Próba matura - Matura z informatyki

Wanda Jochemczyk [email protected]
1 Społeczne Liceum Ogólnokształcące im. Maharadży Jam Saheba Digvijay Sinhji
w Warszawie
Katarzyna Olędzka [email protected]
VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie
Agnieszka Samulska [email protected]
XII Liceum Ogólnokształcące im. Henryka Sienkiewicza w Warszawie
Uwagi edycyjne:
Kratka przygotowana w miejsce odpowiedzi ucznia jest bardzo drobna, a gęste kropki
powodują efekt migotania. Fragmenty prac uczniów zapisane we wskazanym w arkuszu
obszarze praktycznie są trudne do sprawdzenia.
Arkusz 1
Zadanie 1
a) Ponieważ istnieją przypadki w których algorytm się nie kończy – np. zera na końcu,
zadanie dla ucznia napisania specyfikacji jest bardzo trudne.
Zadanie 2
a) Mało precyzyjne pytanie:
Dane są dwie liczby całkowite zawierające maksimum po 50 cyfr. Liczby te zapisano za
pomocą zmiennych tekstowych. Czy możliwe jest zapisanie liczby zawierającej 50 cyfr
jako zmiennej całkowitej?
Istnieją języki programowanie w których można korzystać ze zmiennych całkowitych o 50
cyfrach. Być może nie są one znane uczniowi.
Nasza propozycja sformułowania tego pytania:
Dane są dwie liczby całkowite zawierające maksimum po 50 cyfr. Liczby te zapisano za
pomocą zmiennych tekstowych. Czy w języku programowania zadeklarowanym przez Ciebie
do rozwiązywania arkusza II standardowy typ danych umożliwia zapisanie liczby zawierającej
50 cyfr jako zmiennej całkowitej?
c) Utwórz algorytm dodawania dwóch liczb całkowitych zawierających do 50 cyfr.
Automatycznie nasuwa się problem przepełnienia. Jak powinien postąpić algorytm, gdy
chcemy dodać dwie bardzo duże liczby np. obie liczby cyfra 9 i 49 zer.
Zadanie 3
Tutaj następuje seria kilku pytań - brak poprawnych odpowiedzi w kluczu.
Pojawia się pytanie o Interpretator – takie słowo nie istnieje (jako podana definicja). Jeśli
w wyszukiwarce google wpiszemy to słowo to pokaże nam się w języku polskim 0 (zero)
stron na zadany temat.
Arkusz II
Zadanie 4
f) mało jasne kryterium wyboru kobiet i mężczyzn (sugerujemy, aby baza danych
przygotowana na maturę była pierwszej postaci normalnej – jeśli pytanie dotyczy płci, to
powinno być pole określające płeć)
Zadanie 5
1. Brak precyzyjnego określenia czy program ma działać dla danego pliku (3 wiersze)
czy dowolnych plików.
2. Model odpowiedzi zakłada tylko jedną metodę rozwiązania (wzór Herona). Dla danych
współrzędnych punktów z punktu widzenia matematyki narzucającym rozwiązaniem
jest metoda wyznaczników.
3. Wzór Herona nie jest powszechnie znany uczniom , szczególnie tym, którzy nie są w
klasach matematycznych. W takim przypadku należało ten wzór podać, na
matematyce uczniowie mogą korzystać z tablic matematyczno-fizycznych.
4. Za dużo punktów w modelu odpowiedzi jest przyznanych za wczytanie danych .
Zadanie 6
a) Myląca podpowiedź h 
gt 2
gt 2
zamiast h  h0 
, brak oznaczenia s oraz t.
2
2
b) Potoczne sformułowanie – „wydziel stałe”.
c) Nie ma takiego pojęcia składowa pozioma (pionowa) ruchu. Może być składowa
wektora położenia lub prędkości.
d) Jaką wartość g powinien przyjąć uczeń i czy na maturze z informatyki powinien znać
m
m
wartość g. ( g  9,81 2 czy g  10 2 ) Na lekcjach fizyki podaje się wartość g
s
s
i informację o wymaganej dokładności.
e) Nie jest powiedziane, czy drugi wykres powinien być w tym samym układzie
współrzędnych.
f)
Sens „informatyczny” pytania g – czy chodzi o warunki konieczne czy dostateczne
gdy rzucamy w przeciwnych kierunkach, który standard z kształcenia informatycznego jest
tutaj sprawdzany? Odpowiedź na pytanie g wymaga analizy fizycznej zjawiska, a nie analizy
informatycznej.
g) Błędne odpowiedzi w modelu odpowiedzi.
Postulujemy o umożliwienie skorzystania z tablic matematycznofizycznych.
PS.
Pozwalam sobie zamieścić jeszcze uwagi jednej z autorek na pytanie co wie o liczbach
całkowitych zapisywanych w 50 cyfrach i konkretnym języku
Tutaj bardziej chodzi o podejście do tego typu zagadnień, z tego co się orientuję w
informatyce jest trend, by rozdzielać problemy związane z językami programowania od
konkretnych rozwiązań sprzętowych. Przodują tutaj szczególnie języki obiektowe.
Jeśli chodzi jednak o przykłady to bardzo proszę:
Python:
"Istnieją cztery typy liczbowe: zwykłe liczby całkowite, długie liczby całkowite,
liczby zmiennoprzecinkowe i liczby zespolone. Zwykłe liczby całkowite
(zwane również po prostu liczbami całkowitymi) są zaimplementowane z wykorzystaniem
typu long języka C, który daje przynajmniej 32 bitową precyzję. Długie liczby całkowite
mają nieograniczoną precyzję.
(...) Wszelkie założenia dotyczące jego precyzji są całkowicie zależne od platformy na
której działa interpreter."
źródło: http://www.python.org.pl/doc-2.1/lib/typesnumeric.html
PHP:
"Liczby całkowite (integer)
Typ integer to liczba całkowita, należąca do przedziału Z = {..., -2, -1, 0, 1, 2, ...}.
(...)
Maksymalna wielkość liczby całkowitej jest zależna od platformy operacyjnej,
zwykle jest to około dwa miliardy (jest to 32 bity ze znakiem).
PHP nie obsługuje liczb całkowitych bez znaku."
źródło: http://php.kn.vutbr.cz/manual/pl/language.types.integer.php
Na maszynach linuxowych a szczególnie unixowych jest łatwiej o "duże" typy
danych.