Parafia Rzymskokatolicka w Kaliszu Pomorskim

advertisement
Parafia Rzymskokatolicka w Kaliszu Pomorskim
13/2017
IV NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU
26.03.2017 r.
EWANGELIA (J 9, 1. 6-9. 13-17. 34-38)
Uzdrowienie niewidomego od urodzenia
Jezus, przechodząc, ujrzał pewnego człowieka, niewidomego od urodzenia. Splunął na
ziemię, uczynił błoto ze śliny i nałożył je na oczy niewidomego, i rzekł do niego: «Idź, obmyj się w sadzawce Siloam» – co się tłumaczy: Posłany. On więc odszedł, obmył się
i wrócił, widząc.
A sąsiedzi i ci, którzy przedtem widywali go jako żebraka, mówili: «Czyż to nie jest ten, który siedzi i żebrze?» Jedni twierdzili:
«Tak, to jest ten», a inni przeczyli: «Nie, jest tylko do tamtego
podobny». On zaś mówił: «To ja jestem».
Zaprowadzili więc tego człowieka, niedawno jeszcze niewidomego, do faryzeuszów. A tego dnia, w którym Jezus uczynił błoto i
otworzył mu oczy, był szabat. I znów faryzeusze pytali go o to, w
jaki sposób przejrzał. Powiedział do nich: «Położył mi błoto na
oczy, obmyłem się i widzę».
Niektórzy więc spośród faryzeuszów rzekli: «Człowiek ten nie
jest od Boga, bo nie zachowuje szabatu». Inni powiedzieli: «Ale
w jaki sposób człowiek grzeszny może czynić takie znaki?» I powstał wśród nich rozłam.
Ponownie więc zwrócili się do niewidomego: «A ty, co o Nim mówisz, jako że ci otworzył
oczy?» Odpowiedział: «To prorok».
Rzekli mu w odpowiedzi: «Cały urodziłeś się w grzechach, a nas pouczasz?» I wyrzucili
go precz.
Jezus usłyszał, że wyrzucili go precz, i spotkawszy go, rzekł do niego: «Czy ty wierzysz w
Syna Człowieczego?» On odpowiedział: «A któż to jest, Panie, abym w Niego uwierzył?»
Rzekł do niego Jezus: «Jest nim Ten, którego widzisz i który mówi do ciebie». On zaś
odpowiedział: «Wierzę, Panie!» i oddał Mu pokłon.
NIEDZIELA LAETARE
Świętujemy dziś czwartą niedzielę Wielkiego Postu, w tradycji chrześcijańskiej nazywaną Laetare, czyli Niedzielą Radości. Dlatego właśnie dziś Pan Jezus przychodzi do nas jako
lekarz, który chce uzdrowić nasze duchowe oczy, abyśmy mogli już niebawem czerpać radość
z oglądania chwały Zmartwychwstałego. Niewidomy, którego spotykamy w dzisiejszej Ewangelii
na ulicach Jerozolimy pogrążony był w stanie swoistej duchowej nocy – tak można bowiem nazwać zjawisko wewnętrznej ślepoty. Wewnętrzne ciemności towarzyszą nieraz i nam.
Chrystus otwierający nasze oczy. Doświadczamy ich zwłaszcza w chwilach, kiedy na modlitwie
nie czujemy obecności Boga, gdy nasze emocje nie oddają radości bliskości z Nim. Takie z lękiem odkrywane w sercu błędne poczucie, że mimo trwania w stanie łaski uświęcającej, całe
życie wewnętrzne jest bezowocne, to znak trwania w owej nocy – specyficznej formie duchowej
ślepoty. W dzisiejszym uzdrowieniu Chrystus Pan, jako dobry lekarz, pokazał nam wszystkim
ścieżkę uzdrowienia z tej bolesnej dolegliwości, którą konsekwentnie chce nas prowadzić.
Pan Jezus dokonuje dzisiejszego uzdrowienia w sposób nietypowy: nakłada błoto na oczy niewidomego i każe mu iść do sadzawki Siloe, która położona była najdalej od świątyni, na drugim
końcu miasta. Z pewnością to zadanie było niełatwe zarówno pod względem fizycznym, jak
i duchowym. Pan Jezus, jak się wydaje, nie tylko nie pomógł mu przejrzeć, ale jeszcze położył
błoto na jego oczy. Drobinki piasku dostawały się do oczu, niemiłosiernie przeszkadzając i wywołując narastający ból. Ponadto niewidomy po omacku musiał przejść przez całe miasto, błądząc i wielokrotnie potykając się. Każdy upadek był z pewnością bolesny i zdawał się skłaniać
raczej ku rezygnacji, niż zachęcać do dalszej walki.
Jednak ślepiec z dzisiejszej Ewangelii nie zaprzestał walki, pragnienie przejrzenia było silniejsze
niż ból i zwątpienie. Jego wiara została nagrodzona – wrócił, widząc.
DROGA DO NASZEGO SILOE.
Podobnie jest z drogą naszego wychodzenia z duchowej nocy, z wewnętrznej ślepoty. Z początku postępując głębiej, w życiu duchowym dostrzegamy wyraźniej błoto naszych słabości, błędów,
różnych przywar i grzechów, które przesłaniają nam oczy. Pan Jezus pokazuje wyraźnie,
że nasze życie nie było wcale takie idealne, jak zwykliśmy przypuszczać. Pozwala nam zobaczyć, do czego nas powołał, i zarazem dostrzec, jak daleko jeszcze od spełnienia Jego planów
jesteśmy. Następnie zaprasza nas, byśmy wyruszyli w duchową drogę do przejrzenia, do wewnętrznego oczyszczenia. Jednak jest to ścieżka niełatwa, na której czeka wiele potknięć, i na
której łatwo zabłądzić. Ile razy przecież towarzyszy nam wprawdzie przekonanie, że jakoś naszą
więź z Panem Bogiem trzeba naprawić, że pragniemy być bardziej z Nim, ale zupełnie nie wiemy, jak to zrobić. Modlitwa wydaje się raczej oschła i mało owocna, kolejne Eucharystie i spowiedzi nie przynoszą już być może takiej radości jak dawniej. Rodzi się zatem pytanie: o co chodzi?
Co robię nie tak? To doświadczenie niepewności w życiu duchowym jest zaproszeniem do zaufania. Pan Jezus pokazuje nam naszą słabość, nasze błoto, ale nie po to, by zadać krzywdę,
lecz by wzbudzić w nas tym większe pragnienie uzdrowienia i świętości. Musimy podążać dalej
drogą wskazaną przez Pana, mimo trudności. Św. Tomasz z Akwinu w genialny sposób opisał
wiarę jako połączenie dwóch elementów: wiary, w którą się wierzy i wiary, którą się wierzy
(samego aktu wierzenia). Wiarę, w którą wierzymy wyznajemy podczas każdej Eucharystii niedzielnej. Jednak akt wiary jest czymś znacznie trudniejszym.
ZOBACZYĆ WIECEJ NIŻ MOŻE CZŁOWIEK.
Bóg pozostaje zawsze większy niż wszystko, co możemy o Nim powiedzieć lub pomyśleć. W tym
stwierdzeniu zaczerpniętym z wielowiekowej tradycji chrześcijańskiej teologii zawiera się przekonanie, że Bóg zawsze pozostaje dla nas tajemnicą. Można czasem odnieść błędne wrażenie,
że wiara, nasze religijne doświadczenia i praktyki, powinny prowadzić nas do całkowitego poznania Boga. Mamy nadzieję, że w pewnym momencie doświadczymy czegoś w naszej wierze,
co doprowadzi do przełomu i usunie wszelkie wątpliwości – czegoś, co sprawi, że istnienie i bliskość Boga będą równie pewne jak istnienie i bliskość innych ukochanych osób. Tymczasem
wiara wcale tego nie obiecuje, co więcej, nie jest zdolna do takiego odkrycia tajemnicy Boga.
Bóg bowiem zawsze wymyka się wszelkim naszym pomysłom, przekracza absolutnie granice
naszego rozumu i nawet najśmielszej wyobraźni. Nazywamy przecież Boga Tajemnicą, w odróżnieniu od zagadki, na którą można znaleźć prostą odpowiedź. Misterium Boga natomiast nie jest
czymś, co można odkryć, ale pozostaje ciągłym dążeniem. Możemy jedynie zbliżyć się nieco do
odkrycia tej tajemnicy, ale wówczas ona znowu nam się wymknie. Jednak aby postąpić bliżej,
trzeba zrobić krok – trzeba całym sobą podchodzić wciąż bliżej i bliżej tej wielkiej Tajemnicy.
Odkrywamy ją, gdy jesteśmy z Nim, spojrzenie w Jego twarz jest źródłem łaski. Pozostaje On
Misterium zawsze nieodkrytym i zawsze inspirującym do jego odkrywania zarazem.
ZASŁANIANIE KRZYŻY
W Wielkim Poście począwszy od przyszłej niedzieli (V Niedzieli Wielkiego Postu), zasłania się
krzyże i obrazy. Zwyczaj ten znano i praktykowano już w XIII w. Krzyże wówczas były bardzo
bogato ozdabiane klejnotami i drogimi kamieniami na znak zwycięstwa i chwały Zbawiciela. Postać Chrystusa wyrażała więc nie tyle umęczonego, co raczej zwycięskiego Zbawiciela, często w
szatach królewskich, ze złotą koroną na głowie. Tymczasem treścią rozważań dwóch ostatnich
tygodni przed Wielkanocą była męka i śmierć Chrystusa. Nie godziło się to z paschalną wizją
krzyża. Dlatego zasłaniano go na czas rozważań męki i ukrzyżowania Chrystusa. Konferencja
Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj w dwóch ostatnich tygodniach Wielkiego
Postu. Dodatkowo, dość popularne tłumaczenie zwyczaju zasłaniania krzyży nawiązuje do słów
Ewangelii: "Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jezus jednak ukrył się i wszedł do
świątyni" (J 8, 59). W zwyczaju zasłaniania krzyży tkwi także pewien wymiar psychologiczny. To,
na co patrzymy codziennie, jak wiadomo każdemu z nas, powszednieje i przestaje oddziaływać.
Podobnie możemy powiedzieć o krzyżu. Nie zwracamy na niego uwagi, chociaż zawieszony jest
w kościele, w domach. Dopiero, gdy się go zasłoni, spostrzega się brak tego znaku naszej wiary i
zbawienia. Kościół nam w ten sposób przypomina, że święta wielkanocne już za pasem i że trzeba za Chrystusem nieść krzyż naszego życia.
W OBECNYM TYGODNIU
PARAFIALNE REKOLEKCJE
WIELKOPOSTNE
Serdecznie witamy obecnego wśród nas
ks. prof. dr hab. Janusza Lemańskiego, biblistę, wykładowcę w WSD w Koszalinie, oraz na
Wydziale Teologicznym US w Szczecinie, który
od dzisiaj do środy włącznie będzie głosił rekolekcje wielkopostne w parafii. Księdza Rekolekcjonistę i całą parafię polecajmy w naszych modlitwach. Ofiary, które złożycie na tacę w poniedziałek, wtorek i środę podczas każdej Mszy św.
w Kaliszu i w kościołach filialnych będą wyrazem
naszej wdzięczności dla ks. Rekolekcjonisty.
„Droga Krzyżowa”
W kościele parafialnym w Kaliszu: w piątki
o godz. 17.15 dla wszystkich.
„Gorzkie Żale”
Nabożeństwo „Gorzkie Żale” w kościele parafialnym w Kaliszu w niedzielę o godz. 17.30
(z kazaniem pasyjnym); a w kościołach filialnych, przed Mszą św. niedzielną.
ŻYWY RÓŻANIEC
W sobotę – członków Żywego Różańca zapraszamy na Mszę św. o godz. 18.00. Zmiana
Tajemnic Różańcowych po Mszy świętej.
SAKRAMENT BIERZMOWANIA
Spotkanie kandydatów do s. bierzmowania z kl. I
ponadgimnazjalnej – odbędzie się 8 kwietnia
2017, w kościele o godz. 13.00. Obecność obowiązkowa.
SCHOLA DZIECIĘCA i MINISTRANCI
Najbliższe spotkanie z ks. Andrzejem opiekunem, odbędzie się 01 kwietnia, tj. w sobotę:
o godz. 9.00 — Ministranci i kandydaci,
o godz. 15.00 — Dziecięca schola parafialna.
CARITAS PARAFIALNA
ODWIEDZINY CHORYCH
CARITAS naszej parafii zachęca do nabywania
Paschalika Wielkanocnego, jak również przygo- Księża wikariusze odwiedzą swoich chorych
towała Skarbonki „JAŁMUŻNA WIELKOPOST- wyjątkowo 8 kwietnia 2017 r.
NA”. Zebrane ofiary będą przeznaczone na
DROGA KRZYŻOWA W NASZEJ PARAFII
leczenie dzieci i osób starszych. Skarbonki prosiZapraszamy wszystkich parafian do wzięcia
my przynieść do kościoła w Wielką Sobotę.
udziału w Drodze Krzyżowej ulicami Kalisza Pomorskiego 7 kwietnia 2017r. (piątek) o g. 20.00.
MODLITWA WSTAWIENNICZA
28 marca 2017 r. (wtorek), na g. 18.00 – zapraKWIATY DO BOŻEGO GROBU
szamy do kościoła parafialnego na EUCHARYSTIĘ, ADORACJĘ oraz MODLITWĘ WSTA- Podczas nabożeństw wielkopostnych Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali, zachęcamy do złożenia
WIENNICZĄ.
ofiary na kwiaty do Bożego Grobu.
NOWENNA DO MATKI BOŻEJ
PALMY WIELKANOCNE
NIEUSTAJĄCEJ POMOCY
Ważne intencje wypisujemy na karteczkach Serdecznie zachęcamy parafian do nabywania
i składamy do skrzynki. Zapraszamy w środy palm wielkanocnych, własnoręcznie wykonao godz. 17.45 na Nowennę do Matki Bożej Nie- nych przez naszą dziecięcą scholę parafialną.
ustającej Pomocy i mszę świętą w intencjach Palmy można nabyć już od następnego tygodnia aż do niedzieli palmowej przed każdą
Czcicieli.
mszą św., a dochód ze sprzedaży zostanie przeznaczony na zorganizowanie wyjazdu wakacyjMODLITWA O POWOŁANIA
W czwartek – adoracja Najświętszego Sakra- nego dla naszej scholi.
mentu od godz. 17.00, z modlitwą o powołania.
DO WIECZNOŚCI ODESZLI
† Zbigniew MAŃKOWSKI l. 64
NABOŻEŃSTWA WIELKOPOSTNE:
Wielki Post ma nas przygotować na radość świąt † Władysława RUTKOWSKA l. 71
wielkanocnych, dlatego Kościół jako doskonały † Zofia JANIEL l. 87
pedagog i znawca duszy ludzkiej wniósł szereg
zwyczajów, które mają pomóc człowiekowi prze- Wieczny odpoczynek racz IM dać Panie…
żyć dobrze ten okres.
08.00
12.00
18.00
9.00
18.00
9.00
18.00
INTENCJE MSZALNE
NIEDZIELA 26.03.2017
CZWARTA NIEDZIELA W.P.
† Zbigniew i Henryk JANUSZKO
†† z rodziny JANUSZKO
Chrzty: Fabian, Maciej, Maciej, Miłosz, Aleksander, Lilianna
Dziękczynna: z racji 56 r. urodzin Zofii
– z prośbą o zdrowie – int. od sióstr i
szwagra
PONIEDZIAŁEK 27.03.2017
Błagalna: w int, bratowej Walentyny –
z prośbą o zdrowie
Intencja wolna
WTOREK 28.03.2017
† Stefania † Szymon PAWŁOWSCY
† Maria †Jan SZYMAŃSCY
† Czesław KIESZ
Intencja wolna
ŚRODA 29.03.2017
9.00
18.00
Za chorych
W intencjach Czcicieli Matki Bożej
Nieustającej Pomocy
† Józefa † Władysław MACIEJEWSCY
CZWARTEK 30.03.2017
18.00
† Stanisław SALWOWSKI
Za dusze w czyśćcu cierpiące
PIĄTEK 31.03.2017
† Eleonora PILCH
18.00
Intencja wolna
SOBOTA 01.04.2017
18.00
† Józef CIEPIELA (50 r. śm.)
† Stefania CIEPIELA
† Barbara Padysz – XXX dni – int. od
uczestników
INTENCJE MSZALNE
W KOŚCIOŁACH FILIALNYCH
NIEDZIELA 26.03.2017
CZWARTA NIEDZIELA W.P.
08.00
POŹRZADŁO
Intencja wolna
09.15
POMIERZYN
† Jadwiga SZCZUR
† Franciszek SZCZUR
09.15
SUCHOWO
† Jan PAWLICZEK
10.30
DĘBSKO
† Antoni KRUPCZAK i zm. z
rodziny FUKSÓW
10.30
GIŻYNO
Intencja wolna
11.45
BIAŁY ZDRÓJ
† Stanisław †Maria † Marian †
Jan † Jadwiga † Jan ANTOSZKÓW
NIEDZIELA 02.04.2017
PIĄTA NIEDZIELA W.P.
08.00
POŹRZADŁO
Intencja wolna
09.15
POMIERZYN
† Stefan LISAJ i zm. z rodziny
09.15
SUCHOWO
† Stefania † Stefan PRUSINOWSCY
† Helena † Józef MAŁECCY—
int od syna z rodzina
10.30
DĘBSKO
10.30
GIŻYNO
11.45
BIAŁY ZDRÓJ
Intencja wolna
† Grzegorz KOLASIŃSKI
MSZE ŚW. W NASZYM KOŚCIELE
niedziela - godz. 8:00, 12.00, 18.00;
dni powszednie : o godz. 18.00
SPOWIEDŹ
codziennie 30 minut przed Mszą świętą.
KANCELARIA PARAFIALNA
sobota - godz. 09.00 - 12.00
Intencja wolna
NIEDZIELA 2.04.2017
PIĄTA NIEDZIELA W.P.
08.00
† Anastazja i Mikołaj
12.00
Za parafian
18.00
† Jerzy † Krystyna † Anna; † Franciszek OZYRO; † Maria † Konstanty
OKUPSKI
PARAFIA RZYMSKOKATOLICKA
P.W. M. B. KRÓLOWEJ POLSKI
ul. Krzywoustego 4, 78-540 Kalisz Pomorski
tel. 94 361 63 64; 663 320 284
http://parafia.kaliszpom.pl/
[email protected]
Download