Naród święty

A 1 Piotra 2:1-3. Chrześcijańskie życie
 POZBĄDŹMY SIĘ: wszystkiego, co złe i co próbuje zwieść; wszelkiego udawania i
nieszczerości; wszelkiej zazdrości; wszelkiego oszczerstwa.
 ZAPRAGNIJMY: duchowego pożywienia Słowa Bożego, jak niemowlęta pragnące
mleka matki; wzrastania w naszym zbawieniu; radości z Bożej łaski.
 Dzięki Bogu możemy porzucić wszystkie złe postawy i wypełnić to miejsce przez
studium Słowa Bożego, które jest „pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do
poprawy, do wychowania w sprawiedliwości” (2 Tym. 3:16).
B 1 Piotra 2:4-8. Żywe kamienie
 Jezus Chrystus jest głównym kamieniem; On jest zasadą i podporą Kościoła.
 Ta „budowla” jest zrobiona z żywych kamieni (nas) składających duchowe ofiary,
które są akceptowane przez Boga:
— Poświęcone życie (Rzymian 12:1).
— Chwalenie Boga (Hebrajczyków 13:15).
— Akty dobroci i wzajemna pomoc (Hebrajczyków 13:16).
— Dary materialne, które odzwierciedlają miłość i poświęcenie tego, kto je ofiaruje
(Filipian 4:18).
C 1 Piotra 2:9-12. Lud Boży
 Boży lud przymierza
— Bóg na Synaju zawarł przymierze z Izraelem. Odnowił przymierze, które zawarł z
Abrahamem, Izaakiem i Jakubem (1 Mojż. 15:18; 17:21; 2 Mojż. 2:24).
— Przymierze było warunkowe. Jeśli będą Mu posłuszni, będą mogli otrzymać
błogosławieństwo przymierza. Jeśli nie, utracą je (5 Mojż. 11).
— Następnie Piotr przedstawia Kościół chrześcijański jako dziedziców przymierza—
„którzy niegdyś byliście nie ludem, teraz jesteście ludem Bożym”.
 Naród święty
— Ród wybrany: przywileje i obowiązki , które były udziałem narodu żydowskiego,
stały się dzięki Bogu dostępne także dla społeczności chrześcijańskiej.
— Królewskie kapłaństwo: chrześcijanie są kapłanami, zatem muszą składać Bogu
„duchowe ofiary” wspomniane w 1 Piotra 2:5.
— Naród święty: Kościół to ludzie, którzy objawiają Boży charakter tu, na ziemi.
— Jego szczególny naród: Chrystus wykupił Kościół swoją krwią. On uważa go za
swoją drogocenną, szczególną własność.
 Lud niosący światło
(a) Izrael został dany jako „światło dla pogan” (Izajasz 42:6), więc jesteśmy także
wezwani, aby dzielić się Bogiem i tym wszystkim, czego On dokonał przez
Jezusa Chrystusa.
(b) Nasze kazanie: „abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał …”.
(c) Nasze uczynki: „(poganie)przypatrując się bliżej dobrym uczynkom, wysławiali
Boga w dzień nawiedzenia…”).