Jest to opis kosmologiczny i wyraża ówczesną wiarę w konstrukcję wszechświata. Z czternastu, zachowanych kosmologii starożytnych Heksameron wyróżnia się zasadniczo od innych wiarą w monoteistyczną naturę Boga]. dzień pierwszy – stworzenie światła i oddzielenie go od ciemności, dzień drugi – stworzenie sklepienia niebieskiego oddzielającego wody górne od dolnych, dzień trzeci – stworzenie lądu i roślinności, dzień czwarty – stworzenie Słońca, Księżyca i gwiazd, dzień piąty – stworzenie zwierząt wodnych i latających, dzień szósty – stworzenie zwierząt lądowych i człowieka, dzień siódmy – liczenie tego dnia do aktu stworzenia uzależnione jest od używanych tekstów biblijnych. Tłumaczenia opierające się na Septuagincie, ten dzień traktują wyłącznie jako dzień odpoczynku uznając Dzień szósty jako ostatni. W pozostałych tłumaczeniach opartych na tekście masoreckim Dzień siódmy jest dniem ukończenia dzieła stworzenia przez Boga. W relacji Tory tworzenie świata i życia to nie - w przeciwieństwie do inicjalnej kreacji wszechświata nagła eksplozja, ale proces stopniowy, od gazów, następnie wody (wszechogarniającego oceanu), później do wynurzenia się suchego lądu, a po nim pojawienia się najpierw roślin, i kolejno: ryb, potem płazów, gadów, ptaków, ssaków i - ostatecznie człowieka. Według Koranu Allah stworzył niebiosa, ziemie i góry. Allah stworzył rzeki oraz morza. Allah stworzył slońce, księżyc, gwiazdy i planety. Allah stworzył krzewy, drzewa, ludzi i zwierzęta. Pierwsza rzeczą, jaka Allah stworzył, jest woda. [Woda] jest ponad niebiosami. Nastepnię Allah stworzył al-'Arsh [Tron]. Al-'Arsh jest platformą z filarami. Jest to największą z rzeczy, które Allah stworzył i sklepienie Raju. Allah jest Stwórca wszystkiego [także przed i po stworzeniu]. Generalnie w buddyzmie uważa się, iż świat stwarza karma czujących istot i w ten sposób wszystkie te istoty przyczyniają się do stworzenia swojego świata. Istotny element w stwarzaniu świata stanowi kreatywny związek pomiędzy umysłem, a materią. Tutaj podstawowym czynnikiem są "wiatry" (prana) czyli energie, powstające z nagromadzonej karmy istot, mających właśnie się narodzić. Według tego modelu ok. 13,772 (±0,059) mld lat temu dokonał się Wielki Wybuch. Z bardzo gęstej i gorącej osobliwości początkowej wyłonił się Wszechświat (przestrzeń, czas, materia, energia i oddzi aływania). Teoria ta opiera się na obserwacjach wskazujących na rozszerzanie się przestrzeni zgodnie z metryką Friedmana-Lemaître'a-Robertsona-Walkera. Przemawia za tym przesunięcie ku czerwieni widma promieniowania elektromagnetycznego pochodzącego z odległych galaktyk, zgodne z prawem Hubble'a w powiązaniu z zasadą kosmologiczną. Pracę wykonali: Jasiek Olesiński IB Michał Milej IB Bartłomiej Ociesała IB Katarzyna Robak IB https://www.google.pl/?gws_rd=cr&ei=QDTMUrnIKo La4ASdkIG4BQ https://www.google.pl/search?q=google+grafika&rlz=1 C2GIGM_enPL555PL555&source=lnms&tbm=isch&sa= X&ei=XDTMUr3O8jH7AaM6oHgCQ&ved=0CAcQ_AUoAQ&biw=1440 &bih=774#q=.&tbm=isch https://pl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Strona_g%C5 %82%C3%B3wna