Polski pakiet programów geologicznych „GeoStar” i „GeoPlan”

Polski pakiet programów geologicznych „GeoStar” i „GeoPlan”
Grażyna Jachna – Filipczuk
Ryszard Kozula **
Jan Szymański ***
ZASTOSOWANIE PAKIETU PROGRAMÓW GEOSTAR I GEOPLAN DO
OBSŁUGI GEOLOGICZNEJ ZŁÓŻ WĘGLA BRUNATNEGO
EKSPLOATOWANYCH PRZEZ KWB „ADAMÓW” SA
Bardzo duża ilość informacji geologicznych i górniczych uzyskana w trakcie rozpoznania, a
następnie eksploatacji złóż węgla brunatnego, zmusza kopalnię do prowadzenia komputerowej
ewidencji danych oraz przetwarzania ich w celu uzyskania szybkiego dostępu do informacji i
tworzenia różnego rodzaju dokumentacji. W KWB „Adamów” w 1999 roku zaczęto stosować
pakiet programów geologicznych „GeoStar” i „GeoPlan”. Rozpoczęto od tworzenia bazy danych
geologicznych dla poszczególnych eksploatowanych złóż – program „GeoStar”. Baza danych
zawiera wszelkie informacje z wierceń badawczych, ruchowych, piezometrów obserwacyjnych,
studni badawczych i odwodnieniowych oraz pomiarów w obrębie odkrywek. Po utworzeniu bazy
dla pierwszego eksploatowanego złoża, od razu rozpoczęto wykorzystywać dane do tworzenia
podstawowych dokumentów geologicznych – karty otworów, przekroje, tabele wyliczeniowe
podstawowych i średnich parametrów złożowo – jakościowych pokładu. Równocześnie dla
wizualizacji danych w formie map izoliniowych i przetwarzania danych do obliczeń zasobów na
mapach, wprowadzono program do obsługi graficzno – obliczeniowej bazy danych – „GeoPlan”.
Zastosowanie tych programów umożliwia już skomputeryzowane prowadzenie obsługi
geologicznej eksploatowanych złóż.
1. WSTĘP
Kopalnia Węgla Brunatnego „ADAMÓW” SA na przełomie lat 1998-1999
zdecydowała się na wprowadzenie w Dziale Geologicznym systemu komputerowego,
który docelowo ma służyć do prowadzenia pełnej obsługi geologicznej
eksploatowanych złóż. Do tego celu wybrano, spośród różnych pakietów geologiczno
– górniczych, polskie oprogramowanie stworzone we Wrocławiu przy współudziale
firm „SOFTPROJEKT” i „PROXIMA” S.A. Programy utworzono tak, aby w swoim

**
***
Kopalnia Węgla Brunatnego „ADAMÓW” S.A., Turek ul. Uniejowska 9
Przedsiębiorstwo Geologiczne „PROXIMA” S.A., Wrocław ul. Wierzbowa 15
Usługi komputerowo – projektowe „SOFT-PROJEKT”, Wrocław ul. Parkowa 25
zakresie działania były ściśle dopasowane do wymogów i specyfiki określonych
typów złóż. Wersja dla złóż węgli brunatnych została na początku przetestowana przy
rozpoznawaniu i dokumentowaniu złóż perspektywicznych w rejonie Turka i Konina
[1]. Po sprawdzeniu przydatności tych programów geologicznych do prawidłowego
tworzenia baz danych i wykonywania różnego rodzaju dokumentów geologicznych,
zostały wdrażane w Dziale Geologicznym kopalni. Duże znaczenie miało nadrzędne
założenie programów, aby były proste w obsłudze, z pełnym polskim menu i
interakcyjnymi oknami dostępnymi w każdej fazie opracowywania, przetwarzania i
edycji danych.
Wdrożenie tego oprogramowania pozwala praktycznie od razu wykorzystywać
jego możliwości, bez konieczności długotrwałego szkolenia.
Aby można było prowadzić obsługę geologiczna eksploatowanych złóż, trzeba
poprzedzić ją dwoma etapami prac przygotowawczych:
Etap 1 – tworzenie bazy danych dla złoża za pomocą programu „GeoStar” [2].
Etap 2 – utworzenie modeli złoża, dla poszczególnych parametrów geologicznych i
jakościowych węgla oraz map zasobowych w tle zaktualizowanego na określony stan,
podkładu mapy robót górniczych w formie rastrowej lub wektorowej. Do tego celu
wykorzystuje się program „GeoPlan” [3].
Dopiero po wykonaniu tych dwóch etapów prac można rozpocząć w pełni
bieżącą obsługę geologiczna odkrywek.
2. TWORZENIE BAZY DANYCH DLA ZŁOŻA
Jest to pierwszy, podstawowy i najbardziej pracochłonny etap prac, tak na etapie
przygotowywania danych, ich wprowadzania do bazy jak i ich weryfikacji. Stworzenie
bazy danych dla złoża kopalni wymaga wypełnienie dwóch podbaz, jednej dla
otworów, pikiet i profili z odkrywki, a drugiej dla danych hydrogeologicznych z
piezometrów, studni badawczych i odwodnieniowych.
Baza danych programu pracuje w systemie Dbase, w formie tablic powiązanych
ze sobą za pomocą unikalnej nazwy otworu lub punktu danych.
Baza otworów złożowych wymaga wypełnienia szeregu tabel zawierających
określony, kompletny rodzaj danych:
 dane ogólne o otworach, typie otworów, klasyfikacji i lokalizacji wg
współrzędnych geodezyjnych – 19 pól tabel
 dane o wykonawstwie, położeniu administracyjnym i w polach złoża oraz o
wykonanych badaniach – 14 pól tabel
 dane o profilu litologicznym, stratygrafii, sposobie i technologii wiercenia,
klasyfikacji typów pokładów w złożu – 22 pola tabeli dla jednej warstwy w
profilu, przy głębokości 60 metrów, około 25 warstw

dane o wynikach badań laboratoryjnych warstw pokładu – maksymalnie do 48 pół
tabeli dla jednej badanej warstwy
 dane do wyliczeń parametrów średnich zdefiniowanego pokładu w profilu otworu
lub ściany – 8 pól tabeli
 dane do wyliczeń średnich parametrów jakościowych zdefiniowanych pokładów
w profilach – od 2 do 15 pól tabeli
 dane do klasyfikacji typu pokładu w otworach i punktach danych, deklaracji
położenia w polu zasobowym złoża – 18 pól dla całej bazy
 dane odnośnie technicznej zabudowy piezometrów i studni – 15 pól tabeli dla
jednej zabudowanej warstwy
 dane odnośnie pomiarów zwierciadła wody – od 10 do 30 pól tabeli
Pola w bazie wypełnia się wg przygotowanych list kodowych, a opis warstw
słownie przy wykorzystaniu gotowego słownika składników głównych litologii
warstw.
Rys.1. Wprowadzanie informacji do bazy danych polega na wypełnianiu arkuszy
Fig. 1. Entering the data into the database consists in filling in the sheets
Łącznie dla wypełnienia całej bazy danych złożowych i hydrogeologicznych
konieczne jest wprowadzenia ogromnej liczby danych. Weryfikacja i sprawdzenie
poprawności wprowadzenia danych jest ułatwiona, gdyż program ma wbudowane
procedury blokujące wprowadzenie danych o zakresie innym niż przewidziano dla
danego pola tabeli.
Przy tworzeniu i wpisywaniu danych do bazy bardzo istotne było odpowiednie
klasyfikowanie warstw węgla do pokładu, który będzie eksploatowany. Klasyfikacji
dokonano wg kryteriów bilansowości oraz położenia otworu w obrębie zasobów
przemysłowych lub nieprzemysłowych. Deklaracja ta ma bardzo ważne znaczenie,
gdyż jest to podstawą wyszukiwania odpowiednich danych z bazy.
Po wprowadzeniu wszystkich otworów i zdefiniowaniu interwału złoża w profilu
pokładu, program wylicza automatycznie, dla każdego zdefiniowanego w bazie
pokładu, podstawowe parametry złożowe i jakościowe:
 głębokość i rzędną stropu i spągu pokładu
 miąższość pokładu i nadkładu
 wartość współczynnika N:W
 średnią zawartość popiołu, średnią wartość opalową i średnią zawartość siarki
całkowitej
Dane te po wyliczeniu niezbędne są do tworzenia map, przekrojów i wszelkich
wyliczeń związanych z określaniem średnich parametrów złożowo – jakościowych w
poszczególnych częściach złoża – blokach eksploatacyjnych, polach typów zasobów i
wariantowych podziałach złoża przy planowaniu eksploatacji.
Baza danych jest sukcesywnie uzupełniana o dane z nowych otworów
ruchowych, pomiarów pikiet i profili pokładu. Po utworzeniu bazy danych, zawarte w
niej informacje są podstawą do wykonywania wszelkich map i dokumentów
geologiczno – górniczych, dlatego bardzo ważne jest wypełnienie prawidłowo pól
bazy danych i ich sprawdzenie. Bazę danych zakłada się raz, dlatego istotne jest
właściwe ułożenie sposobu klasyfikacji i kodowania pokładu.
3. TWORZENIE MAP W OPARCIU O MODELE ZŁOŻA
Wyliczone w bazie danych parametry pokładu we wszystkich otworach i punktach
danych są podstawa do generowania modeli złoża, które z kolei są podstawą do
tworzenia map geologiczno – górniczych. Modele i mapy zostały wykonane w
programie „GeoPlan”[4], powiązanym odpowiednią aplikacja z programem bazy
danych„GeoStar”.
Modele a następnie mapy zostały utworzone dla następujących parametrów
pokładu:
 miąższość pokładu
 miąższość nadkładu
 rzędnej stropu i spągu pokładu
 zawartości popiołu
 zawartości siarki całkowitej
 wartości opałowej
Każdy model tworzony był oddzielnie, a rozpoczęto od mapy miąższości, gdyż jest
ona podstawą do definiowania granic złoża i zasięgu występowania zasobów
bilansowych i pozabilansowych, których granice wnosi się na pozostałe mapy.
Tworzenie modelu wymagało przeanalizowania gęstości siatki rozpoznania,
ilości punktów danych na jednostkę powierzchni, wyliczenia zmienności parametrów
oraz gęstości punktów konturujących granicę złoża dla właściwego dobrania
parametrów generowania przez program modelu.
Rys.2. Mapa miąższości nadkładu utworzona przez komputer na podstawie odpowiedniego modelu.
Fig. 2. Map of depth of cover created by computer basing on a proper model
Dla każdego modelu należało wykonać kilka wariantów dla wybrania najlepiej
obrazującego rozkład parametru w przestrzeni złoża. W każdym przypadku należało
dobrać następujące parametry:

rozstaw siatki interpolacyjnej (gridowej), dostosowanej do gęstości punktów
danych
 promień wyszukiwania dla węzłów siatki
 minimalną liczbę punktów danych w sektorze wyszukiwania
 maksymalną liczbę punktów bez danych w sektorze
Dobierając wartości parametrów w różnych wariantach, zostały utworzone
modele, na których wygenerowane zostały izolinie odzwierciedlające rozkład wartości
w poszczególnych punktach danych (otworach) i punktach siatki interpolacyjnej.
Przebieg izolinii trzeba było zweryfikować w brzeżnych partiach złoża, gdzie wartości
granicznych parametrów należało zdefiniować dla właściwego okonturowania zasięgu
interpolacji w obrębie granic złoża. Ponadto izolinie wygładzono aby ich przebieg był
płynny, bez ostrych zagięć.
Po wykonaniu modeli, na mapie miąższości skorygowano ukształtowanie
brzeżnych izolinii: 0 m, 1 m i 3 m, tak aby ich przebieg był zgodny z interpretacją
przedstawioną na mapach w dokumentacji geologicznej i na przekrojach. Miało to na
celu zachowanie tej samej powierzchni złoża i zasięgu występowania zasobów
bilansowych i pozabilansowych. Po tych korektach, z mapy tej, przeniesiono przez
kopiowanie na pozostałe mapy, przebieg granicy zerowej złoża, jeden metr miąższości
jako granicę zasobów pozabilansowych i trzy metry miąższości jako granicę zasobów
bilansowych.
Mając utworzone i zweryfikowane modele parametrów złoża w jego granicach
geologicznych, można było przystąpić do właściwego tworzenia map.
Do tego celu, z Działu Mierniczego kopalni zaimportowano mapę numeryczną
robót górniczych w skali 1: 5000 z aktualnym stanem frontów eksploatacji. Na mapie
tej naniesiono z Projektu Zagospodarowania Złoża, projektowany zasięg eksploatacji,
zasięg skarp nadkładowych oraz zasięgi bloków eksploatacyjnych. Mapę tę wczytano
poprzez import pliku DXF do programu „GeoPlan”.
W programie tym rozpoczęto tworzenie map od mapy miąższości na utworzonym
już modelu. Uaktywniono wczytany podkład mapy robot górniczych i
zdygitalizowano wszystkie istotne granice i punkty danych:
 granice zasobów przemysłowych i nieprzemysłowych
 położenie frontów eksploatacji i frontów zdejmowania nadkładu
 granice projektowanych bloków eksploatacyjnych
 położenie i wartości pikiet na stropie odsłoniętego pokładu
 położenie punktów pomiaru i wartości miąższości pokładu na froncie eksploatacji
Wszystkie te granice i punkty po ich zakotwiczeniu (wczytaniu współrzędnych
geodezyjnych), nadaniu nazw i atrybutów graficznych, zostały wczytane na
odpowiednie warstwy mapy. Elementy wczytane z podkładu mapy robót górniczych
potrzebne są w różnym stopniu dla różnych map. Wszystkie zostały wczytane ma
mapę miąższości, z której w efekcie otrzymano mapę obliczenia zasobów i rozliczenia
zasobów.
Łącznie na mapach utworzonych modeli, po wczytaniu wszystkich obszarów i
wniesieniu siatki współrzędnych geodezyjnych utworzono następujące mapy:
 mapę miąższości pokładu
 mapę obliczenia zasobów węgla
 mapę miąższości nadkładu i tym samym mapę obliczenia jego kubatury
 mapę stropu pokładu
 mapę spągu pokładu
 mapę zawartości popiołu
 mapę zawartości siarki całkowitej
 mapę rozkładu wartości opalowej węgla
Rys. 3. Mapa granic bloków obliczeniowych z zaznaczonymi skarpami odkrywki
Fig. 3. Map of calculating blocks borders with notification of pit slopes
Utworzone mapy stanowią podstawę do prowadzenia, za pomocą programów
„GeoStar” i „GeoPlan”, obsługi geologicznej eksploatowanego złoża. Na mapach
przedstawiane są wszystkie dane zawarte w bazie danych, a program ma wbudowaną
opcję bezpośredniego połączenia z bazą, dzięki czemu wszystkie dane na poziomie
otwartej mapy można edytować bez konieczności każdorazowego otwierania bazy, co
ma również znaczenie dla bezpieczeństwa danych.
4. DOKUMENTY GEOLOGICZNE TWORZONE W OPARCIU O BAZĘ
DANYCH
W ramach obsługi geologicznej złoża konieczne jest wykonywanie szeregu
dokumentów i obliczeń. Program pozwala wykonywać je w szybki i prosty sposób. W
oparciu o dane zawarte w bazie generowane są następujące dokumenty:
 Karta otworu wiertniczego (złożowego, piezometru, studni, profilu ściany)
zawierająca skalowana grafikę szrafur oraz pełny zestaw informacji
przedstawianych na kartach zgodnie z wymogami formalnymi dla węgla
brunatnego. Przedstawiany jest również sposób i technologia wiercenia, zabudowa
piezometrów i studni.
 Przekrój geologiczny, tworzony po liniach punktów danych (otwory, pikiety) lub
też poprzez rzutowanie na linie prowadzone w różnych kierunkach wzdłuż
frontów eksploatacji i granic bloków obliczeniowych. Program generuje profile i
opisy oraz skale i format przekroju, a wykonujący go, prowadzi łączenie warstw i
wprowadza opisy. Zbiór narzędzi graficznych pozwala wykonać przekrój
spełniający wszelkie wymogi formalne.
 Tabele zbiorcze i obliczeniowe parametrów złożowo – jakościowych. Dzięki
odpowiednim kodom wpisywanym przy wprowadzaniu danych do bazy możliwe
jest automatyczne generowanie gotowych tabel z informacjami z bazy. Dzielą się
one na dwie grupy. Pierwsza obejmuje zbiorcze zestawienia informacji
dotyczących każdego punktu danych w określonej części złoża lub w całym jego
obszarze, np. tabela parametrów pokładu w otworach (strop, spąg, ich rzędne,
wartość N:W, miąższość) czy tabela podstawowych parametrów jakościowych
pokładu (zawartość popiołu, siarki, wartość opałowa, wilgoć złożowa). Drugą
grupę stanowią tabele obliczające średnie wartości parametrów złożowych i
jakościowych pokładu w wybranych częściach złoża. Wybór otworów i punktów
danych dokonuje się z listy bazy lub też z poziomu mapy poprzez zaznaczenie
określonego istniejącego obszaru lub zdefiniowanie nowego.
Karty otworów służą do opracowywania nowych wierceń ruchowych,
wykonanych studni odwodnieniowych i piezometrow obserwacyjnych. Przekroje
geologiczne wykonywane są dla frontów eksploatacyjnych i w obszarach wykonania
nowych wierceń dla zaktualizowania wykonanych map stropu, spągu i miąższości.
Obliczenia średnich parametrów złożowych i jakościowych pokładu węgla wykonuje
się dla różnych wariantów granic bloków eksploatacyjnych, przy planowaniu
eksploatacji dla określenia parametrów pokładu w alternatywnie zmienianych
blokach.
Rys. 4. Przykład tworzenia raportu (średnie parametry w wydzielonych polach)
Fig.4. Example of creating report (average parameters in defined fields).
5. WYKORZYSTYWANIE MAP ZŁOŻOWO – ZASOBOWYCH
Utworzone mapy złożowe są aktualizowane o nowe dane z wierceń i pomiarów, a
w tym podstawowa mapa - miąższości pokładu, która stanowi również podkład na
mapach obliczenia i rozliczenia zasobów.
Poprzez nałożenie na mapę obliczenia zasobów, z aktualnymi granicami bloków
eksploatacyjnych, mapy zawartości popiołu, siarki, czy wartości opalowej, otrzymuje
się rozkład zawartości tego parametru w danym polu. Pozwala to w całym obszarze
złoża śledzić trendy zmian jakości pokładu i ewentualnie weryfikować granice bloków
w dostosowaniu do zmian jakości lub określać w czasowym harmonogramie
wydobycia jak będzie się zmieniała jakość węgla, przy wybieraniu poszczególnych
partii złoża. Dla tych części złoża wykonuje się również wyliczenia średnich
parametrów pokładu w tabelach co pozwala oprócz obrazu na mapie mieć
odzwierciedlenie w wartościach średnich z obszarów.
Rys. 5. Przykład tworzenia dokumentów wprost z mapy. Po prawe stronie widoczne menu.
Fig. 5. Example of creating documents directly from the map. At right - menu
Mapa obliczenia zasobów pozwala prowadzić bieżącą ewidencję zasobów oraz ich
rozliczanie. Na mapie tej oprócz obszarów stanowiących granice typów zasobów i
bloków obliczeniowych, wnoszone są różne granice nowych bloków, w różnych
wariantach obliczenia zasobów.
Program „GeoPlan” ma wbudowany moduł liczenia zasobów w zdefiniowanych
obszarach – dowolnych kształtów bloki (nieregularne, wieloboki, trójkąty, itp.).
Korzystając z mapy aktualnego PZZ – tu, bloki obliczeniowe są zdefiniowane i w ich
obszarach liczone są zasoby. Wyliczenie zasobów złoża wykonane jest w tabeli
zbiorczej.
Wczytanie jako podkład mapy robót górniczych z aktualnym przebiegiem frontu
eksploatacji pozwala wnieść go na plan istniejących bloków obliczeniowych. Postęp
frontu dzieli te bloki na część wyeksploatowaną i pozostałą do wydobycia. Podział
bloków, gdzie front eksploatacji zmienił istniejącą granicę obliczenia zasobów,
dokonuje się za pomocą narzędzi edycyjnych programu. Pozostały obszar zasobów
stanowi jeden blok, obszar wyeksploatowany drugi blok. Za pomocą tabeli obliczenia
zasobów wbudowanej w program dokonuje się odjęcia ilości zasobów jakie były
w bloku od ilości pozostałej i otrzymuje się ilość zasobów wydobytych. Dzielenie
bloków dokonuje się na mapie, a gotowe tabele wyliczają nowe zasoby praktycznie
automatycznie. Tworzony w ten sposób zespół tabel stanowi podstawę do
prowadzenia ewidencji zasobów oraz do okresowego rozliczania zasobów. W
podobny sposób wyliczane są straty eksploatacji. Pozostawione zasoby pokładu w
złożu zapisywane są w oddzielnej tabeli i stanowią rejestr strat eksploatacji.
Ustalanie zmian w zasobach pokładu węgla w złożu stanowi główny element prac
z wykonanymi mapami. Drugi stanowi planowanie wydobycia, strat i prognozowanie
jakości węgla w poszczególnych częściach złoża w kolejnych okresach czasowych.
6. PODSUMOWANIE
Eksploatacja węgla brunatnego prowadzona jest w kopalni w trzech odkrywkach.
Olbrzymia ilość informacji geologicznych, hydrogeologicznych i górniczych
związanych z prowadzona eksploatacja stwarzała duże trudności przy chęci szybkiego
dotarcia do konkretnych informacji i dokonania ich bieżącej analizy. Z tego względu
konieczne było wprowadzenie systemu ewidencji danych w formie bazy danych oraz
narzędzi programowych do przetwarzania, edycji danych i obliczeń. Dlatego
rozpoczęto wdrażanie pakietu programów geologicznych „GeoStar” i „GeoPlan”.
Prostota ich obsługi oraz polskie menu spowodowała możliwość natychmiastowego
ich wykorzystywania do tworzenia różnego rodzaju dokumentów i wyliczeń
związanych z bieżącą obsługą eksploatacji pierwszego złoża, dla którego już została
utworzona baza danych oraz zespół map złożowych, tj. złoża „Władysławów”.
Dzięki możliwości aktywnej wymiany danych z mapą numeryczną robót
górniczych, bieżąco aktualizowaną w Dziale Mierniczym, poprzez sieć wczytywana
jest ta mapa jako podkład do utworzonych map zasobowych. Pozwala to mieć bieżący
stan frontów eksploatacyjnych i prowadzić ciągłą analizę stanu zasobów w blokach
oraz prognozować zmiany w parametrach jakościowych pokładu.
Wprowadzenie kompletu danych z piezometrów i studni pozwala na bieżące
śledzenie zmian w zachowaniu poziomów wodonośnych w poszczególnych punktach
pomiaru jak i na mapach.
Połączenie komputerów w sieci umożliwia przesyłanie map geologicznych do
innych działów gdzie mogą być poddawane różnym analizom związanym z
projektowaniem wydobycia -–Dział Technologii Górniczej.
W świetle doświadczeń z wdrożeniem systemu na pierwszym eksploatowanym
złożu należ stwierdzić, że oprogramowanie się sprawdza. W trakcie pracy z danymi w
bazie i na mapach rodzą się pomysły na rozbudowanie możliwości poszczególnych
opcji. Twórcy programu, na bieżąco aktualizują programy w dostosowaniu do
konkretnych potrzeb ułatwiających pracę, co prowadzi do zwiększenia ich
funkcjonalności.
W przyszłości pakiet będzie rozbudowany o opcje dotyczące obsługi kopalin
towarzyszących, występujących w nadkładzie złoża oraz do analizowania warunków
geologiczno – inżynierskich warstw profilu pionowego złoża co pozwoli również te
elementy z prac Działu Geologicznego objąć systemem komputerowej ewidencji i
przetwarzania.
LITERATURA
[1] Kozula R., Szymański J., Dokumentowanie złóż kopalin przy użyciu pakietu „GeoStar”. Metodyka
rozpoznawania i dokumentowania złóż kopalin oraz geologicznej obsługi kopalń, VI Seminarium,
Krynica 30 – 31. 05. 1998
[2] Kozula R., Szymański J., GeoStar – pakiet programów, uniwersalne narzędzie pracy geologa
złożowego, II Warsztaty Naukowe, Programy komputerowe w geologii, Sosnowiec, 14 – 15, 10, 1998
{3] Kozula R., Szymański J., Szacowanie i ewidencja zasobów złóż kopalin wraz z planowaniem
eksploatacji przy wykorzystaniu programu GeoPlan, Metodyka rozpoznawania i dokumentowania złóż
kopalin oraz geologicznej obsługi kopalń, VII Seminarium, Osiaczyny k. Wadowic, 31, 05, 3, 06, 2000
[4] Kozula R., Szymański J., Modele 2D złóż kopalin do szacowania i ewidencji zasobów przy
wykorzystaniu pakietu programów GeoStar i GeoPlan, Wykorzystanie zasobów złóż kopalin
użytecznych, VII Konferencja, Bukowina Tatrzańska 19 21, 06, 2000.
THE APPLICATION OF GEOSTAR AND GEOPLAN SOFTWARE PACK
FOR GEOLOGICAL SERVICING OF LIGNITE DEPOSITS EXPLOITED
BY KWB ADAMOW S.A.
A great amount of geological and mining information gathered during the reconnaissance and exploitation
of lignite deposits forces the mine to collect the data in a digital form and process them in order to have a
fast access to the information and to prepare various specifications. In 1999 KWB Adamow S.A. started
using geological software Geostar and Geoplan. At first a geological database was created for particular
exploited deposits - Geostar software. The database contains all the information from exploratory or jump
drilling, observatory piezometers, exploratory and dehydrating wells and measurements within the pits.
After creating the database for the first exploited deposit, the data were immediately used for the
elaboration of basic geological documents - borehole charts, intersections, calculating charts with basic
and average quantitative and qualitative parameters of the deposit. At the same time graphical-calculating
Geoplan software was introduced for the visualization of the data in the form of isoline maps and for the
data processing to calculate the resources on the maps. The application of the software enables computer
controlled servicing of the exploited deposits.