Ciepło topnienia lodu.doc (41 KB) Pobierz PRACOWNIA FIZYCZNA U. ŚL. nr ćwiczenia: temat : Wyznaczanie ciepła topnienia lodu. 32 imię i nazwisko : rok studiów : grupa : Zocha II 1 kierunek : WT-Z data wykonania ćwiczenia : Ocena: 15.10.2007 Część teoretyczna Kalorymetr przyrząd do pomiaru ilości ciepła wytworzonego lub pochłoniętego podczasprocesu fiz. lub chem. Stosowany do wyznaczania ciepła właściwego, ciepła topnienia. Stan skupienia ciała i warunki zewnętrzne mają wpływ na wartość ciepła właściwego. Zmiana warunków w otoczeniu ciała może prowadzić do tzw. przejść fazowych, czyli do zmiany stanu skupienia ciała. Z punktu widzenia teorii kinetyczno-molekularnej, ciało stałe jest zbiorem atomów (jonów, cząsteczek), wykazujących maksymalny stopień uporządkowania geometrycznego. Atomy są rozmieszczone w sieci krystalicznej o określonej symetrii.Wzrost temperatury powoduje wzrost energii kinetycznej ruchu cieplnego atomów. Można zatem przez odpowiednie nagrzanie ciała (dostarczenie pewnej ilości ciepła) doprowadzić je do takiej temperatury, w której nie będzie już można mówić ookreślonych położeniach atomów tworzących kryształ. W temperaturze tej zachodzi zjawisko topnienia, polegające na rozerwaniu struktury krystalicznej i zniweczeniu geometrycznej symetrii uporządkowaniu atomów. Ilość ciepła Qt potrzebna do stopnienia jednostki masy danego ciała, bez zmiany jego temperatury, nazywa się ciepłem topnienia, a temperatura, w której następuje rozerwanie sieci krystalicznej ciała stałego nosi nazwę temperatury topnienia. Qt=Q/m.; [Qt]=J/kg Gdzie: Qt- ilość pobranego ciepła, m- masa substancji, Przy ustalonym ciśnieniu zewnętrznym temperatura topnienia ma stałą wartość. Temperatura topnienia, tj. równowagi wody i lodu, obniża się, gdy zwiększa się ciśnienie wywierane na mieszaninę. Podobnie zachowują się wszystkie ciała, które topiąc się zmniejszają swoją objętość, natomiast przeciwnie te, których topnienie związane jest ze zwiększeniem objętości. Pomiar ciepła topnienia możemy wykonać za pomocą kalorymetru. Lód pod ciśnieniem równym normalnemu ciśnieniu atmosferycznemu topi się w temperaturze 00C.Temperaturę tę nazywamy temperaturą topnienia lodu w warunkach normalnych. Energia wewnętrzna, U, jedna z funkcji stanu termodynamicznego równa całkowitej energii układu (zwyczajowo nie uwzględnia się w energii wewnętrznej energii kinet. ruchu układu jako całości i energii potencjalnej układu w zewn. polach sił); jest potencjałem termodynamicznym w procesach przebiegających bez zmiany entropii i objętości; zmiany energii wewnętrznej w dowolnym procesie określa I zasada termodynamiki; w fizyce statyst. — średnia wartość sumy energii kinet. poszczególnych cząstek (cząsteczek, atomów) układu i energii ich wzajemnego oddziaływania. Ciepło, jeden ze sposobów przekazywania energii między układami makroskopowymi, pozostającymi we wzajemnym kontakcie (termodynamiczny układ). Polega na przekazywaniu energii chaotycznego ruchu cząstek w zderzeniach cząstek tworzących te układy, z czym wiąże się zmiana energii wewn. układów; taki proces wymiany energii nazywa się wymianą ciepła., a zmiana energii wewn. układu w tym procesie — ilością ciepła Q. Efektem wymiany ciepła jest zwykle (z wyjątkiem przemian fazowych) zmiana temperatury układów. Jednostką ilości ciepła w układzie SI jest dżul (J). Ciepło właściwe, pojemność cieplna właściwa, stosunek pojemności cieplnej substancji do jej masy; rozróżnia się ciepło właściwe w stałej objętości i pod stałym ciśnieniem; ciepło właściwe jest ważnym parametrem określającym właściwości danej substancji; jednostką w układzie SI jest J/(kg . K). Temperatura [łac.], skalarna wielkość fiz., jeden z parametrów określających stan układu termodynamicznego (stanu równanie); dla układów pozostających ze sobą w równowadze termodynamicznej temperatura przyjmuje tę samą wartość (zerowa zasada termodynamiki; termodynamiki zasady); jeżeli układy będące w kontakcie termicznym mają różne temperatury, to układ o temperaturze wyższej przekazuje energię układowi o temperaturze niższej (następuje wyrównanie temperatur); stanowi to podstawę termometrii (termometr), w której miarą temperatury ciała jest zmiana właściwości ciała wzorcowego (tzw. właściwości termometrycznej) znajdującego się w kontakcie termicznym z ciałem badanym; tak określona temperatura jest w termodynamice nazywana temperaturą empiryczną. Wartość temperatury przypisana danemu stanowi układu zależy od wyboru skali temperatury (temperatury skale). W fizyce (termodynamice) statyst. określa się temperaturę (tzw. temperaturę statystyczną ) jako miarę średniej energii kinet. bezładnego ruchu cząsteczek ciała. Jednostkami temperatury są (w zależności od skali): kelwin, K (układ SI), stopień Celsjusza, °C, stopień Fahrenheita, °F i in. Temperaturę układu można mierzyć metodą stykową, w której czujnik przyrządu pomiarowego jest w kontakcie z badanym układem (np. za pomocą termometru, termoelementu i termistora) lub metodą bezstykową (za pomocą pirometru, radiometru). Zmiany energii wewnętrznej w dowolnym procesie określa 1 zasada termodynamiki, która mówi, że zmiana enegii wewnętrznej ciała lub układu ciał jest równa sumie wykonanej pracy oraz ciepła wymienionego z otaczającymi ciałami.Ilością ciepła nazywamy tę część energii wewnętrznej, która zostaje wymieniona między ciałami o różnych temperaturach. Q=∆U Pomiary i obliczenia 1. Zasada pomiaru. --zwarzyć suche naczynie kalorymetru wraz z przykrywką i mieszadełkiem (m1) --nalać wodę ok. 308K do kalorymetru i ponownie zwarzyć (m2) --złożyć kalorymetr i po chwili zmierzyć temp. (t1) --osuszyć kawałek lodu i wrzucić do kalorymertu --mieszając mieszadełkiem zmierzyć temp. wody po stopieniu lodu (t3) --zwarzyć kalorymetr wraz z przykrywką i mieszadełkiem (m3) i obliczyć masę lodu (wody powstałej po roztopieniu lodu) 2. Pomiary i wyniki. 1 pomiar masa kalorymetru masa wody+kalorymetr temperatura wody temp. po rozpuszczeniu lodu masa wody z rozp.lodem 2 pomiar m1=0,0904kg m2= 0,2463kg t1=307K t3=300K m3=0,2512kg m1=0,0904kg m2=0,2444kg t1=305K t3=301K m3=0,2495kg Obliczenia. Masa wody Masa lodu mwody1= m2-m1=0,1559kg mlodu1=m3-m2=0,0049kg mwody2=m2-m1=0,1540kg mlodu2=m3-m2=0,0051kg Wzór na ciepło topnienia lodu: [cwł.kalor. * m1+ mwody * cwł.wody – mlodu * cwł.wody ] * (t1-t3) J L= mlodu kg gdzie : ciepło właściwe kalorymetru (896J/kgK) ciepło właściwe wody (4186J/kgK) ciepło topnienia lodu –tablicowe (334000 J/kg) 1.Pomiar (896 * 0,0904 + 0,1559 * 4186 - 0,0049 * 4186 ) * (307-300) L= 0,0049 L=1018692 J/kg błąd bezwzględny ; = ds – x błąd względny błąd procentowy ; = Błąd pomiaru: ; Lodu = 334000 – 1018692 = 684692 Lodu = 684692/334000=2,05 ; ; P = * 100 % ; P Lodu = 2,05 * 100 % 205% 2.Pomiar (896 * 0,0904 + 0,1540 * 4186 - 0,0051 * 4186 ) * (305-301) L= 0,0051 L=552387 J/kg Błąd pomiaru: błąd bezwzględny ; = ds – x ; = błąd względny błąd procentowy ; Lodu = 334000 – 552387 = 218387 ; ; P = * 100 % Lodu = 218387/334000=0,654 ; P Lodu = 0,654 * 100 % 65,4% Plik z chomika: Cornelius Inne pliki z tego folderu: 1.Dokumentacja.doc (127 KB) Badanie zależności współczynnika lepkości od temperatury.doc (69 KB) bios.doc (282 KB) cieoło topnienia lodu1.DOC (75 KB) CIEPŁO T.DOC (41 KB) Inne foldery tego chomika: Zgłoś jeśli naruszono regulamin Strona główna Aktualności Kontakt Dział Pomocy Opinie Regulamin serwisu Polityka prywatności Copyright © 2012 Chomikuj.pl Błąd Ćwiczenie 10 Ćwiczenie 12 Ćwiczenie 13 Ćwiczenie 14