Bądź przyjacielem swojego dziecka. Staraj się je zrozumieć i

DROGI RODZICU!
Bądź przyjacielem swojego dziecka.
Staraj się je zrozumieć i pomagaj mu bezpiecznie dorastać.
Naszym wspólnym zadaniem jest wychowanie młodego pokolenia. Musi to być praca
szkoły i Wasza, gdyż Wy każdego dnia obserwujecie swoje dzieci i znacie je najlepiej,
możecie i powinniście z nimi rozmawiać, a także czuwać nad nimi szczególnie w dobie
zagrożenia
narkomanią.
Każdy
nawet
drobny
niepokojący
sygnał powinien
być
skonsultowany ze szkołą, najlepiej z wychowawcą lub pedagogiem szkolnym, aby można
było uzgodnić, poznać czy ustalić przyczyny zmian w zachowaniu dziecka.
Mimo naszych starań dorastające dzieci rzadko zachowują się tak, jakbyśmy chcieli. Wciąż
stwarzają sytuacje, które nas niepokoją. Zmieniają zachowania, nawyki i sposób bycia.
Zaczynają przebywać gdzieś do późnych godzin nie wiadomo z kim, nie uczą się tyle, ile
naszym zdaniem powinny, zaniedbują swoje zainteresowania, nie chcą z nami rozmawiać.
Wchodzą w nowy okres życia, naśladują starszych, chcą upodobnić się do kolegów. To
problemy związane z okresem dorastania i są one naturalnym elementem rozwoju, chociaż
mogą nam się nie podobać. Dlatego nie zawsze należy reagować na każdą zmianę w
zachowaniu dziecka paniką, bo nie musi ona oznaczać, że nasze dziecko jest zagrożone
uzależnieniem.
Są jednak sytuacje, których nie wolno bagatelizować.!!!!!!!!!!!
SYGNAŁY, KTÓRE POWINNY NAS ZANIEPOKOIĆ
gdy zauważysz kilka z wymienionych niżej objawów równocześnie:
 oddala się od ciebie, staje się obce, mimo, że wcześniej byliście blisko
 wyraża niechęć do rozmów, unika kontaktu, kręci w rozmowie, kłamie
 ma kłopoty z nauką, choć wcześniej dobrze sobie radziło, wagaruje
 jest niecierpliwe, rozdrażnione
 jest na zmianę pobudzone lub ospałe, sypia o dziwnych porach
 znika często wciągu dnia z domu pod dowolnym pretekstem i stara się unikać
kontaktu po powrocie
 wraca bardzo późno lub bez uzgodnienia nocuje poza domem
 ma nowych znajomych, których nie chce zapraszać do domu
 kwestionuje szkodliwość narkotyków I dopalaczy , uważa, że powinny być
zalegalizowane
 ma nadmierny apetyt lub nie ma apetytu
 ma przekrwione oczy, zwężone lub rozszerzone źrenice, przewlekły katar
 w jego pokoju dziwnie pachnie, miewa fifki i fajki różnych kształtów, bibułki do
skrętów, biały proszek, pastylki nieznanego pochodzenia, opalone folie aluminiowe,
leki bez recept, nieznane chemikalia
 z domu znikają pieniądze i wartościowe przedmioty,
gdy zauważasz zmiany w wyglądzie zewnętrznym:
 nowy styl ubierania się
 spadek ciężaru ciała, częste przeziębienia, przewlekły katar, krwawienie z nosa, bóle
różnych części ciała, zaburzenia pamięci oraz toku myślenia
 przekrwione oczy, zwężone lub rozszerzone źrenice
 bełkotliwa, niewyraźna mowa
 słodkawa woń oddechu, włosów, ubrania, zapach alkoholu, nikotyny, chemikaliów
 brak zainteresowania swoim wyglądem i nieprzestrzeganie zasad higieny
Co robić, gdy okaże się, że chodzi o narkotyki, dopalacze?
Nie możesz wtedy:
 Wpadać w panikę i przeprowadzać zasadniczych rozmów z dzieckiem kiedy jest ono
pod wpływem środka odurzającego
 Udawać, ze to nieprawda, nie wierzyć w przedstawione fakty, bezgranicznie ufać
dziecku
 Usprawiedliwiać dziecka, szukać winy w sobie lub np. w złym towarzystwie
 Wierzyć zapewnieniom dziecka, że ma kontrolę nad narkotykami i że samo sobie
poradzi z tym problemem
 Nadmiernie ochraniać dziecka przed konsekwencjami używania narkotyków, np. pisać
usprawiedliwień nieobecności w szkole spowodowanych złym samopoczuciem po
zażyciu środków odurzających, spłacać długów dziecka
 Poddawać się!
Musisz koniecznie:
 Wysłuchać dziecko i spokojnie z nim porozmawiać
 Zastanowić się, dlaczego dziecko sięga po narkotyki, dopalacze; czy powody nie są
związane z sytuacją w waszej rodzinie – jeśli tak, pomyśl, co można zmienić
 Działać! – nie liczyć na to, że problem sam się rozwiąże; szukać pomocy specjalistów
 Wspólnie ze specjalistą i dzieckiem ustalić reguły postępowania i konsekwentnie ich
przestrzegać
 Stosować zasadę „ograniczonego zaufania” – starać się zawsze wiedzieć, gdzie jest i
co robi Twoje dziecko.
Gdzie szukać pomocy?
Bezpłatna linia pogotowia makowego 800 120 359
Bezpłatna linia stowarzyszenia Karan 800 120 289
Ogólnopolski Telefon zaufania 801 199 990 ( czynny od 16.00 do 21.00)
Policyjny bezpłatny telefon zaufania 800 120 226
Pomoc można znaleźć również w Antynarkotykowej Poradni Internetowej:
www.narkomania.org.pl.
Rodzicu ! Poszerz swoją wiedzę na temat narkotyków, dopalaczy. Łatwiej przekonasz
dziecko o ich szkodliwości, używając rzeczowych argumentów.
Co warto przeczytać:
Ruth Maxwel „Dzieci, alkohol, narkotyki”
Timothy Dimoff i Steve Carper „Jak rozpoznać czy dziecko sięga po narkotyki”
Marzena Pasek „Narkotyki? Na pewno nie moje dziecko”
Christiane F. „My dzieci z dworca ZOO”
Krystyna Karwicka i Andrzej Ochremiak „My, rodzice dzieci z Dworca Centralnego”
CO WARTO TEŻ WIEDZIEĆ :
Testy pomogą wyjaśnić Twoje podejrzenia
Gdy dziecko zaprzecza, że eksperymentowało z narkotykami czy dopalaczami, a ty jesteś
prawie pewna, że nie jest z tobą szczere, sprawdź to. Masz kilka możliwości.
ZRÓB TEST OCZU:
Poproś, by dziecko zasłoniło dłonią oko. Następnie gwałtownie, po kilkunastu sekundach
niech ją odsunie na bok. Gdy wielkość źrenicy nie zmniejsza się pod wpływem światła,
powinnaś się poważnie zaniepokoić.
BADANIE MOCZU: Przeprowadź je za pomocą testu, który możesz nabyć w aptece (np.
Multi Test). Wykaże on obecność w organizmie narkotyku nawet kilka dni po jego zażyciu.
ANALIZA WŁOSÓW: Wymaga przesłania kosmyków do specjalistycznego laboratorium –
nie wcześniej niż po tygodniu od zażycia narkotyku. Jest to minimalny okres potrzebny, by
szkodliwe substancje „wbudowały” się w strukturę włosa.
IDŹ Z DZIECKIEM DO LEKARZA
Gdy masz pewność, że chodzi o narkotyki , dopalacze
– Zacznij działać, bo problem sam się nie rozwiąże. Nie działaj jednak pod wpływem emocji,
nie rozpoczynaj rozmowy, gdy dziecko jest odurzone. Przygotuj się do rozmowy, zadbaj oto,
by każde z was miało czas na tę rozmowę.
- Wysłuchaj co ma dopowiedzenia na swoją obronę, ale nie daj się zwieść łatwym
tłumaczeniom. Nie ufaj zapewnieniom, że znaleziony w jego pokoju narkotyk należy do
kolegi. Nie daj się przekonać, że teraz taka moda i wszyscy biorą narkotyki. Nie uważaj za
mniejsze zło, jeżeli mówi, że to „tylko trawka”. Nie obwiniaj się, kiedy mówi, że bierze z
powodu kłopotów rodzinnych.
- Jeżeli zbadasz, że był to incydent – daj mu szansę, nie traktuj jak narkomana. Porozmawiaj o
konsekwencjach i zagrożeniach z powodu narkotyków, a także na temat presji i manipulacji
ze strony grupy biorącej narkotyki. Powiedz, że złamało zasady, zawiodło twoje zaufanie i jak
źle się z tym czujesz. Ustalcie nowe reguły i stosuj zasadę „ograniczonego zaufania” dopóki
nie upewnisz się, że wszystko jest w porządku.
- Zdecydowanie opowiedz się przeciw używkom. Nie zgadzaj się, by dziecko miało z nimi
kontakt „od czasu do czasu” (np. na imprezie). Nie wiadomo, za którym razem organizm
może się uzależnić.
- Jeżeli stwierdzisz, że dziecko ma już problem z powodu narkotyków i dopalaczy, skorzystaj
z pomocy specjalistów.
- Nie chroń dziecka przed konsekwencjami jego zachowań. Jeżeli się nie uczyło, może nawet
nie zdać. To konieczny element dochodzenia do zdrowia. Nie usprawiedliwiaj nieobecności,
nie tłumacz dziecka przed nauczycielami, znajomymi i rodziną. Nie wstydź się i nie ukrywaj
za wszelką cenę tego problemu – to przecież może się zdarzyć w każdej rodzinie.
- Jeżeli dziecko podejmie terapię, będzie potrzebowało od was dużo cierpliwości, zrozumienia
i wsparcia.
RODZICU !! pamiętaj ..
 Jeśli twoje dziecko zostanie złapane na posiadaniu narkotyków, zostaje oskarżone o
złamanie prawa i wprowadzone do akt policji. Przy pierwszej wpadce twoje dziecko może
zostać ukarane upomnieniem lub grzywną. Jeśli jest w wieku między 10. a 17. rokiem życia,
może stanąć przed sądem dla nieletnich.
 Warto pamiętać, że jako rodzic popełniasz przestępstwo, przymykając oko na niektóre
sprawy. Jeśli wiesz, że twoje dziecko dzieli się ze znajomymi narkotykami w twoim domu i
nic z tym nie robisz, popełniasz przestępstwo. Pozwolenie na palenie marihuany w twoim
domu również jest przestępstwem.
 Jeśli zabierasz dziecku narkotyki – żeby powstrzymać je od popełniania dalszych
przestępstw – musisz albo je zniszczyć, albo bezzwłocznie przekazać policji. Jeżeli tego nie
zrobisz i będziesz w posiadaniu tych narkotyków ( nawet jeśli nie zamierzasz ich zażywać ),
popełniasz przestępstwo
MAMO, TATO!!
Możesz mi pomóc nie brać narkotyków i nie pić alkoholu, jeżeli:
 Nie porównujesz mnie z innymi. Mam prawo być inny i niedoskonały.
 Nie odbierasz mi nadziei. Chciałbym wierzyć, że coś w życiu osiągnę.
 Nie mówisz mi, jak mam się czuć. Potrzebuję twojego zrozumienia.
 Nie rozkazujesz mi. Wolę kiedy mnie zachęcasz. Potrafię z tobą współpracować, nawet
jeżeli jestem mały.
 Nie wywołujesz we mnie poczucia winy. Nie jestem odpowiedzialny za problemy
dorosłych.
 Nie używasz gróźb i nie straszysz. Wydaje mi się wtedy, że świat jest zły i nieprzyjazny.
 Nie kupujesz mnie. Pragnę twojej miłości za darmo.
 Nie oceniasz. Chciałbym myśleć o sobie dobrze.
MAMO, TATO!!
Wolę gdy:
 Słuchasz uważnie, kiedy coś opowiadam. Odkładasz gazetę, wyłączasz telewizor.
 Starasz się zrozumieć, co przeżywam, co się ze mną dzieję. Cieszysz się i smucisz razem ze
mną.
 Zauważasz mnie w różnych sytuacjach: kiedy jestem wesoły i smutny, nie tylko wtedy, gdy
coś zbroję.
 Rozmawiasz ze mną i pytasz, co myślę o niektórych sprawach, nie okłamujesz mnie,
myśląc, że i tak nic nie zrozumiem.
 Razem ze mną ustalasz, co w domu należy do moich obowiązków.
MAMO, TATO!! Rozmowy z Tobą ……………
 Uczą mnie jak wyrażać własne uczucia i potrzeby.
 Przerywają moją samotność.
 Dodają mi wiary w siebie.
 Zmniejszają napięcie.