obserwacje astronomiczne

OBSERWACJE GWIEŹDZISTEGO
NIEBA
AUTORZY:
WIKTOR SZCZUCIŃSKI
KACPER GROBELSKI
FILIP ŁAKWA
OPIEKUN: AGNIESZKA JANUSZ-SZCZYTYŃSKA
Realizacja w ramach projektu Erasmus +
Astronomia
Astronomia – nauka przyrodnicza zajmująca się badaniem ciał
niebieskich (np. gwiazd, planet, komet, mgławic, gromad
i galaktyk) oraz zjawisk, które zachodzą poza Ziemią,
jak również tych, które oddziałują w jej atmosferze, wnętrzu
lub na powierzchni, a są pochodzenia pozaplanetarnego.
Skoncentrowana jest na fizyce, chemii, meteorologii i ruchu
ciał niebieskich, zajmuje się także powstaniem i rozwojem
(ewolucją) Wszechświata.
Historia obserwacji astronomicznych
źródło: wikipedia.pl
Przed wynalezieniem narzędzi, takich jak teleskop, badania gwiazd musiały
być prowadzone jedynie przy pomocy gołego oka. W rozwiniętych
cywilizacjach, zwłaszcza w Mezopotamii, Chinach, Egipcie, Grecji, Indiach
i Ameryce Środkowej, budowano pierwsze obserwatoria i badano poglądy
na temat natury wszechświata. Ziemia była uważana za centrum
Wszechświata, a wokół niej krążyć miały: Księżyc, Słońce i planety otoczone
sferą gwiazd. Teoria ta znana jest jako geocentryczny model Wszechświata.
Znaczne postępy w astronomii poczyniono w starożytnej Grecji i świecie
helleńskim. Grecka astronomia od początku charakteryzowała się dążeniem
do racjonalnego fizycznego wyjaśnienia zjawisk niebieskich. W III w. p.n.e.
Arystarch z Samos, posługując się metodą geometryczną, wyliczył względne
rozmiary i wzajemne odległości Słońca, Ziemi i Księżyca.
W średniowiecznej Europie rozwój astronomii uległ zastojowi co najmniej
do XIII w. W tym okresie nastąpił jednak jej rozkwit w świecie islamu i innych
częściach świata. Pierwsze obserwatoria astronomiczne na obszarze
muzułmańskim powstały na początku IX w. W roku 964 została odkryta
przez perskiego astronoma Al Sufiego i po raz pierwszy opisana w jego
Księdze gwiazd stałych Galaktyka Andromedy.
W okresie renesansu Mikołaj Kopernik zaproponował heliocentryczny model
Układu Słonecznego. Galileo Galilei zrewolucjonizował obserwacje: używał
teleskopu i systematycznie stosował metodę doświadczalną w badaniu
zjawisk przyrody, a swoje obserwacje astronomiczne skrupulatnie szkicował
i opisywał. Johannes Kepler natomiast jako pierwszy w prawidłowy sposób
opisał ruch ciał niebieskich wokół Słońca. Stwierdził, że planety poruszają się
po eliptycznych orbitach, a nie kołowych, jak dotąd sądzono. Dalsze odkrycia
szły w parze z poprawą jakości i wielkości teleskopów. Znaczący postęp
w astronomii nastąpił wraz z wprowadzeniem nowych technologii,
w tym spektroskopu i fotografii. Istnienie Drogi Mlecznej jako oddzielnej
grupy gwiazd stwierdzono w XX w. wraz z odkryciem innych galaktyk.
Gwiazdozbiory nieba zimowego
i letniego w Polsce
Niebo zimowe:
- Orion
- Bliźnięta
- Byk
- Wielki Pies
Niebo letnie:
- Herkules
- Waga
- Skorpion
Całoroczne:
- Wielka i Mała Niedźwiedzica
- Kasjopeja
Obrazy niektórych gwiazdozbiorów z wykorzystaniem programu „Stellarium”
Niebo zimowe; Orion:
Wielki Pies:
Bliźnięta:
Niebo letnie; Herkules:
Waga:
Skorpion:
Całoroczne; Kasjopeja:
Wielka Niedźwiedzica (Na czerwono zaznaczono Wielki wóz)
Mała Niedźwiedzica:
Rysunki niektórych gwiazdozbiorów
Orion:
Wielki Pies:
Bliźnięta:
Herkules:
Waga:
Skorpion:
Kasjopeja:
Wielka Niedźwiedzica:
Mała Niedźwiedzica:
Najciekawsze zjawiska astronomiczne 2015 roku
(W oparciu o kalendarz ze strony internetowej www.astronomia24.com)
07.01.2015 - Kometa Lovejoy C/2014 Q2 najbliżej Ziemi
20.02.2015 - Koniunkcja Marsa, Wenus i Księżyca
20.03.2015, godz. 09:40 - Zaćmienie Słońca (W Polsce widoczne
jako częściowe)
28.09.2015, godz. 02:46 - Zaćmienie Księżyca
Obserwacje astronomiczne
17 marca 2015 r. w ramach
projektu Erasmus+ prowadziliśmy
obserwacje astronomiczne.
Za pomocą programu Stellarium
odszukaliśmy na niebie widoczne
w tym dniu gwiazdozbiory: Oriona,
Kasjopei, Wielkiego Wozu, Byka,
Bliźniąt i Wielkiego Psa. Widoczne
na niebie były także planety:
Wenus i Jowisz.
Gwieździste niebo oglądaliśmy
przy użyciu lornetki, dzięki której
dokładnie policzyliśmy gwiazdy
występujące w tzw. Plejadzie
Gwiazd oraz zaobserwowaliśmy
charakterystyczne pasy i tzw.
Wielką Czerwoną Plamę Jowisza.
Dowiedzieliśmy się także
o mitologicznym pochodzeniu
nazw gwiazdozbiorów i gwiazd.
Koniec