Pracownia dyplomowa – Kształtowanie przestrzeni i design

advertisement
SYLABUS
DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA
2015/16 - 2016/17
(skrajne daty)
1.1.
PODSTAWOWE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE/MODULE
Nazwa przedmiotu/ modułu
Pracownia dyplomowa – Kształtowanie przestrzeni i design
Kod przedmiotu/ modułu*
2SW28
Wydział (nazwa jednostki
prowadzącej kierunek)
Wydział Sztuki
Nazwa jednostki
realizującej przedmiot
Wydział Sztuki
Kierunek studiów
Sztuki Wizualne
Poziom kształcenia
Drugiego stopnia
Profil
Ogólnoakademicki
Forma studiów
Studia stacjonarne
Rok i semestr studiów
II rok (2-3 semestr)
Rodzaj przedmiotu
Koordynator
Prof. UR Agnieszka Jankowska
Imię i nazwisko osoby
prowadzącej / osób
prowadzących
Prof. Tadeusz Błoński, prof. UR Jerzy Kierski, prof. UR Janusz Pokrywka,
prof. UR Stanisław Magdziak
1.2.Formy zajęć dydaktycznych, wymiar godzin i punktów ECTS
Wykł.
Ćw.
Konw. Lab.
Sem.
ZP
Prakt.
Inne ( jakie?)
Liczba pkt ECTS
90
23
1.3. Sposób realizacji zajęć
☐ zajęcia w formie tradycyjnej
☐ zajęcia realizowane z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość
1.4. Forma zaliczenia przedmiotu/ modułu ( z toku)
ZALICZENIE Z OCENĄ. – SEM. 3, 4
EGZAMIN. – SEM. 4
2.WYMAGANIA WSTĘPNE
STUDENT POSIADA WIEDZĘ Z ZAKRESU STUDIÓW KIERUNKU SZTUKI WIZUALNE I STOPNIA ORAZ WIEDZĘ Z ZAKRESU PRZEDMIOTÓW
OBJĘTYCH PROGRAMEM KSZTAŁCENIA KIERUNKU SZTUKI WIZUALNE II STOPNIA I ROK 1SEM I 2 SEM . W ZAKRESIE WYBRANEJ
SPECJALNOŚCI STUDENT FORMUŁUJE SWOBODNĄ WYPOWIEDŹ ARTYSTYCZNĄ W OPARCIU O ŚWIADOME ZASTOSOWANIE
UGRUNTOWANYCH WZORCÓW KREACJI ARTYSTYCZNEJ. BIEGLE POSŁUGUJE SIĘ ŚRODKAMI EKSPRESJI PLASTYCZNEJ I KONSTRUUJE
WŁASNE ROZWIĄZANIA W OBRĘBIE WYPOWIEDZI Z ZAKRESU RÓŻNYCH DYSCYPLIN PLASTYCZNYCH. TŁUMACZY PODSTAWOWE I
ZŁOŻONE PROBLEMY W ZAKRESIE WARSTWOWEGO POJMOWANIA DZIEŁA SZTUKI, ORAZ TRANSPONUJE TĘ WIEDZE NA WŁASNE
DECYZJE TWÓRCZE. POSZERZA I UDOSKONALA ZASÓB UMIEJĘTNOŚCI WARSZTATOWYCH WARUNKUJĄCYCH WŁASNY ROZWÓJ W
OPARCIU O STUDIOWANY PRZEDMIOT ARTYSTYCZNY I WYBRANĄ SPECJALIZACJĘ.
3.
3.1.
C1
CELE, EFEKTY KSZTAŁCENIA , TREŚCI PROGRAMOWE I STOSOWANE METODY
DYDAKTYCZNE
Cele przedmiotu/modułu
Celem przedmiotu jest udoskonalenie umiejętności przygotowania własnej koncepcji projektowej i artystycznej ,
zachowując konsekwentny i indywidualny charakter realizacji, w tym przypadku realizacji pracy dyplomowej w zakresie
wybranej specjalizacji.
C2
Poszerzenie wiedzy i umiejętności przygotowania własnej koncepcji prezentacji publicznej, umiejętności werbalizacji
krytycznej oceny na temat własnej pracy oraz prac innych twórców
C3
Indywidualny dobór zakresu środków wyrazu artystycznego w kreatywnym konstruowaniu dzieła sztuki i doskonalenie
umiejętności przewidywania jego odbioru w aspektach; kulturowym, społecznym i prawnym.
3.2 EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU/ MODUŁU ( WYPEŁNIA KOORDYNATOR)
EK ( efekt
kształcenia)
Treść efektu kształcenia zdefiniowanego dla
przedmiotu (modułu)
Odniesienie do efektów
kierunkowych (KEK)
EK_01
Sporządza swoje artystyczne projekty oraz
autonomiczne obiekty sztuki( w zależności ( od wybranej
specjalizacji), wykorzystując wiedzę, intuicję,
świadomość.
K_W03
- W wysokim stopniu prezentuje wiedzę z zakresu historii
- rzeźby, designu, form rzeźbiarsko – architektonicznych,
form scenicznych – w zależności wybranej specjalności.
EK_02
EK_03
EK_04
RZETELNIE DOBIERA WŁASNE ŚRODKI
WYRAZU PLASTYCZNEGO, ORAZ
KONSTRUUJE WŁASNĄ WYPOWIEDŹ
ARTYSTYCZNĄ WYKAZUJĄC
UMIEJĘTNOŚCI TWÓRCZEJ
KONFRONTACJI I DIALOGU Z MISTRZAMI.
K_W05
- Podejmuje się analizy współczesnych realizacji
artystycznych – z zakresu swojej specjalności rzeźby,
design, projektowania architektoniczno – rzeźbiarskiego,
form scenicznych, - w powiązaniu z interpretacją
dokonań dawnych mistrzów.
IDENTYFIKUJE WZORCE ARTYSTYCZNE
(HISTORYCZNE I WSPÓŁCZESNE),
SWOBODNIE, KREACYJNIE I
- Swobodnie tworzy swoje realizacje ( z zakresu rzeźby,
designu, form rzeźbiarsko- architektonicznych lub form
scenicznych ).
Potrafi przygotować własną koncepcję prezentacji
publicznej, w sposób merytorycznie i technicznie
poprawny dobiera zakres środków wyrazu artystycznego
do przedstawianych treści oraz kontekstu charakteru
pokazu.
Werbalizuje krytyczne oceny na temat własnych prac
oraz prac innych
twórców ( dobiera trafne
argumenty ) jest skłonny do dyskusji i rewidowania
swego stanowiska.
K_U03
FORMUŁUJE WŁASNE KONCEPCJE
- Tworzy swoje projekty artystyczne, przekładając
dotychczas nabyte umiejętności ( także z innych dziedzin
) w obszar realizowanej materii artystycznej z zakresu
obranej specjalności ( rzeźby, designu, form
architektoniczno – rzeźbiarskich lub form scenicznych ).
Sporządza swoje artystyczne projekty oraz
autonomiczne obiekty sztuki( w zależności ( od wybranej
specjalizacji), wykorzystując wiedzę, intuicję,
świadomość.
Realizuje w zgodzie z prawem ochrony własności
przemysłowej i prawa autorskiego projekty artystyczne (
reklamowe, wzornicze itp. ) i intelektualne ( praca
K_K03
INNOWACYJNIE JE WYKORZYSTUJE WE
WŁASNEJ INTERPRETACJI.
PROJEKTOWE I ARTYSTYCZNE
ZACHOWUJĄC KONSEKWENTNY I
INDYWIDUALNY CHARAKTER SWOICH
REALIZACJI.
SAMODZIELNIE EKSPLORUJE RÓŻNE
OBSZARY TEORII I PRAKTYKI W
POSZUKIWANIU BODŹCÓW DO
NIEZALEŻNEJ POSTAWY TWÓRCZEJ, A
TAKŻE JAKO POMOC W
ROZWIĄZYWANIU PROBLEMÓW
ARTYSTYCZNYCH
pisemna ).
Umiejętnie przewiduje odbiór dzieła w odniesieniu do
jej zamierzonego kształtu estetycznego i rodzaju
publikacji w aspektach kulturowym, społecznych i
prawnym.
- Wykazuje odpowiedzialność za kulturalne
oddziaływanie stworzonych przez siebie obiektów lub
realizacji w odniesieniu do rzeźbiarskich, designerskich,
form architektoniczno – rzeźbiarskich, form scenicznych.
3.3
TREŚCI PROGRAMOWE (wypełnia koordynator)
A. Problematyka wykładu
Treści merytoryczne
B. Problematyka ćwiczeń audytoryjnych, konwersatoryjnych, laboratoryjnych,
praktycznych
zajęć
Treści merytoryczne
Przygotowanie projektu pracy dyplomowej w zależności od wybranej
specjalności tj rzeźbiarskiej, designerskiej, z zakresu projektowania form
architektoniczno – rzeźbiarskich lub zagadnień form i wyobraźni scenicznej.
Realizacja pracy dyplomowej w dowolnej zaproponowanej technice , w zależności od
wybranej specjalności
3.4
METODY DYDAKTYCZNE
Np.: POGADANKA. PROJEKT. ANALIZA. DYSKUSJA. REALIZACJA PROJEKTU.OBSERWACJA W
TRAKCIE ZAJĘĆ.
4 METODY I KRYTERIA OCENY
4.1 Sposoby weryfikacji efektów kształcenia
Symbol efektu
Metody oceny efektów kształcenia
( np.: kolokwium, egzamin ustny, egzamin
pisemny, projekt, sprawozdanie, obserwacja w
trakcie zajęć)
Forma zajęć
dydaktycznych ( w,
ćw, …)
EK_ 01
EK_ 02
EK_ 03
EK_ 04
PROJEKT. ANALIZA. DYSKUSJA. REALIZACJA
PROJEKTU. OBSERWACJA W TRAKCIE ZAJĘĆ.
LAB
4.2 Warunki zaliczenia przedmiotu (kryteria oceniania)
Warunkiem zaliczenia jest wykonanie projektu pracy dyplomowej oraz jego twórcze zrealizowanie , wg
zasad wcześniej wspólnie ustalonych z promotorem.
Przygotowanie wystawy i prezentacji.
Warunkiem zaliczenia jest wykonanie projektu i zrealizowanie pracy dyplomowej w zakresie wybranej
specjalności.
Oceniany jest poziom artystyczny realizacji oraz merytorycznie i technicznie poprawny sposób
prezentacji.
Student pragnący uzyskać ocenę dostateczną
Powinien prawidłowo formułować własne koncepcje projektowe i artystyczne zachowując konsekwentny
i indywidualny charakter realizacji ( w zależności od wybranej specjalności ). W zgodzie z prawem
ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego realizować projekty artystyczne i intelektualne (
prace pisemne ). Dobierać środki wyrazu plastycznego, konstruować własną wypowiedź artystyczną ,
wykazywać się umiejętnościami twórczej konfrontacji i dialogu z mistrzami. Podejmować się analizy
współczesnych dokonań ( z obszaru wybranych specjalności ) , w kontekście dokonań dawnych
mistrzów. Identyfikować historyczne i współczesne wzorce artystyczne ( z obszaru wybranej dziedziny )
oraz właściwie wykorzystywać we własnej interpretacji swego dzieła sztuki. Werbalizować krytyczne
oceny dotyczące własnych realizacji i działalności twórczej innych artystów ) argumentować, powinien
być skłonny do dyskusji i rewidowania swego stanowiska. Przygotować własną koncepcję prezentacji
publicznej, dobierać poprawny zakres środków wyrazu artystycznego do przedstawianych treści,
kontekstu i charakteru pokazu.
Student pragnący uzyskać ocenę dostateczną plus
Powinien prawidłowo formułować własne koncepcje projektowe i artystyczne zachowując konsekwentny
i indywidualny charakter realizacji ( w zależności od wybranej specjalności ). W zgodzie z prawem
ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego realizować projekty artystyczne i intelektualne (
prace pisemne ). Właściwie dobierać środki wyrazu plastycznego, konstruować własną wypowiedź
artystyczną , wykazywać się umiejętnościami twórczej konfrontacji i dialogu z mistrzami. Podejmować się
analizy współczesnych dokonań ( z obszaru konkretnych, wybranych specjalności ), w kontekście
dokonań dawnych mistrzów. Identyfikować historyczne i współczesne wzorce artystyczne ( z obszaru
wybranej dziedziny ) oraz innowacyjnie wykorzystywać we własnej interpretacji swego dzieła sztuki.
Werbalizować krytyczne oceny dotyczące własnych realizacji i działalności twórczej innych artystów ),
dobierać trafne argumenty, powinien być skłonny do dyskusji i rewidowania swego stanowiska.
Przygotować własną koncepcję prezentacji publicznej, dobierać poprawny zakres środków wyrazu
artystycznego do przedstawianych treści, kontekstu i charakteru pokazu. Student powinien wykazać się
dużym zaangażowaniem podczas kolejnych etapów realizacji pracy dyplomowej.
Student pragnący uzyskać ocenę dobrą
Powinien twórczo formułować własne koncepcje projektowe i artystyczne zachowując konsekwentny i
indywidualny charakter realizacji ( w zależności od wybranej specjalności ). W zgodzie z prawem ochrony
własności przemysłowej i prawa autorskiego realizować projekty artystyczne i intelektualne ( prace
pisemne ).Biegle posługiwać się środkami wyrazu plastycznego w celu konstruowania własnej
wypowiedzi artystycznej. Podejmować się analizy współczesnych dokonań ( z obszaru konkretnych,
wybranych specjalności ), w kontekście dokonań dawnych mistrzów. Identyfikować historyczne i
współczesne wzorce artystyczne ( z obszaru wybranej dziedziny ) oraz innowacyjnie wykorzystywać we
własnej interpretacji swego dzieła sztuki. Świadomie powinien przewidywać odbiór dzieła sztuki w
odniesieniu do wypracowanego kształtu estetycznego. Werbalizować krytyczne oceny dotyczące
własnych realizacji i działalności twórczej innych artystów ), dobierać trafne argumenty, powinien być
skłonny do dyskusji i rewidowania swego stanowiska. Kreatywnie przygotować własną koncepcję
prezentacji publicznej, świadomie dobierać zakres środków wyrazu artystycznego do przedstawianych
treści, kontekstu i charakteru pokazu. Student powinien wykazać się dużym zaangażowaniem podczas
kolejnych etapów realizacji pracy dyplomowej oraz jej wysokim poziomem artystycznym.
Student pragnący uzyskać ocenę dobrą plus
Powinien biegle formułować własne, oryginalne koncepcje projektowe i artystyczne zachowując
konsekwentny i indywidualny charakter realizacji ( w zależności od wybranej specjalności ). W zgodzie z
prawem ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego realizować projekty artystyczne i
intelektualne ( prace pisemne ).Biegle posługiwać się środkami wyrazu plastycznego w celu
konstruowania własnej wypowiedzi artystycznej. Twórczo podejmować się analizy współczesnych
dokonań ( z obszaru konkretnych, wybranych specjalności ), w kontekście dokonań dawnych mistrzów.
Identyfikować historyczne i współczesne wzorce artystyczne ( z obszaru wybranej dziedziny ) oraz
innowacyjnie wykorzystywać we własnej interpretacji swego dzieła sztuki. Świadomie powinien
przewidywać odbiór dzieła sztuki w odniesieniu do wypracowanego kształtu estetycznego.
Werbalizować krytyczne oceny. dotyczące własnych realizacji i działalności twórczej innych artystów ),
dobierać trafne argumenty, powinien być skłonny do dyskusji i rewidowania swego stanowiska.
Kreatywnie przygotować własną koncepcję prezentacji publicznej, twórczo operować zakresem środków
wyrazu artystycznego do przedstawianych treści, kontekstu i charakteru pokazu. Student powinien
wykazać się dużym zaangażowaniem podczas kolejnych etapów realizacji pracy dyplomowej oraz jej
wysokim poziomem artystycznym.
Student pragnący uzyskać ocenę bardzo dobrą
Powinien w sposób nowatorski formułować własne koncepcje projektowe i artystyczne zachowując
konsekwentny i indywidualny charakter realizacji ( w zależności od wybranej specjalności ). W zgodzie z
prawem ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego realizować projekty artystyczne i
intelektualne ( prace pisemne ).Odkrywczo posługiwać się środkami wyrazu plastycznego w celu
konstruowania własnej wypowiedzi artystycznej. Twórczo podejmować się analizy współczesnych
dokonań ( z obszaru konkretnych, wybranych specjalności ), w kontekście dokonań dawnych mistrzów.
Identyfikować historyczne i współczesne wzorce artystyczne ( z obszaru wybranej dziedziny ) oraz
innowacyjnie wykorzystywać we własnej interpretacji swego dzieła sztuki. Świadomie powinien
przewidywać odbiór dzieła sztuki w odniesieniu do wypracowanego kształtu estetycznego. Celnie
werbalizować krytyczne oceny dotyczące własnych realizacji i działalności twórczej innych artystów ),
dobierać trafne argumenty, powinien być skłonny do dyskusji i rewidowania swego stanowiska.
Kreatywnie przygotować własną koncepcję prezentacji publicznej, trafnie dobierać zakres środków
wyrazu artystycznego do przedstawianych treści, kontekstu i charakteru pokazu. Student powinien
wykazać się dużym zaangażowaniem podczas kolejnych etapów realizacji pracy dyplomowej oraz jej
wysokim poziomem artystycznym.
5. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia założonych efektów w godzinach
oraz punktach ECTS
Aktywność
Liczba godzin/ nakład pracy
studenta
godziny zajęć wg planu z nauczycielem
90
przygotowanie do zajęć
40
udział w konsultacjach
45
Inne (jakie?)Samodzielna praca nad
realizacją projektu
SUMA GODZIN
400
575
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS
6.
23
PRAKTYKI ZAWODOWE W RAMACH PRZEDMIOTU/ MODUŁU
wymiar godzinowy
zasady i formy odbywania praktyk
-
7. LITERATURA
Literatura podstawowa:
Amheim R., Szuka a percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Gdańsk 2004.
Gombrich E., sztuka i złudzenie.
Frutiger A.,Człowiek i jego znaki, Warszawa 2003
Kandyński W., Punkt i linia a płaszczyzna, Warszawa 1998
Kandyński W., O duchowości w sztuce. Z teorii awangardy XX wieku, Warszawa 2000
Sarzyńska – Putowska J,. Komunikacja wizualna.
StrzemińskiW,. Teoria widzenia, Kraków 1974.
Z. Strzelecki, Polska plastyka teatralna, t 1-3, Warszawa 1963;
Polska plastyka teatralna. Ostatnia dekada, pod red. B. Osterloff i A. Koecher - Hensel,
Warszawa 1991;
D. Bablet, Rewolucje sceniczne XX wieku, Warszawa 1980;
B. Król - Kaczorowska, Teatr dawnej Polski. Budynki, dekoracje, kostiumy, Warszawa
1971;
Kijowski T., Chwyt teatralny (zarys instrumentalnej teorii teatru), Kraków 1982;
Semil M., Wysińska E., Słownik współczesnego teatru, Twórcy, teatry, teorie, Warszawa
1996;
Wprowadzenie do nauki o teatrze, T. 2, O tworzywie i twórcach dzieła teatralnego,
Wybór i opr. J. Degler, Wrocław 1976;
Pavis S., Słownik terminów teatralnych., Wrocław 2002;
Frankowska B., Encyklopedia teatru polskiego, Warszawa 2003;
Encyklopedia Kultury Polskiej XX wieku, Teatr widowisko, Red. M. Fik, Warszawa 2000;
„Didaskalia",„Dialog", „Teatr" (wybrane numery); „Format" nr 1-4/1994 (numer
poświęcony scenografii)
Z. Raszewski, Krótka historia teatru polskiego, PIW, Warszawa 1977.
A. Nicoll, Dzieje teatru, PIW, Warszawa 1974.
D. Bablet, Rewolucje sceniczne XX wieku, PIW, Warszawa 1980.
Literatura uzupełniająca:
Z. Strzelecki, Polska plastyka teatralna, PIW, Warszawa 1963.
Neufert K., Podręcznik Projektowania architektonicznego-budowlanego, ARKADY,
Warszawa 1995.
Pile J., Historia Wnętrz, ARKADY, Warszawa 2006.
Lakshmi Bhaskaran, Design XX w. Główne nurty i style we współczesnym designie,
Warszawa 2006.
Tadeusz Chrzanowski, Polska sztuka sakralna, wyd. Kluszczyński, 2002
Charlotte & Peter Fiell, Design XX wieku, Kolonia 2002.
Antonella Fuga, Techniki i materiały, Warszawa Arkady 2008.
Sigrid Hinz, Wnętrza mieszkalne i meble od starożytności do współczesności, Warszawa
1980.
Jan Semkowicz, Zarys historii mebla od czasów starożytnych do końca XIX wieku,
Warszawa 1969.
Riccardo Montenegro, Meble, Warszawa 2001.
Słownik terminologiczny sztuk pięknych PWN, wyd. V, Warszawa 2005.
Stanisław Narębski, Zarys historii meblarstwa
John Pile, Historia wnętrz, Warszawa 2005.
Świat sztuki. Meble i sztuka użytkowa, Warszawa 2003.
Erns Neufert, „Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego
I. Ballenstadt „ Architektura, historia i teoria‖ PWN Warszawa Poznań 2000
Ernst Neufert „ Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego‖
Arkady Warszawa 2000
John Brookes ―Projektowanie ogrodów‖ Wiedza i Życie Hachette lirre Warszawa 2004
Novella Monti (red.) „Dzieła
John Brookes ―Projektowanie ogrodów‖ Wiedza i Życie Hachette lirre Warszawa 2004
Novella Monti (red.) „Dzieła
Akceptacja Kierownika Jednostki lub osoby upoważnionej
Download