Dniem szczególnym dla muzułmanów jest piątek, ze względu na wspólnie odmawianą przez wiernych uroczystą modlitwę, której przewodzi imam. Piątek nie jest jednak dniem świętym, tak jak dla chrześcijan niedziela, nie jest też dniem obowiązkowo wolnym od pracy – pracę przerywa się na czas modlitwy. W większości krajów muzułmańskich w tym dniu jednak nie są czynne szkoły, sklepy i instytucje państwowe. Dziewiąty miesiąc kalendarza muzułmańskiego. Dla muzułmanów jest święty, gdyż w tym miesiącu rozpoczęło się objawianie Koranu – archanioł Gabriel ukazał się Mahometowi, przekazując kilka wersów przyszłej świętej księgi islamu. Podczas trwania ramadanu od świtu do zmierzchu muzułmaninowi powyżej 10 roku życia nie wolno spożywać żadnych pokarmów, pić żadnych napojów, palić tytoniu, używać kosmetyków. W tym czasie nie wolno kłamać Allahowi, Prorokowi i jego zastępcom. Dużo czasu należy poświęcać modłom. W ramadanie muzułmanie zwykle spożywają dwa posiłki – iftar po zachodzie słońca oraz suhur przed świtem. Święto Przerwania Postu – jedno z najważniejszych, obchodzone na koniec ramadanu. W tym dniu dziękuje się Bogu za przetrwanie postu i przebaczenie wszystkich grzechów. Ważnym elementem święta jest wspólna, uroczysta modlitwa w meczecie i odwiedzanie krewnych oraz przyjaciół. Każdy muzułmanin, który sam nie cierpi niedostatku, przed udaniem się na modlitwę powinien wesprzeć odpowiednim datkiem potrzebującego. W tym dniu muzułmanie składają sobie życzenia i obdarowują się prezentami, szczególnie nowymi ubraniami. Dzieci dostają słodycze i pieniądze, a na ulicach miast ustawione są dla nich wesołe miasteczka. Święto Ofiar – najważniejsze święto muzułmańskie, trwa cztery dni i jest związane z pielgrzymką do Mekki. Święto Ofiar upamiętnia ofiarę Abrahama i jego posłuszeństwo wobec Boga. Abraham według islamu miał złożyć w ofierze Bogu swego syna Izmaela, Bóg jednak, widząc oddanie Abrahama, pozwolił mu złożyć w ofierze barana zamiast dziecka. Na pamiątkę czynu Abrahama każdy ojciec rodziny składa w ofierze barana, wielbłąda lub krowę. Zwierzę musi być zabite rytualnie, następnie dzieli się mięso tak, by 1/3 oddać potrzebującym, 1/3 krewnym, a pozostałą 1/3 spożywa się na wspólnej uczcie. Tego dnia wspólnie odwiedza się meczet, recytuje Koran i rozdziela prezenty. W czasie Święta Ofiar wielu muzułmanów składa też datki pieniężne przeznaczone na pomoc biednym i fundacje charytatywne. należy do „pięciu świętych nocy” i najczęściej przypada w 27. noc ramadanu, kiedy objawionych zostało pięć pierwszych wersetów Koranu z 97. sury (rozdziału), pt. „Przeznaczenie”. Głównym elementem tego święta jest rozważanie tej właśnie sury, która wyraża podziękowanie za zesłanie Słowa Bożego. Celem święta jest wyrażenie przywiązania i miłości do proroka Mahometa. W meczetach zapala się lampy i świece. Organizuje się zgromadzenia, na których odprawia się modlitwy dziękczynne za Proroka i opowiada się budujące historie z jego życia. W Pakistanie święto to polega na wspominaniu Proroka na wspólnych spotkaniach i trwa cały miesiąc. Wyznawcy wszystkich religii islamskich dążą do tego, aby ich zmarli byli pochowani nie później niż 24 godziny po śmierci. Dłuższy pobyt zwłok według wierzeń grozi uwięzieniem duszy zmarłego w jego ciele i poważne kłopoty z dotarciem do raju. Rzadko wyznawcy islamu wnikają w przyczyny zgonu, gdyż wierzą, że skoro Bóg (Allah) chciał czyjejś śmierci, ludzie nie powinni wnikać w to, jaki sposób śmierci wybrał dla danego zmarłego. Ze względów na szybką organizację uroczystości pogrzebowych, o miejscu pochówku decyduje miejsce, w których doszło do śmierci – pogrzeb odbywa się w pobliżu miejsca zgonu. Tylko bogaci muzułmanie praktykują przewożenie zwłok do miast rodzinnych zmarłego i do mogił rodzinnych. Transport zwłok do innych krajów zdarza się wśród wyznawców islamu wyjątkowo rzadko. Ciało zmarłego, umyte i ubrane, owija się w tkaninę, bez używania trumien, składa się do grobu ziemnego. Zasypany grób rzadko pokrywa się dodatkowymi ozdobami, poza cienką, kamienną płytą z wyrytym imieniem i nazwiskiem zmarłego. Często pomija się daty urodzenia i śmierci. Niekiedy opisuje się okoliczności śmierci. Aby małżeństwo było ważne, należy spełnić następujące warunki:. 1) zgoda obu stron 2) mahr – podarunek, wiano od pana młodego dla panny młodej 3) dwóch świadków płci męskiej 4) małżeństwo powinno być upublicznione, nigdy nie powinno być trzymane w sekrecie, gdyż pociąga to za sobą podejrzenia i kłopoty wewnątrz społeczności. Islam, w przeciwieństwie do innych religii, mocno popiera małżeństwo. Nie ma w islamie miejsca dla celibatu, jak to się dzieje na przykład w Kościele Rzymsko-Katolickim, gdzie księża, zakonnice żyją w celibacie. Tradycja muzułmańska kultywuje kilka czynności, które powinny być wykonane nad nowonarodzonym dzieckiem. -Modlitwa Nad narodzonym dzieckiem odprawiana jest przez najstarszą osobę w rodzinie lub pobożną osobę Azan – muzułmańskie wezwanie na Modlitwę. Tekst Azanu zostaje przeczytany bezpośrednio do ucha dziecka. -Pierwszy posiłek Zanim matka dokona pierwszego karmienia, najstarsza osoba w rodzinie, osoba pobożna lub ojciec dziecka, powinien włożyć do ust dziecka pierwszy jego posiłek. Może to być malutki kawałek rozdrobnionego owocu, miód lub jakikolwiek inny pokarm dozwolony dziecku. -Obrzezanie W przypadku narodzin męskiego potomka konieczne jest dokonanie w siódmym dniu jego życia czynności obrzezania. Obecnie najczęściej dokonuje się tego szpitalu w wymienionym okresie lub w późniejszym możliwym. -Golenie głowy Po siedmiu dniach od narodzin dziecka powinna zostać ogolona mu głowa, a następnie rozprowadzona na główce dziecka mieszanka oliwy i szafranu. -Ofiara Kolejną tradycją jest poświęcenie barana lub innego dostępnego zwierzęcia.