Racjonalne odżywianie, aktywość fizyczna oraz choroby wynikające

advertisement
Racjonalne odżywianie,
aktywność fizyczna oraz
choroby wynikające ze
złego stylu życia.
30.11.2011
mgr Anna Węclewska
Co wpływa na nasze zdrowie
1973 r. Lalond
PRAWIDŁOWE ODŻYWIANIE
=
dostarczanie niezbędnych składników
pokarmowych
+
regularność posiłków
Racjonalne żywienie
Do życia potrzebujemy energii, która pochodzi ze
spożywanych posiłków zawierających
odpowiednie ilości składników odżywczych:
 Białka
 Węglowodanów
 Tłuszczy
 Błonnika pokarmowego
 Witamin
 Składników mineralnych
 Wody
Racjonalne żywienie
Białko

Podstawowy składnik budulcowy, który warunkuje wzrost i
regenerację organizmu.

Wskutek procesów trawiennych rozkładane są na
aminokwasy, które wykorzystywane są do budowy nowych
tkanek.

2/3 białka powinno pochodzić z produktów zwierzęcych. Aby
temu sprostać produkty zawierające białko zwierzęce
powinny wchodzić w skład 3 posiłków w ciągu dnia. Białka
roślinne uchodzą za mniej wartościowe pod względem
wartości odżywczej ze względu na ograniczoną zawartość
niektórych niezbędnych aminokwasów.
Racjonalne żywienie
Źródła białka





mięso białe (drób, ryby),
mięso czerwone (wołowina, chuda wieprzowina, baranina,
dziczyzna),
jaja, Mleko i produkty mleczne (jogurty bez cukru, kefiry, sery),
rośliny strączkowe: soja, soczewica, groch, fasola,
inne produkty np.: orzechy włoskie, płatki zbożowe
Racjonalne żywienie
Węglowodany





Węglowodany pod względem wagowym zajmują
najważniejszą pozycję w żywieniu ludzi,
Ich zawartość w organizmie mała (1% masy ciała) i muszą być
stale uzupełniane,
Związki najszybciej ulęgające przemianom w organizmie,
Ich nadmiar ulega zamianie w tłuszcz
Najważniejsze źródło energii potrzebne do pracy mięśniowej
Racjonalne żywienie
Węglowodany – podział
Z chemicznego punktu widzenia dzielimy je na cukry:
 proste (glukoza, fruktoza)
 złożone (skrobia)
Zapotrzebowanie energetyczne na węglowodany powinno
pochodzić przede wszystkim z węglowodanów złożonych.
Ilość cukrów prostych należy ograniczać (poniżej 10%
dobowego zapotrzebowanie energetycznego).
Racjonalne żywienie
Węglowodany




najlepsze źródło – pieczywo pełnoziarniste (z jak najmniej
przetworzonych mąk gruboziarnistych, razowych),
ziemniaki,
kasze (np.: gryczana, jęczmienna, jaglana)
ryż, makaron, płatki zbożowe
Należy pamiętać, że produkty pełnoziarniste zawierają:



błonnik (reguluje pracę przewodu pokarmowego)
witaminy z grupy B (B1, B2, B6, PP)
składniki mineralne – ich ilość zależy od stopnia przetworzenia
produktów.
Racjonalne żywienie
Tłuszcze

Tłuszcze (oprócz węglowodanów) są głównym składnikiem
energetycznym pożywienia. Dają dwukrotnie więcej energii niż
węglowodany czy białka.

W skład tłuszczów wchodzą kwasy tłuszczowe nasycone i
nienasycone.

Tłuszcze dostarczają organizmowi witamin rozpuszczalnych w
tłuszczach (A, D, E, K) oraz niezbędnych nienasyconych kwasów
tłuszczowych – NNKT (np. kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6).

Najcenniejszym źródłem NNKT są ryby i oleje roślinne np.
rzepakowy, lniany, słonecznikowy, oliwa z oliwek.
Tłuszcz występuje w postaci:
 widocznej – masło, olej, margaryna
 niewidocznej (ukrytej) – jako naturalny składnik pokarmowy
różnych produktów spożywczych np.: mięso, przetwory mleczne,
słodycze
Racjonalne żywienie
Witaminy
Są niezbędne do wzrostu i zachowania przy życiu
organizmu. Ich niedobór prowadzi do zakłócenia
procesów życiowych komórek, tkanek i narządów.
Witaminy dzielimy na:
 rozpuszczalne w wodzie – witamina C, witaminy z gr. B,
witamina PP (niacyna), witamina H (biotyna),
 rozpuszczalne w tłuszczach – witaminy A, D, E, K
Racjonalne żywienie
Składniki mineralne
Składniki mineralne spełniają wiele funkcji w organizmie i
dlatego muszą być dostarczane wraz z pożywieniem.


Ze względu na zapotrzebowanie organizmu na składniki
mineralne dzieli się na:
makroelementy – zapotrzebowanie organizmu w ciągu doby
jest większe 100 mg ( np.: wapń, fosfor, magnez, sód, potas,
chlor)
mikroelementy - zapotrzebowanie organizmu w ciągu doby
wynosi mnie niż 100 mg (np.: żelazo, jod, cynk, miedź,
mangan, kobalt, molibden, fluor, selen, chrom.
Racjonalne żywienie
Składniki mineralne




Stanowią materiał budulcowy kości, zębów, skóry i włosów
(wapń, fosfor, magnez, siarka, fluor)
Biorą udział w procesach metabolicznych ( żelazo, cynk,
kobalt, jod)
Regulują gospodarkę wodno – elektrolitową i utrzymują
równowagę kwasowo – zasadową w organizmie (sód,
potas, chlor)
Mają różnorodne działanie regulujące (selen, mangan,
molibden, chrom)
Racjonalne żywienie
Woda
Woda nie jest składnikiem pokarmowym, lecz jest niezbędna do
życia.
 reguluje temperaturę ciała,
 transportuje składniki odżywcze,
 uczestniczy w reakcjach biochemicznych
Źródłem wody są nie tylko napoje, ale również produkty spożywcze.
Soki owocowe i warzywne bez cukru, wody mineralne
(niegazowane), są najlepsze dla zaspokojenia pragnienia
(uzupełnienia wody) przez dzieci.
Zapotrzebowanie organizmu na wodę – normy:
dzieci 4-6 lat – 1700 ml/osobę/dobę
chłopcy 13-15 lat – 3000 ml/osobę/dobę
dziewczęta 13-15 lat – 2200 ml/osobę/dobę
Więcej warzyw i owoców!!!
Warzywa i owoce oraz produkty
pełnoziarniste są źródłem składników
mineralnych, czy witamin ale i błonnika
pokarmowego. Zmniejszają również uczucie
sytości i zmniejszają spożycie energii.
Sól



Należy spożywać nie więcej niż 5 g soli
dziennie, co równa się 2000 mg sodu.
5 g obejmuje sól pochodzącą ze
wszystkich źródeł: w produktach
rynkowych i dodanych do potraw (tzw.
dosalanie)
W przybliżeniu na miary domowe: 5g soli
w przybliżeniu płaska łyżeczka do herbaty
Nadmiar soli szkodzi i może spowodować:
 Nadciśnienie tętnicze
 Udar mózgu
 Zawał serca
 Osteoporozę
 Raka żołądka
Polak spożywa dziennie 2-3 razy więcej soli
(12-15 gramów) niż przewidują zalecenia
WHO (Światowej Organizacji Zdrowia)
Jak ograniczyć ilość soli w diecie?








Stopniowo zmniejszaj ilość spożywanej soli. Przyswajanie się do
mniej słonego smaku nie jest trudne.
Usuń solniczkę ze stołu.
Staraj się używać mało soli do przygotowywania i gotowania
potraw.
Jeżeli używasz soli dodawaj ją pod koniec gotowania.
Stosuj inne przyprawy zamiast soli, np. zioła świeże i suszone.
Możesz używać soli sodowo-potasowej, która zawiera mniej
sodu.
Wybieraj produkty świeże zamiast przetworzonych.
Czytaj informacje na etykietach – spośród produktów
rynkowych wybieraj produkty mniej słone.
Producenci nie zawsze podają zawartość soli
na opakowaniu produktu, ale czasami podają
zawartość sodu. 1g sodu odpowiada około
2,5 g soli.
Podana zawartość sodu mnożymy więc przez
2,5.
Sól=sód x 2,5
Chipsy Lay’s
Racjonalne żywienie
Podstawowe funkcje składników odżywczych
budulcowe:
białko, niektóre składniki mineralne, kwasy tłuszczowe,
energetyczne:
tłuszcze, węglowodany,
regulujące:
witaminy, składniki mineralne.
Pokrycie dziennego zapotrzebowania na energię
podstawowych składników odżywczych
Składnik
Pokrycie zapotrzebowania
na energię
Białka
10-15%
Tłuszcze
30-35%
Węglowodany
55-75%
Piramida Zdrowego Żywienia
Piramida zdrowego żywienia
jest zestawieniem zaleceń
żywieniowych.
Nie istnieje produkt spożywczy, który
zawierałby wszystkie niezbędne
składniki odżywcze w odpowiednich,
potrzebnych dla organizmu ilościach.
Tylko wykorzystanie wielu różnych
produktów pozwala na zbilansowanie
diety.
Piramida Zdrowego Żywienia
•
•
•
•
•
•
•
Czerwone mięso, masło/biały ryż,
białe pieczywo, słodycze; bardzo
rzadko.
Produkty mleczne oraz suplementy
wapnia; 1-2 razy dziennie.
Ryby, jaja lub drób; 0-2 razy
dziennie.
Orzechy, rośliny strączkowe; 1-3
dziennie.
Warzywa, bez ograniczeń / owoce
– (2-3) razy dziennie
Produkty zbożowe z pełnego ziarna
w większości posiłków / tłuszcze
roślinne – oliwa, olej sojowy,
słonecznikowy, rzepakowy i inne.
Codzienna aktywność fizyczna;
przeciwdziałanie nadwadze i
otyłości
Piramida Zdrowego Żywienia
Produkty przedstawione w piramidzie zdrowego żywienia
dostarczają organizmowi wszystkich niezbędnych dla zdrowia
składników.
Każda z grup wnosi wyjątkowy wkład w codzienną dietę.
Zapewniając kompletny zestaw potrzebnych składników z 5
grup żywieniowych (produkty zbożowe, mleczne, warzywa i
owoce, ryby, drób, mięso) możemy mieć pewność, że będzie
się prawidłowo rozwijać i rosnąć.
Racjonalne żywienie
Aktualne normy na energię uwzględniają
różny stopień aktywności fizycznej.
Dziecko 6 letnie, aktywność fizyczna:
mała – 1600 kcal/dobę,
umiarkowana – 1800 kcal/dobę,
duża – 2100 kcal/dobę.
Chłopiec gimnazjalista, aktywność fizyczna:
mała – 2600 kcal/dobę,
umiarkowana – 3000 kcal/dobę,
duża – 3500 kcal/dobę.
Dziewczyna gimnazjalistka, aktywność fizyczna:
mała – 2100 kcal/dobę,
umiarkowana – 2450 kcal/dobę,
duża – 2800 kcal/dobę.
Racjonalne żywienie
Bardzo ważne jest, aby posiłki, które spożywa się były:
 pełnowartościowe,
 pożywne,
 urozmaicone
 o odpowiedniej wartości odżywczej
 prawidłowo rozłożone w ciągu dnia (4 - 5 posiłków
dziennie, przerwa między posiłkami 3 - 4 godz.).
Pomiędzy posiłkami nie należy podjadać.
Racjonalne żywienie







szczególne znaczenie ma odpowiednia podaż składników
budulcowych (np.: białko, wapń, żelazo);
należy uwzględnić w posiłkach odpowiednią ilość mleka,
białego sera, chudego mięsa, jaj oraz ryb;
w każdym posiłku powinien występować produkt białkowy;
ważne jest, aby zapewnić dziecku odpowiednią ilość warzyw
i owoców;
ważne, aby apetyt zaspokajać przez regularne spożywanie
dobrze zbilansowanych posiłków;
wiek szkolny bardzo dobry czas na kształtowanie
prawidłowych nawyków żywieniowych;
mankament żywieniowy u dzieci i młodzieży – spożywanie
posiłków typu „fast-food” o wysokiej zawartości tłuszczu
(frytki, hamburgery, pizza), tłuste ciastka oraz nadmiernej
ilości słodyczy.
Racjonalne żywienie
Rozkład ilości energii na poszczególne
posiłki:
I śniadanie 25-30%
II śniadanie
5-10%
Obiad
30-35%
Podwieczorek
5-10%
Kolacja
15-20%
Pierwsze śniadanie bardzo ważne.
Dziecko chodzące do szkoły musi mieć wykształcony nawyk
zjadania pierwszego śniadania przed wyjściem z domu.
Posiłek ten decyduje w ogromnej mierze o kondycji dziecka w
szkole, jego zdolnościach skupienia oraz przyswajania
wiedzy.
Dzieci prawidłowo odżywione, jedzące pierwsze i drugie
śniadanie osiągają lepsze wyniki w nauce oraz lepiej się
rozwijają.
Pierwsze śniadanie bardzo ważne.
Dziecko chodzące do szkoły musi mieć wykształcony nawyk
zjadania pierwszego śniadania przed wyjściem z domu.
Dzieci prawidłowo odżywione, jedzące pierwsze i drugie
śniadanie osiągają lepsze wyniki w nauce oraz lepiej się
rozwijają.
Śniadania wpływają na zdolność ucznia do:
wysiłków podejmowanych w szkole, a więc na:
 koncentrację,
 zapamiętywanie,
 siłę fizyczną,
 dobre samopoczucie,
 intelektualny rozwój.
Niejedzenie śniadań przez dzieci i młodzież, niekorzystnie
wpływa na ich rozwój i stan zdrowia.
Podstawa zdrowego śniadania:




pieczywo (najlepsze pełnoziarniste lub z dodatkiem całych
ziaren: razowe, graham, pumpernikiel),
niezwykle ważne jest dostarczanie organizmowi mleka i jego
przetworów.
Najlepszym dodatkiem do I i II śniadania są: żółte i białe sery,
chude wędliny.
Najlepszymi napojami uzupełniającymi śniadanie zarówno
pierwsze jak i drugie są woda mineralna, herbatki owocowe,
soki owocowe i warzywne oraz napoje mleczne.
Co na śniadanie?
Śniadanie przedszkolaka
Dzień
-
Bułka, chleb razowy 120g (2 bułki lub 3 kromki, to ok. 100g)
Mleko, kakao, kawa "Inka", herbata z cytryną, płatki śniadaniowe 250 ml
Szynka z indyka - wędzona 40g (2 plasterki)
Pomidor, ogórki kiszone 70g (pomidor – 1szt.; ogórki 2szt. - średniej wielkości)
Dżem, miód 20g (2 łyżki stołowe)
-
Chleb żytni, bułka razowa 120g (2 bułki lub 3 kromki, to ok. 100g)
Mleko, kakao, kawa "Inka", herbata z cytryną, płatki śniadaniowe 250 ml
Dodatkowo - jajko, ser żółty 50g (3 plasterki)
Pasta z jajka i szczypiorku 70g
Papryka, ogórek 50g
Wtorek
-
Bułka, chleb razowy 120g (2 bułki lub 3 kromki, to ok. 100g)
Mleko, kakao, kawa "Inka", herbata z cytryną, płatki śniadaniowe 250 ml
Dodatkowo - jajko 30g (1 szt.)
Szynka wieprzowa - wędzona 50g (2-3 plasterki)
Rzodkiewka, ogórek, sałata 80g
Dżem, miód 20g (2 łyżki stołowe)
Środa
-
Bułki maślane, chleb razowy 100g
Nutella, dżem truskawkowy 20g
Mleko, kakao, kawa "Inka", herbata z cytryną, płatki śniadaniowe 250 ml
Miód 20g (2 łyżki stołowe)
Czwartek
-
Chleb, bułka razowa 100g
Mleko, kakao, kawa "Inka", herbata z cytryną, płatki śniadaniowe 250 ml
Dodatkowo - jajko, ser żółty 50g
Pasta z białego sera i rzodkiewki 70g
Piątek
Poniedziałek
Co na śniadanie?
Śniadanie gimnazjalisty
-
Musli wielozbożowe z mlekiem 250g
Pieczywo mieszane 120g (2 bułki lub 3 kromki - to ok. 100g)
Masło roślinne 8g
Pasta z sera ze szczypiorkiem 70g
Ryba z puszki 50g
Ogórek 50g, - Dżem 20g (2 łyżki stołowe); Herbata 250 ml (szklanka)
- Kaszka manna 250g
- Pieczywo mieszane 120g (2 bułki lub 3 kromki - to ok. 100g)
- Masło roślinne 8g
- Twaróg chudy ze śmietaną 60g
- Wędlina chuda 40g (2 plasterki)
- Sałatka z pomidorów, ogórków kiszonych i cebuli 100g
- Dżem 20g (2 łyżki stołowe); Herbata lub kawa INKA 250 ml (szklanka)
- Płatki kukurydziane na mleku 250g
- Pieczywo mieszane 120g (2 bułki lub 3 kromki - to ok. 100g)
- Masło roślinne 8g
- Szynka z drobiu 50g (2-3 plasterki)
- Twarożek na słodko 80g, - Jabłko 150g (2 szt. – średniej wielkości); Herbata 250 ml
(szklanka)
- Musli wielozbożowe z kefirem 250g
- Pieczywo mieszane 120g (2 bułki lub 3 kromki - to ok. 100g)
- Masło roślinne 8g
- Ser podpuszczkowy 40g
- Parówka 50g (1 szt.), - Pomidor 50g, - Kawa zbożowa 250 ml (szklanka)
-
Zupa mleczna z ryżem 250ml
Pieczywo mieszane 120g
Masło roślinne 8g
Szynka 50g (2-3 plasterki)
Twarożek ze szczypiorkiem lub rzeżuchą 50g
Rzodkiewki 70g (6-8 szt.) - Miód 20g (2 łyżki stołowe); Herbata 250 ml (szklanka)
Dzień
Poniedziałek
Wtorek
Środa
Czwartek
Piątek
Posiłek fast-food kontra posiłek
domowy
Big Mac z serem - 810 kcal
Frytki duże
- 610 kcal
Coca-cola
- 205 kcal
Zupa jarzynowa 250g
Pierś z kurczaka
Ziemniaki
Marchewka z groszkiem
1625kcal
różnica
770 kcal
855 kcal
- 120kcal
- 400kcal
- 154 kcal
- 96 kcal
Jeden big Mac
564 kcal
= wydatki energetyczne:
Koszykówka
Jazda na rowerze (ok.10km/h)
Piłka nożna
Pływanie
Spacer w umiarkowanym tempie
61 min
112 min
52 min
84 min
170 min
Przykładowy jadłospis dla dziecka
w wieku 6 lat
I śniadanie:
• 1 kromka chleba pszenno – żytniego z masłem
• twarożek z 2 plastrów białego sera półtłustego z rzodkiewką, szczypiorkiem i jogurtem naturalnym
• szklanka kakao
II śniadanie
• 1 kromka chleba pszenno – żytniego z masłem
• 2 plasterki polędwicy
• liść sałaty
• ¼ średniej papryki
• szklanka herbaty
• 1 średnie jabłko
Obiad:
• mały talerz rosołu z kluskami lanymi
• ziemniaki puree ( 2 łyżki)
• plaster pieczeni wieprzowej z sosem
• surówka z białek kapusty i marchewki z dodatkiem oleju słonecznikowego
• szklanka soku pomarańczowego
Podwieczorek:
• jogurt owocowy 1 małe opakowanie
• kiwi
Kolacja:
• makaron z serem białym półtłustym z dodatkiem łyżki jogurtu naturalnego i cukrem
• szklanka soku marchwiowego
Przykładowy jadłospis dla chłopca w
wieku 13-15 lat
I śniadanie:
• musli wielozbożowe z kefirem 250g
• pieczywo mieszane z masłem 2 kromki
• szynka 50g (2-3 plasterki)
• twarożek ze szczypiorkiem lub rzeżuchą 50g
• rzodkiewki 70g (6-8 szt.) - Miód 20g (2 łyżki stołowe); Herbata 250 ml (szklanka)
II śniadanie
• 2 kromki chleba pszenno – żytniego z masłem
• 2 plasterki chudej szynki
• 2 liście sałaty
• ½ świeżego ogórka
• szklanka herbaty
• banan
Obiad:
• zupa jarzynowa
• ryż gotowany ( 7 łyżek)
• ryba pieczona (170 g) z sosem koperkowym(3 łyżki)
• surówka z marchewki z dodatkiem oleju słonecznikowego
• szklanka soku jabłkowego
Podwieczorek:
• koktajl ze szklanki kefiru i ½ szklanki świeżych lub mrożonych malin lub czarnych jagód z cukrem (½
łyżeczki)
• mały kawałek ciasta drożdżowego
Kolacja:
• 3 kromki chleba pszenno – żytniego z masłem
• 6 plasterków pieczonej piersi z indyka
• 3 liście sałaty
• 1 średni pomidor
• szklanka herbaty
Zasady żywienia wyrażone przez
prof. Bergera jako 5 razy „U”:
U-rozmaicenie (szeroki asortyment produktów spożywczych, każda
grupa żywności w każdym posiłku);
U-miar (nieprzejadanie się, odchodzenie od stołu z lekkim
niedosytem, jedzenie według potrzeb i utrzymywanie optymalnej masy
ciała);
U-nikanie (nadmiaru soli, cukru, tłuszczów, cholesterolu, a także używek,
takich jak alkohol czy papierosy);
U-regulowanie (stałe pory i liczba posiłków w ciągu dnia);
U-prawianie (regularny wysiłek fizyczny dobrany do potrzeb i możliwości)
Aktywność fizyczna
Aktywność ruchowa jest nieodłącznym atrybutem życia
człowieka. Wynika ona z wrodzonych potrzeb organizmu i
nabytych umiejętności.
Zalecenia WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) - to
przynajmniej 60 minut dziennie umiarkowanej aktywności
fizycznej (w tym zajęć sportowych) dla dzieci.
Aktywność ruchowa pomaga spalić kalorie dostarczone z
pożywieniem.
Ruch odgrywa ważną rolę w życiu, gdyż:
• wpływa na prawidłową budowę ciała i postawę
• usprawnia funkcjonowanie narządów, gruczołów dokrewnych,
gospodarki hormonalnej i enzymatycznej
• zwiększa odporność organizmu
• usprawnia procesy oddychania, co zwiększa wydolność i
sprawność człowieka
• poprawia krążenie krwi i zwiększa wydolność serca
• stymuluje psychiczną sferę człowieka, wspomaga sprawność
intelektualną, zmniejsza stan napięć stresowych, przynosi
odprężenie, ułatwia procesy adaptacyjne, poprawia
samopoczucie
Potrzeby ruchowe dzieci i młodzieży
Chłopcy:
• wiek przedszkolny – 6 godz. ruchu dziennie
• wiek młodszy szkolny – 5 godz. 45 min. ruchu dziennie
• wiek starszy szkolny – 5 godz. ruchu dziennie
Dziewczęta:
• wiek przedszkolny i młodszy szkolny – 5 godz. 15 min. ruchu
dziennie
• wiek średni szkolny – 5 godz. ruchu na dzień
• wiek starszy szkolny – 4 i pół godz. ruchu na dzień
AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA
Osobnicze uwarunkowania aktywności ruchowej:
• wiek;
• płeć (przesłanki biologiczne, psychiczne i społeczno obyczajowe);
• konstytucja - psychofizyczny typ ustroju (np. wielkość i
proporcje ciała);
• stan zdrowia (kluczowe właściwe podejście
prowadzącego zajęcia).
AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA
Aktywność fizyczna poprawia zdrowie nawet wtedy, gdy nie traci
się wagi.
Skutki nadmiernego spędzania czasu przed telewizorem,
komputerem i przy grach video:
• zmniejszenie zdolności uczenia się
• przemęczenie fizyczne i psychiczne
• kłopoty z koncentracją, niechęć do nauki, drażliwość, a nawet
agresja
AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA
Środowiska wychowujące do aktywności ruchowej:
•naturalne:
• rodzina;
• grupa rówieśnicza
•intencjonalne - instytucje intencjonalnego wychowania:
• szkoła i inne placówki kształcenia;
• organizacje młodzieżowe;
• placówki wychowania pozaszkolnego (np. TKKF, PCK, itd.);
• instytucje opieki i wychowania specjalnego;
• instytucje pośredniego wychowania (zakład pracy, środki
masowego przekazu, sektor turystyczny, służba zdrowia, itp.).
AKTYWNOŚĆ RUCHOWA JAKO NIEZBĘDNY ELEMENT
PRAWIDŁOWEGO ROZWOJU I ZDROWIA
DZIECI I MŁODZIEŻY
Instytucjonalno - administracyjny
schemat kultury fizycznej
KULTURA
FIZYCZNA
SPORT
WYCZYNOWY
WYCHOWANIE
FIZYCZNE
REKREACJA
RUCHOWA
REHABILITACJA
RUCHOWA
O jakości sylwetki decydują:
• siła i wytrzymałość mięśni,
• odpowiednia ilość ruchu i wysiłku fizycznego,
• przyjmowanie prawidłowej pozycji przy pracy w ławce szkolnej,
przy odrabianiu pracy domowej, podczas wykonywania różnych
czynności życia codziennego,
• stan odżywienia
"Ruch jest w stanie zastąpić prawie każdy lek,
ale wszystkie leki razem wzięte nie zastąpią ruchu."
Wojciech Oczko - wielki polski Medyk z XVI w.
Zaburzenia odżywiania - choroby
 Nadwaga,
 Anoreksja
 Bulimia
 Ortoreksja
 Bigoreksja
otyłość
BMI – wskaźnik masy ciała
Wskaźnik BMI – (Body Mass Index) oddaje
relację pomiędzy masą ciała a wzrostem. Wskaźnik
BMI jest łatwy do obliczenia i wykazuje wysoka
korelację z masą tkanki tłuszczowej.
Interpretacja:
< 18,5 - niedowaga
18,5-24,9 – zakres normy
25-29,9 – I stopień otyłości
30-39,9 – II stopień otyłości
> 40 – III stopień otyłości
Interpretacja BMI dla dzieci w wieku 14 lat
Ocena stopnia
nadwagi
Dziewczynki
Chłopcy
Niedowaga
BMI<16,4
BMI<16,4
Waga
prawidłowa
16,4<BMI<23
16,5<BMI<23,2
Nadwaga
23<BMI<23,9
23<BMI<24,2
BMI>23,9
BMI>24,2
otyłość
BMI i siatka centylowa
U dzieci i młodzieży
zaleca się rozpoznawanie otyłości na podstawie
masy, wieku i płci w odniesieniu do siatek
centylowych opracowanych dla danej populacji.
Zgodnie z zaleceniami ekspertów obecnie przyjmuje
się, że wartości pomiędzy 90 a 97 centylem
oznaczają nadwagę, a powyżej 97 centyla – otyłość.
Na podstawie wskaźnika BMI zależy do oceny stopnia
niedoboru lub nadmiaru masy ciała w populacji w
wieku rozwojowym stosowane są siatki centylowe (lub
tabele) wskaźnika wartości BMI dla płci i wieku.
BMI i siatka centylowa
powyżej 97 centyla – otyłość,
pomiędzy 90 a 97 centylem –
nadwaga
pomiędzy 75 a 90 centylem –
tendencja do nadmiaru masy ciała,
pomiędzy 25 a 75 centylem – wartości
przeciętne, prawidłowe,
pomiędzy 10 a 25 centylem –
tendencja do niedoboru masy ciała,
pomiędzy 3 a 10 centylem – deficyt
masy ciała,
poniżej 3 centyla – wychudzenie
Nadwaga, otyłość
Nadmiar pożywienia = nadwaga, otyłość
Nadmierna ilość spożywanego pożywienia
nie musi być duża, aby w dłuższym czasie
doprowadzić do nadwagi i otyłości.
Wystarczy codziennie zjeść o 80 kcal (kilka
cukierków, szklanka soku owocowego)
więcej niż wynoszą rzeczywiste potrzeby
organizmu aby w ciągu roku doszło do
przyrostu 4 kg masy ciała.
Otyłość (łac. obesitas) – patologiczne
nagromadzenie tkanki tłuszczowej w organizmie,
przekraczające jego fizjologiczne potrzeby i
możliwości adaptacyjne, mogące prowadzić do
niekorzystnych skutków dla zdrowia. Za otyłość
uważa się stan, w którym tkanka tłuszczowa
stanowi więcej niż 20% całkowitej masy ciała u
mężczyzn oraz 25% u kobiet. Otyłości towarzyszy
nadwaga,

Nadwaga i otyłość powszechnym zagrożeniem.

W krajach Unii Europejskiej nadwagę ma około 22 milionów
dzieci, a ponad 5 milionów z nich cierpi na otyłość, przy czym
przewiduje się, że liczba ta będzie rosnąć każdego roku o 400
000.

Otyłość i nadwaga to nie tylko problem estetyczny, ale także
zwiększone ryzyko zapadalności na choroby lub schorzenia,
które mogą mieć wpływ na jakość i długość życia.
Nadwaga i otyłość u dzieci
i młodzieży
Przyczyny otyłości:
 Przekarmianie niemowląt i małych dzieci;
 Mała aktywność fizyczna wśród dzieci i
młodzieży;
 Spędzanie dużej ilości czasu przed telewizorem
lub komputerem;
 Nieograniczony dostęp do żywności;
Nadwaga i otyłość są powodem dramatycznych
konsekwencji dla rozwoju psychofizycznego dzieci
i młodzieży oraz powodem wielu chorób w wieku
dorosłym.
Następstwa zdrowotne otyłości
•
Zaburzenia rozwoju psychospołecznego – często
obniżone poczucie własnej wartości, izolacja
społeczna lub odrzucenie przez rówieśników;
•
Zaburzenia rozwoju motorycznego – obniżenie i
dysharmonia sprawności fizycznej, brak
podstawowych umiejętności ruchowych
Następstwa zdrowotne otyłości
 Przeciążenie układu kostnego – zaburzenia statyki
zwłaszcza kończyn dolnych (koślawość kolan,
płaskostopie) oraz przedwczesne zamiany
zwyrodnieniowe
 Ryzyko otyłości w wieku dojrzałym (4 razy większe niż u
dzieci bez nadwagi).
Skutki choroby i objawy związane z otyłością:
 zespół metaboliczny
 cukrzyca typu 2
 choroby układu ruchu
 nadciśnienie tętnicze
 zawał serca i mózgu
 wylew
 zatorowość
 zwyrodnienia kręgosłupa
 choroby nerek
 miażdżyca
 kamica żółciowa
 większe tendencje do nowotworów
 rozstępy
Anoreksja
Jadłowstręt psychiczny zwany anoreksją (anorexia
nervosa) to zaburzenie odżywiania, które jest groźne
dla zdrowia, a nawet życia chorej osoby.
Anoreksja to choroba cywilizacyjna, rodzaj fobii chory odczuwa strach przed sobą samym, że nie
spełnia wymogów współczesnego świata.
Objawia się odmową przyjmowania posiłków lub
spożywaniem jedynie niewielkich ilości pokarmu, co
przejawia się obniżeniem masy ciała poniżej należnej,
lękiem przed otyłością i przytyciem, obsesyjnym
postrzeganiem siebie jako osoby otyłej, mimo zbyt niskiej
masy ciała.
PRZYCZYNY

Zaburzone postrzeganie obrazu własnego ciała - chorzy nie
zdają sobie sprawy z tego, jak bardzo są wyniszczeni, nie
widzą swojej chudości.

Niezadowolenie z figury - prowadzi do obsesyjnego myślenia
o jedzeniu i strachu przed przybraniem na wadze, co
powoduje stosowanie diet odchudzających zwiększających
ryzyko zaburzeń jedzenia.





Przekonanie, że szczupła sylwetka jest pomocą w życiu - wiele
nastolatek jest przekonanych, że ładna figura pomoże im zdobyć
dobrą pracę, znaleźć chłopaka, zapewni sympatię rówieśników oraz
pozycję w rodzinie.
Negatywny stosunek do dojrzewania - dziewczęta cierpiące na
anoreksję unikają kontaktu z innymi osobami, zwłaszcza z chłopcami.
Zaprzeczają własnej seksualności. Często towarzyszy temu poczucie
niepewności własnej atrakcyjności.
Lęk przed "dorosłością" - część kobiet cierpiących z powodu anoreksji
boi się dojrzałości fizycznej i psychicznej. W wyniku unikania jedzenia
sylwetka pozostaje podobna do dziecka przed okresem pokwitania,
miesiączka nie pojawia się lub zanika.
Niska samoocena i brak wiary w siebie - osoby chore są solidne,
koncentrują się na nauce, cechuje je duża potrzeba sukcesu, ale także
niepewność, lęk przed niepowodzeniami, nadmierny krytycyzm wobec
siebie.
Kłopoty w domu - zbyt duże wymagania ze strony rodziców, zaburzenia
poczucia tożsamości, negatywne myślenie i postrzeganie siebie,
nadmierny perfekcjonizm. Czasem powodem pojawiającej się
anoreksji jest przeżywanie przez dziecko konfliktu małżeńskiego jego
rodziców.
Zmiany psychiczne i fizyczne
 wyniszczenie
 zwolnienie czynności serca i tętna
 niskie ciśnienie krwi
 wzdęcia
 zaparcia
 obrzęki dłoni i stóp
 sucha, łuszcząca się skóra
 meszek na twarzy i ciele
 nieznaczna utrata włosów
 zimne dłonie
 nadmierne pocenie się stóp
 niedokrwistość (anemia)
 brak okresu lub bardzo wydłużone okresy między menstruacjami (kobiety)
 drażliwość
 dezorientacja/zakłopotanie
 nastroje depresyjne (poczucie beznadziejności, niska samoocena)
 bezsenność
 zachowania obsesyjno - kompulsywne, zwłaszcza w odniesieniu do jedzenia
 krótki oddech
Bulimia
Bulimia (żarłoczność psychiczna; łac. būlīmia
nervosa) – zaburzenie odżywiania charakteryzujące
się napadami objadania się, po których występują
zachowania kompensacyjne.
Do najczęstszych zachowań należą: wywoływanie
wymiotów, głodówki, użycie diuretyków, środków
przeczyszczających, wykonywanie lewatyw,
nadmierne ćwiczenia fizyczne.
Charakterystyczne dla niej jest silne poczucie winy,
które prowadzi do wymuszania wymiotów i stosowania
środków przeczyszczających. Inne objawy bulimii to
wahanie masy ciała, obsesyjne zainteresowanie
sprawami żywienia i zawartości kalorycznej posiłków
oraz lęk przed przytyciem.
PRZYCZYNY






brak samoakceptacji
konflikty rodzinne
zaburzenia mechanizmów samoregulacji i samokontroli
uszkodzenie ośrodka sytości w mózgu
emocjonalne zaniedbanie dziecka w dzieciństwie
brak akceptacji przez grupę rówieśniczą (wiążący się
często ze zmianą środowiska)
ZMIANY FIZYCZNE I PSYCHICZNE
niedobory pokarmowe, odwodnienie, zmęczenie, ospałość, zły nastrój,
niepokój, zaparcia, bóle głowy, niedociśnienie tętnicze, dyskomfort w
jamie brzusznej, zaburzenia równowagi elektrolitycznej, nieregularne
miesiączki lub ich brak, sucha skóra, zgrubienia i blizny skóry
powierzchni grzbietowej rąk (od prowokowania wymiotów), rany lub
blizny na grzbietach dłoni, uszkodzenie szkliwa zębów, uszkodzenie
naczynek krwionośnych w oczach, opuchlizna twarzy i policzków
(zapalenia ślinianek), awitaminoza, rozciągnięcie żołądka do
znacznych rozmiarów, osłabienie serca, wątroby i układu
pokarmowego, podrażnienie przełyku, zgaga, refluks, w skrajnych
przypadkach – pęknięcie przełyku lub przepony, niechęć do samego
siebie, stany depresyjne, poczucie wstydu i upokorzenia, psychiczne
uzależnienie od środków przeczyszczających i odwadniających
Ortoreksja
Ortoreksja (Orthorexia nervosa; ortho - "prawidłowy";
orexis - "apetyt") - obsesja na punkcie jakości
przyjmowanego pokarmu.
Ortoreksja, podobnie jak inne
zaczyna się bardzo niewinnie.
uzależnienia,
zwykle
Chory początkowo chce po prostu „polepszyć” swoje
życie, stopniowo wprowadzając zmiany do swojego
codziennego jadłospisu. Uważa, że zależy mu jedynie na
poprawie zdrowia i samopoczucia. Po jakimś czasie
jednak przeradza się to w obsesję.
Przejawia się podobnie do anoreksji, ale nie
prowadzi do utraty wagi i innych jej objawów.
Skutkiem ortoreksji jest jednak przyjęcie ideologii
"jedynie słusznego jedzenia", co powoduje konflikty
interpersonalne, izolację i koncentrację ortorektyka
na wszystkim, co związane z przygotowywaniem,
przechowywaniem i konsumowaniem żywności.
Choroba ta dotyka zarówno kobiety, jak i mężczyzn.
Zwykle są to osoby zamożne, wykształcone, w
średnim wieku.
Cechą charakterystyczną tych osób jest także
nieustanne dążenie do perfekcji i przesadne
skoncentrowanie na sobie.
Po raz pierwszy opisana w 1997 roku przez lekarza
Stevena Bratmana (USA) w książce "W szponach zdrowej
żywności".
W dzisiejszych czasach ortoreksja jest jeszcze mało
znanym i rozpowszechnionym problemem. Nie została
dotychczas umieszczona w żadnej nowoczesnej
klasyfikacji chorób.
Bigoreksja
Dysmorfia
mięśniowa
(bigoreksja)
–
zaburzenie
psychiczne polegające na subiektywnym niedostatku
estetyki własnego ciała pod postacią uczucia
posiadania niewystarczającej masy mięśniowej. Jest
odmianą dysmorfofobii.
Schorzenie
to
dotyczy
około
10%
wyczynowo
uprawiających kulturystykę osób płci męskiej.
Swój początek bierze pod koniec okresu dojrzewania,
często dotykając osoby wcześniej rzeczywiście wątłe,
mające problemy z funkcjonowaniem w grupie
rówieśniczej lub zaburzone relacje z bliskimi (np.
rodzicami).
Może współistnieć z zaburzeniami depresyjnymi.
Kryteria rozpoznania według H. Pope zawierają:






zaabsorbowanie uporczywą myślą, że ciało nie jest wystarczająco
umięśnione; spędzanie wielu godzin w siłowni i stosowanie
wymagających diet;
nadmierne zaabsorbowanie budową własnego ciała, prowadzące
do pogorszenia funkcjonowania na innych polach życia rodzinnego,
społecznego i zawodowego:
częsta ocena wizualna własnych mięśni w lustrze, sprawdzanie
obwodów mięśni wszystkich partii ciała, porównywanie ich z
wymiarami mistrzów kulturystyki,
podporządkowywanie rozkładu zajęć treningom i rezygnacja z zajęć
mogących skrócić trening,
kontynuowanie treningów i diety nawet w sytuacji gdy pogarszają
one samopoczucie, bądź stanowią zagrożenie dla zdrowia,
unikanie sytuacji mogących prowadzić do pokazania własnego ciała
(basen, plaża) - niezależnie jak silnie jest już ono umięśnione, wygląd
pozostaje wciąż niesatysfakcjonujący.
www.badzmyzdrowi.pl
Dziękuję za uwagę.
Download