawy ruchowe na boisku staramy się w przystępny sposób przekazywać wychowankom reguły rozgrywek. W czasie gier zespołowych dbamy o ich bezpieczny przebieg. Uważam, że obecność opiekuna ma znaczny wpływ na kształtowanie kulturalnych form dopingu wśród obserwatorów zmagań sportowych. W trakcie wielu zabaw ruchowozręcznościowych wytwarza się klimat rywalizacji. Wprowadza on wprawdzie pewne napięcie i pośpiech, ale współzawodnictwo indywidualne oraz zespołowe wzbudza zainteresowanie większości dzieci, wyzwala w nich chęć zmierzenia swoich sił, a osiągnięte zwycięstwo jest źródłem dużego zadowolenia. Staram się jednak nie podkreślać nadmiernego współzawodnictwa, gdyż niekiedy pogoń za dobrym wynikiem może przesłaniać ważny cel-współdziałanie w zespole. Zajęcia ruchowe zawsze przeprowadzamy sprawnie i w sposób zaplanowany. Także ważny jest szeroki repertuar gier i zabaw ruchowych, który uatrakcyjnia zajęcia i zapobiega znudzeniu. Zbiorowe spędzanie czasu wolnego dostarcza wychowankom świetlicy wielu przeżyć. Podczas zabaw dzieci nie tylko regenerują swoje siły, bawią się, ale również kształtują swoje nawyki i zachowania. Dzieci nieśmiałe, zakompleksione, uważające się za gorsze odkrywają w sobie niespodziewane wartości, pozyskują uznanie ze strony grupy. Zabawy wszelkiego typu są naturalną potrzebą dziecka. Często wywołują one atmosferę spokoju i eliminują stany napięcia emocjonalnego. W zabawie dziecko może dokonać wyboru roli czy zajmowanej pozycji i pełnić ją w oparciu o nabyte doświadczenia. Uzewnętrznia to, co wie o życiu społecznym, swój stosunek do bliskich, wyraża własne stany emocjonalne czy pokazuje swoje możliwości. Umiejętne sterowanie zabawą może stworzyć sytuacje ułatwiające prawidłowe komunikowanie się. Zauważyłam, że największa gotowość do podejmowania działań, nawiązywania kontaktów i komunikacji występuje wtedy, gdy dzieci mają możliwość odreagowania emocjonalnego przez ekspresję ruchową, poszukiwanie cech wspólnych, podobieństw, przeniesienia swoich emocji na działanie. Stwierdzam także, że coraz częściej wśród wychowanków pojawiają się zachowania wskazujące na nieumiejętność poprawnego komunikowania się (kłótnie, bójki a nawet agresja),nawiązywania kontaktów społecznych (odrzucanie rówieśników, samotność, izolacja), komunikacji (nieumiejętność werbalizacji swoich potrzeb). Moje umiejętności diagnostyczne sprowadzają się do ustawicznej obserwacji zachowań dzieci, rodzaju aktywności najchętniej podejmowanej i reakcji w różnych sytuacjach. Zauważyłam, że dzieci zachowują się spokojniej, wyrażają gotowość do podjęcia aktywności, gdy: -wykazuję cierpliwość w wysłuchaniu tego, co mają mi do powiedzenia, -rozmawiam trzymając dziecko za rękę lub przytulając je, 5 -akceptuję i realizuję pomysł ich zabaw, -uczestniczę w zabawach tematycznych i grach stolikowych itp., -zauważam pozytywne relacje rodzic- dziecko w ich spontanicznych opowiadaniach o domu rodzinnym, -wykazuję empatyczny stosunek do każdego dziecka, bez względu na jego sukcesy, zaburzenia czy niepowodzenia. Myślę, że taka postawa wychowawcy świetlicy pełni wobec jednych dzieci funkcję profilaktyczną a wobec innych terapeutyczną, gdyż świetlica jest miejscem, w którym istnieją warunki do tego, aby wyciszać przykre stany emocjonalne dzieci, co ma charakter profilaktyczno-terapeutyczny. Niepokoi mnie jednak występowanie u niektórych dzieci zachowań agresywnych, brak umiejętności nawiązywania poprawnych kontaktów społecznych z rówieśnikami i nauczycielami. Relacje takie, bowiem utrudniają prowadzenie zajęć i zabaw sprzyjających socjalizacji i samorealizacji. Dlatego w takich sytuacjach konieczna jest współpraca z wychowawcą szkolnym i rodzicami dziecka. Współpraca ta powinna polegać na wskazaniu potrzeb dziecka, przyczyn jego nieprawidłowego zachowania i instrukcji, jak można pomóc dziecku. Jednym z zadań naszej świetlicy szkolnej jest upowszechnianie zadań kultury zdrowotnej, wyrabianie nawyków higieny i czystości oraz zachowanie zdrowia. Należy kształtować u wychowanków prawidłowe postawy i zachowania zdrowotne oraz aktywny stosunek do zdrowia własnego i innych. Wspólnie z pielęgniarką szkolną i opiekunką SK PCK określono w naszej szkole zadania związane z realizacją tematyki zdrowotnej w świetlicy szkolnej. Zwrócono uwagę na podstawowe wiadomości i umiejętności, jakie powinny zdobyć dzieci podczas zajęć. Wśród wytyczonych zadań znalazły się: -Troska o zdrowie własne; samokontrola zdrowia; -Relacje między ludźmi. Problemy zdrowia psychicznego (dobry plan dnia; sposoby spędzania czasu wolnego); -Żywienie (Znaczenie racjonalnego odżywiania, znaczenie spożywania drugiego śniadania w szkole, wartość odżywcza mleka, warzyw i owoców; higiena przygotowywania i spożywania posiłków); -Dbałość o bezpieczeństwo, zapobieganie wypadkom, pierwsza pomoc; -Życie rodzinne (obowiązki dziecka w rodzinie, opiekuńczość wobec młodszego rodzeństwa); -Zapobieganie chorobom (choroby brudnych rąk, rodzaje chorób zapobieganie im). W myśl propagowania tematyki zdrowotnej świetlica szkolna zajmuje się rozprowadzaniem ciepłej herbaty, dystrybucją białego i czekoladowego mleka w kartonikach, propagowaniem korzyści wynikających dla ucznia z regularnego spożywania drugiego śniadania. Wychowawcy świetlicy chcąc przekonać społeczność szkolną do tego, aby zdrowo i racjonalnie się odżywiali zorganizowali apele pt. „Żyj zdrowo, jedz 6 owoce i warzywa” oraz „Moda na zdrowie”. Korzystając z okazji udzielono też wszystkim wielu cennych wskazówek na temat zasad właściwego zachowania się przy stole i kultury spożywania posiłków- także w szkolnej stołówce. Jednym z najtrudniejszych zadań, jakie wchodzą w zakres pracy naszej świetlicy jest opracowanie i wprowadzenie w praktykę rozkładu dowozów uczniów do szkół. Dowozy obejmują około 310 uczniów szkoły podstawowej, gimnazjum i przedszkola mieszkających w 7 sąsiadujących z Mikstatem wioskach. Służą do tego trzy autobusy zaś kierownictwo świetlicy i wychowawcy zabiegają o to, aby przywóz i odwóz dzieci przebiegał bezpiecznie i bez większych zakłóceń. Niepokojące jednak były sytuacje związane ze złym zachowywaniem się niektórych uczniów na przystankach i podczas jazdy autobusem. Aby temu zapobiec świetlica przeprowadziła wiele pogadanek na tematy wychowawcze. Dla uczniów natomiast opracowano regulamin „Zasad zachowania się w autobusie i na przystanku”, który jest konsekwentnie respektowany. Modelowanie osobowości dzieci, wyrabianie nawyków kulturalnego zachowania się w świetlicy, autobusie, poza szkołą, troska o kulturę codziennego języka uczniowskiego, przysposabianie do poszanowania mienia szkolnego, społecznego i prywatnego, kształcenie postaw koleżeństwa, życzliwości i tolerancji względem siebie to nieustanna praca i kontrola codziennych zachowań uczniów to jedno z najważniejszych zadań wychowawców. Wychowawcy naszej świetlicy starają się również podejmować szereg działań, które mają na celu uwrażliwianie wychowanków na piękno otaczającej nas przyrody, potrzebę zabiegania o ochronę i czystość środowiska (włączamy się do akcji „Sprzątanie świata”) oraz niesienie pomocy zwierzętom w okresie zimy. Podejmujemy tutaj takie działania jak: zbiórka kasztanów i żołędzi dla zwierząt leśnych, które przekazujemy Kołu Łowieckiemu „Sokół” w Antoninie, urządzamy stołówkę dla ptaków, organizujemy wycieczki do Nadleśnictwa Przedborów, gdzie odbyto wędrówkę po przyrodniczej ścieżce dydaktycznej poznając osobliwości okolicy. Wyprawa w knieje leśne Przedborowa zawsze zostaje uwieńczona ogniskiem i pieczeniem kiełbasek „Pod dębem”. Organizujemy również wycieczki do kina „Piast” w Ostrzeszowie i do „Mini Zoo” w Niedźwiedziu. Naszym wyprawom zawsze towarzyszyła miła atmosfera i uśmiechy na twarzach dzieci. Co roku organizujemy akcję zbierania makulatury, a uzyskane ze sprzedaży pieniądze przeznaczamy na zakup gier, sprzętu i przyborów do zabaw. Często pozyskane tą drogą środki, jak również pozyskane od sponsorów pomagają nam w zakupie atrakcyjnych nagród na organizowane przez świetlicę konkursy. Wśród nich wymienić należy te, które kultywują tradycje związane ze świętami Bożego Narodzenia i Świętami Wielkanocnymi tj. „Świąteczne ozdoby bożonarodzeniowe”, „Strojne jajko” i wiele innych o charakterze: 7 - plastycznym: „Śmieszanka- warzywianka”, „Lampion z dyni”, „Bajkowy świat z naturalnych materiałów”; -muzycznym: „Wyśpiewamy Wam życzenia”- na najbardziej pomysłową interpretację muzyczną wierszy J. Tuwima; -konkurs na najstarszy i najciekawszy kalendarz; -literackim „Wyprawa w Krainę uczuć”; -układanie na czas puzzli; -turniej warcabowy. Zawsze dbamy o kultywowanie tradycji narodowych, religijnych, szkolnych i rodzinnych. Do tradycji należy także organizowany już od kilku lat gminny konkurs czytelniczy. Dużo czasu wychowawcy świetlicy poświęcają wdrażaniu dzieci do samodzielnej pracy. Przywiązujemy uwagę do kształcenia umiejętności logicznego myślenia, pomagamy uczniom w odrabianiu zadań domowych, rozwijamy ich sprawności umysłowe poprzez rozwiązywanie krzyżówek, zagadek i rebusów. Zdarzają się również takie wyjątkowe sytuacje i okoliczności, kiedy wypadki losowe nie pozwalają przejść obok nieszczęścia, które dotyka naszych wychowanków. Spieszymy im wówczas z pomocą organizując akcje charytatywne. Te i inne opisane wcześniej ważne wydarzenia świetlicowe są prezentowane w „Kronice świetlicy”, którą często przeglądamy, a wtedy wspominamy i śmiejemy się z naszych poczynań. Świetlica szkolna to instytucja, która służy pomocą rodzinie w wychowaniu i opiece nad dzieckiem w okresie szkolnym. Opieka ta dotyczy szczególnie tych uczniów, których praca zawodowa rodziców uniemożliwia sprawowanie jej w czasie ich pobytu w pracy. Zadania, jakie ma do spełnienia świetlica, jako placówka opiekuńczowychowawcza w pełni określają cel jej funkcjonowania. Myślę, że, mimo iż zarówno szkoła, jak i świetlica realizują te same postulaty wychowawcze, to praca w świetlicy powinna być inna niż w szkole; tu musi obowiązywać zasada dobrowolności i wyboru zajęć. Staramy się, by każde dziecko czuło się gospodarzem naszej świetlicy, członkiem grupy, aby było zadowolone, aby czuło się dobrze i mogło rozwijać swoje zdolności i zainteresowania. Dobra atmosfera pracy w świetlicy sprzyja umacnianiu więzi uczuciowej ucznia ze szkołą. Nasze dzieci chętnie uczestniczą we wszystkich omawianych imprezach i proponowanych formach zajęć i to sprawia, iż szkoła staje się im i ich rodzicom bliska. Utrwalanie i rozwijanie więzi ze szkołą jest potrzebą i koniecznością. Wpływa to zapewne na pełniejsze wypełnianie funkcji opiekuńczo-wychowawczej naszej szkoły. 8 Niech nigdy świetlica nie będzie przechowalnią, gdzie dzieci cały czas spędzają w pomieszczeniu, a największą atrakcją jest słuchanie, w siedzącym bezruchu, czytanej książki. Ruch i różnorodne formy zajęć są dzieciom tak potrzebne jak jedzenie i ciepło, bo sprawiają im radość i wywołują na ich twarzach uśmiech. Pamiętajmy, o tym ,że „Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat” (cyt. J. Korczaka). Dzieci są zadowolone z pobytu w naszej świetlicy, chwalą się osiągnięciami i niechętnie wracają do domu. Uważam to za największy sukces i pochwałę. Myślę, że przedstawiając zadania opiekuńczo-wychowawcze realizowane przez naszą świetlicę i snując niekiedy wątek refleksji na temat swojej codziennej pracy i obserwacji wychowanków, udało mi się zobrazować rolę jaką pełni świetlica w naszej szkole. Literatura: Dąbrowski Z., „Czas wolny dzieci i młodzieży”, PZWSz, Warszawa 1996. Gajewska G., Świetlica szkolna. Jaka powinna być a jaka jest?, „Świetlica w szkole”, nr 3/2009. wyd. Agencja SUKURS. Rudnik J., Wszyscy wiedzą znakomicie, że w świetlicy to jest życie, „Świetlica w szkole”, nr 2/2008, wyd. Agencja SUKURS. Wiechowie A.Z., , „Poradnik dla wychowawców świetlicy”, Wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1996. Opracowała Barbara Pikińska 9
