Zmienne losowe i ich rozkłady. Momenty zmiennych losowych. Wrocław, 10 października 2014 Zmienne losowe i ich rozkłady Doświadczenie losowe: • Rzut monetą • Rzut kostką • Wybór losowy n kart z talii 52 • Gry losowe Doświadczenie losowe: • Rzut monetą • Rzut kostką • Wybór losowy n kart z talii 52 • Gry losowe Z wynikiem doświadczenia losowego wiąże się w naturalny sposób pewną liczbę albo ciąg liczb. Funkcję przekształcająca wynik eksperymentu losowego na liczbę rzeczywistą nazywamy zmienną losową. Zmienna losowa • Niech (Ω, F, P) oznacza podstawową przestrzeń probabilistyczną. • Definicja: Zmienna losowa Zmienną losową nazywamy funkcję określoną na przestrzeni zdarzeń elementarnych Ω o wartościach ze zbioru liczb rzeczywistych X : Ω → R, taką że dla każdego a ∈ R {ω : X (ω) ¬ a} ∈ F Zmienna losowa • Niech (Ω, F, P) oznacza podstawową przestrzeń probabilistyczną. • Definicja: Zmienna losowa Zmienną losową nazywamy funkcję określoną na przestrzeni zdarzeń elementarnych Ω o wartościach ze zbioru liczb rzeczywistych X : Ω → R, taką że dla każdego a ∈ R {ω : X (ω) ¬ a} ∈ F • Mniej formalnie mówiąc, zmienna losowa to taka funkcja X określona na zbiorze zdarzeń elementarnych o wartościach liczbowych, dla której dane są prawdopodobieństwa przyjmowania przez X wartości z dowolnego zbioru. Zmienna losowa • Zmienne losowe: • dyskretne (typu skokowego) - zmienna przyjmuje dowolne wartości ze zbioru skończonego albo przeliczalnego • typu ciągłego -zmienna przyjmuje dowolne wartości z określonego przedziału Zmienna losowa • Zmienne losowe: • dyskretne (typu skokowego) - zmienna przyjmuje dowolne wartości ze zbioru skończonego albo przeliczalnego • typu ciągłego -zmienna przyjmuje dowolne wartości z określonego przedziału • Zmienne losowe oznaczamy dużymi literami, np.: X , Y , Z , natomiast małymi literami (x, y , z) oznaczamy wartości zmiennych losowych. Rozkład zmiennej losowej Definicja: Rozkład zmiennej losowej Dystrybuantą rozkładu zmiennej losowej X nazywamy funkcję FX (t) zdefiniowaną dla wszystkich t jako FX (t) = P(ω : X (ω) ¬ t) Rozkład zmiennej losowej Definicja: Rozkład zmiennej losowej Dystrybuantą rozkładu zmiennej losowej X nazywamy funkcję FX (t) zdefiniowaną dla wszystkich t jako FX (t) = P(ω : X (ω) ¬ t) Własności dystrybuanty • FX jest niemalejąca • limt→∞ FX (t) = 1 • limt→−∞ FX (t) = 0 • FX jest prawostronnie ciągła Rozkład zmiennej losowej Warto zauważyć, że dla ciągłej zmiennej losowej i dowolnych liczb a, b ∈ R • P(X ¬ a) = FX (a) • P(X ­ a) = 1 − FX (a) • P(a ¬ X ¬ b) = FX (b) − FX (a) Gęstość zmiennej losowej Definicja: Funkcją gęstości rozkładu dyskretnej zmiennej losowej X nazywamy funkcję fX (t) zdefiniowaną dla wszystkich t jako fX (t) = P(ω : X (ω) = t) Definicja: Funkcją gęstości rozkładu ciągłej zmiennej losowej X nazywamy funkcję fX (t) zdefiniowaną dla wszystkich t jako Z t FX (t) = −∞ fX (t)dt Własności gęstości zmiennej losowej Uwaga! • d FX (t) = fX (t) dt • Każda funkcja, będąca gęstością prawdopodobieństwa, wyznacza jednoznacznie pewną dystrybuantę, a tym samym rozkład prawdopodobieństwa pewnej zmiennej. Własności gęstości zmiennej losowej Uwaga! • d FX (t) = fX (t) dt • Każda funkcja, będąca gęstością prawdopodobieństwa, wyznacza jednoznacznie pewną dystrybuantę, a tym samym rozkład prawdopodobieństwa pewnej zmiennej. Twierdzenie 2.1 Funkcja f (x) jest gęstością pewnej zmiennej losowej wtedy i tylko wtedy, gdy 1. f (x) ­ 0 2. R∞ −∞ f (t)dt =1 Własności gęstości zmiennej losowej Przykład Dobrać stałe a i b > 0 tak, aby funkcja ( f (x) = a cos x dla x ∈ [0, b] 0 dla x ∈ / [0, b] była gęstością pewnej zmiennej losowej. Należy dobrać stałe tak aby były spełnione warunki 1 i 2 z Twierdzenia 2.1. A zatem, aby f (x) ­ 0 musi zachodzić a ­ 0 oraz 0 ¬ b ¬ π/2. Aby był spełniony warunek 2 musi zachodzić równość: Z b a cos xdx = 1 0 Własności gęstości zmiennej losowej Obliczając całkę Z b 0 a cos xdx = a sin x|b0 = a sin b − a sin 0 = a sin b dostajemy warunek a sin b = 1, a stąd b = arc sin(1/a). Zatem aby dana funkcja była gęstością, stałe muszą spełniać warunki: a ­ 0, b = arc sin(1/a). Interpretacja graficzna zależności pomiędzy funkcją gęstości a rozkładem prawdopodobieństwa Funkcje zmiennych losowych Przykład Niech X będzie nieujemną zmienną √ losową o gęstości fX . Znaleźć gęstość zmiennej losowej Y = X . Dla x ­ 0 zachodzi: √ 2 2 FY (t) = P( X ¬ t) = P(X ¬ t ) = FX (t ) = Z t2 a stąd: fY (t) = dFY (t) = 2tfX (t 2 )I(0,∞) (t) dt 0 fX (u)du Transformacje zmiennych losowych Twierdzenie 2.2 Niech X będzie zmienną losową o rozkładzie z gęstością fX (x) oraz niech Y = g (X ), gdzie g jest funkcją ściśle monotoniczną. Załóżmy, że fX (x) jest funkcją ciągłą oraz że g −1 (y ) jest funkcją z ciągłą pochodną. Wtedy gęstość rozkładu zmiennej losowej Y jest postaci: d fY (y ) = fX (g −1 (y )) g −1 (y ) dy Transformacje zmiennych losowych Przykład Niech X oznacza zmienną losową o gęstości: fX (x) = e −x I(0,∞) (x). Chcemy znaleźć gęstość zmiennej losowej Y = ln X . Funkcją g jest tutaj g (x) = ln(x), a zatem dla y ∈ R, d −1 g −1 (y ) = e y . Dalej dy g (y ) = e y . Korzystając z Twierdzenia 2.2 otrzymujemy y fY (y ) = e −e · e y Transformacje zmiennych losowych Przykład Niech X będzie daną zmienną losową. Znaleźć gęstość zmiennej losowej Y = aX + b, a, b ∈ R+ • Sposób I: t −b FY (t) = P(aX +b ¬ t) = P(ax ¬ t −b) = P X ¬ a = FX zatem fY (t) = t −b a dFY (t) 1 = fX dt a t −b a = Transformacje zmiennych losowych • Sposób II g (x) = ax + b, a stąd g −1 (y ) = 1a (y − b), a następnie d −1 (y ) = 1a . Zatem dy g d fY (y ) = fX (g −1 (y )) dy g −1 (y ) = 1 fX |a| y −b a Momenty zmiennych losowych Wartość oczekiwana W wielu zagadnieniach praktycznych istnieje potrzeba istniej potrzeba opisania zmiennej losowej przez jedną charakterystykę liczbową oddającą jej najbardziej typowe, przeciętne wartości. Np.: • jak długo przeciętnie czekamy na przystanku na autobus • na ile średnio dni deszczowych może liczyć rolnik w miesiącu kwietniu • jakie są oczekiwane zbiory danych owoców/warzyw Wartość oczekiwana Definicja: Niech X będzie daną zmienną losową. Jeżeli X jest zmienną losową P dyskretną oraz i |xi |P(X = xi ) < ∞, to istnieje wartość oczekiwana EX dana wzorem: EX = X xi P(X = xi ) i Jeżeli X jest zmienną losową z ciągłą gęstością f oraz −∞ |x|f (x)dx < ∞, to istnieje wartość oczekiwana EX dana wzorem Z ∞ EX = xf (x)dx R∞ −∞ Wartość oczekiwana Niech g będzie funkcją dla której istnieje wartość oczekiwana. Wówczas dla zmiennej losowej X typu dyskretnego: E [g (X )] = X g (xi )P(X = xi ), i dla zmiennej losowej X typu ciągłego Z ∞ EX = g (x)f (x)dx. −∞ Własności wartości oczekiwanej Niech będą dane zmienne losowe X i Y oraz stała a • E (a) = a • E (aX ) = aE (X ) • E (X − Y ) = EX − EY • E (X + Y ) = EX + EY Jeżeli X i Y są niezależnymi zmiennymi losowymi, to: • E (XY ) = EX · EY Momenty Wartość oczekiwana EX jest pierwszym momentem rozkładu zmiennej losowej X Definicja: Momentem rzędu n rozkładu zmiennej losowej X nazywamy: µn = EX n Momentem centralnym rzędu n rozkładu zmiennej losowej X nazywamy: mn = E [X − EX ]n Momenty Szczególnym przypadkiem momentu centralnego jest wariancja zmiennej losowej, którą będziemy oznaczać Var : Definicja: Moment centralny rzędu 2 rozkładu zmiennej losowej X nazywamy wariancją: Var (X ) = E [X − EX ]2 = EX 2 − (EX 2 ) Momenty Szczególnym przypadkiem momentu centralnego jest wariancja zmiennej losowej, którą będziemy oznaczać Var : Definicja: Moment centralny rzędu 2 rozkładu zmiennej losowej X nazywamy wariancją: Var (X ) = E [X − EX ]2 = EX 2 − (EX 2 ) Wariancja zmiennej losowej (błąd średniokwadratowy) jest to miara rozproszenia wartości zmiennej wokół wartości średniej. Im wariancja jest mniejsza tym bardziej wartości zmiennej skupiają się wokół średnie EX . Momenty Twierdzenie 2.3 Jeżeli zmienna losowa X ma skończoną wariancję to dla dowolnych stałych a i b zachodzi: Var (aX + b) = a2 Var (X ) Jeżeli zmienne losowe X i Y są niezależne i mają skończone wariancje to Var (X + Y ) = Var (X ) + Var (Y ) Dowód na ćwiczeniach. Momenty W statystyce znaczenie mają równiez momenty centralne rzędów trzeciego i czwartego, za pomoca których wyznacza się znane miary statystyczne: Definicja: • wskaźnik asymetrii (wskaźnik skośności) γ1 = E [X − EX ]3 m3 = 2/3 [Var (X )]3/2 m2 • wskaźnik spłaszczenia (kurtoza, eksces) γ2 = m4 E [X − EX ]4 −3= 2 −3 [Var (X )]2 m2