Wzmacnianie i wygaszanie, czyli o nagradzaniu i karaniu. Sposoby radzenia sobie z dzieckiem sprawiającym kłopoty wychowawcze, z wykorzystaniem metody wzmacniania oraz wygaszania, ukazane na konkretnym przykładzie. Dziecku które min. bardzo przeszkadza w prowadzeniu zajęć, często popisuje się, dowcipkuje, błaznuje. Prowadzący traci czas na zwracanie jej uwagi. Ona cieszy się, gdy inne dzieci patrzą na nią. Także zauważa się, że dziewczynka zupełnie inaczej zachowuje się wobec pań, kiedy w pobliżu są rodzice. Jest wtedy niegrzeczna zaczynają się popisy, uśmieszki, pieszczotliwy głos, manifestowanie swojej obecności i egzekwowanie swoich praw w hałaśliwy, natarczywy sposób. Wtrąca się do rozmowy, przerywa, w niegrzeczny sposób absorbuje uwagę rodzica, chcąc zmusić do zwrócenia na siebie uwagę Takie zachowanie dziewczynki często: -powoduje utrwalanie niewłaściwego jej zachowania, -irytuje dorosłych, ma wpływ na takie ich zachowania w stosunku do niej samej, które zamiast niwelować złe zachowania dziewczynki, utrwalają je bądź pogarszają, -dezorganizuje pracę, psuje zabawę innym dzieciom, -ma wpływ na jej relacje z rówieśnikami, -dostarcza niewłaściwych wzorów zachowania innym dzieciom, gdyż mimo wszystko ona da się lubić, ma także wiele dobrych stron i ma swoje koleżanki czy kolegów, którzy ją lubią, uważają, że jest fajna; oni czasami chcą ją naśladować, zwłaszcza, gdy widzą, że dziewczynka swoim zachowaniem osiąga pozorne zwycięstwa, bo np. ktoś jej ustępuje, bawi się tak jak chce, -z drugiej strony u niektórych dzieci budzi lęk, niechęć do zabawy z nią, -sprawia, że pojawiają się konflikty w grupie między rówieśnikami, -staje się źródłem nieporozumień między nauczycielem a innymi dziećmi, bo one zaczynają sądzić, że pani jest niesprawiedliwa, mają żal do nauczycielki, -sprzyja powstawaniu konfliktów na linii nauczyciel – rodzice, którzy przychodzą do wychowawcy z pretensjami i skargami, -wywołują u tego dziecka frustrację, złe samopoczucie, niską samoocenę. II. Plan modyfikacji zachowania opisanego dziecka. 1. Należy zmienić lub wyeliminować: -kłótnie z rówieśnikami, -wyrywanie innym dzieciom z rąk zabawek, -gwałtowne reakcje takie jak krzyk, napady płaczu i histerii, -zachowania takie jak szarpanie, szczypanie, pociąganie za garderobę, -niestosowne, społecznie nieakceptowanie zachowanie w stosunku do dorosłych, -drwiące uśmiechy i niestosowne komentarze na próby zwrócenia jej uwagi, -zachowanie dezorganizujące pracę, zajęcia czy zabawy. 2. Zachowania, które należy wzmacniać: -przejawy zgodnej zabawy z rówieśnikami, -dzielenie się zabawkami, oczekiwanie na swoją kolej w trakcie zabawy czy rozmowy, -mówienie spokojnym, umiarkowanym głosem, -stosowne zachowanie wobec dorosłych, -umiejętne zachowanie się w trudnych dla tej dziewczynki sytuacjach, -używanie zwrotów grzecznościowych, -umiejętność przyznania się do błędu i przeproszenie osoby, wobec której dziewczynka zachowa się niestosownie. 3. Metody modyfikacji zachowania zastosowane względem tego dziecka: Wzmocnienia pozytywne: uśmiech, serdeczny uścisk, pogłaskanie, zadowolenie w głosie, poświęcenie jej uwagi, rozmowa indywidualna, zwroty: dobrze, grzecznie, super, umożliwienie wyboru własnej zabawy, pochwała na forum grupy, przy drugiej nauczycielce czy rodzicu, przywilej wyboru zabawy lub rodzaju działalności dla całej grupy (zabawa ruchowa, malowanie farbami, zabawa z kolorową chustą etc.), pierwszeństwo zabawy szczególnie atrakcyjną zabawką, możliwość stania w pierwszej parze, na początku pociągu czy w kole obok pani lub ulubionej osoby, wzmocnienie warunkowe w postaci możliwości sukcesywnego zamalowywania fragmentu ilustracji- w konsekwencji, po zamalowaniu całego obrazka- otrzymanie symbolu lub znaczka „Grzeczny przedszkolak”, wybranie obrazka do pokolorowania i zabranie go do domu. Wzmocnienia negatywne: anulowanie kary negatywnej np. zezwolenie na przyniesienie zabawki, Kary pozytywne: gest zaprzeczenia, wyraz dezaprobaty na twarzy, irytacja w głosie, udzielenie uwagi, brak nagrody, używanie w stosunku do dziecka zwrotów: źle, niedobrze, brzydko. Kary negatywne: pozbawienie możliwości zabawy ulubioną zabawką, zakaz przyniesienia w „zabawkowe” dni (piątek) swojej ulubionej zabawki, pozbawienie na kilka minut możliwości zabawy z rówieśnikami, kategoryczne żądanie oddania np. zabranej innemu dziecku zabawki. Stopniowe przechodzenie do wzmacniania sporadycznego, stosując rozkład wzmocnień według zmiennych odstępów czasowych i według zmiennych proporcji. Stosowanie następujących metod utrwalania: a) Zwiększanie opóźnienia miedzy zachowaniem a wzmocnieniem. b) Odchodzenia od stałego kontrolowania zachowań na rzecz sprawdzania i wzmacniania tylko niektórych zachowań. c) Przechodzenie od wzmocnień sztucznych do wzmocnień występujących naturalnie. d) Przechodzenie do wzmacniania przez osoby, które, na co dzień stykają się z pożądanymi zachowaniami. e) Wzmacnianie pożądanych zachowań w nowych sytuacjach i w obecności innych osób podających wzmocnienia. 4. Plan modyfikowania pożądanego zachowania. W okresie nauki nowych zasad: a) Rozmowa z dzieckiem, którego dotyczy problem, na temat jej zachowania. Poinformowanie o tym, co nam nie podoba się w jej zachowaniu, czego oczekujemy od niej, jakie zachowania są zadowalające. Wprowadzenie nowych zasad, poinformowanie o konsekwencjach wynikających z jej zachowanianagrody i kary. b) Przeprowadzenie rozmowy z innymi osobami pracującymi w tej grupie (nauczyciel rytmiki, języka angielskiego, katechetka) oraz z rodzicami, na temat zawartej z dziewczynką umowy i jej konsekwencjach, w celu ujednolicenia oddziaływań. c) Zastosowanie wzmocnień warunkowych - Wręczenie dziecku ilustracji, przedstawiającej duże kołosymboliczną uśmiechniętą twarz, podzieloną na liczne kawałki- puzzle. Za każde zajęcie z poszczególną osobą pracującą w grupie będzie miała możliwość pokolorowania jednego elementu, o ile nie przekroczy zawartej umowy i będzie przestrzegać ustalonych zasad. Kiedy pokoloruje cały obrazek otrzyma jakąś nagrodę. Np. przez trzy dni będzie miała przywilej wyboru bajki do przeczytania przez nauczyciela, w trakcie poobiedniej sesji czytania całej grupie. d) W początkowym czasie, w trakcie wystąpienia pożądanego zachowania będą podawane pozytywne wzmocnienia, po każdym pożądanym zachowaniu. Ilekroć dziecko poradzi sobie z trudną sytuacją w odpowiedni sposób, bez krzyków, płaczu, popisywania się. e) Początkowo w niektórych sytuacjach zastosowane zostaną podpowiedzi, co należy zrobić, jak powinna się zachować. Czasami podejmiemy działania, żeby nie dopuścić do wybuchu złego zachowania w adekwatnych sytuacjach, jakie miały miejsce wcześniej, zasugerujemy dziecku co może zrobić, jak się zachować. Jeżeli zastosuje się do naszych wskazówek, natychmiast nastąpi wzmocnienie pozytywne w postaci uśmiechu, akceptacji, pogłaskania, itp. f) Zastosowanie metody stopniowych przybliżeń. Danie dziecku do zrozumienia, że widzimy iż stara się.(doceniamy próby i wysiłek) -np. stosowanie wzmocnień za każde 15 min. zgodnej zabawy, później za 30 min. takiej zabawy itd. -za próbę panowania nad swoimi emocjami, nad głosem, unikanie krzyku przez dłuższy czas, -za przejawy właściwego zachowania wobec dorosłych, -za przestrzeganie niektórych zasad, za te wzmacnianie a pomijanie i nie wypominanie, że to dobrze ale jeszcze tamto źle. Eliminowanie zachowań: a) Wygaszanie, czyli ignorowanie zachowań niepożądanych, w sytuacji kiedy zachowanie dziewczynki będzie tylko manifestacją jej niezadowolenia, próbą zwrócenia na siebie uwagi, przekraczaniem ustalonych granic i będzie dotyczyło tylko jej( płacz, uśmiechy, głupie miny, wzruszanie ramionami, przedrzeźnianie, prowokacyjne wypowiedzi typu „i tak nie chciałam tego robić” itp). W tym samym czasie kierowanie uwagi na dziecko, które zachowuje się poprawnie, zastosowanie wzmocnienia w stosunku do innego dziecka. b) Zastosowanie wzmocnienia negatywnego lub kary pozytywnej w przypadku, gdy zachowanie tej dziewczynki dotyka w sposób „fizyczny” jakiegoś dziecka lub innej osoby. W przypadku, gdy kogoś popchnie, uszczypie, kopnie, będzie szarpać itp. c) Wybiórcze wzmacnianie zachowań alternatywnych, czyli wzmacnianie zachowań pożądanych, przy jednoczesnym braku wzmacniania zachowań nieprawidłowych ( wygaszaniu). Informujemy dziecko, przez jaki czas nie może pojawić się niepożądane zachowanie, aby mogło otrzymać wzmocnienie ( możemy nastawić minutnik, żeby dziecku uzmysłowić upływający czas) lub wzmacniamy wtedy, gdy grzecznie się bawi, mówi umiarkowanym głosem a nie zwracamy uwagi na krzyki, obrażanie, dąsy.