Absorbing Mediterranean Aerosols Lead to a Large

advertisement
Obserwacje zmian klimatu z
orbity Ziemi.
Krzysztof Markowicz
Instytut Geofizyki, UW
e-mail: [email protected]
www.igf.fuw.edu.pl/meteo/stacja
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Plan wykładu
Rys historyczny
Wstęp do pomiarów satelitarnych
Podstawowe informacje o promieniowaniu w
atmosferze
Mechanizmy prowadzące do zmian klimatu
(wymuszanie i odpowiedz systemu klimatycznego)
Badania i obserwacje zmian klimatycznych
Podsumowanie
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Rozwój satelitarnych badań
atmosfery i oceanów
1959 satelita Exporer 7 do badania budżetu energetycznego
Ziemia-Atmosfera
1960 TIROS I – pierwszy satelita meteorologiczny wykonujący
fotografie chmur
1969 NIMBUS III – zaopatrzony w dwa spektrometry IRIS służące
do wyznaczania profilu pionowych temperatury powietrza, pary
wodnej, ozonu oraz w przyrząd do pomiaru promieniowania UV.
Służył on do wyznaczania całkowitej zawartości ozonu w pionowej
kolumnie powietrza.
1972 NIMBUS V – zastosowano pierwsze detektory mikrofalowe do
wyznaczania temperatury atmosfery oraz całkowitej zawartości pary
wodnej.
1974 SMSI – pierwszy satelita geostacjonarny używany do
fotografowania chmur nad półkulą północną, jego następcy to GOES
1977 METEOSAT I – satelita Europejskiej Agencji Przestrzeni
Kosmicznej początkujący serie METEOSATOW
Dlaczego pomiary satelitarne?
Jeden przyrząd na satelicie może objąć swym zasięgiem
znaczą część powierzchni Ziemi oraz całą pionową
kolumnę atmosfery a zatem:
umożliwia monitoring zjawisk meteorologicznych
i warunków atmosferycznych w dużej skali w
przeciwieństwie do punktowych pomiarów
naziemnych czy sondaży atmosferycznych
7/21/2017
Instytut Geofizyki UW
Pomiary satelitarne –
obserwacje zdalne
Obserwacje wykonywane przy użyciu przyrządów
umieszczonych na orbitach dokonują pomiarów zdalnych
– teledetekcyjnych (na odległość) .
Metody teledetekcyjne są jednak na ogół bardziej
skomplikowane w sensie metodologicznym niż tzw.
pomiary w miejscu (in-situ).
Główny problem stanowi przetwarzanie danych
pomiarowych dlatego kluczową role odgrywa walidacja
danych satelitarnych na podstawie obserwacji in-situ.
7/21/2017
Instytut Geofizyki UW
Pasywna i aktyna teledetekcja
6
Kilka słów o promieniowaniu
elektromagnetycznym
Wszystkie ciała ( T > 0 K) promieniują energie.
Ilość energii emitowanej przez ciało jest zależna od
temperatury i w przypadku tzw. ciała doskonale czarnego
wynosi:
4
Prawo StefanaF  T
Boltzmanna
F - natężenie promieniowania
T - temperatura powierzchni Ziemi
 - Stała Stefana Boltzmanna
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Maksimum emitowanej energii przypada na tym
krótsze fale im temperatura ciała jest wyższa
W przypadku powierzchni Słońca (T=5780 K)
maksimum energii przypada dla długości fali 0.55 m
(fale odpowiadające barwie zielonej).
W przypadku powierzchni Ziemi (T=300 K)
maksimum energii przypada dla długości fali około 10
m (podczerwień poza zakresem detekcji oka
ludzkiego). Tym samym Ziemia jest dla nas czarna w
nocy.
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Promieniowanie krótko- i długofalowe
W meteorologii wyróżniany promieniowanie krótkofalowe
(słoneczne dla długości fali mniejszej od 4 m) oraz
długofalowe (ziemskie) o długości fali większej od 4 m.
Atmosfera jest w
zasadzie przeźroczysta
dla promieniowania
krótkofalowego i
półprzepuszczalna dla
długofalowego
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Prawo Lamberta-Beera
I  Ioe

I – natężenie bezpośredniego promieniowania słonecznego po przejściu
przez atmosferę
I 0– natężenie bezpośredniego promieniowania słonczego na górnej
granicy atmosfery
- grubość optyczna atmosfery
7/21/2017
Instytut Geofizyki UW
Transfer promieniowania w atmosferze
Kolejny problem pomiarów
satelitarnych – zagadnienie odwrotne
Wszystkie satelity meteorologiczne mierzą promieniowanie
elektromagnetyczne wychodzące w przestrzeń kosmiczną,
które podczas wędrówki oddziaływało z atmosferą oraz
powierzchnią Ziemi.
Na podstawie zmian związanych z tym oddziaływaniem
staramy się powiedzie „cos” o atmosferze.
Analogiczną sytuacje mamy gdy np. na podstawie śladów
na śniegu chcemy powiedzieć „coś” o gatunku zwierząt.
Jest to tak zwane zagadnienie odwrotne.
W teledetekcji satelitarnej bardzo często zagadnienie to
z matematycznego punktu widzenia jest źle postawione
i mamy możliwe nie jedno a kilka rozwiązań.
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
F  f (, T)
F  T
4
Rozważmy ciało doskonale czarne o
temperaturze T. Dokonujmy pomiaru
promieniowania emitowanego przez o
ciało w dowolnej odległości. Zakładamy
jednak brak atmosfery miedzy detektorem
a ciałem.
Wyznaczenie temperatury tego ciała
(zgodnie ze wzorem Plancka) wymaga
pomiaru promieniowania jedynie dla
pojedynczej długości fali.
T
13
F  f (, T, TA , )
F  (1  e   )T 4  e  TA4
TA
τ
W przypadku gdy między detektorem a
ciałem znajduje się izotermiczna atmosfera
o temperaturze TA oraz grubości optycznej τ
wówczas promieniowanie docierające do
detektora zależy od 3 zmiennych (nie
uwzględniając długości fali).
Tak, więc musimy mierzyć promieniowanie
na co najmniej 3 długościach fali aby
wyznaczyć niewiadome wielkości.
T
W atmosferze temperatura zmienia się z
wysokością więc sytuacja jest znacznie
bardziej skomplikowana
14
Satelita geostacjonarny czy polarny?
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Satelity polarne (np. NOAA 14,17, MODIS) umożliwiają obserwacje
również w wyższych szerokościach geograficznych. Ich olbrzymia
zaleta jest fakt, ze jeden satelita zdolny jest do pomiarów całej
powierzchni ziemi jednak w różnych momentach czasu. Satelita
wykonuje dwa przyloty nad danym rejonem w ciągu doby a zatem
nie umożliwia ciągłych pomiarów jak w przypadku satelity
geostacjonarnego.
7/21/2017
Instytut Geofizyki UW
Satelity idealnie ale…
w danym momencie czasu nie obejmują swoim
zasięgiem całej powierzchni Ziemi.
skanowanie całej Ziemi wymaga czasu w przypadku
satelitów polarnych czas ten wynosi od doby do około
10 dni.
skanowanie odbywa się pod różnymi kątami co
komplikuje analizę danych.
skanowanie odbywa się w różnych godzinach
(problem z cyklem dobowym). Rozwiązaniem są tzw.
orbity synchroniczne ze Słońcem.
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
A może umieszczać satelity w
punkach libracyjnych?
Satelita w punkcie L1 i L2
obraca się z tą samą
prędkością kątową co
Ziemia w ruchu orbitalnym
wokół Słońca.
W punkcie L1 widoczna
jest dzienna a w punkcie
L2 nocna cześć Ziemi.
Rozmieszczenie punktów libracyjnych w układzie ZiemiaSłońce Lagrange'a. L2: 1 500 000 km od Ziemi
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Deep Space Climate Observatory
(DSCOVR)
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
KLIMAT
monitoring
zmienności
wymuszanie
odpowiedz
konsekwencje
predykcja
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Składniki systemu klimatycznego
Obieg węgla
Obieg wody i energii
połączenie
Reakcje chemiczne
chaotyczne
w atmosferze
nieliniowe
Dynamika atmosfery i oceanu
Bilans energetyczny a zmiany
klimatu.
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Odpowiedz systemu
klimatycznego na zaburzenia
Odpowiedź
Zewnętrzne
Zaburzenie
(wymuszanie)
systemu
klimatycznego
Sprzężenie
około 60%
Wpływ
Budżet Energetyczny Ziemi
Wymuszanie wewnętrzne
Zmiany bilansu energii na skutek zmian albeda
planetarnego i przeźroczystości atmosfery (aerozole, gazy
cieplarniane, chmury)
Zmiany dystrybucji
południkowej energii
Zmiany energii w
pionowej kolumnie
powietrza
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Badanie budżetu promieniowania
na górnej granicy atmosfery
Mają na celu oszacowania bilansu energii docierającej i
opuszczającej ziemska atmosferę. Bilans decyduje
bezpośrednio o zmianach klimatycznych w systemie.
Obejmują pomiary promieniowania dochodzącego od
Słońca, promieniowania odbijanego przez atmosferę i
powierzchnie Ziemi (albedo) oraz promieniowania
długofalowego emitowanego przez atmosferę i
powierzchnię Ziemi.
Idealnie do tego celu nadają się satelity meteorologiczne,
którego dokonują obserwacji z góry.
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Obserwacje stałej słonecznej – ilości
promieniowania dochodzącego od Słońca
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Zmiany stałej słonecznej
w ostatnich latach
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Zmiany albeda planetarnego
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Zmiany bilansu promieniowania na górnej
granicy atmosfery
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Strumień promieniowania długofalowego na górnej granicy
atmosfery w obszarze tropikalnym (20S-20N).
Rola chmur
Przyczyniają się do wzrostu albeda planetarnego z 14
do 31% (średnie zachmurzenie na ziemi przekracza
60%)
Nie oznacza to jednak, że chmury chłodzą klimat.
Chmury wysokie zdecydowanie ogrzewają system
klimatyczny.
Chmury niskie silnie chłodzą go.
Trend
zachmurzenia
Lipiec
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
CERES całkowite wymuszanie radiacyjne chmur
(Lipiec, 2000)
Czy możemy wpływać na chmury? Pośredni
wpływ aerozoli – ślady statków
większe albedo
Stratocumulus. ... ... . . .
. ::
.::::..:: .. ... . . .
.
. .
::. ... .. .. ..
.
.
.
.
.. ..
....... .
.....
.
.
....
..::
. .. .
::::
::
::
. .
Większa koncentracja
kropel,
Mniejszy promień re
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Pierwszy pośredni wpływ aerozoli
Chmury ‘czyste’ i ‘zanieczyszczone’
Czyste powietrze, mała ilość
jąder kondensacji.
Zanieczyszczone powietrze, duża
ilość jąder kondensacji.
Mała koncentracja.
Duża koncentracja.
Duże rozmiary kropelek.
Małe rozmiary kropelek.
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Wpływ aerozolu na klimat
1) Efekt bezpośredni
poprzez rozpraszanie i
pochłanianie promieniowania
słonecznego dochodzącego do
powierzchni Ziemi.
2) Efekt pośredni
oddziaływanie aerozolu na
własności chmur oraz ich
czas życia
Aerozole chłodzą klimat!
Projekt A-train
badanie wpływu
aerozolu na klimat
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Topex Poseidon
badania poziomu
oceanu
7/21/2017
Instytut Geofizyki UW
Zmiany poziomu morza
Średnio (1993-2003) poziom morza podnosi się średnio (19932003) poziom morza podnosi się o 3.1 ± 0.7 mm/rok z czego
rozszerzane termiczne to 1.6 ± 0.5 mm/rok (Raport IPCC, 2007).
Pomiary pola grawitacyjnego
Projekt będzie kosztował 330 M€ i pozwoli na precyzyjna obserwacje
cyrkulacji w oceanach. Poprzez wykorzystanie pomiaru wysokości
oceanu, pola grawitacyjnego badanie będą zmiany klimatyczne w skali
całego Globu.
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Wielka niewiadoma - cyrkulacja
oceaniczna
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Obserwacje pokrywy
lodowej w Arktyce
Obszary polarne podlegają
szczególnie silnym zmianom
klimatycznym dzięki efektowi
wzmocnienia wymuszeń
związanemu ze zmianami
pokrycia śniegiem i lodem.
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Półwysep Antarktyczny
jest jednym
z najszybciej
ogrzewających się
miejsc na Ziemi.
Długości obserwacji
meteorologicznych,
obserwowane trendy
temperatury
[ºC/stulecie] z błędem
oraz istotność trendu.
Satelitarna altimetria zdaje się
wskazywać, że wewnątrz Antarktydy
przybyło 45 ± 7 Gt rocznie (19922003) śniegu i lodu. Satelita nie
widział poza 81.5º S. Być może źle
skorygowano różnicę gęstości
śniegu i lodu (mniej więcej
trzykrotną).
Nie potwierdza się hipoteza o przyrastaniu masy
Wschodniej Antarktydy pod wpływem zwiększonych
opadów śniegu.
Bilans masy Antarktydy wykonany metodą grawitacyjną –
projekt GRACE (wskazuje na równowagę masy
Wschodniej i ubytek masy Zachodniej Antarktydy
(równoważny +0.4 ± 0.2 mm/rok zmianie poziomu oceanu).
Przykładowe wyniki
modelowania (średnia dla
zestawu modeli). Rysunki
przedstawiają średnią
zmianę temperatury dla lat
2071-2100 w porównaniu
do lat 1910-1990 dla
scenariusza A2 i B2.
Zwraca uwagę szczególnie
duży wzrost temperatury w
Arktyce, nawet o osiem
stopni. Te same prognozy
przewiduj znaczny wzrost
opadów w Arktyce (rzędu
40%)
Huragany w aspekcie globalnego
ocieplenia.
Całkowita moc huraganów w czasie danego roku oraz średnia całkowita
moc huraganów w czasie danego roku oraz średnia
temperatura obszaru ich generacji na Atlantyku (po lewej) i Pacyfiku
(po prawej) silnie koreluje (odpowiednio r2=0.65 i r2=0.67).
Huragany (cyklony i tajfuny) powstają na oceanie o
temperaturze ponad 28 C.
Istnieje znacząca korelacja między ich sumaryczną mocą a
temperaturą akwenu (szczególnie silna dla Atlantyku gdzie
istnieje najdłuższa seria wiarygodnych pomiarów)
Moc huraganów nie koreluje z innymi parametrami
meteorologicznymi (mimo przesłanek teoretycznych).
Obserwuje się coraz więcej silnych huraganów zamiast
przewidywanej w modelach coraz większej maksymalnej
prędkości wiatru.
Po rekordowym sezonie 2005 nastąpił spokojny 2006.
Przyczyną zmniejszonej temperatury tropikalnego Atlantyku w
2006 roku może być El Nińo albo burze pyłowe znad Sahary
Różnice wyników między
pomiarami naziemnymi a
satelitami - niedawno koronny
argument przeciwników
globalnego ocieplania.
Do roku 1998 pomiary satelitarne NOAA nie potwierdzały
trendu rosnącej temperatury dolnej troposfery (< 15 km).
Przyczyną okazały się rosnące z czasem błędy używanej
metody korekcji czujników, posługującej się różnicą pomiędzy
sygnałem podczerwonym w pionie i pod kątem. Nie
uwzględniono faktu, że pod wpływem oporu powietrza orbita
satelity obniża się i ten sam kąt wobec pionu oznacza inną
grubość optyczną atmosfery. Po korekcji tego błędu pomiary
satelitarne potwierdziły rosnący trend temperatury dolnej
troposfery.
Rok 2004: ciągle rozbieżności dla
troposfery
Dlaczego pomiary naziemne, satelitarne i z balonów
meteorologicznych pokazywały różne trendy dla troposfery
(góra)? Wyniki stratosferyczne zmieniały się podobnie
(oziębienie spowodowane m.in. ubytkiem ozonu).
Kluczem do rozwiązania zagadki stał się błędny algorytm, w
którym przy obliczaniu temperatury troposfery nie wzięto pod
uwagę ochładzania się w stratosferze.
Zmiany temperatury powietrza
7/21/2017
Instytut Geofizyki UW
Podsumowanie
Pomiary satelitarne odgrywają kluczową rolę w monitoringu
globalnych zmian klimatu.
Pozwalają ma obserwacje zmian bilansu energetycznego
systemu klimatycznego.
Umożliwiają badanie procesów klimatycznych.
Pomiary satelitarne pozwoliły na odkrycie między innymi
dziury ozonowej nad Antarktydą, obserwacje zjawisk
mających znaczenie w skali globalnej jak El’Nino.
Głównym problemem wykorzystania danych satelitarnych jest
interpretacja danych wymagająca zarówno wykonywania
wysokiej jakości kalibracji jak i walidacji danych jak również
stosowanie skomplikowanych algorytmów do wyznaczania
parametrów atmosferycznych.
7/21/2017
Krzysztof Markowicz
[email protected]
Stąd też wiele udoskonaleń poczynionych w ostatnich
latach pozwoliło na uzyskanie spójnego obrazu zmian
globalnych zachodzących w atmosferze i oceanach.
Mimo tego bardzo wiele jest jeszcze do zrobienia…
Dziękuję za uwagę
Download