stanowiskiem Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa

advertisement
Uwagi
do projektu ustawy o zmianie ustawy o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych,
noclegowni i domów dla bezdomnych, ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie
Kodeksu cywilnego oraz niektórych innych ustaw (UD99) zgłoszone przez Zastępcę Prezydenta Miasta Ruda Śląska
w ramach uzgodnień z Komisją Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego.
LP.
ART.
Art. 2 pkt 9 lit. c1
(Art. 11 ust. 2a2)
Treść uwagi
Prawo informowania ośrodka pomocy społecznej o
zwłoce w zapłacie opłat za dwa pełne okresy płatności uruchamianie służb pomocy społecznej w dużej ilości
spraw
niekoniecznie
wymagających
interwencji
specjalistycznych służb,
STANOWISKO MIIB
Komentarz do uwagi (uwaga w wyniku innych zmian –
bezprzedmiotowa).
Na skutek uwzględnienia uwagi Ministra Rodziny, Pracy i Polityki
Społecznej w projekcie zrezygnowano z wprowadzenia art. 11
ust. 2a ustawy, tj. rozwiązania przewidującego możliwość
informowania ośrodków pomocy społecznej przez jednostki
zarządzające zasobami mieszkaniowymi gminy o trudnej
sytuacji lokatora z uwagi na fakt, że zgodnie z art. 102 ust. 2
ustawy o pomocy społecznej – pomoc społeczna może być
udzielana z urzędu. Oznacza to, że w przypadku podejrzenia, że
osoba lub rodzina wymaga pomocy z systemu pomocy
społecznej zgodnie z tym przepisem każda osoba (w tym gmina)
może poinformować ośrodek pomocy społecznej o trudnej
sytuacji lokatora.
Biorąc pod uwagę dopuszczenie przez ustawę o pomocy
społecznej wszczęcia postępowania ex officio propozycja
zawarta w projekcie nie jest potrzebna. Bowiem w przypadkach
gdy osoby znajdują się w trudnych sytuacjach i nie ubiegają się
o przyznanie pomocy (np. z powodu nieznajomości przepisów
prawa, nieporadności, wieku, niepełnosprawności czy choroby)
ośrodek pomocy społecznej - jako organ administracji powołany
Numeracja dotyczy projektu ustawy o zmianie o zmianie ustawy o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i
domów dla bezdomnych, ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz niektórych innych ustaw.
2 Numeracja dotyczy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U.
z 2016 r. poz. 1610)
1
1
Art. 2 pkt 10 lit. b
(Art. 14 ust. 6a)
Wprowadzenie
przepisu
spowoduje
wydłużenie
procedury, przyznania lokalu socjalnego, istnieje
niebezpieczeństwo
pozostawienia
lokalu
jako
niezasiedlony przez długi okres czasu. Gminy
dostarczają lokale socjalne zgodnie z ich definicją
określoną w ustawie,
Art. 2 pkt 11 lit. b
(Art. 17 ust. 1a)
Zmianę należy zaopiniować negatywnie, nie należy w
jakikolwiek sposób dawać do zrozumienia, iż bezprawne
zajęcia lokali mieszkalnych nie będą rodzić negatywnych
skutków prawnych dla osób takich czynności
dokonujących.
2
do zaspokajania potrzeb publicznych – powziąwszy informację o
takiej sytuacji z urzędu podejmuje działania zmierzające do
udzielenia jej pomocy.
Ponadto - jak wskazał resort polityki społecznej - zwłoka w
opłacie za czynsz nie może być automatycznie wiązana z
potrzebą udzielenia osobie wsparcia z systemu pomocy
społecznej. Co równie istotne, rodzinny wywiad środowiskowy z
uwagi na wysokie koszty jego przeprowadzenia powinien być
przeprowadzany tylko wówczas, gdy jest faktycznie potrzeba
jego przeprowadzenia, a takowa nie wynika z projektowanego
przepisu.
Uwaga nieuwzględniona.
Należy zauważyć, że sądowa kontrola kwestii realizacji przez
gminę obowiązku wskazania lokalu socjalnego przy zachowaniu
cech przewidzianych w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy funkcjonuje już
obecnie na gruncie przepisów Kodeksu postępowania
cywilnego. Zatem przepisy Kodeksu umożliwiają dłużnikowi
zainicjowanie sądowej kontroli prawidłowości ofert najmu lokalu
socjalnego i projektowany art. 14 ust. 6a nie wprowadza
żadnego novum w tym zakresie. Art. 14 ust. 6a ustawy nakłada
jedynie na gminę, która składa ofertę najmu socjalnego lokalu,
obowiązek pouczenia dłużnika o przysługujących już obecnie
środkach prawnych.
Uwaga nieuwzględniona.
Przepis art. 17 ustawy statuuje zasadę oraz wyjątek w
zakresie przysługiwania prawa do najmu socjalnego lokalu
osobie samowolnie zajmującej lokal. Wynika z niego, że co
do zasady osoba taka nie może liczyć na przyznanie prawa
do najmu socjalnego lokalu. Ustawodawca jednak
zdecydował, że w pewnych okolicznościach nie można
pozostawić takiej osoby bez prawa do najmu socjalnego
lokalu.
W uzasadnieniu do wyroku z dnia 4 kwietnia 2001 r. Trybunał
odwołując się do treści art. 30 Konstytucji stwierdził, że
„będąc źródłem praw i wolności jednostki, pojęcie godności
determinuje sposób ich rozumienia i urzeczywistniania przez
państwo. Zakaz naruszania godności człowieka ma charakter
bezwzględny i dotyczy wszystkich”. Trudno więc zrozumieć,
dlaczego osobom np. obłożnie chorym czy osobie zajmującej
Art. 2 pkt 12 lit. b
(Art. 18 ust. 3a)
Osoba uzyskująca tytuł prawny do lokalu ma płacić
odszkodowanie w wysokości czynszu socjalnego,
pozostałą częścią została obciążona gmina – nałożenie
kolejnego finansowego obowiązku na gminy.
3
się małoletnim dzieckiem sąd, powołując się na zasady
współżycia społecznego, nie miałby przyznawać uprawnienia
do najmu socjalnego lokalu. Sytuacja takiej osoby nie różni
się od tych osób, którym co prawda tytuł do zajmowania
lokalu przysługiwał, ale stanowią jedną z grup podmiotów
określonych w art. 14 ust. 4.
Uwaga nieuwzględniona.
Konieczność
zmiany
wysokości
obowiązku
odszkodowawczego dla byłego lokatora oczekującego na
lokal socjalny, została szczegółowo przedstawiona w
uzasadnieniu do projektu.
Jak wskazano w załączniku do OSR ewentualne wydatki gmin
związane
z
niniejszą
zmianą
będą
konsekwencją
niewywiązywania się przez gminy z obowiązku terminowego
dostarczania osobom uprawnionym najmu socjalnego. Na
podstawie dostępnych danych nie można określić liczby
przypadków, w których gmina (zobowiązana do dostarczenia
najmu socjalnego osobie uprawnionej na mocy wyroku)
zobowiązana będzie wypłacić właścicielowi różnicę pomiędzy
opłatami ustalonymi przez właściciela a opłatami na poziomie
czynszu za najem socjalny lokalu. Natomiast na podstawie
ostrożnych szacunków można określić poziom kwot (różnica
pomiędzy opłatami ustalonymi przez właściciela a opłatami na
poziomie czynszu za najem socjalny lokalu), jakie będzie
zobowiązana
wypłać
gmina
właścicielowi
z
tytułu
zamieszkiwania osoby uprawnionej do najmu socjalnego
lokalu
w
dotychczasowym
lokalu
w
związku
z
niedostarczeniem przez gminę najmu socjalnego. Z danych
Ministerstwa Sprawiedliwości na temat czynności komornika
w zakresie eksmisji wynika, że w 2013 r. zostało
niezałatwionych (pozostały do załatwienia) przez komorników
9176 spraw o opróżnienie lokalu mieszkalnego, przy czym
3323 z tych spraw jest prowadzonych na podstawie tytułu
wykonawczego, z którego nie wynika prawo dłużnika do
lokalu socjalnego. Oznacza to, że 5853 spraw oczekujących
na załatwienie dotyczyło opróżnienia lokalu z prawem
dłużnika do lokalu socjalnego. Natomiast z danych GUS
„Gospodarka mieszkaniowa w 2014 r.” wynika, że średnia
wysokość stawek czynszowych za lokale komunalne w
Art. 2 pkt 13
(Art. 18b ust. 3)
Jakie będą skutki ewentualnego niedostarczenia przez
gminę oferty zawarcia umowy najmu.
4
budynkach stanowiących własność gmin w grudniu 2014 r.
wynosiła 4,69 zł/m 2, tymczasem średnia wysokość stawek
czynszowych za lokale socjalne wynosiła 1,34 zł/m 2. Oznacza
to, że średnia różnica pomiędzy opłatami ustalonymi przez
właściciela a opłatami na poziomie czynszu socjalnego
wynosi ok. 3,35 zł/m 2. Przyjmując do obliczeń statystyczne
gospodarstwo domowe zamieszkujące w przeciętnym lokalu
komunalnym o powierzchni 45 m 2, gmina będzie pokrywać
różnicę w czynszu, o której mowa wyżej, w wysokości około
150 zł. Mając na uwadze, że na wykonanie wyroku
opróżnienia lokalu mieszkalnego z prawem do otrzymania
lokalu socjalnego oczekiwało w 2013 r. 5853 gospodarstwa
domowe można oszacować, że maksymalne skutki finansowe
dla gmin mogłyby sięgnąć łącznie kwoty ok. 878 tys. zł
miesięcznie. Trzeba jednak pamiętać, że inne projektowane
zmiany
ustawy
pozwolą
gminom
na
prowadzenie
racjonalniejszej gospodarki zasobami mieszkaniowymi i w
konsekwencji mniejsza liczba osób oczekujących na
wskazanie przez gminę najmu socjalnego lokalu spowoduje,
że czas oczekiwania się skróci, wobec czego także skutki
finansowe tej zmiany będą dużo niższe niż wskazuje ww.
symulacja oparta na danych za 2013 r.
Komentarz do pytania.
Gmina ma obowiązek przedstawić we wskazanym terminie
ofertę zawarcia umowy najmu. W przypadku niewywiązania się
gminy z tego obowiązku, stosuje się przepisy ogólne o
odpowiedzialności gminy za szkodę wyrządzoną przez
niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy
wykonywaniu władzy publicznej (art. 417 Kodeksu cywilnego).
Jednocześnie w związku ze zgłoszonymi wątpliwościami
odnośnie do skutków niedostarczenia oferty zawarcia umowy
najmu, w projektowanym art. 18b ust. 3 ustawy o ochronie praw
lokatorów… na dalszym etapie prac legislacyjnych zostanie
doprecyzowany przepis poprzez jednoznaczne wskazanie, że
„wynajmujący zawiera pisemną ofertę umowy najmu lokalu…”.
Zmiana ta spowoduje, że w przypadku niezawarcia umowy
najmu przez gminę we wskazanym terminie, odpowiednie
zastosowanie będzie miał art. 64 Kodeksu cywilnego
(Prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające obowiązek danej
Art. 2 pkt 15 lit. a
(Art. 21 ust. 2 pkt 8
lit.c)
Określenie normy powierzchni użytkowej w przeliczeniu
na
liczbę członków
gospodarstwa
domowego.
Szczegółowe określenie normy uzależnione będzie od
wielkości mieszkań w zasobie mieszkaniowym w
konkretnej gminie, wskazane w projekcie ustawy normy
są bardzo wysokie.
Art. 2 pkt 16
(Art. 21a ust. 1)
Zasadne jest, aby dochody członków gospodarstwa
domowego dotyczyły okresu 6, a nie 3 miesięcy.
Dłuższy
okres
jest
bardziej
obiektywny
i
reprezentatywny
Art. 2 pkt 16
(Art. 21a ust. 4)
Możliwość występowania dużej ocenności przy badaniu
występowania rażącej dysproporcji pomiędzy niskimi
dochodami a stanem majątkowym.
5
osoby do złożenia oznaczonego oświadczenia woli, zastępuje to
oświadczenie).
Uwaga nieuwzględniona.
Przepis nakłada na radę gminy obowiązek do określenia w
uchwale w sprawie wieloletniego programu gospodarowania
mieszkaniowym
zasobem
gminy
normy
powierzchni
użytkowej lokalu w przeliczeniu na liczbę członków
gospodarstwa domowego, której przekroczenie będzie
uprawniało gminę do wypowiedzenia umowy najmu.
Jednocześnie zastrzega się, że norma ta nie będzie mogła
przekraczać wskazanej w ustawie górnej granicy, tj. 50 m 2 –
dla jednej osoby, a dla każdej kolejnej – 25 m 2. Oznacza to,
że gmina będzie mogła – w zależności od potrzeb i sytuacji
mieszkaniowej w gminie - ustalić normy powierzchni na
niższym poziomie.
Uwaga nieuwzględniona.
Stosowanie okresu 3 miesięcy przy ocenie dochodów
najemców jest uzasadnione koniecznością dokonania oceny
sytuacji materialnej najemcy na podstawie aktualnych
informacji. Przyjęcie dłuższego okresu, np. jak w propozycji 6miesięcznego, skutkowałoby koniecznością oceny sytuacji
materialnej najemców na podstawie informacji w pewnym
stopniu historycznych, nie uwzględniających np. zmian w
dochodach najemcy, które mogłyby nastąpić w ostatnich
miesiącach. Należy też wskazać, że po podwyżce czynszu
najemca może wystąpić z wnioskiem o ponowną ocenę
sytuacji materialnej i zmianę na tej podstawie stawki czynszu
(w wyniku zgłoszonych uwag w projekcie na dalszym etapie
prac legislacyjnych nastąpi korekta – z takim wnioskiem
będzie można wystąpić już po 6 miesiącach od ostatniej
podwyżki, a nie 12 miesięcy – jak proponowano pierwotnie).
Uwaga nieuwzględniona
Nie sposób ustawowo ustalić wytycznych w zakresie oceny
dysproporcji między deklarowanymi dochodami a stanem
majątkowym. Taka ocena każdorazowo musi być dokonana
przez organ odpowiednio do danego przypadku. Jak wskazano
w uzasadnieniu do tego przepisu, pomocne może w tym celu
być m.in. orzecznictwo sądów wydane na gruncie ustawy o
Art. 2 pkt 16
(Art. 21b ust. 1)
Należy rozważyć wydłużenie okresu weryfikacji
dochodów do 5 lat.
Art. 2 pkt 16
(Art. 21b ust. 2)
Zasadne jest, aby badanie dochodów członków
gospodarstwa domowego dotyczyło 6, a nie 3 miesięcy,
dłuższy
okres
jest
bardziej
obiektywny
i
reprezentatywny.
Należy dać Gminie możliwość podwyższania czynszu
np. o określony % w zależności od wysokości
przekroczenia
kryterium
dochodowego.
Należy
doprecyzować co oznacza czynsz jaki mógłby uzyskać
właściciel z tytułu najmu, gdyby lokal nie wchodził w
skład zasobu mieszkaniowego gminy, jak należy taki
czynsz ustalać. Ma to znaczenie w związku z art. 21 b
ust. 8pkt 2 (możliwość zakwestionowania przez najemcę
podwyżki w drodze sądowej).
Art. 2 pkt 16
(Art. 21b ust. 3)
6
dodatkach mieszkaniowych (w tej ustawie również występuje
pojęcie „rażące dysproporcji”).
Uwaga nieuwzględniona.
Propozycja wydłużenia okresu weryfikacji dochodów do 5 lat nie
została poparta przez miasto Ruda Śląska uzasadnieniem, w
związku z powyższym nie znany jest cel, jaki miasto chciałoby
osiągnąć.
Przyjęty przez projektodawcę okres obowiązkowej weryfikacji
dochodów co 2,5 roku wydaje się okres właściwym w kontekście
zmiany podejścia co do sposobów realizacji zadań w zakresie
zaspokajania potrzeb mieszkaniowych społeczeństwa przez
gminy, tj. wprowadzenia obowiązku zawierania umów na czas
oznaczony, nie krótszy niż 5 lat i nie dłuższy niż 10 lat.
Uwaga nieuwzględniona.
Vide komentarz do art. 21a ust. 1.
Uwaga nieuwzględniona.
Prawo zamieszkiwania w lokalu wchodzącym w skład
mieszkaniowego zasobu gminy (z niskimi stawkami czynszu
określonymi przez gminę) przysługuje co do zasady osobom
spełniającym m.in. kryterium dochodowe, tzn. uzyskującym
odpowiednio niskie dochody. Osoba uzyskująca w trakcie
obowiązywania umowy najmu wyższe dochody musi liczyć się z
koniecznością opłacania wyższego czynszu najmu –
w wymiarze odpowiadającym stopniowi poprawy sytuacji
materialnej. Brak mechanizmu powiązania stawek czynszu z
sytuacją materialną lokatorów powodowałby, że ci najemcy
ponownie byliby uprzywilejowani względem innych osób o
podobnej sytuacji materialnej, które nie miały wcześniej szansy
na zawarcie umowy najmu lokalu komunalnego, gdyż pomimo
poprawy sytuacji materialnej wciąż mogliby mieszkać w lokalu
wchodzącym w skład mieszkaniowego zasobu gminy opłacając
czynsz
obniżony,
nieadekwatny
do
ich
możliwości
ekonomicznych.
W myśl projektu podwyżki czynszów będą przeprowadzane na
podstawie kryteriów dochodowych w przeliczeniu na 1 osobę
ustalanych przez gminy. W gospodarstwach wieloosobowych
Art. 3
(Art. 1046 § 4
Kodeksu
postępowania
Projekt zmiany należy ocenić negatywnie, przepis
ustawy realizowany przez gminy przy uwzględnieniu
sytuacji rodzinnej, materialnej, a także zdrowotnej
dłużnika
daje
gminom
narzędzie
prowadzenia
7
zatem podwyżka rozkłada się na liczbę członków, co oznacza,
że przykładowo w rodzinie czteroosobowej wzrost dochodów
jedynie w ¼ przełoży się na wzrost czynszu. Z kolei dla
jednoosobowych gospodarstw zdecydowana większość gmin
ustala wyższe kryteria niż dla gospodarstw wieloosobowych (z
reguły o ok. 40-50%).
W projektowanym w art. 21b ustawy założeniu, że czynsz po
podwyższeniu o kwotę nadwyżki nie może przekroczyć czynszu,
jaki mógłby otrzymać z tytułu najmu właściciel takiego lokalu,
gdyby lokal ten nie wchodził w skład mieszkaniowego zasobu
gminy, istotą jest zagwarantowanie nieprzekroczenia wysokości
czynszu rynkowego za dany lokal.
Przy ustalaniu takiej wysokości czynszu pomocny może być art.
4a ustawy dotyczący tzw. „lustra czynszowego”, bowiem gmina wykonując
obowiązek
ogłoszenia
zestawienia
danych
dotyczących czynszów najmu lokali mieszkalnych nienależących
do publicznego zasobu mieszkaniowego, położonych na jej
obszarze lub części - może wykorzystać nie tylko dane
przekazane przez zarządców nieruchomości, ale również dane
własne, dane przekazane przez właścicieli i lokatorów oraz
organizacje ich zrzeszające, a także dane pochodzące z innych
źródeł.
Jednocześnie należy wskazać, że resort dostrzega potrzebę
nadania badaniu czynszów wymiaru systematycznego i
kompleksowego. W najbliższych latach zakładamy znaczący
rozwój bazy danych o czynszach pochodzących z rynku,
ponieważ rozwój instytucjonalnego rynku prywatnych mieszkań
na wynajem jest jednym z głównych kierunków realizacji
przyjętego przez rząd Narodowego Programu Mieszkaniowego.
W powyższym kontekście – po wypracowaniu odpowiedniej
metodologii badań – niewątpliwie racjonalnym, a jednocześnie
realnym do wdrożenia rozwiązaniem w niedługiej przyszłości
może być oparcie „lustra czynszowego” w znacznie większym
zakresie, niż to mogą robić gminy obecnie, na informacjach
gromadzonych w ramach badań statystyki publicznej.
Uwaga jest niezrozumiała.
Proponowana w art. 1046 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego
zmiana polega na wykreśleniu z obecnego brzmienia przepisu
normy, o której mowa w zdaniu 3 i 4, umożliwiającej
cywilnego)
racjonalnej
polityki
gospodarowania
zasobem
publicznym
przez
gminy.
Wyeliminowanie
dotychczasowej możliwości będzie rodziło po stronie
gminy obowiązek występowania do sądu celem
odzyskania pomieszczenia tymczasowego.
Uwagi ogólne
Powyższe
zastrzeżenia
wskazują
na
to,
że
proponowane zmiany będą prowadziły do konieczności
zatrudnienia znacznej liczby urzędników - w mojej
ocenie o 50% więcej osób zajmujących się tymi
tematami.
Jednocześnie wskazuję, że propozycje otwierają drogę
do prowadzenia licznych i długotrwałych postępowań
sądowych, których wynik w przeważającej części będzie
negatywny dla Gminy.
Oznacza to, że zaangażowane siły i środki będą
zmarnowane, a mieszkania których będą dotyczyły
postępowania będą de facto „wyłączone” z możliwość
gospodarowania.
Dlatego też, w mojej ocenie, nowelizacja w tym kształcie
realizuje przeciwny cel do założeń Narodowego
8
komornikowi po bezskutecznym upływie 6 miesięcy, podczas
których wstrzymał czynności egzekucyjne, oczekując na
wskazanie dłużnikowi tymczasowego pomieszczenia, usunięcie
dłużnika do noclegowni, schroniska lub innej placówki
zapewniającej miejsca noclegowe, powiadamiając właściwą
gminę o potrzebie zapewnienia dłużnikowi tymczasowego
pomieszczenia.
Należy w tym miejscu podkreślić, że uchylana norma została
wprowadzona nie w celu ochrony interesów gminy, lecz
zapewnienia wierzycielowi należytej ochrony, w tym także jego
prawa do sądu. Elementem prawa do sądu jest bowiem bez
wątpienia prawo do realizacji prawomocnego orzeczenia w
rozsądnym terminie.
Zmiana w art. 1046 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego nie
powoduje zmian w zakresie ciążącego na gminie obowiązku
dostarczania pomieszczeń tymczasowych, lecz eliminuje
możliwość przeprowadzania eksmisji do noclegowni, schroniska
lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe w sytuacji,
gdy dłużnikowi przysługuje uprawnienie do tymczasowego
pomieszczenia.
Ponadto w związku z ww. zmianą art. 1046 § 4 Kodeksu
postępowania cywilnego wprowadzone również zostanie
finansowe wsparcie dla gmin na adaptację już istniejących
budynków w celu tworzenia w nich pomieszczeń tymczasowych.
Komentarz do uwag.
Jak wskazano w załączniku do OSR po wejściu w życie zmian w
ustawie o ochronie praw lokatorów... gmina będzie
przeprowadzać cyklicznie co 2,5 roku w trakcie trwania umowy
najmu zawartej na czas oznaczony weryfikację dochodów na
podstawie przedłożonych przez najemcę dokumentów. Należy
podkreślić, że jest to zwykła procedura, stosowana już obecnie
w trakcie umieszczania zainteresowanych osób na liście
oczekujących na przydział mieszkania, a także w przypadku
„przedłużania” umów najmu lokalu socjalnego. Ponadto,
weryfikacja dochodów – ale na większą skalę – odbywa się przy
ubieganiu się o dodatki mieszkaniowe. Warto wskazać, że
rocznie przyznaje się ok. 4,7 mln dodatków mieszkaniowych
(dane GUS „Gospodarka mieszkaniowa w 2014 r.”). Ponieważ
dodatki są przyznawane na okres 6 miesięcy, oznacza to, że
Programu Mieszkaniowego (dostępność i rotacyjność
mieszkań), a będzie prowadziła do biurokracji oraz
wydłużenia wszelkich postępowań.
9
gminy weryfikują dochody w ramach tego systemu ok. 783 333
razy rocznie. Jeżeli założymy, że podobnie jak obecnie nowe
umowy najmu będą zawierane rocznie w ok. 3% zasobu (i będą
zawierane na okresy 10 letnie), to pierwsze weryfikacje
dochodów w trakcie trwania umowy będą miały miejsce dopiero
po 2,5 roku i będą obejmowały tylko ok. 30 tys. przypadków
rocznie (ok. 12 przypadków na przeciętną gminę). Ponadto
samorządy gminne nie sygnalizowały konieczności np.
zwiększenia zatrudnienia w związku z proponowaną zmianą.
Wydaje się, że weryfikacja będzie prowadzona przez dotychczas
zatrudnionych pracowników, w ramach obecnego zakresu
zadań.
Niezrozumiałe jest stwierdzenie, że „propozycje otwierają drogę
do prowadzenia licznych i długotrwałych postępowań sądowych,
których wynik w przeważającej części będzie negatywny dla
gminy” oraz „nowelizacja w tym kształcie realizuje przeciwny cel
do
założeń
Narodowego
Programu
Mieszkaniowego
(dostępność i rotacyjność mieszkań), a będzie prowadziła do
biurokracji
oraz
wydłużenia
wszelkich
postępowań”.
Projektowane rozwiązania pozwolą na elastyczniejsze
zarządzanie mieszkaniowym zasobem gminy, a jedyny obszar,
który może powodować zakończenie spraw spornych w sądzie
dotyczy maksymalnej wysokości czynszu najmu ustalanego dla
osób osiągających dochody znacznie przekraczające kryteria
ustalane przez gminę (dla nich będzie ustalany czynsz rynkowy).
Liczba prowadzonych postępowań sądowych w tym zakresie
będzie zależeć od skuteczności gmin w ustalaniu dla takich osób
wysokości czynszu najmu (odpowiadającego czynszom
rynkowym).
Download