Limfocytowe zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu Dr hab.n.med. Ewa Majda-Stanisławska Klinika Chorób Zakaźnych i Hepatologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi Podział neuroinfekcji w zależności od umiejscowienia stanu zapalnego  Meningitis (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych)  Encephalitis (zapalenie mózgu)  Myelitis (zapalenie rdzenia kręgowego) encephalomeningitis, meningoencephalitis, encephalomeningomyeitis Podział zapaleń opon mózgowordzeniowych w zależności od charakteru płynu mózgowo-rdzeniowego Ropne (bakteryjne)  Nieropne (bakteryjne, wirusowe, grzybicze)  Septyczne  Aseptyczne  Czynniki etiologiczne nieropnych zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych wirusy  grzyby (Cryptococcus neoformans)  pierwotniaki (Naegleria, Acanthamoeba)  niektóre bakterie:  Mycobacterium tuberculosis Borrelia Treponema Leptosopira Listeria monocytogenes zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych zapalenie mózgu zapalenie rdzenia kręgowego to jednostki chorobowe objęte obowiązkiem hospitalizacji Objawy kliniczne zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych I Objawy stałe  gorączka  bóle głowy  nudności i wymioty  dodatnie objawy oponowe II Objawy zmiennie występujące  nagły początek  światłowstręt  zaburzenia świadomości Pozycja pacjenta do wykonania nakłucia lędźwiowego Badanie ogólne płynu-mózgowo rdzeniowego > 1000 Wirusy powodujące zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu w Polsce  Enterowirusy (polio, echo, coxackie)  wirusy Herpes (HSV typ 1 i 2, VZV, CMV, wirus Epsteina-Barr)  Paramyksowirusy: (wirus świnki, odry) wirus wścieklizny  wirus KZM (TBE)  Enterowirusy powodujące ZOMR ¶ Wirusy polio typ 1, 2, 3 ¶ Wirusy Echo typ 30, 11, 7, 9, 6, 4, 18, 2, 12 ¶ Wirusy Coxackie B5, B3, B4, A9, B1 ¶ Enterovirus typ 70, 71 Epidemiologia wirusowych ZOMR  zachorowania w miesiącach letnich i wczesną jesienią  dotyczą ludzi młodych do 40 roku życia  bardzo rzadko u niemowląt  zazwyczaj przebieg łagodny, bez trwałych następstw  niekiedy towarzyszy im zapalenie mózgu (encephalomeningitis,meningoencephalitis) Drogi, którymi wirus ZOMR dostaje się do centralnego układu nerwowego  krwiopochodna (większość wirusów)  drogą nerwów obwodowych (HSV, wścieklizna)  poprzez komórki węchowe (HSV) Patogeneza wirusowych zakażeń CUN Wniknięcie wirusa do organizmu gospodarza Replikacja pierwotna : Układ oddechowy lub pokarmowy Replikacja wtórna w układzie siateczkowo-śródbłonkowym Krążenie wirusa we krwi Przedostanie się przez sploty naczyniówki do PMR Zapalenie śródbłonka naczyniowego Zapalenie rogów przednich rdzenia Nagminne porażenie dziecięce Choroba Heinego-Medina Poliomyelitis anterior acuta  Trzy typy wirusa (1,2,3) - typ1 daje ciężkie postacie z porażeniami  Występuje wyłącznie u człowieka (źródłem zakażenia jest człowiek chory lub nosiciel)  Zakażenie przez przewód pokarmowy (choroba brudnych rąk)  Lub rzadziej drogą kropelkową  Okres wylęgania średnio 9-12 dni Zapalenie rogów przednich rdzenia Nagminne porażenie dziecięce Choroba Heinego-Medina Poliomyelitis anterior acuta  U 95% zakażonych -przebieg bezobjawowy  U 4-8% postać poronna: gorączka, bóle głowy, gardła, mięśni  Aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych  U 0,1% - postać porażenna Poliomyelitis anterior acuta POSTAĆ PORAŻENNA (Poliomyelitis paralytica)    Przebieg dwufazowy Początek jak postaci poronnej Po 2-3 dniach bez gorączki występuje FAZA PORAŻENNA adynamia mięśni, bolesne kurcze mięśniowe miejscowa przeczulica skóry lub parestezje porażenia lub niedowłady wiotkie (osłabienie lub zniesienie odruchów), niesymetryczne, częściej proksymalne niż dystalne postacie ciężkie: mózgowa, opuszkowa, porażenia wstępujące śmiertelność u dzieci 2-5%, u dorosłych 15-30% Poliomyelitis anterior acuta rozpoznanie, leczenie, zapobieganie      Hodowla wirusa z próbek kału lub/i stwierdzenie wzrostu miana swoistych przeciwciał w dwu próbkach pobranych w odstępie dwu tygodni Brak leków działających na wirusy polio Program WHO - “świat bez polio” Powszechne szczepienia ochronne (przynajmniej 95% populacji) Pierwsze 2 dawki - szczepionka inaktywowana, chroni przed wystąpieniem VAPP (Vaccine Associated Paralytic Poliomyelitis) Świat bez polio 2000? Przyczyny niepowodzenia programu: - dwie niedoskonałe szczepionki, - niepełna realizacja szczepień Szczepionka inaktywowana (zabita) wg J.E. Salka, podawana w injekcji Injectable Polio Vaccine (IPV) Szczepionka żywa, atenuowana (osłabiony wirus) wg A.B. Sabina i H. Koprowskiego, podawana drogą doustną Oral Polio Vaccine (OPV) OPV  OPV jest tania i łatwa w podaniu: możliwość stosowania w szczepieniach masowych: Narodowe Dni Szczepień  Atenuacja szczepionkowego wirusa polio została osiągnięta poprzez mutacje: polio typu 1 ma 37 trwałych mutacji, polio typu 2 i 3 po dwie trwałe mutacje; możliwość rewersji w kierunku szczepu zjadliwego  Zespół VAPP (vaccine associated paralytic poliomyelitis) wywołany wirusem szczepionkowym: u osoby szczepionej oraz u podatnych osób z jej otoczenia (1 przypadek na 2.5 miliona dawek)  Zapobieganie VAPP - jednoczesne szczepienie całej populacji  OPV NIE ELIMINUJE WIRUSA ZE ŚRODOWISKA Zachorowania na poliomyelitis na świecie w 1988 roku – wdrożenie programu eradykacji przez WHO Zachorowania na poliomyelitis w 2012 i 2013 roku IPV     IPV chroni przed zachorowaniem, ale nie chroni przed zakażeniem (brak odporności miejscowej na błonach śluzowych jelita) Nie powoduje VAPP 5 x droższa od szczepionki doustnej Wymaga sprzętu (igły, strzykawki) oraz przeszkolonego personelu Zapalenie mózgu - objawy   Typowy zespół oponowy (gorączka, bóle głowy, nudności i wymioty) - nie zawsze występuje Zaburzenia świadomości senność, splątanie, stupor, śpiączka      Okresy senności na przemian z okresami pobudzenia Objawy ogniskowe Niedowłady, porażenia Osłabienie siły mięśniowej, wygórowane odruchy ścięgniste Obrzęk tarczy nerwu wzrokowego Wirusowe zapalenia mózgu - czynniki etiologiczne  Wirusy pierwotnie neurotropowe: wirus wścieklizny, arbowirusy (egzotyczne zapalenia mózgu)  Choroby zakaźne powikłane zapaleniem mózgu: odra, świnka, różyczka, ospa wietrzna, półpasiec, grypa  Inne: adenowirusy, rotawirusy, enterowirusy Japońskie zapalenie mózgu - nacieki okołonaczyniowe i rozległe wybroczyny w substancji szarej mózgowia Rosyjskie wiosenno-letnie zapalenie mózgu: obraz mikroskopowy. Widoczne nacieki limfocytów, szczególnie w oponach i wokół naczyń krwionośnych Zapalenie mózgu wywołane przez wirusy Herpes simplex: opryszczkowe zapalenie mózgu Herpes simplex encephalitis (HSE)  Wystąpić może zarówno w czasie zakażenia pierwotnego jak i nawrotowego -najczęściej powodowane przez HSV-1  Wirus wnika do CUN drogą wstępującą poprzez neurony, powoduje zmiany krwotoczne w płatach skroniowych  Objawy: gorączka, nudności i wymioty, zmiany osobowości, postępujące zaburzenia przytomności, objawy ogniskowe, drgawki, porażenia połowicze, ograniczenia pola widzenia, zaburzenia mowy Zapalenie mózgu wywołane przez wirusy Herpes simplex: opryszczkowe zapalenie mózgu Herpes simplex encephalitis (HSE)  Badanie płynu mózgowo-rdzeniowego: zmiany jak w LZOMR  W nie leczonym HSE śmiertelność 60-80%, powrót do zdrowia bez trwałych następstw 2,5% pacjentów  Lek z wyboru : acyklowir (Zovirax ) 10 mg/kg mc. co 8 godzin HSE - atrofia pokrwotoczna prawego płata skroniowego Wirusowe zapalenie opon mózgowordzeniowych i mózgu - leczenie    Leczenie przyczynowe - w zakażeniach spowodowanych przez wirusy Herpes: acyklowir (Zovirax)10 mg/kg mc/dawkę co 8 godzin W zakażeniach CMV: gancyklowir (Cymevene) 5 mg/kg/dawkę co 12 godzin Leki przeciwobrzękowe: 20% Mannitol 200 ml (dzieci 10ml/kg/dobę) co 8-12 godzin, Dexamethasone 8 mg (dzieci 0,6-1 mg/kg/dobę) co 6-8 godzin   Leki przeciwdrgawkowe (Luminal, Relanium) Leki przeciwzapalne, przeciwgorączkowe Limfocytowe bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu: leczenie Leptospira interrogans: benzylopenicyllina, cefalosporyny III generacji  Borrelia burgdorferi: ceftriakson  Listeria monocytogenes: benzylopenicylina + amikacyna  Pozostałe leki jak w bakteryjnym ropnym ZOMR Wirus Kleszczowego Zapalenia Mózgu KZM Należy do rodziny Flaviviridae (wirusy KZM, żółtej gorączki, japońskiego zapalenia mózgu, denga).  Grupa arbowirusów (arthropod borne viruses) wirusy przenoszone przez stawonogi.  Wirus RNA; 50nm.  3 podtypy: europejski, syberyjski i dalekowschodni  Obszary występowania zachodniego i wschodniego podtypu wirusa KZM Kleszczowe Zapalenie Mózgu Obszary rozprzestrzenienia KZM w Europie Przebieg KZM I faza 1-2 dni, w 70-80% kończy się pełnym wyzdrowieniem  Okres pozornego zdrowienia 1-14 dni  II faza (u 20-30% zakażonych) Obraz kliniczny KZM FAZA I (zwiastunowa)  Gorączka do 380 C  Bóle głowy,  Nudności, wymioty  Bóle stawów  Nieżyt górnych dróg oddechowych FAZA II (objawowa)  gorączka do 400 C,  bóle głowy, wymioty,         dodatni zespół oponowy zmiany nastroju, zaburzenia świadomości, śpiączka, oczopląs depresja porażenie nn. czaszkowych niedowłady Zgon KZM typowy przebieg dwufazowy I faza, objawy grypopodobne (bezobjawowo, skąpo objawowo) u około 70% zakażonych tylko I faza choroby II faza OUN u około 30% zakażonych I faza choroby odpowiada fazie wiremii czyli obecności wirusa we krwi. II faza choroby związana jest z przejściem wirusa z krwi do ośrodkowego układu nerwowego. Postacie kliniczne KZM Postać oponowa (56%) – powrót do zdrowia w czasie 2 tygodni  Postać mózgowa (34%) – zaburzenia świadomości, uszkodzenie móżdżku, oczopląs, afazja, niedowład połowiczy, śpiączka  Postać mózgowo – rdzeniowa (10%) – dodatkowo objawy uszkodzenia rdzenia kręgowego, głównie odcinka szyjnego z towarzyszącym asymetrycznym niedowładem kończyn, zanikiem grup mięśniowych, osłabieniem odruchów  Następstwa KZM  Przetrwałe bóle mięśniowe, niedowłady, obniżona wydolność fizyczna, zaniki mięśniowe  Trwałe uszkodzenia OUN  Zespoły psychoorganiczne, depresja, charakteropatia, zaburzenia koncentracji uwagi Szczepionki przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu Schematy szczepień przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu