Uwagi do projektu ustawy o zmianie ustawy o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych, ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz niektórych innych ustaw (UD99) zgłoszone przez Zastępcę Prezydenta Miasta Ruda Śląska w ramach uzgodnień z Komisją Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego. LP. ART. Art. 2 pkt 9 lit. c1 (Art. 11 ust. 2a2) Treść uwagi Prawo informowania ośrodka pomocy społecznej o zwłoce w zapłacie opłat za dwa pełne okresy płatności uruchamianie służb pomocy społecznej w dużej ilości spraw niekoniecznie wymagających interwencji specjalistycznych służb, STANOWISKO MIIB Komentarz do uwagi (uwaga w wyniku innych zmian – bezprzedmiotowa). Na skutek uwzględnienia uwagi Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w projekcie zrezygnowano z wprowadzenia art. 11 ust. 2a ustawy, tj. rozwiązania przewidującego możliwość informowania ośrodków pomocy społecznej przez jednostki zarządzające zasobami mieszkaniowymi gminy o trudnej sytuacji lokatora z uwagi na fakt, że zgodnie z art. 102 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej – pomoc społeczna może być udzielana z urzędu. Oznacza to, że w przypadku podejrzenia, że osoba lub rodzina wymaga pomocy z systemu pomocy społecznej zgodnie z tym przepisem każda osoba (w tym gmina) może poinformować ośrodek pomocy społecznej o trudnej sytuacji lokatora. Biorąc pod uwagę dopuszczenie przez ustawę o pomocy społecznej wszczęcia postępowania ex officio propozycja zawarta w projekcie nie jest potrzebna. Bowiem w przypadkach gdy osoby znajdują się w trudnych sytuacjach i nie ubiegają się o przyznanie pomocy (np. z powodu nieznajomości przepisów prawa, nieporadności, wieku, niepełnosprawności czy choroby) ośrodek pomocy społecznej - jako organ administracji powołany Numeracja dotyczy projektu ustawy o zmianie o zmianie ustawy o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych, ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz niektórych innych ustaw. 2 Numeracja dotyczy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1610) 1 1 Art. 2 pkt 10 lit. b (Art. 14 ust. 6a) Wprowadzenie przepisu spowoduje wydłużenie procedury, przyznania lokalu socjalnego, istnieje niebezpieczeństwo pozostawienia lokalu jako niezasiedlony przez długi okres czasu. Gminy dostarczają lokale socjalne zgodnie z ich definicją określoną w ustawie, Art. 2 pkt 11 lit. b (Art. 17 ust. 1a) Zmianę należy zaopiniować negatywnie, nie należy w jakikolwiek sposób dawać do zrozumienia, iż bezprawne zajęcia lokali mieszkalnych nie będą rodzić negatywnych skutków prawnych dla osób takich czynności dokonujących. 2 do zaspokajania potrzeb publicznych – powziąwszy informację o takiej sytuacji z urzędu podejmuje działania zmierzające do udzielenia jej pomocy. Ponadto - jak wskazał resort polityki społecznej - zwłoka w opłacie za czynsz nie może być automatycznie wiązana z potrzebą udzielenia osobie wsparcia z systemu pomocy społecznej. Co równie istotne, rodzinny wywiad środowiskowy z uwagi na wysokie koszty jego przeprowadzenia powinien być przeprowadzany tylko wówczas, gdy jest faktycznie potrzeba jego przeprowadzenia, a takowa nie wynika z projektowanego przepisu. Uwaga nieuwzględniona. Należy zauważyć, że sądowa kontrola kwestii realizacji przez gminę obowiązku wskazania lokalu socjalnego przy zachowaniu cech przewidzianych w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy funkcjonuje już obecnie na gruncie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. Zatem przepisy Kodeksu umożliwiają dłużnikowi zainicjowanie sądowej kontroli prawidłowości ofert najmu lokalu socjalnego i projektowany art. 14 ust. 6a nie wprowadza żadnego novum w tym zakresie. Art. 14 ust. 6a ustawy nakłada jedynie na gminę, która składa ofertę najmu socjalnego lokalu, obowiązek pouczenia dłużnika o przysługujących już obecnie środkach prawnych. Uwaga nieuwzględniona. Przepis art. 17 ustawy statuuje zasadę oraz wyjątek w zakresie przysługiwania prawa do najmu socjalnego lokalu osobie samowolnie zajmującej lokal. Wynika z niego, że co do zasady osoba taka nie może liczyć na przyznanie prawa do najmu socjalnego lokalu. Ustawodawca jednak zdecydował, że w pewnych okolicznościach nie można pozostawić takiej osoby bez prawa do najmu socjalnego lokalu. W uzasadnieniu do wyroku z dnia 4 kwietnia 2001 r. Trybunał odwołując się do treści art. 30 Konstytucji stwierdził, że „będąc źródłem praw i wolności jednostki, pojęcie godności determinuje sposób ich rozumienia i urzeczywistniania przez państwo. Zakaz naruszania godności człowieka ma charakter bezwzględny i dotyczy wszystkich”. Trudno więc zrozumieć, dlaczego osobom np. obłożnie chorym czy osobie zajmującej Art. 2 pkt 12 lit. b (Art. 18 ust. 3a) Osoba uzyskująca tytuł prawny do lokalu ma płacić odszkodowanie w wysokości czynszu socjalnego, pozostałą częścią została obciążona gmina – nałożenie kolejnego finansowego obowiązku na gminy. 3 się małoletnim dzieckiem sąd, powołując się na zasady współżycia społecznego, nie miałby przyznawać uprawnienia do najmu socjalnego lokalu. Sytuacja takiej osoby nie różni się od tych osób, którym co prawda tytuł do zajmowania lokalu przysługiwał, ale stanowią jedną z grup podmiotów określonych w art. 14 ust. 4. Uwaga nieuwzględniona. Konieczność zmiany wysokości obowiązku odszkodowawczego dla byłego lokatora oczekującego na lokal socjalny, została szczegółowo przedstawiona w uzasadnieniu do projektu. Jak wskazano w załączniku do OSR ewentualne wydatki gmin związane z niniejszą zmianą będą konsekwencją niewywiązywania się przez gminy z obowiązku terminowego dostarczania osobom uprawnionym najmu socjalnego. Na podstawie dostępnych danych nie można określić liczby przypadków, w których gmina (zobowiązana do dostarczenia najmu socjalnego osobie uprawnionej na mocy wyroku) zobowiązana będzie wypłacić właścicielowi różnicę pomiędzy opłatami ustalonymi przez właściciela a opłatami na poziomie czynszu za najem socjalny lokalu. Natomiast na podstawie ostrożnych szacunków można określić poziom kwot (różnica pomiędzy opłatami ustalonymi przez właściciela a opłatami na poziomie czynszu za najem socjalny lokalu), jakie będzie zobowiązana wypłać gmina właścicielowi z tytułu zamieszkiwania osoby uprawnionej do najmu socjalnego lokalu w dotychczasowym lokalu w związku z niedostarczeniem przez gminę najmu socjalnego. Z danych Ministerstwa Sprawiedliwości na temat czynności komornika w zakresie eksmisji wynika, że w 2013 r. zostało niezałatwionych (pozostały do załatwienia) przez komorników 9176 spraw o opróżnienie lokalu mieszkalnego, przy czym 3323 z tych spraw jest prowadzonych na podstawie tytułu wykonawczego, z którego nie wynika prawo dłużnika do lokalu socjalnego. Oznacza to, że 5853 spraw oczekujących na załatwienie dotyczyło opróżnienia lokalu z prawem dłużnika do lokalu socjalnego. Natomiast z danych GUS „Gospodarka mieszkaniowa w 2014 r.” wynika, że średnia wysokość stawek czynszowych za lokale komunalne w Art. 2 pkt 13 (Art. 18b ust. 3) Jakie będą skutki ewentualnego niedostarczenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu. 4 budynkach stanowiących własność gmin w grudniu 2014 r. wynosiła 4,69 zł/m 2, tymczasem średnia wysokość stawek czynszowych za lokale socjalne wynosiła 1,34 zł/m 2. Oznacza to, że średnia różnica pomiędzy opłatami ustalonymi przez właściciela a opłatami na poziomie czynszu socjalnego wynosi ok. 3,35 zł/m 2. Przyjmując do obliczeń statystyczne gospodarstwo domowe zamieszkujące w przeciętnym lokalu komunalnym o powierzchni 45 m 2, gmina będzie pokrywać różnicę w czynszu, o której mowa wyżej, w wysokości około 150 zł. Mając na uwadze, że na wykonanie wyroku opróżnienia lokalu mieszkalnego z prawem do otrzymania lokalu socjalnego oczekiwało w 2013 r. 5853 gospodarstwa domowe można oszacować, że maksymalne skutki finansowe dla gmin mogłyby sięgnąć łącznie kwoty ok. 878 tys. zł miesięcznie. Trzeba jednak pamiętać, że inne projektowane zmiany ustawy pozwolą gminom na prowadzenie racjonalniejszej gospodarki zasobami mieszkaniowymi i w konsekwencji mniejsza liczba osób oczekujących na wskazanie przez gminę najmu socjalnego lokalu spowoduje, że czas oczekiwania się skróci, wobec czego także skutki finansowe tej zmiany będą dużo niższe niż wskazuje ww. symulacja oparta na danych za 2013 r. Komentarz do pytania. Gmina ma obowiązek przedstawić we wskazanym terminie ofertę zawarcia umowy najmu. W przypadku niewywiązania się gminy z tego obowiązku, stosuje się przepisy ogólne o odpowiedzialności gminy za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej (art. 417 Kodeksu cywilnego). Jednocześnie w związku ze zgłoszonymi wątpliwościami odnośnie do skutków niedostarczenia oferty zawarcia umowy najmu, w projektowanym art. 18b ust. 3 ustawy o ochronie praw lokatorów… na dalszym etapie prac legislacyjnych zostanie doprecyzowany przepis poprzez jednoznaczne wskazanie, że „wynajmujący zawiera pisemną ofertę umowy najmu lokalu…”. Zmiana ta spowoduje, że w przypadku niezawarcia umowy najmu przez gminę we wskazanym terminie, odpowiednie zastosowanie będzie miał art. 64 Kodeksu cywilnego (Prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające obowiązek danej Art. 2 pkt 15 lit. a (Art. 21 ust. 2 pkt 8 lit.c) Określenie normy powierzchni użytkowej w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego. Szczegółowe określenie normy uzależnione będzie od wielkości mieszkań w zasobie mieszkaniowym w konkretnej gminie, wskazane w projekcie ustawy normy są bardzo wysokie. Art. 2 pkt 16 (Art. 21a ust. 1) Zasadne jest, aby dochody członków gospodarstwa domowego dotyczyły okresu 6, a nie 3 miesięcy. Dłuższy okres jest bardziej obiektywny i reprezentatywny Art. 2 pkt 16 (Art. 21a ust. 4) Możliwość występowania dużej ocenności przy badaniu występowania rażącej dysproporcji pomiędzy niskimi dochodami a stanem majątkowym. 5 osoby do złożenia oznaczonego oświadczenia woli, zastępuje to oświadczenie). Uwaga nieuwzględniona. Przepis nakłada na radę gminy obowiązek do określenia w uchwale w sprawie wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy normy powierzchni użytkowej lokalu w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego, której przekroczenie będzie uprawniało gminę do wypowiedzenia umowy najmu. Jednocześnie zastrzega się, że norma ta nie będzie mogła przekraczać wskazanej w ustawie górnej granicy, tj. 50 m 2 – dla jednej osoby, a dla każdej kolejnej – 25 m 2. Oznacza to, że gmina będzie mogła – w zależności od potrzeb i sytuacji mieszkaniowej w gminie - ustalić normy powierzchni na niższym poziomie. Uwaga nieuwzględniona. Stosowanie okresu 3 miesięcy przy ocenie dochodów najemców jest uzasadnione koniecznością dokonania oceny sytuacji materialnej najemcy na podstawie aktualnych informacji. Przyjęcie dłuższego okresu, np. jak w propozycji 6miesięcznego, skutkowałoby koniecznością oceny sytuacji materialnej najemców na podstawie informacji w pewnym stopniu historycznych, nie uwzględniających np. zmian w dochodach najemcy, które mogłyby nastąpić w ostatnich miesiącach. Należy też wskazać, że po podwyżce czynszu najemca może wystąpić z wnioskiem o ponowną ocenę sytuacji materialnej i zmianę na tej podstawie stawki czynszu (w wyniku zgłoszonych uwag w projekcie na dalszym etapie prac legislacyjnych nastąpi korekta – z takim wnioskiem będzie można wystąpić już po 6 miesiącach od ostatniej podwyżki, a nie 12 miesięcy – jak proponowano pierwotnie). Uwaga nieuwzględniona Nie sposób ustawowo ustalić wytycznych w zakresie oceny dysproporcji między deklarowanymi dochodami a stanem majątkowym. Taka ocena każdorazowo musi być dokonana przez organ odpowiednio do danego przypadku. Jak wskazano w uzasadnieniu do tego przepisu, pomocne może w tym celu być m.in. orzecznictwo sądów wydane na gruncie ustawy o Art. 2 pkt 16 (Art. 21b ust. 1) Należy rozważyć wydłużenie okresu weryfikacji dochodów do 5 lat. Art. 2 pkt 16 (Art. 21b ust. 2) Zasadne jest, aby badanie dochodów członków gospodarstwa domowego dotyczyło 6, a nie 3 miesięcy, dłuższy okres jest bardziej obiektywny i reprezentatywny. Należy dać Gminie możliwość podwyższania czynszu np. o określony % w zależności od wysokości przekroczenia kryterium dochodowego. Należy doprecyzować co oznacza czynsz jaki mógłby uzyskać właściciel z tytułu najmu, gdyby lokal nie wchodził w skład zasobu mieszkaniowego gminy, jak należy taki czynsz ustalać. Ma to znaczenie w związku z art. 21 b ust. 8pkt 2 (możliwość zakwestionowania przez najemcę podwyżki w drodze sądowej). Art. 2 pkt 16 (Art. 21b ust. 3) 6 dodatkach mieszkaniowych (w tej ustawie również występuje pojęcie „rażące dysproporcji”). Uwaga nieuwzględniona. Propozycja wydłużenia okresu weryfikacji dochodów do 5 lat nie została poparta przez miasto Ruda Śląska uzasadnieniem, w związku z powyższym nie znany jest cel, jaki miasto chciałoby osiągnąć. Przyjęty przez projektodawcę okres obowiązkowej weryfikacji dochodów co 2,5 roku wydaje się okres właściwym w kontekście zmiany podejścia co do sposobów realizacji zadań w zakresie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych społeczeństwa przez gminy, tj. wprowadzenia obowiązku zawierania umów na czas oznaczony, nie krótszy niż 5 lat i nie dłuższy niż 10 lat. Uwaga nieuwzględniona. Vide komentarz do art. 21a ust. 1. Uwaga nieuwzględniona. Prawo zamieszkiwania w lokalu wchodzącym w skład mieszkaniowego zasobu gminy (z niskimi stawkami czynszu określonymi przez gminę) przysługuje co do zasady osobom spełniającym m.in. kryterium dochodowe, tzn. uzyskującym odpowiednio niskie dochody. Osoba uzyskująca w trakcie obowiązywania umowy najmu wyższe dochody musi liczyć się z koniecznością opłacania wyższego czynszu najmu – w wymiarze odpowiadającym stopniowi poprawy sytuacji materialnej. Brak mechanizmu powiązania stawek czynszu z sytuacją materialną lokatorów powodowałby, że ci najemcy ponownie byliby uprzywilejowani względem innych osób o podobnej sytuacji materialnej, które nie miały wcześniej szansy na zawarcie umowy najmu lokalu komunalnego, gdyż pomimo poprawy sytuacji materialnej wciąż mogliby mieszkać w lokalu wchodzącym w skład mieszkaniowego zasobu gminy opłacając czynsz obniżony, nieadekwatny do ich możliwości ekonomicznych. W myśl projektu podwyżki czynszów będą przeprowadzane na podstawie kryteriów dochodowych w przeliczeniu na 1 osobę ustalanych przez gminy. W gospodarstwach wieloosobowych Art. 3 (Art. 1046 § 4 Kodeksu postępowania Projekt zmiany należy ocenić negatywnie, przepis ustawy realizowany przez gminy przy uwzględnieniu sytuacji rodzinnej, materialnej, a także zdrowotnej dłużnika daje gminom narzędzie prowadzenia 7 zatem podwyżka rozkłada się na liczbę członków, co oznacza, że przykładowo w rodzinie czteroosobowej wzrost dochodów jedynie w ¼ przełoży się na wzrost czynszu. Z kolei dla jednoosobowych gospodarstw zdecydowana większość gmin ustala wyższe kryteria niż dla gospodarstw wieloosobowych (z reguły o ok. 40-50%). W projektowanym w art. 21b ustawy założeniu, że czynsz po podwyższeniu o kwotę nadwyżki nie może przekroczyć czynszu, jaki mógłby otrzymać z tytułu najmu właściciel takiego lokalu, gdyby lokal ten nie wchodził w skład mieszkaniowego zasobu gminy, istotą jest zagwarantowanie nieprzekroczenia wysokości czynszu rynkowego za dany lokal. Przy ustalaniu takiej wysokości czynszu pomocny może być art. 4a ustawy dotyczący tzw. „lustra czynszowego”, bowiem gmina wykonując obowiązek ogłoszenia zestawienia danych dotyczących czynszów najmu lokali mieszkalnych nienależących do publicznego zasobu mieszkaniowego, położonych na jej obszarze lub części - może wykorzystać nie tylko dane przekazane przez zarządców nieruchomości, ale również dane własne, dane przekazane przez właścicieli i lokatorów oraz organizacje ich zrzeszające, a także dane pochodzące z innych źródeł. Jednocześnie należy wskazać, że resort dostrzega potrzebę nadania badaniu czynszów wymiaru systematycznego i kompleksowego. W najbliższych latach zakładamy znaczący rozwój bazy danych o czynszach pochodzących z rynku, ponieważ rozwój instytucjonalnego rynku prywatnych mieszkań na wynajem jest jednym z głównych kierunków realizacji przyjętego przez rząd Narodowego Programu Mieszkaniowego. W powyższym kontekście – po wypracowaniu odpowiedniej metodologii badań – niewątpliwie racjonalnym, a jednocześnie realnym do wdrożenia rozwiązaniem w niedługiej przyszłości może być oparcie „lustra czynszowego” w znacznie większym zakresie, niż to mogą robić gminy obecnie, na informacjach gromadzonych w ramach badań statystyki publicznej. Uwaga jest niezrozumiała. Proponowana w art. 1046 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego zmiana polega na wykreśleniu z obecnego brzmienia przepisu normy, o której mowa w zdaniu 3 i 4, umożliwiającej cywilnego) racjonalnej polityki gospodarowania zasobem publicznym przez gminy. Wyeliminowanie dotychczasowej możliwości będzie rodziło po stronie gminy obowiązek występowania do sądu celem odzyskania pomieszczenia tymczasowego. Uwagi ogólne Powyższe zastrzeżenia wskazują na to, że proponowane zmiany będą prowadziły do konieczności zatrudnienia znacznej liczby urzędników - w mojej ocenie o 50% więcej osób zajmujących się tymi tematami. Jednocześnie wskazuję, że propozycje otwierają drogę do prowadzenia licznych i długotrwałych postępowań sądowych, których wynik w przeważającej części będzie negatywny dla Gminy. Oznacza to, że zaangażowane siły i środki będą zmarnowane, a mieszkania których będą dotyczyły postępowania będą de facto „wyłączone” z możliwość gospodarowania. Dlatego też, w mojej ocenie, nowelizacja w tym kształcie realizuje przeciwny cel do założeń Narodowego 8 komornikowi po bezskutecznym upływie 6 miesięcy, podczas których wstrzymał czynności egzekucyjne, oczekując na wskazanie dłużnikowi tymczasowego pomieszczenia, usunięcie dłużnika do noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe, powiadamiając właściwą gminę o potrzebie zapewnienia dłużnikowi tymczasowego pomieszczenia. Należy w tym miejscu podkreślić, że uchylana norma została wprowadzona nie w celu ochrony interesów gminy, lecz zapewnienia wierzycielowi należytej ochrony, w tym także jego prawa do sądu. Elementem prawa do sądu jest bowiem bez wątpienia prawo do realizacji prawomocnego orzeczenia w rozsądnym terminie. Zmiana w art. 1046 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego nie powoduje zmian w zakresie ciążącego na gminie obowiązku dostarczania pomieszczeń tymczasowych, lecz eliminuje możliwość przeprowadzania eksmisji do noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe w sytuacji, gdy dłużnikowi przysługuje uprawnienie do tymczasowego pomieszczenia. Ponadto w związku z ww. zmianą art. 1046 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego wprowadzone również zostanie finansowe wsparcie dla gmin na adaptację już istniejących budynków w celu tworzenia w nich pomieszczeń tymczasowych. Komentarz do uwag. Jak wskazano w załączniku do OSR po wejściu w życie zmian w ustawie o ochronie praw lokatorów... gmina będzie przeprowadzać cyklicznie co 2,5 roku w trakcie trwania umowy najmu zawartej na czas oznaczony weryfikację dochodów na podstawie przedłożonych przez najemcę dokumentów. Należy podkreślić, że jest to zwykła procedura, stosowana już obecnie w trakcie umieszczania zainteresowanych osób na liście oczekujących na przydział mieszkania, a także w przypadku „przedłużania” umów najmu lokalu socjalnego. Ponadto, weryfikacja dochodów – ale na większą skalę – odbywa się przy ubieganiu się o dodatki mieszkaniowe. Warto wskazać, że rocznie przyznaje się ok. 4,7 mln dodatków mieszkaniowych (dane GUS „Gospodarka mieszkaniowa w 2014 r.”). Ponieważ dodatki są przyznawane na okres 6 miesięcy, oznacza to, że Programu Mieszkaniowego (dostępność i rotacyjność mieszkań), a będzie prowadziła do biurokracji oraz wydłużenia wszelkich postępowań. 9 gminy weryfikują dochody w ramach tego systemu ok. 783 333 razy rocznie. Jeżeli założymy, że podobnie jak obecnie nowe umowy najmu będą zawierane rocznie w ok. 3% zasobu (i będą zawierane na okresy 10 letnie), to pierwsze weryfikacje dochodów w trakcie trwania umowy będą miały miejsce dopiero po 2,5 roku i będą obejmowały tylko ok. 30 tys. przypadków rocznie (ok. 12 przypadków na przeciętną gminę). Ponadto samorządy gminne nie sygnalizowały konieczności np. zwiększenia zatrudnienia w związku z proponowaną zmianą. Wydaje się, że weryfikacja będzie prowadzona przez dotychczas zatrudnionych pracowników, w ramach obecnego zakresu zadań. Niezrozumiałe jest stwierdzenie, że „propozycje otwierają drogę do prowadzenia licznych i długotrwałych postępowań sądowych, których wynik w przeważającej części będzie negatywny dla gminy” oraz „nowelizacja w tym kształcie realizuje przeciwny cel do założeń Narodowego Programu Mieszkaniowego (dostępność i rotacyjność mieszkań), a będzie prowadziła do biurokracji oraz wydłużenia wszelkich postępowań”. Projektowane rozwiązania pozwolą na elastyczniejsze zarządzanie mieszkaniowym zasobem gminy, a jedyny obszar, który może powodować zakończenie spraw spornych w sądzie dotyczy maksymalnej wysokości czynszu najmu ustalanego dla osób osiągających dochody znacznie przekraczające kryteria ustalane przez gminę (dla nich będzie ustalany czynsz rynkowy). Liczba prowadzonych postępowań sądowych w tym zakresie będzie zależeć od skuteczności gmin w ustalaniu dla takich osób wysokości czynszu najmu (odpowiadającego czynszom rynkowym).