DZIAŁANIE PAROWNIKA Gdy zawór odcinający w przewodzie doprowadzającym fazę ciekłą jest otwarty, ciśnienie wewnątrz zbiornika powoduje przepływ fazy ciekłej do wymiennika ciepła. Wraz ze wzrostem poziomu fazy ciekłej jej część ulega odparowaniu. Odparowywanie fazy ciekłej trwa do chwili, w której jej ciśnienie zrówna się z ciśnieniem w zbiorniku. Przepływ fazy ciekłej do wymiennika ciepła ustaje, gdy wzrost poziomu fazy ciekłej powoduje uniesienie pływaka, a w efekcie zamknięcie zaworu wlotowego fazy ciekłej, lub gdy ciśnienie wewnątrz wymiennika ciepła osiąga taką samą wartość jak ciśnienie w zbiorniku. Gdy palniki są włączone, powstałe ciepło powoduje odparowanie fazy ciekłej znajdującej się wewnątrz wymiennika ciepła. W okresach niskiego bądź zerowego zapotrzebowania ciśnienie wzrasta do poziomu ciśnienia panującego wewnątrz zbiornika. Gdy ciśnienie wewnątrz wymiennika ciepła zaczyna przewyższać ciśnienie wewnątrz zbiornika, różnica ciśnień powoduje przepływ gazu płynnego przez zawór wlotowy z powrotem do zbiornika. Wskutek wrzenia oraz przepływu powrotnego do zbiornika poziom fazy ciekłej w znajdującej się w wymienniku spada. Gdy poziom fazy ciekłej spada, czujnik temperatury wykrywa cieplejszą fazę gazową i wyłącza palniki główne. Wraz ze wzrostem zapotrzebowania ciśnienie wewnątrz wymiennika ciepła spada. W rezultacie faza ciekła przepływa do wymiennika, a czujnik temperatury wykrywa chłodną fazę ciekłą i włącza palniki główne. W toku pracy ciągłej palnik włącza się i wyłącza w celu doprowadzenia wymaganej ilości fazy gazowej. Dopóki szybkość odparowywania przewyższa zapotrzebowanie, poziom fazy ciekłej w wymienniku jest niski. Poziom fazy ciekłej w wymienniku będzie wysoki wyłącznie wtedy, gdy zapotrzebowanie będzie równe wydajności parownika lub od niej większe. W przypadku gdy zapotrzebowanie przewyższa wydajność parownika, włącza się zawór sterowania przepływem, który ogranicza szybkość wycofywania fazy ciekłej z wymiennika do poziomu maksymalnej wydajności parownika. Zawór sterowania przepływem jest zaworem sprężynowym zamontowanym na wylocie z wymiennika. Gaz płynny jest doprowadzany do górnej, a faza gazowa z wymiennika do dolnej części zaworu. Podczas normalnej eksploatacji sprężyna utrzymuje zawór w pozycji otwartej. Gdy różnica ciśnień fazy ciekłej/gazowej osiąga wartość wyższą niż siła sprężyny, ciśnienie fazy ciekłej zaczyna zamykać zawór, co powoduje ograniczenie wypływu z parownika. Wszelki wzrost zapotrzebowania skutkuje większym spadkiem ciśnienia, co oznacza, że zawór jeszcze bardziej ogranicza przepływ fazy gazowej z urządzenia. Ograniczenie to powoduje, że ciśnienie gazu na wylocie spada, umożliwiając ciśnieniu wewnątrz wymiennika ciepła wzrost do wcześniejszego poziomu i zapewnienie właściwej ilości gazu doprowadzanego do palników parownika, co z kolei gwarantuje ciągłość jego pracy.