Parafia Rzymskokatolicka w Kaliszu Pomorskim 13/2017 IV NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU 26.03.2017 r. EWANGELIA (J 9, 1. 6-9. 13-17. 34-38) Uzdrowienie niewidomego od urodzenia Jezus, przechodząc, ujrzał pewnego człowieka, niewidomego od urodzenia. Splunął na ziemię, uczynił błoto ze śliny i nałożył je na oczy niewidomego, i rzekł do niego: «Idź, obmyj się w sadzawce Siloam» – co się tłumaczy: Posłany. On więc odszedł, obmył się i wrócił, widząc. A sąsiedzi i ci, którzy przedtem widywali go jako żebraka, mówili: «Czyż to nie jest ten, który siedzi i żebrze?» Jedni twierdzili: «Tak, to jest ten», a inni przeczyli: «Nie, jest tylko do tamtego podobny». On zaś mówił: «To ja jestem». Zaprowadzili więc tego człowieka, niedawno jeszcze niewidomego, do faryzeuszów. A tego dnia, w którym Jezus uczynił błoto i otworzył mu oczy, był szabat. I znów faryzeusze pytali go o to, w jaki sposób przejrzał. Powiedział do nich: «Położył mi błoto na oczy, obmyłem się i widzę». Niektórzy więc spośród faryzeuszów rzekli: «Człowiek ten nie jest od Boga, bo nie zachowuje szabatu». Inni powiedzieli: «Ale w jaki sposób człowiek grzeszny może czynić takie znaki?» I powstał wśród nich rozłam. Ponownie więc zwrócili się do niewidomego: «A ty, co o Nim mówisz, jako że ci otworzył oczy?» Odpowiedział: «To prorok». Rzekli mu w odpowiedzi: «Cały urodziłeś się w grzechach, a nas pouczasz?» I wyrzucili go precz. Jezus usłyszał, że wyrzucili go precz, i spotkawszy go, rzekł do niego: «Czy ty wierzysz w Syna Człowieczego?» On odpowiedział: «A któż to jest, Panie, abym w Niego uwierzył?» Rzekł do niego Jezus: «Jest nim Ten, którego widzisz i który mówi do ciebie». On zaś odpowiedział: «Wierzę, Panie!» i oddał Mu pokłon. NIEDZIELA LAETARE Świętujemy dziś czwartą niedzielę Wielkiego Postu, w tradycji chrześcijańskiej nazywaną Laetare, czyli Niedzielą Radości. Dlatego właśnie dziś Pan Jezus przychodzi do nas jako lekarz, który chce uzdrowić nasze duchowe oczy, abyśmy mogli już niebawem czerpać radość z oglądania chwały Zmartwychwstałego. Niewidomy, którego spotykamy w dzisiejszej Ewangelii na ulicach Jerozolimy pogrążony był w stanie swoistej duchowej nocy – tak można bowiem nazwać zjawisko wewnętrznej ślepoty. Wewnętrzne ciemności towarzyszą nieraz i nam. Chrystus otwierający nasze oczy. Doświadczamy ich zwłaszcza w chwilach, kiedy na modlitwie nie czujemy obecności Boga, gdy nasze emocje nie oddają radości bliskości z Nim. Takie z lękiem odkrywane w sercu błędne poczucie, że mimo trwania w stanie łaski uświęcającej, całe życie wewnętrzne jest bezowocne, to znak trwania w owej nocy – specyficznej formie duchowej ślepoty. W dzisiejszym uzdrowieniu Chrystus Pan, jako dobry lekarz, pokazał nam wszystkim ścieżkę uzdrowienia z tej bolesnej dolegliwości, którą konsekwentnie chce nas prowadzić. Pan Jezus dokonuje dzisiejszego uzdrowienia w sposób nietypowy: nakłada błoto na oczy niewidomego i każe mu iść do sadzawki Siloe, która położona była najdalej od świątyni, na drugim końcu miasta. Z pewnością to zadanie było niełatwe zarówno pod względem fizycznym, jak i duchowym. Pan Jezus, jak się wydaje, nie tylko nie pomógł mu przejrzeć, ale jeszcze położył błoto na jego oczy. Drobinki piasku dostawały się do oczu, niemiłosiernie przeszkadzając i wywołując narastający ból. Ponadto niewidomy po omacku musiał przejść przez całe miasto, błądząc i wielokrotnie potykając się. Każdy upadek był z pewnością bolesny i zdawał się skłaniać raczej ku rezygnacji, niż zachęcać do dalszej walki. Jednak ślepiec z dzisiejszej Ewangelii nie zaprzestał walki, pragnienie przejrzenia było silniejsze niż ból i zwątpienie. Jego wiara została nagrodzona – wrócił, widząc. DROGA DO NASZEGO SILOE. Podobnie jest z drogą naszego wychodzenia z duchowej nocy, z wewnętrznej ślepoty. Z początku postępując głębiej, w życiu duchowym dostrzegamy wyraźniej błoto naszych słabości, błędów, różnych przywar i grzechów, które przesłaniają nam oczy. Pan Jezus pokazuje wyraźnie, że nasze życie nie było wcale takie idealne, jak zwykliśmy przypuszczać. Pozwala nam zobaczyć, do czego nas powołał, i zarazem dostrzec, jak daleko jeszcze od spełnienia Jego planów jesteśmy. Następnie zaprasza nas, byśmy wyruszyli w duchową drogę do przejrzenia, do wewnętrznego oczyszczenia. Jednak jest to ścieżka niełatwa, na której czeka wiele potknięć, i na której łatwo zabłądzić. Ile razy przecież towarzyszy nam wprawdzie przekonanie, że jakoś naszą więź z Panem Bogiem trzeba naprawić, że pragniemy być bardziej z Nim, ale zupełnie nie wiemy, jak to zrobić. Modlitwa wydaje się raczej oschła i mało owocna, kolejne Eucharystie i spowiedzi nie przynoszą już być może takiej radości jak dawniej. Rodzi się zatem pytanie: o co chodzi? Co robię nie tak? To doświadczenie niepewności w życiu duchowym jest zaproszeniem do zaufania. Pan Jezus pokazuje nam naszą słabość, nasze błoto, ale nie po to, by zadać krzywdę, lecz by wzbudzić w nas tym większe pragnienie uzdrowienia i świętości. Musimy podążać dalej drogą wskazaną przez Pana, mimo trudności. Św. Tomasz z Akwinu w genialny sposób opisał wiarę jako połączenie dwóch elementów: wiary, w którą się wierzy i wiary, którą się wierzy (samego aktu wierzenia). Wiarę, w którą wierzymy wyznajemy podczas każdej Eucharystii niedzielnej. Jednak akt wiary jest czymś znacznie trudniejszym. ZOBACZYĆ WIECEJ NIŻ MOŻE CZŁOWIEK. Bóg pozostaje zawsze większy niż wszystko, co możemy o Nim powiedzieć lub pomyśleć. W tym stwierdzeniu zaczerpniętym z wielowiekowej tradycji chrześcijańskiej teologii zawiera się przekonanie, że Bóg zawsze pozostaje dla nas tajemnicą. Można czasem odnieść błędne wrażenie, że wiara, nasze religijne doświadczenia i praktyki, powinny prowadzić nas do całkowitego poznania Boga. Mamy nadzieję, że w pewnym momencie doświadczymy czegoś w naszej wierze, co doprowadzi do przełomu i usunie wszelkie wątpliwości – czegoś, co sprawi, że istnienie i bliskość Boga będą równie pewne jak istnienie i bliskość innych ukochanych osób. Tymczasem wiara wcale tego nie obiecuje, co więcej, nie jest zdolna do takiego odkrycia tajemnicy Boga. Bóg bowiem zawsze wymyka się wszelkim naszym pomysłom, przekracza absolutnie granice naszego rozumu i nawet najśmielszej wyobraźni. Nazywamy przecież Boga Tajemnicą, w odróżnieniu od zagadki, na którą można znaleźć prostą odpowiedź. Misterium Boga natomiast nie jest czymś, co można odkryć, ale pozostaje ciągłym dążeniem. Możemy jedynie zbliżyć się nieco do odkrycia tej tajemnicy, ale wówczas ona znowu nam się wymknie. Jednak aby postąpić bliżej, trzeba zrobić krok – trzeba całym sobą podchodzić wciąż bliżej i bliżej tej wielkiej Tajemnicy. Odkrywamy ją, gdy jesteśmy z Nim, spojrzenie w Jego twarz jest źródłem łaski. Pozostaje On Misterium zawsze nieodkrytym i zawsze inspirującym do jego odkrywania zarazem. ZASŁANIANIE KRZYŻY W Wielkim Poście począwszy od przyszłej niedzieli (V Niedzieli Wielkiego Postu), zasłania się krzyże i obrazy. Zwyczaj ten znano i praktykowano już w XIII w. Krzyże wówczas były bardzo bogato ozdabiane klejnotami i drogimi kamieniami na znak zwycięstwa i chwały Zbawiciela. Postać Chrystusa wyrażała więc nie tyle umęczonego, co raczej zwycięskiego Zbawiciela, często w szatach królewskich, ze złotą koroną na głowie. Tymczasem treścią rozważań dwóch ostatnich tygodni przed Wielkanocą była męka i śmierć Chrystusa. Nie godziło się to z paschalną wizją krzyża. Dlatego zasłaniano go na czas rozważań męki i ukrzyżowania Chrystusa. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj w dwóch ostatnich tygodniach Wielkiego Postu. Dodatkowo, dość popularne tłumaczenie zwyczaju zasłaniania krzyży nawiązuje do słów Ewangelii: "Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jezus jednak ukrył się i wszedł do świątyni" (J 8, 59). W zwyczaju zasłaniania krzyży tkwi także pewien wymiar psychologiczny. To, na co patrzymy codziennie, jak wiadomo każdemu z nas, powszednieje i przestaje oddziaływać. Podobnie możemy powiedzieć o krzyżu. Nie zwracamy na niego uwagi, chociaż zawieszony jest w kościele, w domach. Dopiero, gdy się go zasłoni, spostrzega się brak tego znaku naszej wiary i zbawienia. Kościół nam w ten sposób przypomina, że święta wielkanocne już za pasem i że trzeba za Chrystusem nieść krzyż naszego życia. W OBECNYM TYGODNIU PARAFIALNE REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE Serdecznie witamy obecnego wśród nas ks. prof. dr hab. Janusza Lemańskiego, biblistę, wykładowcę w WSD w Koszalinie, oraz na Wydziale Teologicznym US w Szczecinie, który od dzisiaj do środy włącznie będzie głosił rekolekcje wielkopostne w parafii. Księdza Rekolekcjonistę i całą parafię polecajmy w naszych modlitwach. Ofiary, które złożycie na tacę w poniedziałek, wtorek i środę podczas każdej Mszy św. w Kaliszu i w kościołach filialnych będą wyrazem naszej wdzięczności dla ks. Rekolekcjonisty. „Droga Krzyżowa” W kościele parafialnym w Kaliszu: w piątki o godz. 17.15 dla wszystkich. „Gorzkie Żale” Nabożeństwo „Gorzkie Żale” w kościele parafialnym w Kaliszu w niedzielę o godz. 17.30 (z kazaniem pasyjnym); a w kościołach filialnych, przed Mszą św. niedzielną. ŻYWY RÓŻANIEC W sobotę – członków Żywego Różańca zapraszamy na Mszę św. o godz. 18.00. Zmiana Tajemnic Różańcowych po Mszy świętej. SAKRAMENT BIERZMOWANIA Spotkanie kandydatów do s. bierzmowania z kl. I ponadgimnazjalnej – odbędzie się 8 kwietnia 2017, w kościele o godz. 13.00. Obecność obowiązkowa. SCHOLA DZIECIĘCA i MINISTRANCI Najbliższe spotkanie z ks. Andrzejem opiekunem, odbędzie się 01 kwietnia, tj. w sobotę: o godz. 9.00 — Ministranci i kandydaci, o godz. 15.00 — Dziecięca schola parafialna. CARITAS PARAFIALNA ODWIEDZINY CHORYCH CARITAS naszej parafii zachęca do nabywania Paschalika Wielkanocnego, jak również przygo- Księża wikariusze odwiedzą swoich chorych towała Skarbonki „JAŁMUŻNA WIELKOPOST- wyjątkowo 8 kwietnia 2017 r. NA”. Zebrane ofiary będą przeznaczone na DROGA KRZYŻOWA W NASZEJ PARAFII leczenie dzieci i osób starszych. Skarbonki prosiZapraszamy wszystkich parafian do wzięcia my przynieść do kościoła w Wielką Sobotę. udziału w Drodze Krzyżowej ulicami Kalisza Pomorskiego 7 kwietnia 2017r. (piątek) o g. 20.00. MODLITWA WSTAWIENNICZA 28 marca 2017 r. (wtorek), na g. 18.00 – zapraKWIATY DO BOŻEGO GROBU szamy do kościoła parafialnego na EUCHARYSTIĘ, ADORACJĘ oraz MODLITWĘ WSTA- Podczas nabożeństw wielkopostnych Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali, zachęcamy do złożenia WIENNICZĄ. ofiary na kwiaty do Bożego Grobu. NOWENNA DO MATKI BOŻEJ PALMY WIELKANOCNE NIEUSTAJĄCEJ POMOCY Ważne intencje wypisujemy na karteczkach Serdecznie zachęcamy parafian do nabywania i składamy do skrzynki. Zapraszamy w środy palm wielkanocnych, własnoręcznie wykonao godz. 17.45 na Nowennę do Matki Bożej Nie- nych przez naszą dziecięcą scholę parafialną. ustającej Pomocy i mszę świętą w intencjach Palmy można nabyć już od następnego tygodnia aż do niedzieli palmowej przed każdą Czcicieli. mszą św., a dochód ze sprzedaży zostanie przeznaczony na zorganizowanie wyjazdu wakacyjMODLITWA O POWOŁANIA W czwartek – adoracja Najświętszego Sakra- nego dla naszej scholi. mentu od godz. 17.00, z modlitwą o powołania. DO WIECZNOŚCI ODESZLI † Zbigniew MAŃKOWSKI l. 64 NABOŻEŃSTWA WIELKOPOSTNE: Wielki Post ma nas przygotować na radość świąt † Władysława RUTKOWSKA l. 71 wielkanocnych, dlatego Kościół jako doskonały † Zofia JANIEL l. 87 pedagog i znawca duszy ludzkiej wniósł szereg zwyczajów, które mają pomóc człowiekowi prze- Wieczny odpoczynek racz IM dać Panie… żyć dobrze ten okres. 08.00 12.00 18.00 9.00 18.00 9.00 18.00 INTENCJE MSZALNE NIEDZIELA 26.03.2017 CZWARTA NIEDZIELA W.P. † Zbigniew i Henryk JANUSZKO †† z rodziny JANUSZKO Chrzty: Fabian, Maciej, Maciej, Miłosz, Aleksander, Lilianna Dziękczynna: z racji 56 r. urodzin Zofii – z prośbą o zdrowie – int. od sióstr i szwagra PONIEDZIAŁEK 27.03.2017 Błagalna: w int, bratowej Walentyny – z prośbą o zdrowie Intencja wolna WTOREK 28.03.2017 † Stefania † Szymon PAWŁOWSCY † Maria †Jan SZYMAŃSCY † Czesław KIESZ Intencja wolna ŚRODA 29.03.2017 9.00 18.00 Za chorych W intencjach Czcicieli Matki Bożej Nieustającej Pomocy † Józefa † Władysław MACIEJEWSCY CZWARTEK 30.03.2017 18.00 † Stanisław SALWOWSKI Za dusze w czyśćcu cierpiące PIĄTEK 31.03.2017 † Eleonora PILCH 18.00 Intencja wolna SOBOTA 01.04.2017 18.00 † Józef CIEPIELA (50 r. śm.) † Stefania CIEPIELA † Barbara Padysz – XXX dni – int. od uczestników INTENCJE MSZALNE W KOŚCIOŁACH FILIALNYCH NIEDZIELA 26.03.2017 CZWARTA NIEDZIELA W.P. 08.00 POŹRZADŁO Intencja wolna 09.15 POMIERZYN † Jadwiga SZCZUR † Franciszek SZCZUR 09.15 SUCHOWO † Jan PAWLICZEK 10.30 DĘBSKO † Antoni KRUPCZAK i zm. z rodziny FUKSÓW 10.30 GIŻYNO Intencja wolna 11.45 BIAŁY ZDRÓJ † Stanisław †Maria † Marian † Jan † Jadwiga † Jan ANTOSZKÓW NIEDZIELA 02.04.2017 PIĄTA NIEDZIELA W.P. 08.00 POŹRZADŁO Intencja wolna 09.15 POMIERZYN † Stefan LISAJ i zm. z rodziny 09.15 SUCHOWO † Stefania † Stefan PRUSINOWSCY † Helena † Józef MAŁECCY— int od syna z rodzina 10.30 DĘBSKO 10.30 GIŻYNO 11.45 BIAŁY ZDRÓJ Intencja wolna † Grzegorz KOLASIŃSKI MSZE ŚW. W NASZYM KOŚCIELE niedziela - godz. 8:00, 12.00, 18.00; dni powszednie : o godz. 18.00 SPOWIEDŹ codziennie 30 minut przed Mszą świętą. KANCELARIA PARAFIALNA sobota - godz. 09.00 - 12.00 Intencja wolna NIEDZIELA 2.04.2017 PIĄTA NIEDZIELA W.P. 08.00 † Anastazja i Mikołaj 12.00 Za parafian 18.00 † Jerzy † Krystyna † Anna; † Franciszek OZYRO; † Maria † Konstanty OKUPSKI PARAFIA RZYMSKOKATOLICKA P.W. M. B. KRÓLOWEJ POLSKI ul. Krzywoustego 4, 78-540 Kalisz Pomorski tel. 94 361 63 64; 663 320 284 http://parafia.kaliszpom.pl/ [email protected]